RPG ~ The League of Legends ~ 1 - Speeltopics

Regels :

• Geen oneliners, minimaal 6 zinnen.
• 16+ is toegestaan, evenals vloeken (Maar hou het zelfs dan nog wel netjes ;])
• OCC aangeven met [] {} Of met een andere kleur.
• Max. 2 personages per speler
• Ernstig verwond/ vermoord niet andermans personage zonder met die te overleggen in een PB
• Graag de naam van de Personage waarop het stukje slaat erboven, zodat het makkelijk te zien is vanuit welk personage het geschreven word.
• Ben je even afwezig voor een bepaalde tijd (langer dan 2 dagen) ? Meld het dan !
• Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij ik iemand het recht geef om er eentje voor me aan te maken.

13 rollen die in te vullen zijn (indien er meer mensen mee willen doen is er altijd nog eentje aan te maken, dit geheel in overleg met mij:

- Fire
- Water
- Earth
- Air
- Dark
- Light
- Animal
- Metal
- Spirit
- Music
- Technology
- Coach/ leraar / begeleider van de 11.
- Dark Lord Zival
- Een andere rol kan natuurlijk ook / Bijvoorbeeld rebellenleider, koning, prinses, etc.



Lijstje dat je in moet vullen :

Naam :
Leeftijd:
Geslacht :
Legend (indien van toepassing) :
Innerlijk :
Uiterlijk (met foto) :
Geschiedenis :
Extra :


De rollen :

girls :


- Music ~ Mikky Aileen Briar Williams ~ xClove
- Animal ~ Candice May Hadley ~ AgentP
- Air ~ Felicia Jazmyn Thomps ~ Perrfect
- Spirit ~ Ariana Nyx Mavery ~ Kwijt
- Water ~ Brooklynne ‘Brooke’ Lupe Wakefield ~ Rider
- Light ~ Jade Maysilee Bright ~ HurtedHeart


boys :

- Fire ~ Raphael Edwards ~ Clonmel
- Coach ~ Philip Simon Commens ~ DreamerN
- Dark ~ Shadow ~ Paddo
- Metal ~ Floyd Dwayne Nightingale ~ Aotearoa
- Earth ~ Foy Ciar Grimme DreamerN
- Dark Lord ~ Suphentus Zival ~ Kwijt



Hier de rollentopic

[ bericht aangepast op 2 dec 2012 - 15:58 ]

---

Credendo Vides

[Mijn topics, ga nu een stukje bedenken en schrijven. ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Arianna Nyx Mavery
Ik slinger mijn weekendtas over mijn schouder. Ik kijk droef voor me uit. In de tas zit een setje kleren, tandenborstel, een borstel, en mijn geluks-Cheetah. Het is een klein mini knuffeltje, dat ik heb nog voor ik me kan herinneren. Ik stap op mijn fiets, en fiets rechtsaf. Linksaf vanaf de basisschool, gaat naar het weeshuis. Rechts naar mijn vader. Het lege gevoel in mijn maag komt terug, en ik slik moeizaam; er zit een knoop in mijn keel. De huizen worden steeds leger en kaler. Sommige zijn niet meer geverfd. Sommige huizen zijn dichtgespijkert. Eerst waren er nauwelijks zulke huizen, maar sinds Lord Zival aan de macht kwam, is alles verandert. De armoede rees de pan uit. Gelukkig had het weeshuis nog genoeg geld om Max naar school te laten gaan. Ik kan soms gaan. Maar ik ben en blijf een eenling. Ik sla meerdere tussenstraatjes in, waar de stad een waar doolhof wordt. Het is echt een plek waar je als meisje én als jongen niet 's nachts over straat wil lopen. De straten zijn krap en vuil. Ik rem in een vieze goot, allemaal derrie spat op. Ik blijf even stilstaan, en adem even in, en heel langzaam uit. Ik rijd mijn fiets aan de hand de stoep op, en zet hem in het kleine paadje. Achter de heg, en dubbel op slot. Ach ja, mocht hij gejat worden, zijn die sloten geen hindernis voor dieven. Het weeshuis heeft gezegd dat ze geen nieuwe fiets meer kopen als deze ook 'kwijt raakt'. Ik verstop hem een beetje onder de blaadjes, en vis tussen mijn sleutelbos een kleine, vierkante sleutel vandaan, en loop naar het vieste huis van de straat, en doe de deur open. Hij klemt, dus ik moet er nog een keer extra tegenaan duwen. There I go.

"IK BEN THUIUIS!" Roep ik, terwijl ik mijn tas in de hoek van de hal gooi. Het is er nog viezer dan de vorige keer. Overal liggen kranten,braaksel, plassen water en andere substanties, houtbrokken en meerdere dingen waarvan ik niet wil weten wat het is. Links staat een krakkemikkige houten trap, die eruit ziet alsof hij ieder moment kan instorten. Zou nog 'ns best waar kunnen zijn ook. Maar dat is niet wat ik zoek... Ik hoor gestommel. Juist. "WJIE isj daar?" hoor ik iemand roepen met dubbele tong. Op dat moment komt de spreker de kamer binnengezwalkt. "Oh jljij bjen ut, woar wasj je?" zegt mijn vader. Ik leg een paar kranten op een stapel. "In het weeshuis, pap. Ik woon niet meer bij jou. Weet je nog?" Hij komt wat dichterbij. Ik trek mijn neus op tegen de stank die hij uitstraalt. "Een douche is ook niet verkeerd," mompel ik. Vroeger durfde ik nooit wat gemeens te zeggen. Het was immers niet zijn schuld, maar nu die fase voorbij. Hij heeft hiervoor gekozen. Er is vaak genoeg een kans geweest om met alles op te houden, maar nooit nam hij het aan. "E-Ehen nog Brutaal ook!" zegt hij. Ik blijf staan. Hij komt nog dichterbij. "En het isj hier VIES," ik kijk in zijn bloeddoorlopen ogen. Is hij helemaal vergeten dat hij ooit van mij gehouden heeft? "Dan moet je daar wat aan doen." zeg ik. BAM. Daar heb ik hem te pakken. Ik leg mijn handen op mijn brandende wang. Volgens mij is dit een record, ongeveer vijf minuutjes na binnenkomst. "En de DRAJNK ISJ BIJNA OP," roept hij, terwijl hij naar een andere kamer zwalkt. Ik gooi de deur open, en voel dat ik duizelig wordt als ik weg probeer te rennen. De klap was harder dan ik dacht. Maar ik ren weg, naar mijn vaste plek.

Ik loop door het bos, en ren tussen de bomen door. Vervolgens wijk ik van het pad af, en ren nog een eindje door. Dan zie ik een lang langgrasveld, tussen de bomen, vermengt met prikkelstruikjes. Daar baan ik me een weg doorheen, en duw wat varens opzij. Een kleine open plek, goed verscholen tussen de bomen. Ongeveer een meter omtrek. Ik plof neer, verberg mijn gezicht in mijn benen, en voel hoe mijn ouders beginnen te schokken.

---

Tijd voor koffie.

Jade Maysilee Bright
Ik kijk geshockeerd naar mijn handen die nu weer zo normaal leken te zijn. Ik keek er angstg naar, maar het was al verdwenen. 'Ayden kom.' Zeg ik waarna hij raar kijkt. Hij knikt en ik pak zijn hand. Jiet helemaal. Niet op de plek waar dat heidense licht uitkwam. Ik breng hem naar huis. 'Papa komt zo.' Zeg ik vriendelijk terwijl ik mijn boog pak. 'Beloof me braaf te zijn. Anders krijg ik straf.' Zeg ik tegen hem waarna hij knikt en gewoon met een oude actie figuur begint te spelen. Hij was zo lief. Ik loop de deur uit en zie mijn vader. 'Kijk uit je dope! Iemand is net ook al tegen me opgebotst.' Zegt hij pissig. Ik knik en loop snel door bang dat hij me zal slaan. 'Waar ga je heen? aiden zomaar achterlaten?' Bromt hij dan. 'Ik zorg voor het geld en het eten dus ik ga jagen. Pas jij mar op hem en als je hem met een vinger pijnlijk aanraakt gaat er een pijl door jouw strot.' Zeg ik pissig waarna ik doorloop. Wat een vader dochterliefde toch. Maar hij had me nodig anders geen geld en eten. Ik loop het bos in waar ons huis aan grenst. Ik pak een pijl en leg hem op mijn boog en hoor gekef waarna ik June zie. 'Oke jij mag mee, maar niet te hard.' Zeg ik zacht waarna ze haar mond houd. 'Ren june maak de vogels bang.' Zeg ik dan. Ze rent de bosjes in en meteen ie ik duiven en andere vogels waardoori k meteen achter elkaar schiet. 5 van de vijf waren natuurlijk raak. Ik pak de duiven en maak ze vast aan mijn riem. Ik loop al door terwijl de vijf duiven bengelen aan mijn zijde. Dan zie ik een haas sprinten en doe ik een pojl op mijn boog waarna ik hem door het oog raak. Ik doe deze ook aan mijn zijde waarna ik de pijl eruit trek. Ik schaaf mijn vingervaan de pijl en plots begint deze wond licht te geven. Ik kijk er angstig naar, maar voel dan dat de wond zich sluit. Wat was dit nu weer? Ik had het nog nooit gehad en dan nu opeens wel. Ik begreep het niet meer. Wat gebeurde er met me.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Candice May Hadley || Animal

Verveeld keek ik uit het raam van mijn kamer op onze grote boerderij. Ik had al 2 boeken uitgelezen en 3 films gekeken. Ik trok mijn shirtje recht van het setje dat ik aan had. ''Dan maar even door de stallen lopen.'' mompelde ik in mezelf.
Langzaam liep ik naar beneden. Eerst kwam ik ook nog lang Ethans kamer. Hij was vrolijk met wat autootjes aan het spelen. Ik stak mijn hoofd om het hoekje van de deur. ''Hey broertje.'' Ethan keek op. ''Candice.'' zei hij vrolijk. ''Ga je mee naar buiten of blijf je binnen?'' Ik zag hem twijfelen. ''Neeh, jij moet met auto's mee doen.'' Ik liep naar hem toe. ''Heel even dan, 5 minuten. Oke?'' Ik duwde een blauwe auto in mijn hand en wees naar zijn racebaan. ''Daarop!'' Ik zette ding erop.
Vijf minuten later stopte ik. ''Doei Ethan, ik ga naar buiten.'' Ik stond op. Ik zwaaide nog even en liep de kamer uit. De laatste trap en dan was ik beneden. ''Mam! Ik ga even naar buiten.'' riep ik. Waarschijnlijk stond ze of in de keuken of zat ze tv te kijken. ''Oke!'' Kwam er terug. ''Doei!!''
Net toen ik de deur open wou doen kwam Dream, mijn kat op me af. Ik knielde even om haar te aaien. Soms leek het net alsof ik met haar kon praten. Snel schudde ik mijn hoofd. Natuurlijk kon dat niet. ''Ga je mee?'' fluisterde ik. Dream sprong op mijn rug en klom zo verder op mijn schouder. Vroeger toen ik haar kreeg ik had ik dat haar aangeleerd. We liepen samen verder naar de paarden stallen. We hadden 10 paarden, 90 koeien, 10 varkens, 100 schapen, 3 honden, 4 katten, waar Dream er één van was maar zij was helemaal van mij, 30 kippen, en nog een hok met een stukje met cavia's, konijnen en hamsters.
Ik voelde mij sinds mijn derde altijd al vrij tussen die dieren.Al had ik geen idee waarom.

---

Do what people say you can't.

Mikky Aileen Briar Williams - Music
Zacht neurie ik een liedje, terwijl ik mijn fiets van het slot haalde en zag dat Sebastian dat ook deed. Ik lachtte naar hem, en hij lachtte terug. "Opfietsen?" zijn stem galde door het verlaten fietsenhok. Ik knikte, en reed met mijn fiets naar hem toe. We fietsten weg, door de stad naar huis. Zacht begon ik te zingen. Na een tijdje merk ik dat Sebastian al een hele tijd niks heeft gezegd, en ik kijk opzij. Hij fiets nog, maar hij staart wezenloos voor zich uit. Langs de weg doen mensen vreemde dingen, en abrubt stop ik met zingen. Wat was hier aan de hand? De mensen lopen gewoon weer door en ik haal mijn schouders op. Maar zodra ik weer zing, gaan doen de mensen weer raar. 'Ehm, Sebas, ik denk dat ik maar ga. Doei.' snel fiets ik naar huis, waar ik mijn fiets in de garage zet en doorloop. Als automatisch zing ik weer door, en ik zie dat mijn vader, moeder en kleine broertje als versteend gaan staan. Ik duw Robin speels tegen zijn schouder, maar die reageert niet. 'Kom op, jongens.' Ze bewegen nog steeds niet, en angstig kijk ik naar ze. Ineens krijg ik een idee. Ik storm naar boven, pak mijn gitaar en strompel weer naar beneden. Mijn broertje ging altijd vlak voor me zitten als ik gitaar speelde. Zacht sloeg ik wat accoorden aan, en improviseerde een liedje. Binnen een paar seconden zat hij voor me, en keek me met sprankelende oogjes aan. Glimlachend stopte ik, en de sprankeling verdween. Hij zat weer stil, en hij had net nog heen en weer zitten wiegen. 'Wat de hel?' Ik pakte de laptop erbij en zocht een filmpje op waarop ik muziek maakte, en ze gingen weer verder waar ze mee bezig waren. Ik beet op mijn lip. 'Ik moet nog even weg.' Zeg ik tegen ze. Mijn moeder knikt, en ik strompel naar buiten. Waar moest ik heen? Kom dan ook naar de kungfu-lessen, en maak je hoofd leeg. Schalt de reclame door mijn hoofd. Dat was het. De sportschool was hier in de buurt, dus dat kwam mooi uit. Ik liep erheen. Ik stormde binnen, en keek verwilderd om me heen. Er stond een man voor een of ander computer-ding, en ik liep naar hem toe. Ik wist niet of dit wel zo slim was, maar ik moest het aan iemand kwijt. 'Ehm, meneer?'

[Is het erg dat ze meteen naar de coach gaat?]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

[Waar kan Felicia inspringen?]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Eenhoornpoep schreef:
[Waar kan Felicia inspringen?]

[gewoon zelf wat bedenken, dus thuis of in een park of waar dan ook. Ze zijn op het punt dat iedereen zijn krachten ontdekt. Niemand kent elkaar nog]

[OKE, dus als ik het goed begrijp, kan Felicia luchtsturen? Awesome]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Eenhoornpoep schreef:
[OKE, dus als ik het goed begrijp, kan Felicia luchtsturen? Awesome]

[ja, ze beheerst lucht, je kunt zelf een bedenken wat ze ermee kan]

[JEEEY. Nu ga ik schrijven]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Felicia Jazmyn Thomps

Ik strekte me uit. Gapend sloeg ik mijn benen over de rand van mijn bed en stond op. Ik kon niet slapen en ben uiteindelijk na twee uur mokken in slaap gevallen. Mompelend pakte ik een outfit, trok mijn jas aan, deed mijn haar in een vlecht en liep zonder te ontbijten naar buiten. Vandaag werd het een ik-heb-niks-te-doen-dus-kijk-niet-zo-dag. Strompelend liep ik naar het park, waar ik diep weggedoken zat in mijn jas. Het was niet echt koud, maar er was een briesje. Zuchtend ging ik op een bankje zitten. Het was saai zo, hier alleen zonder bekenden. Mijn ouders waren werken dus ik had niet echt wat te doen. Het huis was schoongemaakt, ik had al mijn klusjes gedaan, alles was netjes opgeruimd, we hadden geen dieren, ik had niet echt "vrienden" en in mijn buurt was het doodsaai. Soms wilde ik in een fantasie land wonen, waar iedereen gelukkig was en iedereen wat te doen had. Ja, ik weet het nu wel, Felicia je bent een idioot. Maar ik had zo'n gevoel dat het wel kon. Ik stond op en liep naar een boom. He, misschien kon ik superkrachten schieten, of bliksem, net als Zeus. Ik giechelde en deed net alsof ik vloog. Maar net toen ik in een keer mijn armen hard strekte met een zwaai, kwam er een windvlaag. Vragend blies ik hard, maar er kwam niks. Puur toeval, toch? Iedere puber speelde toch wel is superman? Gniffelend deed ik de zwaai nog een keer en weer kwam er een windvlaag. Dit begon eng te worden. Bleekjes liep ik door de bomen.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Een beetje te?]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Shadow

Ik loop rustig over de binnenplaats heen,
Ik grijns even,
De duisternis was overal waar het oog maar reikte,
Als ik bewakers rond zie lopen verdwijn ik weer in de duisternis,
Ik loop zo langs de bewakers en vermijd de kleine lichtjes,
Als ik bij de kerkers uitkom grijns ik,
Er waren twee bewakers bij een deur,
Dat was waarschijnlijk de deur die ik moest hebben,
Ik grijns even en grijp mijn zwaard goed vast,
De schaduw begint te dansen in de gang,
Als de bewakers het merken en op alert staan grijns ik,
De schaduw grijpt de bewakers waarna ze bruut uit elkaar getrokken worden en opgezogen worden door de duisternis,
Ik grijns en stap uit de schaduw waarna ik de sleutel in het slot duw en de sleutel omdraai,
Als het slot open gaat gooi ik de deur open en doe met een simpele beweging mijn zwaard op mijn rug,
Ik kijk de man en vrouw aan en dan het meisje wat achter ze zit,
Deze mensen moest ik dus bevrijden....
'Ik geef jullie 5 seconden om zo snel mogelijk hier heen te komen, anders vertrek ik zonder jullie!' zeg ik met een commanderende stem,
Ik kijk ze even aan en grijns alleen met een duivelse lach.
Als ik het alarm hoor afgaan kijk ik even naar de drie,
De ouwtjes zouden het niet lang overleven, maar het jonkie wel.
Ik grijns even, sprint de cel in en grijp het meisje bij dr arm.
Als de bewakers voor de deur staan grijns ik even.
'Houd je adem in' ik grijns weer even en verdwijn dan samen met het meisje in de duisternis.
Als ik ver genoeg van het kasteel ben kom in weer te voor schijn,
Het bos was waar we uitkwamen, de perfecte plek om rustig weg te lopen.

[Is het erg dat ze meteen naar de coach gaat?]

{ Nee hoor :] }

Philip Simon Commens

Mijn ogen waren nog steeds aan het beeld vast gelast van het logo en de legends die al ontwaken waren toen de deur met een klap openging.
Aan de passen van de binnenkomer kon ik gemakkelijk horen dat het een jonge vrouw was.
"ehm, meneer ?"
Ik moest proberen niet in elkaar te krimpen, ik was er nog steeds niet aan gewend om meneer genoemd te worden, ik ben ook nog maar 25, maar had toch al de leiding over een gehele sportschool en de zwaarte die ik in de toekomst op mijn schouders had liggen.
Glimlachend draaide ik me om naar het meisje. "Kan ik je ergens mee helpen ?" Achter me hoorde ik weer een piep waardoor ik snel een blik over mijn schouder wierp.
Het logo van Music was weergegeven op het beeldscherm, het logo brandde fel, feller dan de andere twee.
Meestal betekende dat, dat de desbetreffende persoon dicht in de buurt was.
Met andere ogen keek ik naar het meisje en nam direct een besluit.
Als zij er niet over zou beginnen, zou ik mijn mond houden, ik wou niet met de deur in huis vallen en misschien was zij het wel helemaal niet.

---

Credendo Vides

[Sorry dat ik hem een beetje bestuur, maar anders wordt mijn stukje zo kort.]
Mikky Aileen Briar Williams || Music
Als hij een blik over zijn schouder werpt kijk ik zo onopvallend mogelijk mee, en ik zie muzieknoten staan. Een vreemd gevoel borrelt bij me op, maar ik weet niet wat het is. Ik sluit mijn ogen en probeer het te bedenken. "The league of Legends." Mijn ogen schieten open en ik kijk de man aan. Had ik het nou hardop gezegd? Ik zucht diep en kijk naar de attributen die in de zaal staan. 'Zou ik hier even mogen sporten? Ik heb nog al wat rare dingen meegemaakt, en ik wil graag mijn hoofd even legen.' ik bijt op mijn lip, maar zie dat hij wel knikt. 'Dank u.' ook al leek hij nog niet zo oud, het leek me toch slim om hem zo aan te spreken. Ik loop naar een oefenpop, terwijl ik ondertussen mijn mobiel en oordopjes uit mijn broekzak haal. Die doe ik in, en al gauw schalt de muziek door mijn hoofd. Ik haal diep adem en geef een harde trap tegen de pop. Zacht neurie ik mee met de muziek, en het gebeurt weer. De man die net nog oefeningen had staan doen, stond stil. Ik liet me op mijn rug vallen op de mat, en zuchtte diep. 'Ik begrijp het niet.' denk ik luidop. Ik kijk op naar de man van de computer. Hij stond met zijn rug naar me toe, maar hij bewoog. Hij bewoog nog. 'Weet u wat er aan de hand is?'

[ bericht aangepast op 30 nov 2012 - 14:42 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.