• Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
    De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
    De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
    Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
    In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
    Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
    Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

    Outfits!!
    Jongens
    Meisjes


    Ballet:
    -Amy Michels Coockies
    - Lauren Campbell Coockies
    -Grey Pritchett GOFORTH

    modern:
    -Jack Collins JokerBaby
    -Jamy Black GOFORTH
    -Joshua Gayle DreamWishes

    Streetdance:
    -Nala Garcia JokerBaby
    -Naomi Micheal. DreamWishes
    -Leslie Day jaimyhoi
    -Ian Silvas Coockies
    -Luke Moore TeamIsaac

    Hiphop:
    -Sam Night jaimyhoi
    -Dexter Loover TeamIsaac

    Ballroom:
    -Eleadora Alonso TheSeasons
    -Charlynn Williams. DreamWishes
    -Mario Estevez JokerBaby
    -Julio Martinéz Amor8

    Bewakers:
    -Aireal Neville JokerBaby
    -Marcell Amor8


    Regels
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - als je een personage aanmaakt is het de bedoeling dat je er wel degelijk iets mee doet. Dus niet na een dag al stoppen.
    - Ik verplicht je niet om een bepaalt aantal regels te posten, maar weet dat een langere tekst leuker leest
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders


    Ik heb deze RPG overgenomen van Klaine4Ever, zij kwam op het oorspronkelijke idee van een dansschool, maar ik heb veel veranderingen aangebracht nadat ze hem aan mij overgedragen had

    [ bericht aangepast op 13 okt 2012 - 13:15 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Nala
    Ik gromde gefrustreerd. Ok, als dat niet werkte, dan sloeg ik hem wel rond zijn oren met logica
    "Je kan amper een stap zetten, terwijl je die wasbak vast hebt. Als je straks geen steun meer hebt, dan val je. Misschien doe je je nog meer pijn, misschien heb je geluk, maar we zullen je dan in ieder geval wel moeten dragen. Niet steunen, dragen. Het is je eigen keus, ik hoop alleen dat je jezelf niet te veel pijn doet, als je valt."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    sam
    Ik klem mijn kaken op elkaar. Waarom doet ze nou zo? Ze moet niet zo doen. 'Nala,' zeg ik dan met opeengeklemde kaken. 'Ik wil dat je terug gaat naar de ziekenzaal, en neem de jongen mee. Ik geraak wel terug, maar ik wil even tijd voor me alleen. Oke?' Ik kan me namelijk niet concentreren op het terug lopen als ze de hele tijd door blijft praten over het lopen. 'Ik zal mezelf geen pijn doen. En jongen, sorry ik weet je naam niet, je bent niet subtiel bezig.'


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Julio Martinéz
    "Weet ik" Zeg ik simpelweg. "Ik heet trouwens Julio, maar het is toch duidelijk dat we je alleen maar willen helpen, right?"


    Stop acting normal. It gets bored.

    Sam
    'Dank je Julio voor je hulp. En ja, dat is duidelijk. Maar is het niet ook duidelijk dat ik die niet hoef?' Zeg ik dan terug. En ik kijk met een koppige blik.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Nala
    "Is het dan niet duidelijk dat heel deze discussie nergens om draait?" mengde ik me.
    "Het is toch zeker niet zo moeilijk om een tikkeltje op ons te steunen? Net heb je het ook gedaan en kijk... ik leef nog. En Julio heeft er evenmin last van."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Julio Martinéz
    "Klopt" Zeg ik. Ook al voel ik mijn rug wel degelijk, het is anders als pijn hebben. "Duidelijk, ja, dat wel. Maar het is wel onzin" Richt ik me weer op Sam. "Omdat het meer dan duidelijk is dat je amper kan lopen of kruipen, en het feit dat je daarnet om een rolstoel vroeg is al genoeg. Dus.. Laat je je helpen, ja of nee?"

    [ bericht aangepast op 13 okt 2012 - 15:28 ]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Yihaa, Julio is duidelijk en niemand reageert meer XD]


    Stop acting normal. It gets bored.

    Lauren Campbell

    Ik bijt op mij lip en zucht. Ik schop de dekens van me af en zuht diep. Ik haat het hier. Ik wil naar huis. De straat op. Daar voel ik me goed. Met kerst op de koude grond, terwijl de sneeuwvlokken op mikn hoofd neer vielen en de kensen lachend cadeautjes gingen kopen. Families hand in hand. Terugdenkend aan mijn familie... Ik bijt op mijn lip en probeer de tranen in te houden, maar het luk niet.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Sam
    Waarom zegt Julio dat nou? Daar kan Nala namelijk gebruik van maken. 'Dat ik om een rolstoel vroeg was alleen zodat het makkelijker werd voor ons alledrie.' Zeg ik. Ik sluit mijn ogen en concentreer me op andere dingen dan op de pijn, duizeligheid of Nala en Julio. Het is best mogelijk om terug te geraken in me eentje. 'Ik ga het zelf doen,' zeg ik dan. En ik zet een paar stapjes nu. En nu houd de wastafel op. Ik ben bij de deur.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Nala
    "Goed, dan sleep ik je bed tot hier!" zei ik. Als hij koppig kon doen, ik ook. En pech voor hem was ik heel goed in koppig doen!
    Ik begon al naar buiten te lopen. Ik zou echt zijn bed tot bij hem slepen... Hopelijk stonden er wieltjes onder...


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Julio Martinéz
    "Gaat jullie beiden niet lukken" Zeg ik, leunend tegen de muur. "Maar succes" Ik weet hoe het werkt als je koppig bent. Dan wil je het zelf doen - wat anderen ook zeggen, zelfs als je weet dat ze eigenlijk gelijk hebben. Dus het is vergeefse moeite als je überhaupt probéért.. En ik heb geen zin om moeite hier te verspillen. Sam is koppig, Nala gaat er tegenin, ook koppig, en dat komt toch niet uit op vrede tot hij weer in zijn bed ligt, waarschijnlijk. Misschien nog wel iets langer. Dus daar kan je beter maar niet tussenin gaan zitten. Daarom leun ik gewoon tegen de muur en laat ze het zelf uitzoeken, want dat soort dingen werken achteraf toch het beste.


    Stop acting normal. It gets bored.

    Sam
    'Nala wacht,' zeg ik dan en ik zet een paar wankele stappen achter haar aan. Maar dan zak ik door mijn knieën en kom met een klap neer op de grond. 'Fack,' mompel ik van de pijn. En dan probeer ik weer overeind te komen.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Nala
    Ik was nog geen drie meter van hem verwijderd toen hij viel. Meteen liep ik op hem af. Ik knielde naast hem neer en schudde spijtig mijn hoofd.
    "Laat ons gewoon helpen, want anders gaan we onszelf veel meer pijn doen dan nodig." zei ik zacht en op lieve toon. Ik nam zijn onderarmen vast. "Ik wil mezelf niet nog meer pijn doen, maar ik weet dat ik het doe als jij gaat zitten tegenwerken." Als hij in zat met mijn pijn, dan moest hij voor mij maar de optie kiezen met het minste pijn en dat was dat ik en Julio hem hielpen. Zo hoefde ik tenminste geen heel bed te verslepen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Julio Martinéz
    Misschien is het heel gemeen, maar ik doe niks. Als ze het zo nodig zelf willen doen.. Dan moeten ze zelf maar inzien dat ze verder komen met hulp. Misschien worden ze zometeen boos dat ik ze nu niet help - maar zelfs dan zou ik zo blijven doen. Ik zou ze niet helpen, hoe ze ook tegen me schreeuwen. Ik zou alleen maar helpen als ze het gewoon normaal vragen, want net toen ik het aanbood sloegen ze het aanbod af. Mij best. Maar als ze nog hulp willen, moeten ze het vragen - en daarmee inzien dat ze het niet zelf kunnen en dat ik al die tijd al gelijk heb gehad.


    Stop acting normal. It gets bored.

    Jamy Black
    "Jack!" Mijn stem klinkt raar, maar er komt tenminste geluid uit. "Jack!" Ik zeg het steeds harder. "Jack, Jack, Jack!" Tranen glijden over mijn wangen. "Help!" "Zo zo, meneer is wakker, hoor ik." Ik kijk in de richting waar de stem vandaan komt en zie een vrouw staan. Ze is lang, stevig gebouwd en haar bruine haren zitten zo strak achterover dat je je afvraagd hoe ze dat doet. "Je moet me losmaken en naar Jack brengen, hij is gevaar." Zeg ik, zo dwingend mogelijk, maar ik weet zelf ook wel dat het niks zal helpen. De vrouw loopt naar me toe, ze heeft een blauw latexpakje aan. Met een glimlach hurkt ze naast me neer en legt haar lange nagel op mijn lip. "Rustig maar, jochie," ze komt zo dichtbij dat er tussen mijn en haar mond nog maar een paar centimeter zit "ik doe je niks." Haar nagel glijd langs mijn keel naar mijn sleutelbeen. Ze kust me nu bijna en ik voel me extreem ongemakkelijk. "Waar ben ik?"


    Don't let your life be lived by somebody else.