[RPG] Wolfblood -5- - Speeltopics

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken. Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

De tienerwolven: (max. 7)
Jongens:
1. Tijdelijke Alfa: Cooper Henderson - Papaoutai
2. Memphis Grimmaud - Theodora
3. Cyril Nightingale - Eltham
4.
Roedelloos: Jack Willows - Papaoutai

Meiden:
1. Scarlet Morningstar - Jackxdaniels
2. Ayla Hope Savage - Aislynn
3. Luna Sianii Silver - Ninuturu

Hunters: ( max. 12 ) NODIG!
Jongens:
1. Noah McKinney - Catesby
2.

Bounty Hunter: Xander dodge Outcast - Ninuturu

Meiden:
1. Marcy Jarvis - Catesby
2. Aowynn Rune Savan - Aislynn
3.

We zijn dringend opzoek naar Hunters!


Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 16 sep 2013 - 15:56 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[mijn topics, ik post weer als het de volgende dag is, om nu te posten is nu niet echt interessant]

Ayla

Eenmaal boven aangekomen wil ik net mijn mond open doen om iets tegen Cooper zeggen, als ik zie dat zijn gezicht wit weg lijkt te trekken. 'Ayla... Ik voel me niet zo goed,' brengt hij zacht uit en ik voel de angstige zenuwen me bekruipen. 'Ik.. Ik moet echt even liggen.' Moeizaam probeer ik hem vast te houden terwijl hij zich op de grond laat zakken. 'Coop?' Breng ik wat trillerig uit en zak door mijn knieën heen, niet helemaal weten wat ik moet doen. Zweet verschijnt op zijn voorhoofd en net als ik het weg veeg brengt hij een zwak geluid uit.
'Ayla... Bel.. Ziekenhuis..' Mijn gezicht vertrekt en zijn woorden waren het laatste zetje tot volledige paniek in mijn hele lichaam. 'Ja.. Ik, ehm. Ik ga bellen,' breng ik wat verward uit en kom zo snel als ik kan omhoog. Op mijn kamer grits ik mijn telefoon van de kast af, draai het alarmnummer en maak haast terug naar Cooper. Tijd om de vrouw, die de telefoon opneemt, uit te laten praten geef ik haar niet. Nog voor ze maar iets had kunnen zeggen smeek ik haar om zo snel mogelijk een ambulance te laten sturen. 'Hij.. Hij is gebeten door.. Iets. Een hond. Er moet iemand komen, nu.' Wat de vrouw verder nog allemaal zegt gaat compleet langs me af. Het feit dat een van mijn soortgenoten zojuist een hond had genoemd boeide me niet. Hij was geen roedelgenoot en had zojuist in deze buurt een vijand extra gemaakt. Het was een vuile hond om hem zo aan te vallen en toe te takelen. Mijn hart steekte even terwijl ik naar Cooper keek. Met mijn vrije hand veeg ik weer het zweet van zijn voorhoofd af en laat vervolgens mijn telefoon vallen als ik de vrouw hoor zeggen dat er een ambulance onderweg is. 'Bij blijven hoor, ze zijn onderweg,' zeg ik tegen Cooper en probeer mijn stem vast te laten klinken.
Ik moest iets hebben, iets doen, maakte niet uit wat. Ik had vaak genoeg een wond verzorgt, of weet ik wat, maar het plotselinge instorten van Coop had al die wijze lessen doen vergeten. Mijn hoofd was blank. 'Verdomme, waar is Memphis wanneer je hem nodig hebt,' bracht ik zacht vloekend uit terwijl mijn blik strak op Cooper was gericht. 'Alles komt goed, fluisterde ik zachtjes en bad inwendig dat de ambulance hier zo snel mogelijk was.

[Laatste post van Ayla.
Zal zometeen een post maken voor Aowynn. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Ok. Mijn topics.]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

[Aloha, en jap, lol, langzame hunter :')]

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Mijn topic's:3]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[Mijn topics. Ik dacht eigenlijk straks naar de.volgende dag gaan. Coop in het ziekenhuis en dat Ayla Bonnie heeft gebelt? )

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

{Omg... Ik ben vreselijk, mijn toetsweek begint morgen en ik moet me kapot leren. Kan ik iemand vragen Beau te besturen in zijn/haar tekst? Of is dat niet toegestaan? Want van mij kan je niet veel verwachten. Het spijt me...}

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

[het is toegestaan als iemand daar toestemming voor geeft of het heeft afgesproken, maar de meeste geven er geen toestemming voor vandaar dat het gewoon niet gebeurt]

[Nou, ik wil geen tekst voor hem gaan schrijven, maar we kunnen hem er wel bij betrekken, zodat hij overal bij is (: ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Aowynn

Mijn blik bleef op het tweetal rusten nadat ik weer even een schuine blik op Marcy had gericht. Even vroeg ik me af hoe zij hier nu tegen aan keek, een tijd geleden was zij het namelijk geweest die ik tegenover me had gehad en haar dezelfde vraag had gesteld als die ik nu aan Maia en Beau stelde. Ik kon me hun gevoel, of plek, nu niet voorstellen en had ook vrijwel geen idee wat er door hun hoofden heen ging. Mijn gedachten zakte even weg naar het moment waarop ik te horen kreeg wat er me te wachten stond.
Als klein meisje had ik van deze wereld weinig meegekregen, mijn moeder was in de avonden bijna altijd jagen en thuis sprak ze er weinig over. Ze wilde, zolang ze kon, me behoeden voor hetgeen waar we op jaagde, en me zo min mogelijk blootstellen aan die wereld. Tot een paar dagen voor haar dood, op die dag vertelde ze me in kinderlijke woorden dat er een vereniging was die ik later mocht gaan leiden, samen met haar, en wat hij een beetje inhield. Later, als ik volwassen was, een normale jeugd had gehad en had genoten van mijn tienerjaren. Niet 6 jaar laten, net 14 en nog geen twee dagen na mijn moeders dood.
In 4 jaar tijd werd ik elke dag getraind, gepusht en gedwongen zo snel mogelijk klaar te zijn zodat ik haar taak op me kon nemen. Mijn sociale contacten zakte naar het minimum, vrienden waren er alleen op school want mensen persoonlijk te dicht bij laten komen kon gevaarlijk zijn. Daarbij was het belangrijk om tussen de zaken door gewoon normaal verder te gaan met het leven. Het jagen zat in mijn bloed en was een deel van mijn leven. Mijn blik vertrok licht terwijl ik me losrukte uit mijn eigen gedachten, ze maakte mijn humeur niet beter, waarop ik me weer richtte op Maia, die inmiddels sprak.
´Nog niet zo heel lang. Hoogstens een jaar en het zit niet in mijn familie of wat dan ook… De reden dat ik ben gaan hunten, zoals ik ook op het formulier heb ingevuld, is doordat ik bijna ben doodgebeten door mijn ex-vriendje.. Ik besloot dat ik dat soort dingen niet wilde, buiten het feit dat mijn ex best wel een eikel is, maar ook om anderen te beschermen. Dus toen ben ik onderzoek gaan doen, mensen observeren en ook de jongen wezen observeren… En zo ben ik er eigenlijk ingerold.´
Een van mijn wenkbrauwen schoot even overeind waarna ik lichtjes knikte. ´In hoeverre ben je getraind? Hoe is je conditie, etc?´ vroeg ik haar en besefte dat mijn stem wel erg zakelijk en toonloos klonk. ´Ik bedoel het niet negatief, het is wel duidelijk dat je een goede motivatie hebt om dit te doen, maar hoe goed ben je? Ik hoef geen perfecte leden, dat is niemand. We gaan voornamelijk te werk met hetgeen waar je goed in bent tijdens het jagen, maar we kunnen geen hinderingen gebruiken. De roedel hier is vrij slim, en ze laten zich niet gemakkelijk gevangen nemen, ´ voegde ik er vervolgens aan toe en schonk haar een halve, kleine glimlach. Ondertussen had ik mijn hand alweer op mijn been gelegd en was het even alsof ik de vlijmscherpe tanden van de Alfa weer door mijn huid heen voelde gaan. Alleen de gedachten aan die nacht deed me inwendig alweer irriteren en de pijnlijke plekken op mijn lichaam werkte daar niet bij.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Ehm, ik ga ook geen hele teksten voor hem schrijven, maar we kunnen Beau indd wel gewoon proberen zoveel mogelijk te betrekken.

GleeManiac, ehm opzich wel goed, al lopen wij met de hunters een beetje achter.. Of we moeten doen dat het bij hun vroeg op de ochtend is, oid..]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

(Dat kan je doen ja. Dat het erg vroer in de morgen is)

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[kunnen de hunters niet bij aowynn (?) blijven slapen dat ze de volgende dag vroeg beginnen met plannen of verder gaan ofzo? Nu ik het opschrijf klinkt het als een slecht idee]

|| Niet mijn topics maar ik lees wel lekker mee. <3 ||

---

•

[Nee, als Tarsus en Jaimes ( en GleeManiac natuurlijk ^^ ) het ook goed vinden doen we gewoon dat de meeting vroeg op de ochtend al is begonnen. Dan zijn we ook goed bij. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'