RPG | Zoektocht naar macht. | 1 - Speeltopics

Rollen: [van elke god het liefst één.]
-[Kind van Aphrodite] | Ritual | Amaranthé Doreah Freylin 1,17
-[Kind van Apollo] | Sydrian | Lainey Desai 1,5
-[Kind van Ares] | Gawain | Damian Xifos Machon 1,15
-[Kind van Athena] | Chilaw | Sorena Meÿa Lastornh 1,16
-[Kind van Demeter] | Blutbad | Drew Dion Geller. 1,9
-[Kind van Dionysus] | Skull | Ophelia Chrysante Aedefos. 1,10
-[Kind van Hades] | DarkMark | Theseus Aiden Silverton 1,17
-[Kind van Hermes] | Ranger | Reyna Iphigenia Jefferson. 1,9
-[Kind van Poseidon] | Limits | Niamh ‘Nim’ Fennay. 1,5
-[Kind van Zeus] | Edgar | Jace Leonidas Sotir. 1,4

Saters:
- IsA20 | Leon Arrow.- 8


Regels:
-Minimaal vijf regels.
Dit kan moeilijk zijn, maak gebruik van gedachten, omgeving en gevoelens.
- Geen ruzie OOC, IC mag wel.
- Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
Dit zijn perfecte personages.
- OOC tussen haakjes [] || () {}
- Als je vragen hebt, moet je ze gewoon vragen.
- Meld het als je voor een lange tijd niet kan reageren.
- Alleen ik, Delphi, of Limits maken nieuwe topics aan.




Iedereen is op de halfbloedheuvel. Het is zeven uur ’s avonds en iedereen heeft zich verdeeld in twee groepen, zo komen de monsters hen minder snel op het spoor. Voor communicatie moeten ze een mobiel gebruiken, maar ze hebben afgesproken dat ze zo min mogelijk contact houden. Om uit de onderwereld te komen heb je parels nodig, die door heel Amerika liggen. Daarom gaan ze allemaal opzoek naar de parels. Op de kaart staan twee locaties afgegeven, daar liggen de parels. Wanneer de teams allebei een parel hebben bemachtigt, komt de volgende plek op de kaart tevoorschijn. Voor Team 1 ligt de parel in het grootste warenhuis van Washington, en voor Team 2 ligt de parel in een pretpark in L.A.

Team één reist via de pegasi, en team twee bedenkt nog een paar opties, zodat ook zij van start kunnen gaan.



Team 1:
- Jace Leonidas Sonir.
- Drew Dion Geller.
- Niamh ‘Nim’ Fennay.
- Reyna Iphigenia Jefferson.
- Theseus 'Theo' Silverton.
- Lainey Desai.

Team 2:
- Sorena Meÿa Lastornh.
- Ophelia Chrysante Aedefos.
- Leon Arrow.
- Damian Xifos Machon.
- Amaranthé Doreah Freylin.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 13:41 ]

Niamh ‘Nim’ Fennay. | Halfbloedheuvel. | Team 1.

Ik keek lachend naar de sater toe hij vroeg of hij van de mobieltjes mocht proeven. Net op dat moment antwoorde Jace geërgerd op mijn vraag. Ik voelde wat woede opborrelen. Ik wilde een gevat antwoord naar zijn hoofd slingeren, maar dat leek me niet zo handig aangezien we nog voor de rest van de queeste bij elkaar zaten. Ik probeerde niet meer op hem te letten maar al snel viel het woord pegasi. "De Pegasi dan maar, tenzij iemand anders een beter plan heeft?" Stelde hij voor. Mijn vader is schepper van de paardachtigen dus ik kon met paarden communiceren. Ik stopte de uiteinden van mijn middelvinger en duim in mijn mond, waarna er een zuiver geluid volgde. Ik maakte er een soort deuntje van, waardoor de pegasussen zouden komen. Binnen de kortste keren stonden ze in volle pracht voor onze neus. Nychta, één van mijn trouwste paarden, stapte naar voren. Wat is er? vroeg ze. ‘Kunnen jullie ons brengen naar Washington?’ Vroeg ik hardop, knikkend naar de andere paarden. Krijgen we wel een pauze, Mevrouw? Natuurlijk! Dacht ik terug. Ze knikte. ‘We mogen.’ Deelde ik mee. Ik keek naar het andere team en voelde even medelijden met Theo. Hij had gelijk, hij was de zwakste schakel. Maar Zeus had helemaal geen reden om boos op hem te zijn. Misschien op zijn vader, maar dat betekende niet dat Theo hetzelfde was. Ik knikte hem bemoedigend toe alvorens ik mezelf op Nychta zadelde.

[@Hylla: oeps, ik heb het aangepast ^^]

---

And in that moment, we were infinite.

Lainey Desai | Team 1 | Apollo | Halfbloedheuvel
Ik moet toegeven dat ik blij ben dat het team waar ik in zit naar Washington moet voor de eerste parel. Het is niet erg dichterbij, maar alsnog een stuk dichterbij bij New York City dan Los Angeles, dat is een crosscountrytrip. Het betekent helaas niet dat de volgende parel ook “dichtbij” zal zijn, maar goed, eerst de parel in Washington maar te pakken zien te krijgen. Met mijn team ben ik redelijk bij. Iemand van Ares is altijd te gebruiken tijdens een gevecht. Het feit dat er twee kinderen van de Grote Drie bij zitten is zowel een voordeel als een nadeel. Ze zijn sterken dan de meeste halfgoden, maar trekken ook meer monsters aan. Het goede nieuws is dat één van de twee Jace is, of zoals ik hem vaak noem: Jacie, mijn beste vriend. Het scheelt ook dat Rayna en Jace niet in hetzelfde team zitten, hun gebekvecht zou de reis vast vertragen.
'Gaan we?' vraagt Niahm, het jongste lid van mijn team. 'Nee,' antwoordt Jace geërgerd. 'Nooit gehoord van een plan uitstippelen?' Ik werp hem een waarschuwende blik toe. Jace weet hopelijk maar al te goed wat die blik betekent: dat ik er voor zal zorgen dat hij voor de rest van de avond alleen maar kan spreken in rijm. 'Het is iets van 300 mijl van hieruit naar Washington. We kunnen een trein nemen, maar dat gaat ons uren duren.' Ik rol met mijn ogen. 'Je bent altijd zo'n ster in overdrijven, Jacie,' zeg ik zacht grinnikend en iets plagend. 'Het is ongeveer 230 mijl.' Ik maak een korte berekening in mijn hoofd. 'Dat is zo'n 370 kilometer, denk ik, maar goed de treinreis zal inderdaad wel lang duren.'
'De Pegasi dan maar, tenzij iemand anders een beter plan heeft?' Gelijk schud ik mijn hoofd. 'We hebben Niamh bij ons, ik denk niet dat Zeus een dochter van Poseidon door zijn domein zal laten vliegen.' Dat ik er kriebels van krijg om zo'n lang stuk op Pegasi te vliegen zeg ik er niet bij.
Voordat we verder kunnen overleggen geeft Chiron ons een mobieltje en zegt dat we die alleen moeten gebruiken wanneer het echt nodig is. Ik knik en neem het mobieltje aan. 'Mag ik hem proeven?' vraagt Leon. Ik lach geamuseerd. 'Van mij mag je hem proeven zodra we klaar zijn met de queeste, maar nu hebben we hem nog nodig.'
Mijn blik glijdt terug naar Jace. 'Misschien kunnen we zo'n Greyhound bus nemen?' opper ik, hopend dat hij er op in zal gaan, zodat ik niet op een Pegasi hoef te vliegen. En als we alsnog daarmee gaan, dan ben ik zeker niet van plan in mijn eentje er op te gaan.
Helaas heeft Niamh net de Pegasi geroepen en vraagt ze of ze ons naar Washington kunnen brengen. 'We mogen,' zegt ze naar enkele seconden. Ik beweeg wat ongemakkelijk heen en weer en loop dichter naar Jace toe. 'Zullen we samen op een Pegasus?' vraag ik aarzelend. Jace mag dan wel mijn beste vriend zijn, hij kan soms vanuit het niks bot doen. 'Dan weet ik tenminste zeker dat ik er niet vanaf val,' vervolg ik met een iets geforceerde glimlach.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Theseus 'theo' Weber • Hades • Team 2 • halfblood hill

Als één van de meisjes veel te laat aankomt en ons grijnzend begoet kan ik het niet laten om met mijn ogen te rollen. Als ze dan ook nog zegt dat ze meer op haar moeder lijkt is het voor mij helemaal rond, maar toch. Het feit dat ze me irriteert trekt me aan. Mensen kunnen me makkelijk kwaad krijgen, maar amper eerst geirriteerd. Ik liet mijn aandacht weer afdwalen en zag het meisje van het andere team me bemoedigend toeknikken alsof ze wilde zeggen, ga je gang, je hoeft nergens bang voor te zijn. Maar ik was wel bang. Het andere team was de pegasi aan het zadelen, daar hadden zij wel geluk in. Ze hadden Poseidon en Zeus hun kinderen, en team twee zat opgescheept me de vriendloze ik, de zoon van de vijand. De verschoppeling, ik keek op en voelde de grond onder mijn voeten zacht trillen. Ik had mezelf meteen weer in de hand.
"Misschien de hogesnelheidstrein? Is die er?" vraag ik dan want ik weet amper iets over het gebied buiten het kamp

[ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 23:58 ]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Isobel Kershaw × Athena // Team 2.

"Ik lijk meer op mijn moeder," zei Reyna nonchalant en daarmee leek voor haar de kwestie rond. Met een opwellend gefrustreerd gevoel beet ik kort op mijn onderlip. Hier had ik toch wel wat meer hulp verwacht. Toen ik ook nog eens zag dat het andere team richting de stallen liep om de Pegasi te zadelen, besefte ik dat we dringend ook in actie moesten komen. Het zou het beste zijn als we op een gelijktijdig moment onze zoektocht naar de parels hadden voltooid. Dan konden we met beide teams nog eens overleggen over onze strategie vooraleer we de onderwereld betraden. We zouden alle mankracht kunnen gebruiken eenmaal we met Hades' wereld geconfronteerd werden. Misschien zou Theseus op dat vlak een enorme hulp kunnen bieden. Maar dat waren zorgen voor later. De primaire focus op dit moment waren de parels en nog belangrijker de weg er naartoe.
“Kun je het op zijn minst niet eens proberen te vragen?” drong ik bij Reyna aan. Een bus of een trein richting L.A. zou ons alleen maar enorm veel tijd kosten. En het was helaas niet zo dat we er daarvan in overvloed hadden.

[ bericht aangepast op 8 juli 2013 - 0:00 ]

---

And in that moment, we were infinite.

Reyna Iphigenia Jefferson || Team 2 || Hermes.
Isobel leek duidelijk gefrustreerd te raken, wanneer klonk in het andere team dat ze de pegasi zouden opzadelen. Reyna leek het geen goed idee. Die paarden zouden enorm veel moeten rusten om zo'n afstand af te kunnen leggen en monsters van zich af te houden. Maar ze hadden Nim, die leek goed met paarden overweg te kunnen. Reyna keek de groep afwachtend aan, alsof zij iets beters wisten.
"Kun je het op zijn minst niet eens proberen te vragen?" drong Isobel bij Reyna aan. Het meisje zuchtte even theatraal en spreidde haar armen, alsof ze een toneelstuk van Shakespeare zou gaan opvoeren.
"Oh, Hermes, god aller goden. Aanhoor mijn kreet om hulp en help mij en mijn oh zo geweldige reisgenoten om veilig in LA te komen." Er gebeurde helemaal niets. Misschien zouden ze op z'n best nog veiligheid verleend krijgen van de god op hun tocht.
"Wel, dat werkte niet." Reyna had zo het gevoel dat een vraag als deze ook niet echt zou gehoord worden zonder enig offer, maar zij had niets waardevols bij zich behalve haar zwaard. Die zou ze nooit van haar hele leven weggeven.
"Jullie gaan me toch niet vertellen dat niemand van jullie auto kan rijden?" vroeg de dochter van Hermes toen. Zij had het nooit kunnen leren, ze had sinds haar negende geen ouders meer gehad. Zelfs haar oom, die haar toen ze zes was had leren schermen en haar al die leukste herinneringen ooit had bezorgd... Ze werd er even neerslachtig van, maar dwong zichzelf het van zich af te schudden.
Oké, een auto zou lang duren, maar het was in ieder geval beter dan te voet.

[ bericht aangepast op 8 juli 2013 - 0:12 ]

---

help

Leon Arrow - team 1 - Halfbloedheuvel

'Van mij mag je hem proeven zodra we klaar zijn met de queeste, maar nu hebben we hem nog nodig.' zegt Lainey. Ik knik. Lainey is echt aardig!
Terwijl de anderen discussiëren probeer ik wat deuntjes op mijn fluit te spelen. Ik kan er één, van die film over leeuwen en Simba.
Het klinkt nog niet helemaal zoals het moet, maar ik vind dat ik vooruit ben gegaan. Opeens komt er een pegasus aanvliegen. Ik doe mijn panfluit in een buidel aan mijn riem, waar ook aardbeien, een dolk en wat ambrozijn in zit. Nim voert een stil gesprek met de pegasus en zegt dan: ‘We mogen.’
Enthousiast ren ik naar een willekeurig dier toe. Ik aai hem en de pegasus kijkt me met zijn grote, blauwe ogen aan. Is het ver? vraag ik de pegasus.
Het dier knikt. Kom maar op mijn rug, dan kunnen we vertrekken zegt het dier in mijn hoofd. Ik klim op de pegasus en kijk hoever de anderen al zijn.

[ bericht aangepast op 8 juli 2013 - 18:50 ]

---

-

Isobel Kershaw × Athena // Team 2.


Na een theatraal en bovenal overdreven gehoorbede liet Reyna haar armen weer zakken en met een blik van ik-zei-het toch keek ze me aan. “Wel dat werkte niet”. Inderdaad, zo ver was ik ook al. Een beetje beteuterd dat Hermes ons geen goddelijke shortcut had kunnen verlenen, dacht ik verder na.
“Jullie gaan me toch niet vertellen dat niemand van jullie auto kan rijden?” vroeg Reyna uiteindelijk. Die optie had ik ook al overwegen, maar een roadtrip met zessen… Dan hadden we er op zijn minst twee nodig. Met zessen in een gewone auto Noord-Amerika doorkruisen dat ging alleen maar frustraties oplopen. Tenzij we natuurlijk aan twee auto’s konden raken.
Aangezien mijn vader het zat was me voortdurend rond te rijden, had hij het me beginnen leren. Helaas bleek het al snel dat we al na een uur elkaar het liefst met de versnellingspook wilden doorboren. Ik kon starten en een beetje mijn plan trekken met een auto, maar een rijbewijs had ik niet.
“Een beetje”, gaf ik dus toe, “maar ik heb geen rijbewijs. Daarnaast hebben we best twee voertuigen nodig. Met zessen in één auto, tenzij we aan busje raken, is te krap. Iemand?” vroeg ik terwijl ik mijn teamgenoten één voor één aankeek.

---

And in that moment, we were infinite.

Jace Leonidas Sotir | Zeus | Team 1 | Halfbloedheuvel
Jace rolde met zijn ogen toen Lainey hem dé blik toe wierp, welke hem vertelde dat ze hem in rijm zou laten spreken als hij niet op zijn tellen paste. "Je bent altijd zo'n ster in overdrijven, Jacie," sprak ze vervolgend grinnikend. Jace haatte het als ze hem Jacie noemde en vooral als er anderen in de buurt waren. "Het is ongeveer 230 mijl. Dat is zo'n 370 kilometer, denk ik, maar goed de treinreis zal inderdaad wel lang duren." Jace keek terug even naar de kaart. "Je mag niet vergeten dat we ook eerst nog aan een treinstation moeten geraken."
Hij bedacht welke andere opties er nog waren en dat waren er sowieso niet veel meer. Openbaar vervoer kost geld en aangezien ze met z'n vijven waren, waarvan twee kinderen van de Grote Drie, zouden ze een aantal monsters kunnen aanrekken. "De Pegasi dan maar, tenzij iemand anders een beter plan heeft?" Lainey schudde meteen haar hoofd. "We hebben Niamh bij ons, ik denk niet dat Zeus een dochter van Poseidon door zijn domein zal laten vliegen."
Jace zuchtte, wierp zijn blik even op de hemel en keek de groep vervolgens weer aan. "Luister, Zeus kan de pot op. Hij wil dat we de drie Hephaistos kinderen gaan zoeken voordat Hades zijn wapen heeft. Dan moet het snel gaan, hoe langer we hier nog staan te treuzelen hoe meer tijd we verdoen." Hij richtte zijn blik vervolgens op Lainey. "Het spijt me, maar als niemand een ander alternatief heeft zullen het de Pegasi moeten zijn."
"Misschien kunnen we zo'n Greyhound bus nemen?" opperde ze. Maar het was al te laat. Niamh had de Pegasi al geroepen en ze vroeg of ze ons naar Washington konden brengen. "We mogen," knikte en vervolgens. Niamh ging op de Pegasus zitten waarmee ze daarnet communiceerde. Leon Arrow rende ook naar een dier toe en klom op diens rug.
Jace' ogen gleden over de dieren en net toen hij naar een pegasus wilde lopen sprak Lainey tegen hem. "Zullen we samen op een Pegasus?" vroeg ze aarzelend. "Dan weet ik tenminste zeker dat ik er niet vanaf val." Ze forceerde een glimlach en Jace glimlachte terug. "Tuurlijk." Hij nam haar hand en trok Lainey mee naar de pegasus. Met zijn handen om haar middel zette hij haar op het dier en kroop er dan ook op. "Zit je goed zo?" vroeg hij in haar oor en nam de manen van de pegasus vast.

---

kindness is never a burden.

{Woeps, I'm late....
Zal dan zo wel een post schrijven}

---

Stenenlikker

Damian Xifos Machon - Ares - team 1

Vermiste halfbloeden en die moeten wij gaan redden, maar daarvoor moeten we eerst heel Amerika doorreizen opzoek naar parels die ons naar de onderwereld brengen, fijn! Ik kijk om me heen om te zien, wie er allemaal bij mij in het team zit. Twee kinderen van de grote drie: Jace en Nim, en dan nog Lainey, dochter van Apollo en de sater Leon. Met Jace heb ik wel eens botsingen gehad en ik weet niet of ik nou blij moet zijn dat ik hem in mijn team heb. Oké, hij is een goede leider, maar toch. Beide meisjes zijn op zich wel aardig. En Leon, hem mag ik ook wel.
Ondertussen zijn mijn teamleden in overleg hoe we in Washington gaan komen. Ik houd me maar een beetje afzijdig, ik zie wel met welke ideeën we komen en zolang we er komen vind ik alles goed.
'Mag ik hem proeven?' hoor ik opeens de sater vragen, wat een glimlach op mijn gezicht tevoorschijn laat komen.
'Van mij mag je hem proeven zodra we klaar zijn met de queeste, maar nu hebben we hem nog nodig,' zegt Lainey als antwoord op zijn vraag. Het is wel te merken dat deze sater nog jong is. En dan zo'n queeste. Ach, het zal hem denk ik een stuk wijzer maken, ons allemaal trouwens. Deze queeste vraagt een grote verantwoordelijkheid van ons.
Vele manieren van reizen worden geopperd: De trein, pegasi, een Greyhound bus. Als ik zie dat Nim de pegasi roept, neem ik aan dat zij ons vervoersmiddel zijn geworden. 'We mogen,' zegt ze ook als bevestiging. Iedereen gaat naar een pegasus en ik loop ook maar naar een van de dieren. Na hem toestemming gevraagd te hebben of ik mag opstijgen, klim ik op zijn rug. Als ik zit check ik of ik nog al mijn spullen heb en of ze goed zitten. Ik grijp even naar de gevesten van mijn twee korte zwaarden, die ik op mijn rug gebonden heb en daarna pak ik voorzichtig de manen van de pegasus vast.
'Hoe lang gaat de reis eigenlijk duren?' vraag ik daarna aan niemand in het bijzonder.
Gezien we een zoon van Zeus bij ons hebben, lijkt het me geen probleem dat we door de lucht zullen reizen. En we hebben ook een dochter van Poseidon in ons midden, dus reizen over water zullen ook geen probleem moeten worden. Nu hopen dat we geen vervelende monsters tegen gaan komen.

[ bericht aangepast op 8 juli 2013 - 13:06 ]

---

Stenenlikker

Theseus 'theo' Weber • Hades • Team 2

Toen Reyna zeer theatraal een smeekbede fakete kon ik niet anders doen als grinikken, die meid is geniaal.
"Je gaat me toch niet zeggen dat niemand hier kan rijden," zegt ze dan. Ik wil mijn mond opentrekken, maar Isobell is me voor.
“Een beetje, maar ik heb geen rijbewijs. Daarnaast hebben we best twee voertuigen nodig. Met zessen in één auto, tenzij we aan busje raken, is te krap. Iemand?” zegt ze dan en ik steek aarzelend mijn hand omhoog om ieders aandacht vast te krijgen.
"Ik kan motorrijden en autorijden, als we nu eens één auto nemen en ik zoek mezelf een motor? Dan hebben we meer kans om er veilig te raken als iemand anders ook kan rijden. Misschien heeft iemand nog wel een handsfree koptelefoon, dan kan ik contact houden," zeg ik dan opmijn beurt net als Isobel net kijk ik iedereen aan, hopend dat het goed was voor mijn team.

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Leon Arrow - team 1 - Halfbloedheuvel

Als Damian opstapt zit iedereen op een pegasus. Ik, Nim en Damian op een aparte, en Jace en Lainey samen op een pegasus. Ik merk dat ik als een gek op en neer aan het stuiteren ben op de rug van mijn pegasus. Hij kijkt me aan. Kan je alsjeblieft stil blijven zitten? vraagt de pegasus geïrriteerd. Sorry zeg ik in mijn hoofd.
Ik ben trouwens Leon. Wat is jou naam? vraag ik dan. Ik ben Sophos zegt de pegasus terug in mijn hoofd.
'Hoe lang gaat de reis eigenlijk duren?' vraagt Damian. Ik schrik op uit mijn gedachten. 'Ik denk dat we daar het snelste achter komen als we vertrekken' zeg ik.
Ik heb eigenlijk nog nooit op een pegasus gevlogen, maar het lijkt me heel leuk. Ik merk dat ik weer op en neer aan het stuiteren ben. Sophos blijkbaar ook, want ik krijg weer een geïrriteerde blik toegeworpen. 'Sorry' fluister ik zacht.

[ bericht aangepast op 8 juli 2013 - 18:04 ]

---

-

[Ik kan nu geen post schrijven, maar is het oké als ik op deze manier Ophelia toch het vliegtuig laat opperen omdat ze Zeus kleindochter is? Aangezien hij die waarschijnlijk ook niet zo snel opblaast.]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

[Ik denk niet dat een kleindochter veel uitmaakt, want praktisch iedereen is familie. Kleindochters o.i.d. worden niet echt voorgetrokken]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered