[RPG] Kruistocht in Spijkerbroek | 1 | - Speeltopics

Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

Vriendengroep:
Meisjes:
– 1,2 - Julia Delhi Greenwood. - Ceremonials
– 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
– 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
– 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
– 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee

Jongens:
– 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
– 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
– 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
– 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
– 1;15 - James Johnsen - Firebolt

Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
Meisjes:
- 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
- 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
- 1,3 - Yuniper - Jaimes
- 1;4 - Katarina - Boira
-

Jongens:
- 1,1 - Benjamin - LostMagic
- 1,14 - William - Gamgee
- 1,19 - James - WillNotLearn
-
-

Rijke lieden:
Volwassenen
- 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
Kinderen
- 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


Regels
- OOC tussen () [] {}
- Geen oneliners
- 16+ is toegestaan
- Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
- Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
- max 1 meisje per speler

Praattopic
RollenTopic

[ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 16:39 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Juaa, niet zo ongeduldig xd
Ik heb ook nog een leven naast Q.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ik wacht al sinds vanmiddag.

---

help

So? No offence, maar ik heb ook nog andere dingen te doen en andere RPG's waar mensen al langer wachten.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

I was kidding, Cheryl. :')

Kheb toch de hele dag naar tv gekeken.

---

help

Yuniper || Kruistocht
De sfeer tussen ons lijkt iets te veranderen, alsof we er anders instaan. Maar goed, dat is slechts een gevoel en ik ben niet het soort persoon dat afgaat op gevoelens. Verstand, gewoon gezond verstand, dat is beter om op af te gaan. Wanneer ik een stukje wegschuif van Katarina lacht ze zachtjes en ik zie haar haar hoofd schudden.
'Wat?' zeg ik tegen haar, 'ik hoef die luizen en vlooien van jou niet, als je die hebt.'
Ik ben namelijk dolgelukkig dat ik die nog niet bij mezelf geconstateerd heb. Hoe het komt, dat ik ze nog niet heb, daar heb ik geen flauw idee van. Katarina lacht nog een keertje iets harder en haar blik gaat een andere kant op. Ik kijk in de richting waarin zij ook kijkt en zie allemaal mensen. Kun je je voorstellen dat deze groep nog wel 2 keer zo groot? Zoveel mensen zijn er al gestorven en er zullen er ook nog meer gaan sterven. Ondanks dat ik heel graag weg wilde uit het weeshuis, was het daar misschien toch nog een klein beetje beter dan op deze kruistocht. Je ziet al die uitgemergelde lichamen, behalve natuurlijk van de rijke mensen. De zogenaamd betere mensen. O, sorry, God, dat ik slecht over ze denk, maar ze zijn egoïsten. Ik kan het niet anders inzien dan dat. Naast me hoor ik Katarina zachtjes zuchten.
'Waarom zucht je?' vraag ik onverstoord aan haar.
Ik ben van mezelf altijd nieuwsgierig en ik schaam me er dan ook niet voor om iets te vragen aan iemand. De stilte tussen ons duurt weer even voort en mijn blik schiet gewoon van het ene ding, naar het andere ding. Wanneer gaan we weer verder lopen? Misschien moet ik dat straks even aan Profeet Albert gaan vragen. Ik kan namelijk er nooit zo goed tegen om op één plek te blijven. Dat is ook een reden waarom ik weg wilde uit het weeshuis. Je was daar haast opgesloten, tenzij je echt iets verkeerd had gedaan. Dan zou je echt opgesloten kunnen worden. Dat was elke keer weer de ergste straf voor mij en dat wisten ze. Aan de andere kant is het goed dat ik ervoor gestraft ben, zodat ik mijn zondes herken en erken. Naast me rilt Katarina even.
'Gaat het wel goed met je? Je bent toch niet ziek ofzo?'
Wanneer je ook maar enige ziekte voelt, op deze kruistocht, heb je eigenlijk geen kans meer om het te overleven. Het enige wat er dan nog voor je gedaan kan worden, is bidden. Weer zucht Katarina en ze kijkt weer mijn kant op.
'Wat wil je dan doen met je nieuwe kansen?' vraagt ze aan me en ze lijkt geïnteresseerd.
Maar eigenlijk twijfel ik eraan of ze oprecht geïnteresseerd is, aangezien ze het daarstraks ook al niet met mij eens leek te zijn.
'En wat vindt je van heidenen?'
Die laatste vraag vind ik raar en ik frons daarom ook even naar haar. Heidenen? Daar wil ik niet eens over nadenken.
'Als ik in Jeruzalem ben, dan heeft God mijn zondes vergeven. Zo kan ik gewoon een nieuwe start maken, vrij zijn van de zondes en die van mijn ouders. En je om op je laatste vraag te reageren. Waarom vraag je naar heidenen? Die doen er niet toe. Ze geloven niet in onze God, wat ik een slecht teken vind, en om niet beïnvloed te worden door zulk soort mensen, zal ik ze altijd mijden. Hoewel er in mijn omgeving geen heidenen zijn.'
Het is toch bespottelijk, dat ze in meerdere goden geloven, of weet ik veel wat ze allemaal doen. Onze Lieve Heer is de enige.
'En als je me nu wilt excuseren, ik ga op zoek naar Albert, om te vragen wanneer we verder gaan lopen.'
Ik sta op van de steen en doe niet eens meer de moeite om wat vuil van mijn kleren af te kloppen. Het heeft toch geen zin. Mijn witte blouseje is helemaal vuil en twee maten te groot en de broek is gelukkig al grijs, maar overduidelijk ook al vies. Ik loop weg van Katarina en ga op zoek naar onze Profeet.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Wie wil James meeten?

---

Don't be like the rest of them, darling

[Yuniper wil wel, maar ik wacht eerst nog even op een reactie van Katarina...]

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Iemand voor Hazel?

---

help

Ik heb Logan?

---

Don't be like the rest of them, darling

Post jij eerst? Ik ga even mijn kleren aandoen. (:

---

help

Logan
Ik keek om me heen toen we binnen waren, maar er was nou niet bepaalt iets interessants om naar te kijken, mijn blik ging langs mijn vriendengroep die voornamelijk allemaal bij elkaar waren en zag Hazel een beetje dromerig om haar heen kijken. 'Zie je nog wat interessants?' Vraag ik haar en ga naast haar lopen, 'Het ziet er hier nogal.. Saai uit naar mijn zin.'

---

Don't be like the rest of them, darling

[Ik ga nu iets schrijven voor Eden @Marthe en Lene]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Hazel Aaron Hawthorne || Vriendengroep
Hazel schrok op uit haar gedachten wanneer Logan iets tegen haar zei. "Zie je nog wat interessants?" vroeg hij. Hazel fronste even haar wenkbrauwen, ze bleef eventjes achter in haar gedachten.
"Hmm?" vroeg ze. Ze had een cursusblok in haar handen, bedoeld om op te schrijven wat er gezegd werd. Er stond nog geen letter op en haar balpen was ze ergens terug kwijtgeraakt.
"Het ziet er hier nogal... saai uit naar mijn zin," vervolgde Logan. Hazel haalde haar schouders op.
"Valt wel mee, toch?" antwoordde het meisje. Ze had de groep wat voor zich gelaten en nu bevonden ze zich in een kamer waar zich één of andere vreemde capsule in bevond. Hazel had niet genoeg opgelet om te weten wat het was.

---

help

Eden Celeste Lightwood – Vriendengroep
Thomas drukt een kus op mijn blonde lokken waarna Jack antwoord geeft op zijn vraag. 'Nog steeds hetzelfde als vijf minuten geleden, bedankt om te vragen,' zegt hij uitdrukkingloos. Ik werp een hem een waarschuwende blik toe die zegt dat hij aardig moet doen. Ik kan snappen dat hij geen zin heeft in dit uitje, omdat hij zijn weg in het centrum waarschijnlijk blindelings nog kan vinden maar dan hoeft hij nog niet steeds zo chagrijnig te doen en dat af te reageren op andere mensen. Thomas trek zijn wenkbrauw op en kijkt me aan. 'Trek je maar niks van hem aan,' mompel ik op een gedempte toon tegen hem, zodat Jack het niet kan horen. Hierna geef ik antwoord op zijn vraag.
Vervolgens vraagt Thomas aan Jack dit centrum van zijn vader is. Gelijk geef ik Thomas een harde por. 'Wat?' mimet hij. 'Ja,' zegt Jack simpel voordat ik antwoord kan geven. Ik zucht zacht. Soms is het echt onmogelijk om normaal met Jack en Thomas om te gaan als ze bij elkaar zijn.
'Laten we maar gaan,' zeg ik tegen de twee jongens als ik merk dat onze rondleider verder loopt, waarbij ik Thomas' hand vastpak.
Een tijdje later zijn we de groep echter kwijt geraakt en iets later komen we in een ruimte terecht waar een machine staat, en waar Hazel en Logan ook staan. Ik laat Thomas' hand los om naar de machine te lopen en lees op het papier wat erbij ligt dat het een tijdmachine moet voorstellen. 'Awesome,' mompel ik waarna ik naar Thomas en Jack kijk. 'Ik denk niet dat we hier mogen komen.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Jack Frederick Frayn Hayes || Vriendengroep
Het kon Jack niet echt schelen dat Eden geërgerd raakte door zijn gedrag, veel viel er toch niet aan te doen. "Laten we maar gaan," zei Eden tegen de twee jongens. Ze liepen een beetje achter op de groep.
Eden nam Thomas' hand vast en ze liepen verder. Jack hield zich een beetje afzijdig door voor hen uit te lopen. Ze kwamen uit in een kamer waar het hoofdproject van het centrum bezig was.
"Oh, fuck," kreunde Jack zachtjes. Een paar van de jongens bekeken het ding iets te enthousiast. Eden keek op het kaartje dat er naast stond om te zien wat het was.
"Awesome," mompelde ze, waarna ze Thomas en Jack aankeek. "Ik denk niet dat we hier mogen komen."
"Nee. Niet echt, nee," zei Jack waarna hij op Sean afbeende die iets te dicht bij het toetsenbord stond en net zijn hand uitstak om één van de knopjes in te drukken.
"Wow, wow, wow, dat zou ik niet doen als ik jou was," zei Jack waarschuwend. Hij sloeg Seans hand weg, die in de lach schoot. Eén vlammende blik was genoeg om hem te doen afdruipen.

[Sean. I hate that name. Dat was de eerste naam die in me opkwam. :')]

---

help