[RPG] Between life and death - O3 - Speeltopics

By Lizor and Mitshy.

Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
Halverwege horen ze een raar geluid.
Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?

[ bericht aangepast op 4 nov 2012 - 22:41 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[Ik beweeg enorm in mijn slaap, daarom hebben mijn ouders me een enorm 2-persoonsbed moeten kopen want ik lag elke dag dat ik wakker was gewoon op de grond ;p]

[ik ga doen dat Hayden gewoon de dingen die Rory zegt in haar droom verwerkt ^,^]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

David Daniel Casper Mason
Grijnzend sla ik mijn armen om haar middel en trek haar tegen me aan.
'Ligt geweldig,' fluister ik in haar oor. Ik laat haar met een arm los om mijn slaapzak zo te schikken dat we er beiden onder liggen en begraaf mijn gezicht dan in haar haren. De geur ervan overweldigd me, ik ruik een onbeschrijflijk aroma van bos, bloemen en Eleanor. Een rilling trekt door me heen en ik sluit mijn ogen en zink weg. De slaap overvalt me, ik had niet verwacht dat ik zo snel in slaap zou vallen met Eleanor zo dicht bij me. Maar door de gebeurtenissen van vandaag ben ik vermoeid geraakt en ik kan mijn ogen niet meer openen nu ze eenmaal dicht zijn. Met de betoverende aanwezigheid van Eleanor aan mijn zijde val ik met een grote gelukzalige glimlach in slaap.
(FF kort want ik moet ook slapen ^^)

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Hayden Noralie Everett
Ik voel dingen maar ik slaap redelijk diep dus daar word ik niet wakker van. Iets van een verplaatsing en aangename warmte. Onbewust leg ik mijn hand op Rory's borstkas. Eigenlijk vergeet ik gewoon dat Rory er is. Maar wat wil je anders? Ik slaap. Er zijn nachten waarop ik meer woel dan op andere nachten. En dat heeft met de soorten droom te maken. Logischerwijs is dat hoe erger/verdrietiger/enger de dromen zijn, hoe meer ik beweeg. Ik hoef niet te vertellen over wat of wie ik droom als ik zeg dat het een nachtmerrie is. Over mijn vader. Weer eens de ongeluk-droom. Die heb ik al even niet meer gedroomd. Maar vandaag was de herinnering er de hele dag ook bij me. Dus lijkt het me wel logisch. Dan hoor ik een stem en ineens is Rory bij me in mijn droom en ik glimlach naar hem. Wat ik niet door heb is dat ik ook in het echt glimlach. Hij zegt dat ik veilig ben. 'Maar papa is dood,' mompel ik dan. Ik heb nu niet meer papa-beer om me te beschermen. Dan verandert de droom geleidelijk aan met de woorden van Rory en ik zie hoe een zon ondergaat en ik er zelf voorsta breed lachend. En de sterren verschijnen. Ik bedenk me altijd dat sterren overleden mensen zijn. Ik weet niet precies waarom. Ik denk een verhaal van vroeger. Rory zegt nog allemaal dingen en ik lach zachtjes. 'Waarom schaam je je?' Vraag ik aan hem in mijn droom en ook in het echt. 'Dromen zijn nooit erg. Nachtmerrie's wel.' Het is allemaal normale praat in mijn droom. Maar in het echt mompel ik het.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Ik slaap met een oog open haha, en ik blijf maar draaien. Soms, denk vijf keer in de maand slaapwandel ik ook. Haha.

Eigenlijk kwam ik zeggen dat ik morgen weer reageer hahaha ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Eleanor Bethany Hunt.

Zijn armen sloegen zich om mijn middel waarna hij me tegen zich aantrok. Ik beet op mijn lip en knipperde met mijn ogen. Ik mocht hier niets achter zoeken. Als ik dat zou doen, zou ik gekwetst achterblijven, zoals altijd. Hij verstopte zijn gezicht in mijn haren waarna ik mijn gezicht in zijn nek verstopte. Een zachte zucht verliet mijn mond waarna ik mijn ogen sloot. Door zijn rustige ademhaling had ik door dat hij al in slaap was. Hij had het dus veel makkelijker dan ik. Het was best, vreemd voor me dacht ik. We waren zo close, maar dit hadden wij zelfs nog niet gedaan. Ik schudde zachtjes met mijn hoofd, hopend de gedachte weg te krijgen. Ik kreeg hoop en dat mocht niet. Het was uitgesloten dat ik hoop zou krijgen. Ik ging hier overheen raken, zoals ik altijd deed bij alles. Voorzichtig haalde ik adem door mijn neus waardoor de bekende geur mijn neusgaten binnendrong. Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Ik ging hier zo niet overheen raken.

quin98 schreef:
Blaine Anderson

'Ik kan er wel wat aan doen, ik moet gewoon op tijd die medicijnen nemen...' zegt hij en ik schud mijn hoofd. 'Dat kan iedereen wel is vergeten, ik blijf het erbij houden dat je er niks aan kan doen' zeg ik met een lichte glimlach. Hij leunt wat meer tegen me aan en ik ben blij dat ik hem wat rustiger heb gekregen. Gelukkig lukt het me hem rustig te krijgen, maar ja daar ben ik ook zijn beste vriend voor hé. 'Eleanor, dit is jou schuld!' roept hij ineens en trek een wenkbrauw op. 'Riley, nu ga je me alles vertellen ook, niet er omheen draaien en ik wil alles horen' zeg ik en kijk hem streng aan. Nu wil ik het gewoon weten, waar sloeg het nou weer op dat het de schuld van Eleanor was? Die had toch niks gedaan of wel dan. Wat was er wat ik allemaal niet wist. Ik kijk even een beetje nadenkend maar ik snap er echt niks van dus wacht ik maar gewoon tot Riley het me gaat vertellen. Dit keer kwam die er niet zo snel mee weg. Ik wou het gewoon weten, er waren hier allemaal dingen bezig en ik wist van niks. Tuurlijk ik hoefde niet alles te weten of zo, maar misschien kon ik hem nu gewoon helpen, hij zat er heel erg mee dat was wel te merken.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[Is er nog iets tegen Cathy gezegd?
Sorry, had het gisteren heel druk met leren enzo. :c]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Heuujjj Mitshy ^^ en ik denk het wel door Ian maar anders niet ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

WillNotLearn schreef:
(...)

Ian
'Wie zegt dat ik jouw niet aan het slapen kan krijgen?' zeg ik met een glimlach.
Mijn vest was veel te groot voor haar wat er best grappig uitzag vooral de mouwen waren veel te lang.
'Je bent inderdaad best klein' zeg ik met een plaagende grijns.
'Geen dank' zeg ik als ze dankjewel Ian zegt.

[I know.. Maar kan nu even niet aangezien ik en tussendoor moet leren en er steeds tussendoor iemand binnen kan komen.}

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Blaine Anderson

'Beloof dat je het aan niemand vertelt?' zegt hij en ik kijk hem twijfelend aan. 'Beloof het, Blaine.' zegt Riley daarna nog terwijl die me recht in mijn ogen kijkt. Ik bijt even op mijn lip, ik wil het beloven maar wat als het nou erg is? Hij vroeg me echt niet zomaar om het niemand te vertellen. Waarover zou het gaan? Kon ik beloven dat ik het niemand zou zeggen, als het nou heel erg was zou ik dat niet kunnen. Zo erg zou het toch vast niet zijn? Riley doet echt niets wat heel verkeerd is ofzo, en ik wou het heel graag weten. Ik bijt op mijn lip en knik dan twijfelend. 'Oké ik beloof het' zeg ik daarna en kijk hem afwachtend aan. Ik wou echt weten wat er nu aan de hand was, ik bedoel hij is mijn beste vriend en hij zit ergens mee, dan wil ik hem gewoon helpen maar dat kan ik niet als ik het niet weet. Ik was wel echt blij dat die het me nu tenminste ging vertellen. Zou het eigenlijk erg zijn? Vast niet toch. Ik kijk even om me heen en dan weer naar RIley terwijl ik wacht tot hij begint met vertellen. Ach ik moest ophouden met zo doen, zo erg zou het vast niet zijn!

[Wanneer kunnen we naar de volgende dag ? ;p]

Lifeisajoke schreef:

[Wanneer kunnen we naar de volgende dag ? ;p]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

{Ik wacht op Mitshy omdat die nog moet reageren.. En Camille wou hun tent saboteren toch? }

Don't be like the rest of them, darling

[Ja, dat was ze van plan... voordat haar gitaar kapot ging en ze half dronken in slaap viel x'D Maar het komt nog wel]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.