• Drie Demi-Gods werden ontvoerd door de God Hades. Hades dwingt Zeus om zijn bliksemschicht te geven, het meest krachtigste wapen ter wereld, in ruil voor de ontvoerde Demi-Gods. Zeus geeft niks om de drie ontvoerde halfbloeden maar de goden van Olympus zijn erachter gekomen dat de halfbloeden bijzondere krachten hebben, het zijn kinderen van Hephaistos, de God van smeedwerk, vuur en ambachten. De halfbloeden kunnen samen een nog krachtiger wapen maken dan de bliksemschicht, en als Hades die in handen krijgt neemt hij Olympus over. Omdat de goden druk bezig zijn met hun eigen oorlogen krijgen wij, de andere halfbloeden, de opdracht om ze terug te halen.


    Rollen: [van elke god het liefst één.]
    -[Kind van Aphrodite] | Ritual | Amaranthé Doreah Freylin 1,17
    -[Kind van Apollo] | Sydrian | Lainey Desai 1,5
    -[Kind van Ares] | Gawain | Damian Xifos Machon 1,15
    -[Kind van Athena] | Chilaw | Sorena Meÿa Lastornh 1,16
    -[Kind van Demeter] | Blutbad | Drew Dion Geller. 1,9
    -[Kind van Dionysus] | Skull | Ophelia Chrysante Aedefos. 1,10
    -[Kind van Hades] | DarkMark | Theseus Aiden Silverton 1,17
    -[Kind van Hermes] | Ranger | Reyna Iphigenia Jefferson. 1,9
    -[Kind van Poseidon] | Limits | Niamh ‘Nim’ Fennay. 1,5
    -[Kind van Zeus] | Edgar | Jace Leonidas Sotir. 1,4

    Saters:
    - IsA20 | Leon Arrow.- 8


    Regels:
    -Minimaal vijf regels.
    Dit kan moeilijk zijn, maak gebruik van gedachten, omgeving en gevoelens.
    - Geen ruzie OOC, IC mag wel.
    - Geen Mary Sue's of Gary Stu's.
    Dit zijn perfecte personages.
    - OOC tussen haakjes [] || () {}
    - Als je vragen hebt, moet je ze gewoon vragen.
    - Meld het als je voor een lange tijd niet kan reageren.
    - Alleen ik, Delphi, of Limits maken nieuwe topics aan.



    Het begin:

    Iedereen is op de halfbloedheuvel. Het is zeven uur ’s avonds en iedereen heeft zich verdeeld in twee groepen, zo komen de monsters hen minder snel op het spoor. Voor communicatie moeten ze een mobiel gebruiken, maar ze hebben afgesproken dat ze zo min mogelijk contact houden. Om uit de onderwereld te komen heb je parels nodig, die door heel Amerika liggen. Daarom gaan ze allemaal opzoek naar de parels. Op de kaart staan twee locaties afgegeven, daar liggen de parels. Wanneer de teams allebei een parel hebben bemachtigt, komt de volgende plek op de kaart tevoorschijn. Voor Team 1 ligt de parel in het grootste warenhuis van Washington, en voor Team 2 ligt de parel in een pretpark in L.A.

    Team één reist via de pegasi, en team twee bedenkt nog een paar opties, zodat ook zij van start kunnen gaan.




    Team 1:
    - Jace Leonidas Sonir.
    - Drew Dion Geller.
    - Niamh ‘Nim’ Fennay.
    - Reyna Iphigenia Jefferson.
    - Theseus 'Theo' Silverton.
    - Lainey Desai.

    Team 2:
    - Sorena Meÿa Lastornh.
    - Ophelia Chrysante Aedefos.
    - Leon Arrow.
    - Damian Xifos Machon.
    - Amaranthé Doreah Freylin.


    [ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 13:41 ]

    Theseus 'Theo' Aiden Silverton

    "Waaraan heb je dat gemerkt, darling? Bezorgd, Theodore?" vraagt ze met een zucht die vermoeid klinkt. ik grijns naar haar.
    "Hmm, even denken ik kan je maaginhoud zowat zien? En misschien," antwoord ik sarcastisch en aarzelend bij het tweede deel. De teugels glijden uit haar handen en in een reflex, angstig misschien, grabbelt ze de teugels weer vast. "Maar slaap probeer de volgende keer te slapen ok? Ik denk niet dat iedereen hoeft te weten wat je gegeten hebt," adviseer ik haar en klim weer op mijn pegasus, maar blijf bij haar staan. Tot ik plotseling een nogal onzekere en twijfelende 'hey' hoor. Ik draai me om en zie Niamh.
    "Hallo," antwoord ik vriendelijk. "Ik heb de mobiel, leek met het beste idee eigenlijk." Ik trek een grimmig gezicht, nu ik er aan denk. Ik trek ten strijde tegen mijn eigen vader. Is dat wel slim? Aan welke kant hoor ik eigenlijk?


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Sorena Meÿa Lastornh. - Athena - Team Dos.

    Een beetje onrustig keek ze naar de grond toen de jongen weer begon met praten. 'Oké, dat zal ik onthouden. Mijn naam is Damian. en over je idee om een gewone taxi te nemen: Waar wil je al die dollars vandaan halen voor een takirit die heel wat gaat kosten. En als we de taxi van de Graeae nemen, dan hebben we waarschijnlijk niet, dat we onderweg een ontmoeting met monsters krijgen. Dan kan je beter gewoon mythisch vervoer nemen, gaat veel te snel voor die monsters om ons te kunnen aanvallen. Een doodnormale mensentaxi kunnen ze veel makkelijker onderscheppen. Zijn er nog andere ideeën? Want dan mogen we ons spaarpotten vol drachmen legen en de Graeae taxi pakken.' Geïrriteerd keek ze opzij. Oke misschien ging dit nog moeilijker worden als dan ze dacht. "Sorry, ik kom ook maar met ideeën. Dam-ian." Ja, ze had ook maar een ingeving gegeven. En ze voelde duidelijk aan dat ze afgekraakt werd.

    [ bericht aangepast op 21 aug 2013 - 18:34 ]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    [@Chilaw je zit in Team dos]


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    [ Typte verkeerd, Sorry ;3. + Aangepast.]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Damian Xifos Machon - Ares - Team 2

    Mëya leek duidelijk geïrriteerd door mijn woorden die haar idee afwezen. 'Sorry, ik kom ook maar met ideeën. Dam-ian,' zei ze en de manier hoe ze mijn naam uitsprak stond mij toch niet echt aan. Sorry hoor, ik vond het alleen niet zo'n goed idee. Ik heb geen zin om te maken te krijgen met monsters onderweg naar LA en als we een gewone taxi nemen, dan is de kans groot dat we die gaan tegen komen. Plus dat het aardig langer gaat duren. En eigenlijk wil ik zo snel mogelijk in LA zijn, ik hou niet van lange reizen en al helemaal niet met een stel mensen, van wie ik nog niet echt weet of ik ze ga mogen.
    'Ik vond het alleen maar geen goed idee,' zucht ik geïrriteerd als antwoord op Mëya. 'En ik hoop dat die drie daar ook gauw klaar zijn om te vertrekken.' Opzich leek Mëya wel mee te vallen, maar na net, ben ik daar niet zo zeker meer over. Achja, ik zal wel zien hoe dit avontuur gaat worden.
    Dan bedenk ik me dat ik nog niet goed gecheckt heb of ik echt al mijn spullen heb. Ik laat mijn rugzak op nog maar 1 schouder hangen en rits hem open om daarna de inhoud te checken. Al gauw kom ik erachter dat ik echt alles heb. Mooi, dat zal dan geen probleem worden tijdens de reis. Ik hang mijn rugzak weer goed en friemel een beetje aan mijn twee zwaarden op mijn rug, zodat ze weer goed achter de rugzak zitten. Iets wat niet het meest prettig zit, maar wel het makkelijkst om alles mee te krijgen.


    Stenenlikker

    You know, is het mogelijk nog mee te doen? Cuz I wanna give it a chance (:


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ubiquitous schreef:
    You know, is het mogelijk nog mee te doen? Cuz I wanna give it a chance (:


    [Alle goden/godinnen zijn in ieder geval al bezet].


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jace Leonidas Sotir. | Zeus. | Team één. | Halfbloedheuvel.
    Jace volgde Lainey blik. Ze keek naar Niamh die op haar pegasus klom en een kaart te voorschijn hield. Hij wist meteen wat Lainey dacht, aangezien hij zowat hetzelfde dacht en herkende Lainey's blik. Zijn ogen gleden even van Lainey naar Niamh en terug, waarna hij grinnikte. "Ze voelt zich beter omdat ze de dochter van Poseidon is en haar pappie heer van de paarden is. Negeer het, Lainey bug." Jace glimlachte naar haar, knipoogde en legde zijn arm op de rug van de pegasus, terwijl hij Lainey aankeek. "Zullen we samen op een pegasus?" vroeg Jace daarna. Er verscheen een kleine glimlach op Lainey's gezicht. Jace wist wel dat ze het zou willen aangezien ze doodsbang was van hoogtes. "Graag," antwoordde ze. "Maar vind je dat niet erg?" Jace vroeg zich af waarom ze altijd zo onzeker klonk. "Natuurlijk niet. Kom op." Hij sloot zijn handen om haar middel en zette haar zonder enige moeite op de pegasus. Jace wierp zijn zwarte rugzak over de rug van het dier en kroop toen achter Lainey op de pegasus. De eerste keer dat Jace op een pegasus had gezeten was de dag geweest dat hij voor het eerst naar Kamp Halfbloed ging. Hij moest 12 of 13 geweest zijn en werd opgehaald door een oudere halfbloed en twee pegasi. Jace had het geweldig gevonden, maar liet dat niet blijken, aangezien dat zijn professionele imago die hij wilde creëren zou verwoesten. De volgende paar jaar was hij een aantal keer terug gegaan naar de stallen, tussen het trainen en vechten door, en had hij de pegasi gebruikt om terug te vliegen naar huis, tot zijn moeder stierf. Daarna wilde de man niks meer te maken hebben met de dieren omdat het hem teveel aan haar deed denken. Hij kon niet ontkennen dat hij nu niet aan haar dacht, want dat deed hij wel. En het deed hem pijn. Maar hij wilde die zwakte niet aan de andere kampers tonen. Zij kennen hem enkel als de sarcastische, ongeïnteresseerde kerel. Zelfs Lainey wist niet wat er met Jace' moeder was gebeurd.


    kindness is never a burden.

    Sydrian schreef:
    (...)

    [Alle goden/godinnen zijn in ieder geval al bezet].

    Geen andere rollen mogelijk¿


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ubiquitous schreef:
    (...)
    Geen andere rollen mogelijk¿


    Een sater?


    Stenenlikker

    Ubiquitous schreef:
    (...)
    Geen andere rollen mogelijk¿


    | Misschien een mens die door de mist heen kan kijken? Alleen komen ze die dan wel tegen op hun reis.. |

    Limits schreef:
    (...)

    | Misschien een mens die door de mist heen kan kijken? Alleen komen ze die dan wel tegen op hun reis.. |


    Ik kijk morgen even wat ren sater is and this sounds fun (: Ik denk er nog even over na, over de mogelijkheden.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Limits schreef:
    (...)

    | Misschien een mens die door de mist heen kan kijken? Alleen komen ze die dan wel tegen op hun reis.. |


    [Is dat niet meer een tijdelijke rol? Want ik denk niet echt dat een mens meekunnen slepen op hun queeste, ze vallen nu al heel erg op.
    Of ze zou misschien de tweelingbroer/zus van een andere char kunnen zijn, dan is het misschien wat logischer dat ze beide meegaan.]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Lainey Desai || Apollo || Team één
    Jace ziet me naar Niamh kijken en zegt: 'Ze voelt zich beter omdat ze de dochter van Poseidon is en haar pappie heer van de paarden is. Negeer het, Lainey bug.' Ik haal mijn schouders op. Ik zou niet zo zeer zeggen dat ze zich beter voelt dan de rest, ik denk eerlijk gezegd dat ze daar te onzeker voor is, maar het is een groepsqueeste, dan kan ze niet zomaar zonder overleg de map inpikken. Het idee dat ik misschien een foto zou kunnen maken van de map met mijn iApollo komt in me op. Op een schermpje kijken is wel onhandiger dan op de kaart zelf kijken, maar dan hebben we tenminste een back up.
    Vervolgens vraagt Jace of we samen op één pegasus zullen, waar ik natuurlijk ja op zeg. Als ik mijn eentje op zo'n ding zou moeten, dan zou ik er sowieso afvallen van angst. Wanneer ik nu dreig om te vallen kan Jace me tenminste vastgrijpen en dat hij de zoon van Zeus is helpt ook mee. Voor de zekerheid vraag ik toch of hij het niet erg zou vinden, met Jace weet je het namelijk nooit zeker. 'Natuurlijk niet. Kom op.' Zijn handen sluit hij om mijn middel, waarna hij me met gemak op de Pegasus zet en er zelf ook op klimt. Mijn blik glijdt naar de rest van de groep. Het wachten is op Drew en Niahm, Reyna en Theseus zijn met elkaar aan het praten. Er komt vast en zeker nog wel een opmerking over dat Jace en ik samen op een pegasus zitten, maar anders ga ik niet mee of ik reis in mijn eentje op een andere manier er heen. Ze zullen me waarschijnlijk ook wel nodig hebben. Drie kinderen van de Grote Drie samen trekken erg veel monsters aan, wat betekent dat we ook in gevechten zullen komen en van deze hele groep ben ik waarschijnlijk de enige die fatsoenlijk wonden kan verzorgen.
    De gedachte aan de reis doet me er weer aan denken dat ik zo meteen in de lucht zal hangen, waarop mijn spieren zich iets aanspannen en ik zenuwachtig op mijn lip bijt. Voorzichtig, zodat ik niet van de pegasus af val, draai ik me om zodat ik Jace' gezicht kan zien. 'Kan je me niet gewoon knock-out slaan of iets dergelijks?' vraag ik, half als een grapje, maar ook voor de helft serieus bedoelt. 'Dan hoef ik de vlucht tenminste niet bewust mee te maken.'

    [ bericht aangepast op 21 aug 2013 - 23:09 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Reyna Iphigenia Jefferson | | Hermes | | Team 1
    "Hmm.. Even denken, ik kan je maaginhoud bijna zien?" Dat maakte Reyna's misselijkheid niet beter op, zeker niet toen ze Jace en Lainey zag. Ze hield even een hand voor haar mond om niet te moeten overgeven.
    "En misschien." Het sarcasme droop van Theseus' stem.
    "Ach, hou je bek," snauwde Reyna hem nijdig af, maar de oververmoeidheid werd alleen maar erger en ze greep angstvallig de teugels weer vast wanneer deze uit haar handen glipten.
    "Maar probeer de volgende keer te slapen, oké? Ik denk niet dat iedereen hoeft te weten wat je gegeten hebt," zei Theo. Reyna staarde hem aan alsof hij achterlijk was. Hun gezellige onderonsje werd verbroken door de dochter van Poseidon.
    "Hey," mompelde ze een beetje onzeker. Reyna zuchtte even theatraal.
    "Nog volk. Wordt hier gezellig, niet?" zei ze kil, met een stralende glimlach op haar lippen die overduidelijk fake was. Theo begroette Niamh terwijl Reyna zich afvroeg wat ze hier nog steeds deden. Het begon al donker te worden en het was nu niet bepaald heel handig om in het donker te reizen. Behalve als je kon schaduwreizen, maar dat maakte niet echt uit. Je had altijd wel genoeg schaduw.


    help