• Ik heb mijn eerste paar schooldagen gehad en ik vond het echt vreselijk. Het begon al in de bus. Ik wilde wat tegoed activeren in de bus voor mijn ov-chipkaart en ik wist niet dat - dat systeem al hopeloos verouderd was. Ik hield hem per ongeluk voor het verkeerde ding dus ik checkte per ongeluk weer uit, toen checkte ik in en ging weer bij het goede apparaatje dat gewoon niet werkte. Zo'n meisje achterin zei toen ineens heel hardop en smalend 'Dat zit bij mij op school'. Ik was dan ook blij, sorry dat ik het zeg, toen ze eerder uitstapte om te gaan roken. En mijn schooldag was toen ook verpest, omdat er een meisje is dat telkens hatelijk naar mij kijkt door wie ik mijn dag laat verpesten omdat ik mij teveel personen aantrek.
    Verder vond ik de eerste dag enorm lastig, omdat ik de hele tijd moest luisteren naar een uitleg en zo. Ik ben autistisch, ik heb pdd-nos, dus ik vind dat erg moeilijk.
    De tweede dag, vandaag dus ging ook erg bagger. Ik heb weer de helft van mijn dag laten verpesten door kritiek van andere mensen. Het raakt me gewoon heel erg omdat ik al mega onzeker ben over mezelf. Ik vind mezelf lelijk en ik zou zo graag een ander gezicht willen of ander haar. Maar dat staat mij allemaal niet.
    Ik zit nu al een hele tijd te huilen, omdat ik niet weet wat ik met mezelf aan moet. Ik ben na twee schooldagen al kapot door het huiswerk en de dag op zich. En het ging allemaal zo goed in de vakantie. Ik heb gewoon een gevoel dat het gewoon een soort karma is. Het ging gewoon te goed met mij. Karma, y u no hit someone else? ):

    Sorry voor mijn gezeur en ik heb respect als je het gelezen hebt.


    26 - 02 - '16

    A very big hug from me<3
    echt niks van aan trekken, alles komt goed !!

    [ bericht aangepast op 6 sep 2012 - 18:06 ]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    Ahww, ik begrijp een beetje hoe je je voelt. Dit is mijn verhaal. Je hoeft het niet te lezen, maar misschien voel ik me er ook een beetje beter door..:

    Eerste dag school.
    Ah fijn, ik heb een soort gave dat ik altijd in klassen kom die ik niet ken. In de eerste kende ik maar "2" mensen en in de tweede geen enkele. Dit jaar ken ik er "3". Dus ik helemaal alleen zitten aan een tafel wachten tot dat ik iemand zal herkennen, of wachten totdat er tenminste iemand naar me toe zou komen om me bij een gesprek te krijgen. Niemand.
    Oke, ik geef toe: Ik ken één iemand heel goed, en ze is een soort vriendin, maar ze wil niet met me praten en huiswerk wil ze altijd alleen maken. Dus van gezellig praten onder het huiswerk komt dus niets.
    Na een kort praatje met de mentor mochten we gaan.

    Dinsdag. De les begint echt.
    Dinsdag kom ik de klas binnen en meteen hoor ik weer iedereen door elkaar schreeuwen, ik krijg meteen hoofdpijn. Ik hoor ook een paar opmerkingen over mijn kleding style en kapsel (mijn geheel eigen style), ik probeer ze te negeren. Ik wil naast de gene zitten die ik ken, maar merk dat ze al naast iemand anders zit. Ik ga dus maar alleen zitten. Weer.
    De les is gelukkig snel voorbij en de volgende les heb ik gemixt met een andere klas, daar heb ik een paar echte vriendinnen. Dat uur ging prima.
    Maar zodra ik weer in mijn echte klas komt begint het geroddel weer, krijg ik opmerkingen en zeggen ze dat ik met de nurt van de klas heb. Niet dat ik hem haat hoor, maar het is niet leuk om aan iemand gebonden te worden zonder iets te hebben. Vooral niet als je de nurt als een kleine vriend ziet. Zo beschamend. Weer probeer ik ze te negeren.

    De volgende dag. Woensdag, vandaag.
    In een woord: kut dag.
    Acht uur achter elkaar mijn klas, acht uur opmerkingen. Achtuur pesterijtjes. Niet normaal. En acht verschillende vakken, dus veel boeken. ARG! Nu ben ik thuis en heb ik zo'n rot humeur dat mijn zusje en ik ruzie krijgen. (Gebeurd altijd als een van ons moe is).

    Ik kijk op tegen morgen, al heb ik dan mijn lievelings vak: tekenen.

    Ik hoop dat jij het snel beter zult krijgen, en ik geloof ook in Karma, maar ik denk niet dat jij daar mee te maken hebt. Het is gewoon zo'n gevoel..... -klinkt falend-


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    You're beautiful in every single way
    Laat je niet onzeker maken.


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Science schreef:
    *hug*
    niets van aantrekken.
    komt allemaal goed. zul je zien dat zij er later minder goed van af komen dan jij. :'D


    Pretty is just a pretty word.

    komt wel goed hunny!
    Wat je misschien kunt doen is aan diegene vragen, waarom ze zo naar je kijkt op die manier. Misschien is het namelijk heel iets anders, misschien is haar hoofd wel gewoon zo. Dit is wel eng natuurlijk om te doen, hehe. maar wie weet is het wel iets heel anders.
    Een tip misschien om alles te kunnen blijven volgen, is een beetje meeschrijven tijdens de les. Zo ben je toch nog even bezig en het is ook makkelijker om zo terug te kijken op je les. Dat helpt bij mij heel erg. Al heb ik dan verder niet echt iets als pdd-nos.
    En iedereen is toch gewoon mooi zoals hij of zij is? Waarom zou je jezelf aldoor met anderen vergelijken? Ik heb ook zo'n periode gehad, heb het nu nog steeds wel, dat ik super onzeker was. Wat bij mij hielp is mezelf niet meer vergelijken en elke dag een positief puntje van mezelf benoemen.

    X


    Life is hard, just break it with your head <3

    Ik denk dat je gewoon weer even moet wennen aan het schoolleven. Over een paar dagen voel je je vast beter!


    I won't let you come close enough to hurt me.

    ow gosh ik heb ook een fucked up leven *_____* !

    Veel suc6 bro !


    alles heeft een einde