[RPG] The New Kingdom [één] - Speeltopics

Ver weg, in een ander decennium, is er een koninkrijk met een koning die nooit de steun van zijn volk had gekregen, was het niet dat ze bang voor hem waren. Deze koning heeft namelijk de echte, oorspronkelijke koningin van dit land vermoord.

Er zijn in dit koninkrijk tegenwoordig twee volken: het ene is trouw aan de nieuwe koning en leeft op het land in de buurt van het paleis.
Maar diep in de bossen, ver weg van de bewoonde wereld, leeft er nog een groep mensen: mensen die allemaal hun eigen reden hebben om de nieuwe koning te haten, allemaal op de één of andere manier in aanraking zijn geweest met de gruwelijke daden van deze nieuwe koning. De mensen strijden, vechten, trainen, wachtend tot het moment dat ze de strijd aan kunnen gaan met de koning.

Het bos:
Het verboden bos is niet voor niks verboden gebied. Al generaties lang gaan er verhalen over dit duistere bos, alleen gekken zouden er naar binnen lopen. Daarom zal de koning ook niet vermoeden dat de verzet strijders hier verscholen zitten.

Maar dat is juist iets waar deze maar al te graag gebruik van maken.
Zij zijn er namelijk achter gekomen dat je, als je langs de meest angstaanjagende waterval ooit gaat, in een hele nieuwe, hele mooie wereld terecht komt: een perfecte plek om je schuil te houden voor gevaar van buitenaf.

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 13:38 ]

Keep your head up, keep your heart strong

[Als je kijkt in het topic zie je dat het al vol was. Je moet eerst VRAGEN of het mag.]

Your make-up is terrible

Maya Rosalie More // Verbosen bos
Ik kijk omhoog en zie de Prachtige zon schijnen. Ik was niet zoals meeste nu pas wakker. Nee ik was allang wakker. Al minstens 2 uur misschien al langer. Ik had mijn zwarte mantel aan en zat op lost waardoor ik op de schaduw leek. Ik had bessen en vruchten geplukt. Haas geschoten net als een parelhoen een kalkoen en een eekhoorn. Maar dat was niet genoeg om iedereen te voeden. Ik pak steentjes van de grond en draai de in mijn vingers waarna ik ze in de bosjes gooi en mijn pees aanspan. Er vliegen vogels op waarvan ik er gelijk twee neerschiet. Twee duiven. Hiervan kon je soep maken. Je kon het vlees en de botten gebruiken voor de smaak. Lost loopt rustig door terwijl ik hem een klopje geef. We waren nu aan de rand. Niet waar de koning leeft, maar aan de andere kant waar mijn ouders leefde. Ik zag hun kasteel. Niet zo prahtig groot als die van de "koning" maar wel enorm. Het maakte me ziek dat ze een vriend hadden veraden. Een nieuwe sterkere bondgenoot namen maar ik zou ze laten boeten. Ik zou ze niet doden nee het bleven mijn ouders. Ik zou ze nooit kunnen doden. Ik weetnog wel hoe burgers bij ons in het stadje waar wij voor zaten mij respecteerde. Maar ik hoorde mijn ouders. Het was vals en ik liep weg inplaats er iets tegen te doen. Ik ging naar de koning maar ik was al telaat. Ik kon er nu niets meer tegen doen. En ik was ook nog is uitgehuwelijkt aan een troonopvolger. Ik weet niet wie en ik hoop vooral niet van deze koning. Nog liever uit een ander land. Ik maak rechtsomkeert en galoppeer door de bossen terwijl de dieren in mijn zadeltassen zitten. Hij springt over omgevallen bomen maar ik voel het al aan. We waren zo op elkaar ingespeeld. Ik glimlach en leun met mijn hoofd op zijn manen en nek zodat het lijkt alsof ik lig. Ik zou zo in slaap kunnen vallen op hem. De bewegingen waren een gewoonte geworden. Lost hinnikte als we bij de. Waterval aankwamen. Ik hou mijn waterdichte lange mantel over ons bijde heen zodat we droog erdoor kunnen komen. Ik hoor zijn hoeven op de koude natte stenen en stap af terwijl ik de dieren uit de tas haal en aan een om mijn riem heen bind. De bessen hou ik in de zadeltas terwijl lost met me meeloopt. Ze hadden eens gedrijgt dat ze hem op zouden etenik had meteen mijn zwaard getrokken. Het zwaard dat anderen door midden kon breken. Alleen als ik veel krachtzette. Ik doe mijn mantel af en doe de droge warme kant over hem heen aangezien het aardig koud kan zijn. Lost gaat zalf liggen op wat warm gras dat door de zonlicht verlicht kan worden en ik zie iedereen wakker worden. Ik was niet iemand die graag praatte tegen mensen maar ik zag sommige kijken naar het vlees bij mijn riem. Ik was een uitstekende jage. Miste nooit met mijn zelfgemaakte boog. Ik kon bijna alles raken. Meestal schotk ik in de kop aangezien bijna niemand de kop wou. Ik weet niet waar ik het heen moet brengen en zie Mila eten uitdelen. Ik haal wat bessen uit de zadeldak en eet ze op. Het waren bosbessen frambozen en rodebessen. Het was lekker zuur maar ik had ook al eerder appels en peren gestolen van mijn ouders. De mandarijnen zaten dit tijd van het jaar in kisten in het huis maar ze hadden appelbomen in de tuinen staan net als perenbomen. Ik kijk een beetje voor me uitvals ik aan de bessen knabbel. Ik vond het beter dan wat we normaal kregen plus het was gezonder. Ik verveede me nu al eigenlijk. Ik wou het liefst de hele dag jagen, maar dat ging een beetje moeilijk. Ik moest sociaal blijven al was dat moeilijk voor mijn doen.
[is dit lang genoeg?]

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 13:03 ]

I'm finally back, Finally after a Year break

Alexo "Alex" Damon Braxton || Verboden Bos
Ik open langzaam mijn ogen, de zon schijnt fel naar binnen. Ik gaap en rek me uit met mijn ogen nog half dichtgeknepen tegen de zon. Ik sta op en trek het T-shirt aan dat naast mijn bed ligt. Ik ben nog steeds dood op van het trainen van gister. Ik pak een stuk brood uit een kastje en neem een hap. Vandaag ga ik maar eens jagen, dan kan ik vanavond tenminste fatsoenlijk eten. Ik gooi een raam open en kijk naar buiten, met dit weer kan ik vast wel wat konijntjes schieten. Ik haal mijn hand door mijn haren, gooi de deur open en loop naar het riviertje om een slok water te drinken. Water en droog brood: mijn ontbijt. Misschien kan ik ook nog wat fruit vinden, wat ik nu eet lijkt meer op gevangenis voedsel.

[Wie wil naar Alex komen? (:]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[> Mijn topics.]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Lieve mensjes, Iedereen kent Ciara als Mila hea. Ciara is namelijk haar echte, prinsessen, naam.

Ciara Mila Marylin Dubois
Als Will me vraagt of hij me moet helpen, schud ik even mijn hoofd. Maar als hij de rest van het eten van mij over pakt en dit uit begint te delen verschijnt er toch een kleine glimlach op mijn gezicht. Meestal zei ik toch nee als iemand mij vroeg om te helpen, maar gelukkig zijn de meeste nu zo slim om te zien dat ik soms toch nog best wat hulp kan gebruiken. 'Wat zijn jullie vandaag van plan te gaan doen?' vraag ik, aangezien toch bijna alle mensen op dit moment wel zo'n beetje wakker en aanwezig zijn. Wat ik zelf zou gaan doen vandaag wist ik eerlijk gezegd nog niet. Misschien dat ik, als Azaiah niks te doen had, even de plannen voor de komende tijd met hem door zou nemen. Het zou namelijk toch een keer tijd moeten worden om een écht goed plan te hebben, voordat mensen zouden gaan besluiten om maar alleen het kasteel aan te vallen. Dat zou namelijk geheid uit de hand lopen.

Keep your head up, keep your heart strong

Assassin schreef:
[Als je kijkt in het topic zie je dat het al vol was. Je moet eerst VRAGEN of het mag.]

Keep your head up, keep your heart strong

Sam 'Sammie' Coleman ~ winkel in het dorp
Sam stapte zijn bed uit. Het was een normale dag als elk andere. De zon scheen eens lekker in zijn ogen, zoals altijd. Hij pakte zijn kleren en kleedde zich aan.
Hij liep rustig naar beneden, omdat Amy, zijn zusje, altijd langer slaapt. Hij kwam benden en deed de deur open naar de woonkamer, die ook gelijk de eetkamer was. Ze hadden niet zo veel ruimte en de woonkamer was niet eens helemaal beneden. Nee, het was de 1e verdieping. Onder alles was nog een winkel. Een winkel waar heel het gezin goed van kon leven. Sam wilde naar de keuken toe lopen en zag toen dat zijn kleine zusje met haar hoofd op de tafel lag. 'Sinds wanneer ben jij zo vroeg op?' Vroeg hij aan haar. Ze tilde haar hoofd op. Ze had wallen onder haar ogen. 'Kon niet slapen door die vervelende rot rat,' Zei ze chagrijnig en vloekte een paar keer.'Amy, let op je woorden!' Schreeuwde hun moeder boos. Sam ging rustig zitten tegen over chagrijnige Amy. Amy keek even boos naar moeder. Moeder zuchtte en zette de broodjes op tafel met een beker melk. Sam wilde net een broodje pakken tot moeder opeens met haar hand door zijn haren ging. 'Moet dat echt?' Vroeg hij. 'Ja, het ziet er niet uit. Mannen altijd. Altijd zeggen dat jullie stoer zijn en alles kunnen, maar zodra het over verzorging gaat stop maar,' Moeder ging zitten en pakte zelf een broodje. Sam nam een hap. 'Wat voorn vlees zit erop?' vroeg Sam. 'O, een of ander vlees soort uit het buurland. We kregen gister avond een hele volle doos. Waarschijnlijk gaan ze toch niet helemaal op, dus eten wij er 1 op,' Lege moeder uit. Amy gooide een glas melk naar binnen. 'Ik háát melk,' Ze legde de nadruk op haat. Moeders keek boos. 'Je hebt het nodig,'
'Boeit me niet. Het is vies en zeker in de ochtend!' Ze nam een hap van haar broodje en gaf een goedkeurend gezicht. 'Waar is Paps?' Vroeg ze.
'O, hij beneden in de winkel.We zijn vandaag eerder open,' Amy en Sam keken elkaar aan. 'We gaan nooit eerder open!' Zeiden ze in koor.


Summer 'Yesenia' Yesenia West~Verboden bos.
Summer hoorde de waterval. Ze was net wakker geworden, maar had geen zin om eruit te komen. Tot ze haar maag hoorde knorren. Ze deed haar ogen open en zag dat andere mensen ook wakker waren. 1 ding dat Summer totaal niet fijn vond aan het bos: slapen met andere mensen. Ondertussen is ze het wel gewend. Vroeger werd haar hoofd helemaal rood en wachtte ze tot iedereen weg was. Ze pakte een jurk, waar ze niet in sliep en trok hem aan onder haar dekens. Iets wat ze nog steeds niet gewend was. Ze kamden haar bruin-rode haren en deed een vlecht in. Summer had honger gekregen en zocht haar mand om fruit of plantjes te zoeken. Gek genoeg kon ze hem niet vinden. Na 5 minuten zo onopvallend mogelijk gezocht te hebben had ze hem eindelijk gevonden. Ze wist een brammen en andere bessen struik dicht bij het water. Ze liep er heen en plukte alleen de rijpen besjes. Ze wilde een mooie rijpe braam pakken, maar ze ging langs veel doornen. Haar handen zat bijna elke dag onder schrammen, dus was ze wat gewend. Toen haar mand half-vol was liep ze naar het meer. Ze deed haar schoenen uit en stopte haar blote voeten in het water. Het water was nog erg koud van de nacht. Ze nam een hand vol bessen en at ze op.

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 13:25 ]

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

[@ Lizor, Summer kan wel c:]

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

[Sure, waar laten we ze elkaar ontmoeten?]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[No offence, maar iedereen is het bos in gevlucht toch? Dan is het niet erg realistisch als iedereen een huis heeft...]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Uh, ik heb nu al twee reacties gelezen van mensen die een eigen huis in de bossen hebben, is dat de bedoeling?]

Your make-up is terrible

[Bij een meer]

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

[Ze kunnen toch zelf een huis gebouwd hebben, of is dat niet te bedoeling? ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[No offence ofzo, maar volgens mij leeft iedereen bij elkaar in de grot en zonder huizen. Ze slapen daar volgenscmij allemaal samen of begrijp ik het nou verkeerd aangezien mijne nu gewoon random in het gras ligt]

I'm finally back, Finally after a Year break

Will Edward Smith || Verboden Bos

Ik glimlach even en kijk op als Mila ons allemaal wat vraagt. Ik ga eerst rustig verder met uitdelen en houd haar dan het mandje voor, zodat ze ook wat kan pakken. Als laatste neem ik zelf een paar bessen. Dan zet ik rustig het mandje neer, zodat mensen zelf kunnen pakken. Ik denk even na en ga weer zitten. 'Ik heb niet echt een idee voor vandaag. Ik zie wel. Ik ga zo even zwemmen, misschien vanmiddag even oefenen met het zwaard en de rest zie ik wel.' Ik kijk om me heen naar de andere en bijt even op mijn lip. Ik kijk naar Maya, die zo te zien haar eigen eten heeft. Ik wil zeggen dat ze moet delen, maar ik zwijg en laat haar haar eigen weg gaan. Ik kijk weer naar Mila en glimlach even naar haar, voordat ik mijn ogen sluit en van het zonnetje geniet en rustig nog een paar bessen in mijn mond stop. Rustig kauw ik en slik het door. Je zou denken dat we het heel slecht zouden hebben, maar ik denk dat we het beter hebben dan sommige armen in het dorp.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne