Evenings in London never felt so sad || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 2 juli 2013 - 16:49 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Amphitryon schreef:
( Wie wilt trouwens met het voorstel komen voor een nieuwe terugkeer naar de top? Of hoe willen jullie het deze keer aanpakken?)

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lootus schreef:
(...)

[Mij maakt het niet uit, hahaha. Het kan ook een streek zijn van de paparazzi ofzo? Die allemaal roddels verspreid door foto's te plaatsen waar bijv. Liam en Harry samen gespot zijn, Loui en Harry, Zayn en Louis. En dan komen de fans weer naar boven drijven ofzo en zijn ze verplicht om met zijn vijven te praten? Maar dat andere is simpeler (: Hahhaaha ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Over artikelen gesproken...Deze zal ik hier ook weer gelijk plaatsen.
Het is dezelfde als in het eerste topic, alleen met een paar aanpassingen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Ik weet niet of jullie het hadden gezien, maar reactie staat op vorige pagina (: ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Amphitryon schreef:
Louis Tomlinson
Ik knik, want de woorden waren tot de laatste letter waar. 'En dat is iets wat altijd op nummer een zal blijven staan, net als dat het alles altijd goedmaakt.' Met mijn gezin aan mijn zijde, maakte het me echt niet meer uit wat er aan de hand. Dan kon ik alles hebben, want wist gewoon dat het dan allemaal goed kwam. Dat er mensen waren waar ik op kon rekenen.
Ik grinnikte zacht, alleen dat was al snel weer voorbij. Het maakte plaats voor een klein pruillipje waarna ik mijn armen over elkaar sloeg. 'Ik ben niet lui, maar gewoon onhandig wanneer het mij uitkomt of geen zin heb in iets. Dat is iets heel anders, Zayn.' Het was aan de andere kant ook wel waar, want Zayn deed het meeste hier in huis. Iets wat me, en hem trouwens, wel al duidelijk was, want het was vroeger bij Harry ook zo geweest. Misschien moest ik toch wel wat meer gaan doen. Het was natuurlijk ook voor mij. Al had ik er nog nooit een slecht woord over gehoord. Maddie draaide zich als eerst om toen Zayn achter ons aanslofte. 'Nee, ik geloof dat het boodschappen halen word.' zeiden we in koor. 'Of er ligt nog wel wat brood, maar ook niet heel veel.'

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Lootus schreef:
[Ik weet niet of jullie het hadden gezien, maar reactie staat op vorige pagina (: ]

Bowties were never Cooler

[Ik reageer rond elf/twaalf uur. Mijn broer is net thuis, zit in een rolstoel, moet mijn werkstuk over baardagamen. afmaken et cetera cetera]

[ bericht aangepast op 18 juni 2013 - 21:33 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Succes. Ik mijn presentatie NL over een boek wat ik neit heb gelezen]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
'Waarom doe ik eigenlijk nog moeite om je te overtuigen? Je kent me te goed.' Zei ik zo serieus mogelijk, maar mijn grijns verraadde hoe ik er werkelijk overdacht. De gedachten van Zayn kon ik ook wel raden, zoals wel vaker het geval was, dus wist ook wat ik wel en niet kon zeggen. Of juist wanneer ik echt serieus over iets moet zijn, om te laten blijken dat ik het meende.
Een zachte zucht die Zayn zijn mond verliet, liet mij ook het kastje weer dichtdoen en omdraaien. Het bleef een vervelend iets. Boodschappen halen als je honger had, want dat betekende dat het nog langer duurde voor je iets in je handen had. 'Er zit niets anders op.' Ik keek van Zayn weer naar Maddie, tot ze uit het zicht was, en keek toen weer terug. 'Hmm moeilijk. Hier blijven of met jou en Maddie mee..' Heel even trok ik een bedenkelijk gezicht en sloeg toch weer mijn armen om de jongen heen. 'Dan kies ik toch voor de laatste optie, want dat klinkt toch een stuk beter.' Antwoordde ik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne

'Wat wil jij, Alex?' vroeg ik aan het meisje dat nu op mijn schoot zat en vrolijk wat met mijn vingers zat te spelen. 'Sinaasappelsap!' riep ze vrolijk uit. 'En voor mij een water' glimlachte ik. Alex keek even op maar ging al snel verder. Mijn blik ging naar Harry en mijn mondhoeken krulden verder omhoog. 'Ik kreeg intussen een relatie met Sascha en al snel gingen we samen wonen. Ondertussen heb ik een doktersopleiding gevolgd en zijn we verhuisd. Sascha werd best snel zwanger wat we beiden niet verwacht hadden. Toch waren we er erg blij mee. Alex kwam ook best snel, ze was drie weken te vroeg maar gelukkig is ze kerngezond geboren. Het leek allemaal perfect te gaan maar.. tja. Ik had net een jaar een baan in de studio als producer en had dus nauwelijks tijd met Alex. Godzijdank was Eirwen er, en kreeg is ook vrij van mijn werk' glimlachte ik. Het was een verschrikkelijke tijd geweest, als het aan mij had gelegen zat ik nu nog thuis depressief. Gelukkig hielp Eirwen me zodat ik er langzaam aan boven op kwam. Nieuwsgierig keek ik naar Harry. 'Hoe is jouw leven eigenlijk gegaan? Nog wat beleefd?' vroeg ik oprecht geïnteresseerd. Misschien had Harry iets speciaals of zo meegemaakt.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Zayn Malik
Ik had hier totaL geen zin in, maar dat Louis en Maddie meegingen, maakte het al een stuk beter. Het was te voorspellen dat Louis meewilde en het was leuker voor voor mij. Ik
Sloeg mijn armen ook nog even ok hem heen en drukte een kusje op zijn lippen. Het leek nog altijd alsof we net een stel waren. We wilde nog altijd alles samen doen en konden niet van elkaar afblijven. Waarschijnlijk kwam dat ook wel, omdat ik elke keer weer opnieuw verliefd leek te worden als ik hem zag. 'Nou, kom.' Nog een kusje en ik liet Louis weer los om naar de gang te lopen, waar ik mijn schoenen aantrok en keek of ik mijn sleutels en Portomonnee had. Maddie stond al klaar. Nu Louis nog.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Eirwen Cadwalader
Ik keek de tafel rond en zag Rosalie aan schoolwerk zitten. Ik was zo blij dat ik mijn opleiding versnelt had afgerond. Ik had echt geen zin gehad om nu nog in de boeken te zitten. School had ik afgerond op mijn 20ste en daar was ik maar al te blij mee. Ik keek op naar de ober. "Ook een water, graag." zei ik voor ik maar begon te luisteren naar de gesprekken aan de tafel. Ik was lang niet altijd vaak onder de mensen, maar ik wist veel van ze door te luisteren. Zo kon ik ze vaak ook helpen, wat ik zeker voor mijn vrienden graag deed. Ik bloosde licht bij Liam's woorden. Ze waren dan niet voor mij bedoelt, ze waren wel super lief. Hij zei ze eigenlijk nooit tegen mij, maar dat maakte me ook niet veel uit. Het was zijn keuze om ze uit te spreken of niet. Ik keek op van de tafel toen ik Rose hoorde. Ik glimlachte en keek even anar de boys voor ik antwoordde. "Ik heb alle 5 de jongens leren kennen in de studio waar ik nu werk. Ik was er stagaire, net 17, toen ze er kwamen opnemen. Het was altijd reuze gezellig en ook erbuiten hingen we wel rond. Het was het plan dat als ik klaar zou zijn met mijn stage ik met ze mee op tour zou gaan. Daar is het nooit van gekomen. Met Liam heb ik contact gehouden nadat ze een pauze inlasten. Hij is degene die me in deze grote stad thuis liet voelen en dat doet hij nogsteeds. Hij is echt een van mijn beste vrienden geworden sinds de eerste keer dat we elkaar zagen in de studio." Ik glimlachte bij mijn woorden. "En jij en Hazza? Ik heb zo het gevoel dat er ook een geschiedenis tussen jullie hangt." Ik trok een wenkbrauw op. Het was hier nu echt meidenpraat tegen jongenspraat en ik zat voor de verandering aan de meiden kant.

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Zelfs de meeste ergste dingen leken ineens beter met Zayn en Maddie in de buurt. Het was iets wat ook niet zou veranderen, want deze twee mensen betekende echt heel voor me. Alsof het eerste moment samen steeds opnieuw word herhaald. Vrolijk liep ik weer naar Zayn en nestelde me dicht tegen hem aan toen ik zijn armen weer om me heen voelde. Ik grinnikte zachtjes en drukte zelf mijn lippen tegen zijn kaak. 'Je bent leuk.' Murmelde ik zachtjes waarna ik toch weer opkeek. 'Moet dat echt al?' Vroeg ik met een pruillipje, die niet lang stand hield. Ik volgde Zayn naar de gang, om vervolgens weer terug te kunnen lopen voor mijn schoenen. Nog voor het knipperen mogelijk was stond ik bij de andere twee. 'En zoals altijd is de laatste ook klaar.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
ik schus even mijn hoofd. 'Ja, of jij wil vanavond verhongeren.' ik prikte even in Louis zijn buik en trok grijnsend mijn schoenen aan. Maddie stond al te springen bij de deur en had deze al open. 'En zoals altijd is de laatste ook klaar.' ik keek naar Louis die weer naast me stond en wikkelde mijn vingers in die van hem. 'Lopen maar uk.' Maddie sprong meteen naar buiten en ik trok Louis met me mee, achter haar aan. Ik trok de deur achter ons dicht en trok Louis dichter tegen me aan. 'Maddie, wel bij ons blijven en goed opletten bij het oversteken.' Het kleine meisje, was altijd veel te druk, als we over straat liepen en keek nooit echt goed uit of we waren haar weer eens kwijt, omdat ze weg was gerend. Snel stond ze weer naast me en pakte ik ook haar handje vast, om dat te verkomen. We wilde niet dat zer opeens onder een auto lag. 'Weet iemand al wat die wil eten?' Ik mocht hij bijna elke dag verzinnen, als ik boodschapen deed, en mijn ideeen waren een beetje op.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Langzaam schudde ik mijn hoofd, alleen een onschuldige blik verscheen ook in mijn ogen. 'En anders eet ik jou vanavond gewoon op.' Niet dat ik dat zou doen, maar dat is weer een ander verhaal. Na mijn woorden keek ik van Zayn naar Maddie en weer terug waarna ik tot de conclusie kwam dat ik echt moest opschieten. Het leek wel alsof ik hier de jongste was. Toch was dat met sommige momenten toch nog steeds zo. Een brede glimlach verscheen terwijl ik door Zayn meegetrokken werd. Mijn andere arm vond gewoon weer de vaste plek rond zijn middel en keek naar het kleine meisje dat aan de andere kant ging lopen. Met heel veel dingen leek ze echt op ons. Bij sommige dingen haalde ik Zayn zijn karakter eruit en bij het drukte weer de mijne. 'Ik wil wel pannenkoeken bakken?' Murmelde ik zacht. Dat was iets wat me juist weer wel lukte.


( Kort, maar ik moet een toets maken nu)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer