• Hello dolls,

    Ik heb deze week het minder leuke nieuws gekregen dat mijn zus baarmoederhalskanker heeft, iets wat heel erg in onze familie zit en waar ik nu ook op getest moet worden. Mijn zus is pas 29 jaar en heeft nog een kinderwens, die nu toch wel redelijk gaat dringen. De ziekte is namelijk redelijk goed te behandelen, maar komt vrijwel altijd terug en maakt de kans op kinderen iedere keer kleiner en ze loopt er ondertussen al 2/3 jaar mee .... Het is eigenlijk ook per ongeluk ontdekt.
    De reden dat ik dit wil delen met jullie is voornamelijk dat wij op dit forum hier eigenlijk met bijna alleen maar meiden zitten. Jonge meiden vooral, jonge meiden waarvan de meesten ook een droom hebben om ooit een gezinnetje te stichten, liefst natuurlijk in volle gezondheid.
    Het is héél belangrijk dat jullie je ieder jaar laten testen meiden, want niemand van ons is te jong of oud om deze kutziekte te krijgen! Ik bel zelf morgen ook mijn huisarts voor een uitstrijkje, met name omdat het in onze familie zoveel voorkomt. Maar zelfs wanneer het in jouw familie helemaal niet voorkomt, kun je beter het betere voor het onzekere nemen en ieder jaar gewoon een simpel uitstrijkje laten nemen. We hebben het tenslotte wel over onze eigen tempel en de tempel waar ooit wellicht onze kindjes in moeten groeien...


    Til hug og blod.

    Kanker in het algemeen komt voor bij ons in de familie, zowel moeders kant als vaders kant. Slechte genen, vrees ik. De kans is dus ontzettend groot dat ik het ook ga krijgen en eraan doodgaat (iedereen in mijn familie is eraan gestorven, die toch een natuurlijke dood zijn gestorven).
    29 is inderdaad jong en die dingen zijn zwaar klote. Je hoeft niet oud te zijn om ziek te worden. Mijn vriend was 21 toen er een kwaadaardige hersentumor werd ontdekt in z'n hoofd, dus er staat simpelweg geen leeftijd op zoiets. En vaak worden die dingen inderdaad 'per ongeluk' ontdekt. m'n vriend liep al enige tijd met hoofdpijn en een bult rond... tja, hij werkt in de grondwerken en het is dus gewoon goed mogelijk dat hij zo nu en dan nog eens behoorlijk z'n hoofd stoot. Na 3 weken toch maar voor de zekerheid naar de huisarts en tja, bleek er toch iets meer aan de hand te zijn.

    Ik laat zoiezo jaarlijks tot 2 jaarlijks een uitstrijkje en borstcontrole (wat even belangrijk is) doen. Daarbij om de paar maanden voor de zekerheid bloedtrekken en het is dat het niet gaat (of het kost gewoon ongelooflijk veel) zou ik ieder jaar ook nog onder de scanner willen. Sommigen noemen me paranoia, maar het is wat je zegt, je moet voor jezelf zorgen. Daarbij heeft het ook te maken met de ervaringen die je meemaakt, waardoor je toch een pak voorzichter bent en weet dat zulke dingen van belang zijn en zelfs levensreddend kunnen zijn.


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    Wat ontzettend klote voor je zus! Ik hoop dat ze er vanaf kan komen en dat jij het ook niet zult krijgen.
    Ik vind het lief dat je ons waarschuwt en stimuleert om een uitstrijkje te laten nemen. Toch vind ik het wel een persoonlijke keuze die ieder voor zich moet maken.
    Een uitstrijkje lijkt me niet prettig, maar natuurlijk zou het goed zijn om zeker te zijn van je gezondheid.
    Iets van drie jaar geleden kon je geloof ik een baarmoederhalskanker-prik nemen. En dat heb ik toen niet gedaan, omdat het een beetje experimenteel overkwam op mij en m'n ouders. Maar nu denk ik wel eens, had ik het eigenlijk toch moeten doen?
    Hoe dan ook, veel sterkte aan je zus, je familie en jou!


    You are beautiful, you are love.

    Gelukkig is zoiets niet in onze familie, maar mijn neef heeft een zeldzame vorm van kanker (witte bloedcellen) en is geloof ik 28 jaar oud en nou ja, ze weten niet wat ze er mee moeten doen, want er zijn maar 4 mensen die het hebben..


    SLOAN.

    Oh wat erg! Veel sterkte daar!
    Ik heb het eigenlijk nog nooit gedaan, maar misschien is het ooit wel eens een goed idee om te doen.
    Toen met die prik heb ik inderdaad hem ook niet genomen.
    Zelfde reden als Slither, het leek me nog iets te ver in het beginstadia, maar wie weet werkt het.
    Ik zou het niet weten.


    It's never gonna happen, Guys.

    Merrow schreef:
    Daarbij om de paar maanden voor de zekerheid bloedtrekken en het is dat het niet gaat (of het kost gewoon ongelooflijk veel) zou ik ieder jaar ook nog onder de scanner willen. Sommigen noemen me paranoia, maar het is wat je zegt, je moet voor jezelf zorgen. Daarbij heeft het ook te maken met de ervaringen die je meemaakt, waardoor je toch een pak voorzichter bent en weet dat zulke dingen van belang zijn en zelfs levensreddend kunnen zijn.


    Dat kan in Duitsland. Zou het echter niet doen: ongelofelijk duur en in het beste geval nutteloos, in het slechtste geval schadelijk. Menselijk lichaam is groot, zonder dat je specifiek iets zoekt zul je niet snel iets vinden. Verder is de kans klein dat er iets te vinden is, als er iets gevonden word is er een hoop stress, moet het verder uitgezocht worden, kost weer veel tijd en geld en vervolgens blijkt het bijna altijd niks te zijn.

    Ot: sterke met je zus. Ik hoop dat het op zo een manier te behandelen is dat ze nog kinderen kan krijgen.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2013 - 15:42 ]


    quidquid excusatio prandium pro

    Heel veel sterkte..


    26 - 02 - '16

    Sterkte!

    [ bericht aangepast op 8 jan 2013 - 15:48 ]


    'Dear girls: a compliment is actually not an invitation to explain how ugly you think you are' - Lisa Cimorelli

    Eluveitie schreef:
    Heel veel sterkte..


    ©1998

    Sterkte voor je zus!

    Bij bij zit baarmoederhalskanker ook in de familie. Mijn oma-van mijn vaders kant- heeft het gehad en het overleefd. Later bleek het niet helemaal weg te zijn uit haar bloed en is het naar haar longen. Daar is ze helaas aan gestorven. Mijn andere oma had de kans om het te krijgen en haar baarmoeder verwijdert. Mijn moeder neemt om de 5 jaar een controle en ik ben gelukkig ingeënt ertegen.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Ja, leuk en aardig allemaal, maar ik mag pas na mijn 25e onderzocht worden op borstkanker. Mijn moeder heeft het gehad, en het is een gen-fout, dus erfelijk. Maar ik mag dus tot mijn 25e in onzekerheid zitten >.> En die fout zorgt ook voor eierstokkanker..


    Aye, brother! 4 8 15 16 23 42

    Dat is inderdaad heel erg, en als het zo erfelijk is kan je inderdaad beter een uitstrijkje laten maken. Toch hoef je je op je 15de echt nog maar weinig zorgen te maken hoor en elk jaar een uitstrijkje is toch wel heel overdreven als het niet in je familie zit. Sowieso is één keer in de vier jaar genoeg en vaak doen ze dan pas vanaf dat je dertig bent.


    Your make-up is terrible

    SecretDoor schreef:
    Sterkte voor je zus!

    Bij bij zit baarmoederhalskanker ook in de familie. Mijn oma-van mijn vaders kant- heeft het gehad en het overleefd. Later bleek het niet helemaal weg te zijn uit haar bloed en is het naar haar longen. Daar is ze helaas aan gestorven. Mijn andere oma had de kans om het te krijgen en haar baarmoeder verwijdert. Mijn moeder neemt om de 5 jaar een controle en ik ben gelukkig ingeënt ertegen.


    Je kan niet helemaal op de inenting vertrouwen hé? Die beschermt geloof ik maar tegen enkele van de meer dan 25 soorten.


    Your make-up is terrible

    Merrow schreef:
    Kanker in het algemeen komt voor bij ons in de familie, zowel moeders kant als vaders kant. Slechte genen, vrees ik. De kans is dus ontzettend groot dat ik het ook ga krijgen en eraan doodgaat (iedereen in mijn familie is eraan gestorven, die toch een natuurlijke dood zijn gestorven).
    29 is inderdaad jong en die dingen zijn zwaar klote. Je hoeft niet oud te zijn om ziek te worden. Mijn vriend was 21 toen er een kwaadaardige hersentumor werd ontdekt in z'n hoofd, dus er staat simpelweg geen leeftijd op zoiets. En vaak worden die dingen inderdaad 'per ongeluk' ontdekt. m'n vriend liep al enige tijd met hoofdpijn en een bult rond... tja, hij werkt in de grondwerken en het is dus gewoon goed mogelijk dat hij zo nu en dan nog eens behoorlijk z'n hoofd stoot. Na 3 weken toch maar voor de zekerheid naar de huisarts en tja, bleek er toch iets meer aan de hand te zijn.

    Ik laat zoiezo jaarlijks tot 2 jaarlijks een uitstrijkje en borstcontrole (wat even belangrijk is) doen. Daarbij om de paar maanden voor de zekerheid bloedtrekken en het is dat het niet gaat (of het kost gewoon ongelooflijk veel) zou ik ieder jaar ook nog onder de scanner willen. Sommigen noemen me paranoia, maar het is wat je zegt, je moet voor jezelf zorgen. Daarbij heeft het ook te maken met de ervaringen die je meemaakt, waardoor je toch een pak voorzichter bent en weet dat zulke dingen van belang zijn en zelfs levensreddend kunnen zijn.


    Als je zo gaat denken, zul je het ook veel sneller krijgen hoor.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    (...)

    Je kan niet helemaal op de inenting vertrouwen hé? Die beschermt geloof ik maar tegen enkele van de meer dan 25 soorten.

    Dat weet ik c:.
    Het is een beetje bescherming , maar beter dan niets.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2013 - 16:45 ]


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Dat is echt wel zwaar klote voor je zus! En natuurlijk voor jullie als familie ook! Veel sterkte zou ik zeggen!<3
    Ik hoop dat ze haar kunnen behandelen, maar vooral ook dat ze nog kinderen kan krijgen.

    Lief trouwens dat je ons waarschuwd voor de gevaren van zo'n vreselijke ziekte, en hoe ongezien je zo'n ziekte kunt hebben!
    Ik heb zelf stage gelopen bij een instelling waar allemaal mensen komen die kanker hebben/hebben gehad, en ook de kinderen die deze volwassenen hebben. Heftig zeg, maar ik heb er ook veel van geleerd! En ook niet onbelangrijk; op zo'n momenten ga je pas beseffen hoeveel geluk je hebt als je 'gewoon' gezond bent, want zo gewoon is het eigenlijk niet.


    Inspiration can hit you any time