[RPG] Stuck in the middle of nowhere [twee] - Speeltopics

Texas High is een high school dat elk jaar een maand kamp heeft. Tijdens dit kamp ga je naar een plaats buiten de U.S.A., elk jaar een andere, waar je verschillende lessen volgt maar ook verschillende opdrachten krijgt te doen om elkaar beter te leren kennen. Dit jaar gaat het kamp naar Mexico, een perfecte plek voor activiteiten als kamperen, wandelen, klimmen, fietsen, kanovaren en kajakken, iets wat de docenten maar al te goed weten. Daarom sturen ze hun leerlingen een hele maand weg, om door middel van kompas en kaart hun weg terug te vinden. Iets wat heel veel leerlingen heel leuk vinden, als ze tenminste met hun vrienden in een groep mogen. Maar wat als dat niet zo is? Wat als je met mensen in een groep moet waar je helemaal geen band mee hebt?

In dit RPG volgen we 10 jongeren, uit hele verschillende groepjes, die met elkaar in het groepje geplaatst worden. ’s Avonds laat worden ze geblinddoekt uit hun bed gehaald en in een busje gegooid, waardoor ze er geen idee van hebben met wie ze in het groepje komen. Als ze hun blinddoeken eenmaal af mogen doen staan ze met zijn alle op de middle of nowhere en voor ze het weten is het busje alweer weg gereden. Daar staan ze dan, met mensen die ze of helemaal niet kennen of waar ze echt een hekel aan hebben. Een maand lang zullen ze, zonder mobieltjes, zonder iets dat hun in verbinding brengt met de bewoonde wereld, met zijn tienen moeten overleven, proberend de weg terug te vinden. Zal ze dit lukken? Zal er vriendschap ontstaan of zullen ze alleen maar een grotere hekel aan elkaar krijgen?

Regels:
- Je houdt je aan de algemene regels.
- Niet met zijn tweeën/drieën alles vol spammen.
- Minimaal 6 regels, het liefst langer.
- Speel realistisch. Ze haten elkaar, ga niet ineens knuffelen of na 10 berichten al zoenen.
- Wanneer je je niet aan de regels houd, volgt een waarschuwing. Als je vijf keer de regels hebt overtreden lig je uit het RPG en zal je rol weer vrij komen te staan voor anderen die mee willen doen.

Meiden:
- Julia Faye Dubois - cheerleader - 18 - TheseWords
- Leslie Fields - hoofdredacteur schoolkrant - 18 - jaimyhoi
- Delilah "Dee" Evelyn Whittemore - toneelclub - 18 - Lahey
- Mercedes June Williams - pestkop - 18 - Humblebee
- Milou Ranel Addams - natuurfanaat - 18 - TheMarauders
- Claire Karin Millens - durfal - 18 - Naomia

Jongens:
- Will Riley Stewart - mooiboy - 19 - Coockies
- Gregory 'Greg' Montgommery - emo - 18 - Feline
- Alan Rider - muzikant - 18 - TheMarauders
- Bradley Alex MacGreggor - captain van footballteam - 19 - WillNotLearn

Rollentopic
Rollenstory

Als het topic vol is als ik NIET online ben, mag de laatste persoon die op pagina 20 gereageerd heeft een nieuw forum aanmaken. Als ik WEL online ben, doe ik het zelf.

[ bericht aangepast op 14 sep 2012 - 19:58 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Will Riley Stewart

Ik grijns even. Haar aanraking voelde goed. 'En ik ben de flirt? Zo ver ben ik nog niet gegaan hoor,' grinnik ik en kijk even om naar haar. 'En kwam ik zo geloofwaardig over? Misschien verdien ik wel en rol in je musical,' lach ik. 'Maar alleen als jij mijn tegenspeeldter bent,' vervolg ik en grinnik even. 'Hoe dacht ik over jouw? Nou je deed geirriteerd op elke actie die ik uitvoerde, dus ik dacht dat je wel chagrijnig en ongeinteseerd was en het je allemaal niks boeide. Toen kwam ik erachter dat je slim was, dus daht ik de slimme chagrijnige geïrriteerde onafhankelijke toneespeelster die aandacht wil. En nu ben ik neutraal.' Ik denk even na. 'Ja zoiets was het. Ik weet niet precies.' Ik grinnik even. 'Je bent nu niet boos toch?' Ik kijk weer even om naar haar en schenk haar een glimlach. 'Je vroeg ernaar en waarom zou ik erover liegen?' Ik loop door. 'Je moet je enkel trouwens wel een beetje proberen te bewegen. Anders wordt hij stijf.'

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
'Het zou ook wel erg ver gaan als jíj met je handen onder míjn shirt zou gaan,' zeg ik met een lichte grijns. 'En ja, je kwam behoorlijk geloofwaardig over maar je krijgt geen rol in de musical, sorry darling'. Deze musical moet gewoon perfect verlopen, hoe perfecter, hoe groter de kans is dat ik die beurs krijg. Ergens kwetsen zijn woorden me lichtelijk maar ik zet dan snel uit mijn hoofd. 'Tuurlijk ben ik niet boos,' zeg ik en ik glimlach terug. Als Will zegt dat ik mijn enkel moet blijven bewegen doe ik het gelijk, wel voorzichtig omdat het anders pijn doet. 'Wat ga je eigenlijk doen als we vanavond in de open lucht moeten slapen?' vraag ik dan. Ik aarzel voordat ik verder praat. 'Ik heb een fleecedeken in mijn rugzak zitten, die zouden we misschien kunnen delen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Timity 'Tim' Landon.

Ik loop rustig door de sigaret is op en ik gooi hem op de grond, waarna ik hem uittrap. Ik voel de ogen van het meisje naast me op me branden en kijk onzeker naar haar. "W-wat is er? Zit er iets op mijn gezicht?" vraag ik en ga met mijn hand naar mijn wang. Ik kijk haar aan en laat mijn hand zakken. "W-waarom staar je zo?" het maakt me ergs ongemakkelijk en onzeker. Ik kijk wat om me heen en friemel met mijn hand aan mijn shirtje. Dan kijk ik weer even naar het meisje. Waarom voel ik me zo snel ongemakkelijk, wat is daar de reden toe? De kritiek die mensen vaak geven? De vooroordelen, het gestaar?
Ik bijt weer op mijn lip en kijk naar de grond. Ik moet het afleren denk ik. Ik moet wat meer op andere afstappen, zelfvertrouwen kweken. En, en... Oké, dat word hem niet... Denk ik dan...

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Mijn topics]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Will Riley Stewart

Ik glimlach even. 'Mooi, want ik wide ook niet dat je boos zou worden. Het was gewoon hoe ik over je dacht en ik ken hier niemand, dus ga iet verzinnen op de eerste indruk. Hoe fout dat ook is.' Ik denk even na, was ik mezelf nou aan het verontschuldigen? Waar sloeg dat nou weer op? Ik droeg haar al, was dat niet genoeg? 'Misschien moeten we is uitproberen hoe erg dat is als ik met mijn handen onder jouw shirtje ga,' grijns ik en lach even. Ik zou achterover kunnen vallen van verbazing door haar voorstel. Zij, die de hele tijd afstandelijk deed, vraagt me dit? Ik denk even na en zucht. Ik twijfelde en waarom weet ik niet. Elke jongen zou die kans aanpakken... 'Klinkt goed,' beken ik. 'Maar... Ik weet niet of jij daarop zit te wachten, maar er zijn genoeg meiden die ook onder zo'n deken willen. Misschien kan je beter aan hun vragen.' Ik kijk even om en glimlach kleintjes. 'ik weet dat je geen goede band met ze hebt, dat heb ik ook niet, maar waarschijnlijk zijn ze de ergste niet.' Ik kijk haar even aan en kijk dan weer voor me uit. 'Tenzij je bang voor slangen bent natuurlijk. Dan moet er wel een jongen bij zij. Dan ga ik er wel tussen liggen,' grinnik ik en lach eventjes.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
Ik grinnik even. 'Nee, we gaan niet uitproberen hoe erg het is als jij met je handen onder mijn shirt gaat,' lach ik. 'Dat kan je echt mooi vergeten,' voeg ik er met een lichte grijns aan toe. Op wat hij op mijn voorstel zegt bijt ik lichtjes op mijn lip en haal ik mijn hoofd van zijn schouder af. 'Ik ga mooi niet met die cheerleader onder één deken liggen,' zucht ik. 'En ze heeft vast wel een deken in de koffer van haar zitten, tenminste dat hoop ik voor,' voeg ik er aan toe. 'Maar goed, als je het niet wilt dan ook niet, heb ik meer deken voor mezelf en ik ben trouwens niet bang voor slangen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Will Riley Stewart

Ik bijt even op mijn lip. 'We zien wel.' Ik kijk haar weer even aan. 'En ik vind het heel jammer dat we dat niet uitproberen,' grinnik ik en kijk weer voor me.'Niet bang voor slangen dus... Dat is mooi, want ik ben er al een tegen gekomen,' grinnik ik. 'Julia is niet zo erg...' Ik loop rustig door en kijk om me heen. 'Ze kan vast aardig zijn. Ik bedoel, dat ze het bijlegd is al een goed teken toch?' Ik glimlach even. 'We moeten het met elkaar volhouden.' Ik kijk haar aan en zucht even. 'Maar dat is jouw keuze. Het deken klinkt wel aantrekkelijk.' Ik grinnik even en loop weer door. Ik stap over een boom heen. Ik kijk voor me uit en laat even een been van haar los om mijn vingers even te strekken. Daarna doe ik dat met de andere.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Waar kan ik met Julia invoegen?]

---

Keep your head up, keep your heart strong

[Julia is toch nog bij Tim en Claire? ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Claire Karin Millens

Ik grinnik en kijk even weg. 'Nee, er zit niks op je gezicht en sorry had het niet door was even in gedachten.' zeg ik dan en glimlach even naar hem en bijt op mijn lip en kijk weer voor me en zucht. 'Mijn naam is Claire trouwens.' zeg ik dan en kijk nog eens om me heen naar de rest. 'Je hoeft niet zo onzeker te zijn, ik doe je niks.' zeg ik dan en zucht weer. 'En als je liever niet wilt praten of dat ik hier loop ga ik wel naar iemand anders toe.' zeg ik dan zacht en bijt weer op mijn lip.

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

4EverGlee schreef:
[Julia is toch nog bij Tim en Claire? ]

[Ja, maar ze wordt -volgens mij- een beetje genegeerd door hun.]

---

Keep your head up, keep your heart strong

[Dan kan je naar Will en Dee? Die lopen gewoon voor hun x]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Demi1309 schreef:
[Dan kan je naar Will en Dee? Die lopen gewoon voor hun x]

[Will is net van haar weg gelopen en Dee mag haar niet, dus dat is niet echt iets wat Julia snel zou doen. Kom maar naar haar toe, haha.
Nee, Julia gaat naar Bradley, belooft aan Ellie, alleen even kijken hoe ik dat ga doen]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Julia Faye Dubois
Dat Will weg was gelopen met Miss toneel snapte ik nog wel, meneer was waarschijnlijk veel te bang dat ik ruzie met zijn vriendinnetje zou maken. Maar toen Tim mij ook nog eens ging negeren om met Claire te kunnen praten rolde ik geïrriteerd met mijn ogen. Goh, wat híéld ik van dit kamp en deze oh zo gezellige mensen. Even keek ik om me heen, tot ik Bradley zag lopen, de enige die alleen maar normaal tegen me gedaan had, en er een glimlach op mijn gezicht verscheen. Even versnelde ik mijn pas, waardoor ik weg liep van Tim en Claire en Will en Miss toneel inhaalde, zodat ik naast Bradley kwam te lopen. 'Hoi' zei ik glimlachend toen ik hem eenmaal bereikt had.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
'Ik had al wel verwacht dat je dat jammer zou vinden,' grinnik ik. 'En dat is ook precies de reden dat we dat niet doen. En natuurlijk omdat ik je nauwelijks ken en ik niet elke willekeurige jongen met zijn grijpgrage handjes onder mijn shirt laat,' dat laatste zeg ik met een lichte grijns. 'Goed, ze kan vast best wel aardig zijn maar ze is gewoon niet mijn type,' zeg ik schouderophalend. 'Maar je hebt gelijk, alweer. We zullen deze maand met elkaar uit moeten houden zonder elkaar de hersens in te slaan. Dat staat niet er goed op je rapport als je dat doet en ik dacht trouwens dat je niet onder de deken wilde?' vraag ik. Als hij even mijn been loslaat om zijn vingers te streken kijk ik hem aarzelend aan. 'Houd je het nog?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered