Ik heb mijn eerste paar schooldagen gehad en ik vond het echt vreselijk. Het begon al in de bus. Ik wilde wat tegoed activeren in de bus voor mijn ov-chipkaart en ik wist niet dat - dat systeem al hopeloos verouderd was. Ik hield hem per ongeluk voor het verkeerde ding dus ik checkte per ongeluk weer uit, toen checkte ik in en ging weer bij het goede apparaatje dat gewoon niet werkte. Zo'n meisje achterin zei toen ineens heel hardop en smalend 'Dat zit bij mij op school'. Ik was dan ook blij, sorry dat ik het zeg, toen ze eerder uitstapte om te gaan roken. En mijn schooldag was toen ook verpest, omdat er een meisje is dat telkens hatelijk naar mij kijkt door wie ik mijn dag laat verpesten omdat ik mij teveel personen aantrek.
Verder vond ik de eerste dag enorm lastig, omdat ik de hele tijd moest luisteren naar een uitleg en zo. Ik ben autistisch, ik heb pdd-nos, dus ik vind dat erg moeilijk.
De tweede dag, vandaag dus ging ook erg bagger. Ik heb weer de helft van mijn dag laten verpesten door kritiek van andere mensen. Het raakt me gewoon heel erg omdat ik al mega onzeker ben over mezelf. Ik vind mezelf lelijk en ik zou zo graag een ander gezicht willen of ander haar. Maar dat staat mij allemaal niet.
Ik zit nu al een hele tijd te huilen, omdat ik niet weet wat ik met mezelf aan moet. Ik ben na twee schooldagen al kapot door het huiswerk en de dag op zich. En het ging allemaal zo goed in de vakantie. Ik heb gewoon een gevoel dat het gewoon een soort karma is. Het ging gewoon te goed met mij. Karma, y u no hit someone else? ):
Sorry voor mijn gezeur en ik heb respect als je het gelezen hebt.
26 - 02 - '16
