• Rollentopic



    De wereld is overgenomen door Walkers –Zombie’s.
    12 jongeren worden een voor een wakker in een ziekenhuis aan de rant van de stad. De 12 jongeren zijn allemaal van dezelfde school en liggen om dezelfde reden al een half jaar in een coma.- Het busongeluk dat ze kregen onderweg naar het museum.
    Als ze wakker worden is de rest van het ziekenhuis verlaten en niemand heeft enige idee wat er aan de hand is. Het pakeerdek licht vol met lijken en als ze daar doorheen zijn word er al snel duidelijk dat er iets mis is. Niet alleen het ziekenhuis is verlaten, maar heel de stad. Nergens is ook maar een levend mens te ondekken.
    Want behalve de 12 overgebleven jongeren en een handje vol mensen dat ze onderweg tegenkomen bestaat de rest van de wereldbevolking uit mensetende dode mensen.
    [Gebaseerd op de tv-serie]



    Groep jongeren
    -Delisha Eleora Daxton ~Dictionary
    -Alison Love ~jaimyhoi
    -Chloë Jessica Mattews ~Europe
    -Addison Lane ~prisoner
    -Saphire Catastophe Aoife 'Cat' Knight ~bluehope
    -Naomi "Jessica" Micheal ~1DLovertje
    -Anthony Kilian von Monroe ~Lamebrain
    -Aiden Samuel Woods ~HurtedHeart
    -Austin Dylano Brown ~xYOLO16
    -Johan Sinclair ~Feline

    mensen die ze onderweg tegenkomen
    -Leontine 'Leo' Ledford ~CottonCloud
    -Gereverveerd ~Sunbaked
    -Kate Lizzy Skye Woods ~HurtedHeart
    -Lisa Thomas ~BlueHope
    -Jayy Brandon von Monroe ~Lamebrain
    -Aisha Biance Thaler ~Stiles

    de walkers Walkers zijn gewoon dode mensen. zodra je opengehaald of gebeten word door een walker, of zelfs aan een natuurlijk dood sterft verander je in een walker. Walkers kunnen alleen dood zodra hun hersens kapot zijn omdat dat hetgene is wat hun stuurt. Er is niemand die de walkers speelt, omdat walkers dus eigenlijk gewoon dood zijn. Ze kunnen niet denken niets. het enige wat ze doen is proberen te overleven door te eten.
    je bestuurd de walkers dus vanuit je eigen personage.
    en belangrijk is dat walkers worden aangetrokken door Schoten en ze ruiken je. zodra ze mensen zien of ruiken kunnen ze ook harder lopen als je denkt en prakties zelf rennen -als ze al hun benen nog hebben dan.



    Regels
    -GEEN perfecte mensen. iedereen heeft slechte kanten.
    -Spreken met minimaal 4 regels.
    -Enkel je eigen personage besturen.
    -Te lang niet reageren betekend uitschrijving, tenzij je het hebt gemeld.
    -16+ is toegestaan.
    -Als je niet praat in de vorm van je personage gebruik je (){}[].
    -Als je jou profielnaam verandert geef je dat even door aan mij.
    -Ik open het nieuwe topic zodra deze er moet komen. Later wijs ik mensen aan die dit ook mogen.
    -max 2 personages en dan het liefst verspreid over de groepen.
    -Er gaan ook mensen dood in dit verhaal. dit word vooraf besproken. Hou er dus rekening. en degene die niet of nauwelijks reageren gaan als eerste dood natuurlijk.
    -reservering staat bij 24 uur
    -username verandering doorgeven.

    Begin
    De jongeren worden langzaam wakker in het ziekenhuis, of worden wakker gemaakt door de andere. Ze zijn een half jaar in coma geweest en weten dus niet wat er zich allemaal heeft afgespeeld. Het ziekenhuis is verder verlaten.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2012 - 17:43 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Anthony Kilian von Monroe
    De jongen wenkt het meisje wat net uit de deur komt gelopen en sist dat ze moet komen als ze wilt blijven leven. 'Hun hersen.' Mompel ik dan in mezelf. Ik draai me o naar Aiden en zeg het dan duidelijk. 'Hun hersens zorg dat je hun raakt in hun hoofd.' Als dit echt zoals in films was, moest dat hun dood beteken. Het ding kwam nu steeds dichterbij en ik duwde het meisje en de jongen in de kast waar we net alle spullen vandaan hebben en grijp een wandelstok die tegen een durpost aan staat vast om dan met alle geweld het hoofd van het ding in te slaan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Saphire Catastophe Aoife 'Cat' Knight
    Wanhopig gil ik de heleboel bij elkaar als ze steeds dichterbij komen. Ik had hier zo op gehoopt en nu was het doodeng. "ga weg!" Schreeuwde ik terwijl ergens opklom. Ik vond dit nu al niet leuk meer. Ik had een half uur twee van die dingen proberen te verslaan, maar meer dan twee kon ik er al helemaal niet aan. Het viel me nog mee dat k het overleefd had. Ik moest echt minder stoer gaan doen. "Iemand alsjeblieft! Help me." Gilde ik en trok mijn voeten op. Niet leuk mensen.

    Lisa Thomas.
    Bang kwam ik van mijn plaats, ik was in de supermarkt. Ik liep voorzichtig langs de rekken. Wat raar dat er niemand was rond dit tijdstip. Bij elk geluidje dat ik hoorde stond mijn hart even stil. Waarom was mijn broer hier niet? Waarom was er bijna niemand hier? Ik ging op de vloer zitten. Ik had hier niet om gevraagd. Ik wil hier weg en gewoon weer buiten spelen.


    We've lived in the shadows for far too long.

    kate Skye Woods
    Als ik voeten hoor schuifelen sluip ik door de schappen als ik even naar achter kijk bots ik tegen een lichaam op. Het was geen walker. Een walker had een koude lichaamstemperatuur. Ik smoor een gil en duw me weg van het en pak mijn mes en hef hem op. Dan zie ik een jongen ongeveer even oud als mijn broer. De blikjes met eten had ik nog in mijn handen en ik pakte gauw mijn pistool die ik zelfverzekerd vasthield. 'Wie ben je?!' Vroeg ik dwingend terwijl ik mijn stem onder controle probeerde te krijgen.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jayy Brandon von Monroe
    Mijn hartslag ging omhoog toen ik iemand tegen me aanvoelde lopen maar meteen wist ik dat het geen walker was, aangezien ik dan allang opgegeten zou worden. Rustig draaide ik me om en keek tegen een meisje an van een jaar of 12 wat me onder schot hield. 'Als je me neerschiet, staat het hier binnen de korste keren blank van de walkers he, dat snap je zelf ook wel.' Ik keek het meisje met opgetrokkenwenkbrauwen aan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Auden Samuel Woods
    Op het hoofd werd het dus. Ik pakte ook iets langs en hards en sloeg met hem mee op de zombie zijn hoofd die na een aantal keer slaan in elkaar zakte. Dan hoorde ik een gil. Van den meisje. Ik keek door de ruit en zag een meisje die op een kast was geklommen en allemaal zombies zaten vlak bij haar. Oke niet het slimste plan maar ij pakte alle scherpe dingen die ik kon vinden en hing uit de deur. Ik pakte de schaar en begin te gooien naar de monsters. Ik was nu blij met een vader in het leger. Het was net a,s schieten met eeen geweer. Een paar vielen er dood neer wat haar wat ruimte gaf. 'Spring en ren!' Roep ik naar het meisje. Terwijl ik de zombies blijf inslaan. Zo ver ik wist wist ik dat ik niet geprabt of gebeten moest worden.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alison Love
    Het gaat allemaal best wel snel en met die hoofdpijn valt er niet na te denken. 'Wat?' mompel ik. Ik krijg spullen in mijn hand gedrukt en de wezens komen dichterbij. De jongen heeft het over hersens inslaan. Het idee alleen al, maar ja. Het is mijn leven of dat van die wezens. Ik neem eerst de kamer goed in me op. En dan oriënteer ik me. We zijn in de minderheid. Zij zijn met drie meer. 'Ze zijn afschuwelijk,' mompel ik. En ze komen dichterbij. Ik laat geen angst kennen. 'Here we go,' zeg ik. En dan begin ik een zombie te meppen.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Saphire Catastophe Aoife 'Cat' Knight
    Ik kijk hoe een jongen op de zombies hun hoofden mikt. Ah, dus dat was hun zwakke plek. Ik sprong van de kast en rende naar de deur. "Oke, dank je." Zei ik terwijl ik de deur dicht sloeg. Ze wisten niet hoe e een deur moesten openen toch? Hoop het. "Ik wil geen eens weten wat dat zijn." zei ik vol afschuw en keek snel om me heen. "Nogmaals bedankt, ik ben Saphire."


    We've lived in the shadows for far too long.

    Delisha Eleora Daxton

    Ik stap de gang in en voel dat er iets helemaal niet deugt hier. 'H..hallo?' Roep ik naar iets aan het einde van de gang. Ik slik en merk dat ik beef. De iemand draait zich om en ik slaak een harde gil. 'IEMAND HELP' schreeuw ik enren de andere kant op. Ik ga links en rechts en zie verderop een deur die een kamer in leid. Ik hoor gegrom achter me en ren er heen. Door het raampje zie een paar jongeren zitten. Ongeveer even oud dan mij. 'HELP'schreeuw ik. 'E..er zzzit iets achter me aan' zeg ik. Mijn stem klinkt weer schor en mijn lichaam begint weer te beven.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2012 - 16:00 ]


    ~

    Kate Lizzy Skye Woods
    'Als je me neerschiet, staat het hier binnen de korste keren blank van de walkers he, dat snap je zelf ook wel.' Zegt hij met opgetrokken wenkbrauw. 'Ik ben sneller en ik hem genoeg wapens. Ik ben er achter gekomen dat ealkers niet tegen Granaten kunnen.' Zeg ik grijnzend. Toch stop ik mijn pistool weg. Ik zag dat hij nog geen buitvhad gehad dus de blikjes met voedsel gooide ik hem toe. 'Hier jij hebt het harder nodig dan ik.' Zeg ik schouder ophalend. Ik had een jaar voorraad. Sek met ratsoen, maar het lukte me wel. Ik had zelfs vlees in blik. Dat was een luxe geloof me. Ik pak toch mijn mes en sluit mijn zak met Plee papier.

    Aiden Samuel Woods
    We trekken ons terug en ik sluit de deur. De deur was van plastic en de deur was niet van hout, maar iets sterkers. Ik open het raam en kijk naar beneden. 2 hoog dat moest lukken met de regenpijp. 'Ik ben Aiden.' Zeg ik tegen hun alle 3. Het meisje dat ik net redde was Saphire. Mooie naam. Ik kijk naar de deur waar ze op bonken, maar het niet kapot krijgen. Dat was mooi. Erg mooi. 'Er zat iets achter me aan.' zei het meisje schor. Ik kijk haar aan. 'Klopt en volgens mij zijn dat Zombies, maar ik weet het niet zeker.' Zeg ik tegen de 4 die hier staan.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2012 - 15:53 ]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Anthony Kilian von Monroe
    Naar alle verwachtingen in werkte het nog ook. Maar ik was er nogsteeds van overteugd dat het de medicijnen waren. aangezien ik ook een witte jurk aan had en ik die normaal gesproken toch echt niet zou dragen. Aiden hield een vrouw naar binnen door wat dingen uit te schakelen en ze stelde zichzelf voor als Saphire. Ik moest eve nadenken voor ik mijn eigen naam weer wist maar had hem uiteindelijk toch. 'Anthony.'


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Alison Love
    Er komt een meisje naar ons toe gerend. Ik sla net een zombie neer met mijn dienblad. Bloederig. Ik kijk haar aan. 'Pak iets om mee te slaan,' zeg ik dan vastbesloten. We komen hier wel uit, heus wel. Geen dode mensen. 'Of ga achter me staan.' de zombie komt eraan. En ik geef hem een harde mep. Zijn nagels glijden net niet over mijn arm. 'Fuck' roep ik. En ik begin harder te slaan. 'Ga dood zombie,' zeg ik gefrustreerd. En ik blijf door meppen. En dan sla ik hem neer en blijft het ding stil liggen. Dan gaan we de kamer in. Ik hijg even. 'Alison,' zeg ik dan. 'Wat is hier aan de hand?'

    [ bericht aangepast op 11 aug 2012 - 15:59 ]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Ze zitten a in een kamer waar de zombies niet inkunnen en als je opengehaald word door een zombie verander je er dus ook in een...]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Lamebrain schreef:
    [Ze zitten a in een kamer waar de zombies niet inkunnen en als je opengehaald word door een zombie verander je er dus ook in een...]


    [Sorry heb ik niet goed gelezen dan. Ik zal mijne even aanpassen :)]


    ~

    Saphire Catastophe Aoife 'Cat' Knight
    Ik zucht even. "Ja weet je, ik had mijn vertouwde hebbedingetje bij me, maar die ligt een beetje in de andere kamer.. Ik heb het niet zo op mensen slaan met iets anders." Zeg ik. Ik denk even na en verbeter mezelf. "Of wat deze dingen ook zijn." Ik moest zeggen ik was bang, maar ik moest mijn angst bedwingen. k had die stol nodig en die stok lag in de andere kamer. Ik ging dit toch niet echt doen he?


    We've lived in the shadows for far too long.

    Jayy Brandon von Monroe
    Het meisje stopt het pistool weg en gooit een blik eten naar me toe. 'Hier jij hebt het harder nodig dan ik.' zegt ze schouderophalend. Ik stopte hem in mijn tas waar ook de rest in zat en keek haar even aan. 'Het is mischien een rare vraag. Maar weet jij of het ziekenhuis nog bedolven is onder de Walkers?' Vroeg ik haar. Mijn enige doel was nogsteeds Anthony vinden en die moest nog altijd in het ziekenhuis liggen als hij nog leefde.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''