Depressief - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik zeg het nu al , ik ben niet goed in spelling en ik maak veel schrijffouten .
Al van februari voel ik me gewoon slecht , ik heb geen zin meer in iets , ik slaap niet , ik voel me waardeloos , ik voel me lelijk enz. Maar op school en thuis deed ik alsof er niets was alsof ik de gelukkigste mens was . Maar toch nam ik eens een vriendin in vertrouwen en heb ik het haar allemaal verteld . Vrijdag moesten we mondeling Frans doen voor het examen en ik was mijn blaadje kwijt en ik wist niet wat we moesten leren . Dus was mijn mondeling echt slecht , en toen kon ik niet meer , toen deed ik mijn masker af en toonde ik me hoe ik me voelde . Ik heb niet gepraat , ik heb niet gegeten ik heb niet gedaan alsof alles goed met mij is. En dan komt die vriendin vragen wat er is !!! Ik bedoel ik heb haar alles verteld , echt alles en dan vraagt ze wat er is , denkt ze dat dat overgaat in een weekje ??? Het scheelt niemand echt wat er met mij is , ze vragen het gewoon puur uit nieuwsgierigheid en als ik ze alles zou vertellen zoude zij mij veroordelen als een drama maker en emo enz. Iedereen liet mij in de steek . Als ik het nu overlees klinkt er alsof er niets mis is met mij , het klinkt alsof ik overdrijf maar het is niet zo en ik weet ook wel dat ik hier op Q deed alsof alles goed is maar dat is echt niet zo . Vroeger was ik gelukkig , had ik zelfvertrouwen en nu wens ik elke dag dat ik dood ben . Ik vraag me af waarom ik hier nog ben . Ik doe dingen die slecht zijn . Ik voel me al maanden zo en het wisselt zich af van erge verdriet en depresie naar leegte . Hoe kan ik weer gelukkig zijn ???

Promises mean everything , but after they are broken sorry means nothing. -Eminem

Misschien moet je met iemand gaan praten, een psycholoog misschien?

[ bericht aangepast op 15 juni 2013 - 17:10 ]

-

Zo moet je je niet voelen, ik denk sowieso dat die vriendin die je het verteld hebt niet de juiste persoon was om het aan te vertellen. Vertel het aan een vertrouwenspersoon op school (als dat nog gaat nu je examens hebt gehad?..) of je ouders. Schrijf het van je af en sport dan voel je je vaak beter. Wat je absoluut niet moet doen is zielig achter het internet kruipen en muziek luisteren, huilen of de hele dag depressief zitten doen want zo zie je ook niks leuks meer. Als je het gevoel hebt dat je echt depressief bent is het misschien niet gek om eens een bezoekje aan de dokter te brengen.

Heel veel sterkte, mijn gb staat altijd voor je open (;

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Praat er eens met je ouders over, aangezien zij niet weten hoe ongelukkig je bent. Succes en heel veel sterkte meid. :]

A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

Ik denk dat het het beste is als je een persoon zoekt die je beter begrijpt en die misschien ook gespecialiseerd is in dit soort dingen. Je vriendin heb je natuurlijk vertelt hoe je je voelt, maar zij heeft nooit gezien hoe je je voelt. Daardoor legde ze misschien niet gelijk de link en is het misschien beter om iemand te zoeken die weet wat je meemaakt. Bekijk jezelf ook eens. Bedenk wat je allemaal wél hebt in plaats van niet hebt, zoals misschien een laptop, vriendinnen, lieve ouders, een groot huis, enzovoort. Dit kunnen zowel emotionele banden of gedachten zijn als bezittingen. Of kijk in de spiegel en bepaal wat je wél mooi vindt aan jezelf. Misschien heb je hele mooie ogen, hoef je nooit zoveel mascara op te doen omdat je lange wimpers hebt, heb je geen puistjes, heb je mooi haar. Niet bedenken wat er allemaal lelijk is aan je, maar wat er allemaal mooi is aan je. Niet bedenk wat je niet hebt, maar bedenken wat je wel hebt.
Slapeloosheid kan misschien komen door stress. Ik weet niet of je het erg zwaar hebt op school, maar bij mij leidt schoolwerk tot heel veel stress en dus tot slapeloosheid. Dit kan ook allemaal terugleiden tot puberteit. Veel pubers voelen zich onzeker, kunnen slechter slapen en voelen zich erg eenzaam en verdrietig. Het beste is uiteindelijk toch om met iemand erover te praten die je wél begrijpt. Ouders kunnen een goed begin zijn (als ze begripvol zijn) en anders een vertrouwenspersoon op school of een psycholoog.
Je mag mij altijd nog een berichtje sturen.

From these ashes, I will rise

Threnody schreef:
Ik denk dat het het beste is als je een persoon zoekt die je beter begrijpt en die misschien ook gespecialiseerd is in dit soort dingen. Je vriendin heb je natuurlijk vertelt hoe je je voelt, maar zij heeft nooit gezien hoe je je voelt. Daardoor legde ze misschien niet gelijk de link en is het misschien beter om iemand te zoeken die weet wat je meemaakt. Bekijk jezelf ook eens. Bedenk wat je allemaal wél hebt in plaats van niet hebt, zoals misschien een laptop, vriendinnen, lieve ouders, een groot huis, enzovoort. Dit kunnen zowel emotionele banden of gedachten zijn als bezittingen. Of kijk in de spiegel en bepaal wat je wél mooi vindt aan jezelf. Misschien heb je hele mooie ogen, hoef je nooit zoveel mascara op te doen omdat je lange wimpers hebt, heb je geen puistjes, heb je mooi haar. Niet bedenken wat er allemaal lelijk is aan je, maar wat er allemaal mooi is aan je. Niet bedenk wat je niet hebt, maar bedenken wat je wel hebt.
Slapeloosheid kan misschien komen door stress. Ik weet niet of je het erg zwaar hebt op school, maar bij mij leidt schoolwerk tot heel veel stress en dus tot slapeloosheid. Dit kan ook allemaal terugleiden tot puberteit. Veel pubers voelen zich onzeker, kunnen slechter slapen en voelen zich erg eenzaam en verdrietig. Het beste is uiteindelijk toch om met iemand erover te praten die je wél begrijpt. Ouders kunnen een goed begin zijn (als ze begripvol zijn) en anders een vertrouwenspersoon op school of een psycholoog.
Je mag mij altijd nog een berichtje sturen.

Even off-topic: Heb jij al examens op je 14e? Of zijn dat gewoon toetsen? Want daar struikelde ik een beetje over

Happiness can be found, even in the darkest of times.

Sterkte!
Ik heb er zelf ook last van, als ik eerlijk ben. Het lijkt vaak alsof mensen me buitensluiten (ten minste in mijn ogen) en tja daar word je niet vrolijk van. Bovendien gaat het niet goed tussen mijn ouders en zo, dat soort dingen. Ik praat er liever niet over en bovendien ben ik hier om over jou te praten.

Je moet het leven altijd aan de positieve kant bekijken. Dus niet zeggen ik slaap niet, maar juist op die enkele keren dat je misschien een uurtje of zelfs een paar minuten slaap hebt gehad zeggen 'ik heb geslapen' en daar dan trots op zijn. Overigens niet slapen is een slecht idee, als je depressief bent ga je niet slapen, maar als je niet slaapt ga je (ten minste bij veel mensen zo) kan je depressief worden. Je creëert dus een paradox. Ik heb wel eens aan slapeloosheid geleden, hallucinaties waren het ergste. Ik ben er voor bij de dokter geweest (eerst had mijn moeder me een soort pillen gegeven, voor haar slaaploosheid en die hadden niet helemaal het gewenste effect...). De dokter wou me toevallig die pillen voorschrijven, maar hij was van idee veranderd en heeft me een ander middel voorgeschreven nadat we hem de bijwerkingen van het ene middel hadden verteld. Het hielp, het was lastig, maar het hielp. Misschien kan je dat gebruiken. Verder kan je naar psycholoog gaan om over je depressie te praten... Overigens mijn gastenboek ben je ook welkom hoor

The big big bang The reason I'm alive

Welkom in de puberteit. Zulke dingen gaat bijna iedereen wel doormaken als hij of zij in de puberteit komt.
Als het je echt zo dwars zit moet je misschien even naar de huisarts die je kan doorverwijzen naar een psycholoog, aangezien het al langer speelt dan vandaag. Als je een goede band hebt met je ouders kun je misschien ook bij hen terecht, maar krop het niet op. Je moet op tijd hulp zoeken voor het allemaal nog erger wordt. Doen alsof het goed met je gaat is ook niet de oplossing, ik zou als ik jou was echt naar een professioneel iemand gaan. Diegene begrijpt je wel en wil je ook echt helpen met je probleem.

Sterkte

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

Heel veel sterkte. Het is soms heel moelijk als je iedereen voelt kwijt te raken. Ik weet niet wat hiervoor het beste is. Ik voel me ook zo, maar op andere momenten ben ik ook heel vrolijk. Ben jij alleen depressief of ben je ook nog vrolijk er tussendoor? Nouja je kan misschien met je mentor gaan praten of kijken of er een goede psycholoog voor jou beschikbaar is. In ieder geval hoop ik dat je je na een tijd weer wat fijner voelt (F)

Lach zolang je leeft, want je leeft zolang je lacht.

Wel, ik heb exact hetzelfde probleem. ;s
Alleen zijn de mensen op Quizlet zo lief en bezorgd dat ik me hier altijd beter voel.
Zet wat in mijn gastenboek als je me nodig hebt. Ik ben er altijd voor je.

*ik zit bij een psychiater en dat helpt voor geen meter. Telkens als je er gaat wordt je aan alles herrinerd en gaat het net slechter met je.

[ bericht aangepast op 16 juni 2013 - 16:00 ]

"Well, if Harry Styles ever gets tired of singing I'm pretty sure he could be a porn star."

Drogo schreef:
(...)

In België hebben de meesten al examens op hun 12e/13e.

From these ashes, I will rise

Zoek een psycholoog of praat er met je huisarts over. Zij hebben er meer verstand van dan wij. Dit bedoel ik niet lullig, absoluut niet, maar mijn psycholoog helpt mij meer dan anderen zouden kunnen.

If a writer falls in love with you, you can never die

Dankje wel voor al jullie reacties !!!!

Promises mean everything , but after they are broken sorry means nothing. -Eminem

Ik ken het gevoel en ook het gevoel alsof niemand het wat kan schelen en je zelf denkt dat je je aanstelt, maar als ik jou was zou ik er met iemand over gaan praten. Bijvoorbeeld een vertrouwenspersoon of een psycholoog, want het ziet er niet naar uit dat het zomaar in een keer overgaat als het al zo lang aan de gang is. En er zijn vast heel veel mensen op Q - waaronder ik - die het niet erg vinden als je even een privé berichtje stuurt als je er over wil praten. Ik hoop dat het snel weer over gaat en dat je je snel weer gelukkig gaat voelen (:
x

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Please pb me, I want you to know me... <3

I'm not crazy, I'm an airplane

Ik ben zelf ook depressief, dus ik weet precies wat je doormaakt. Ik raad je echt aan om hulp te gaan zoeken, een psycholoog of iets in die trant. Heel veel sterkte en ik hoop dat je er snel weer bovenop mag komen (:

26 - 02 - '16