• Avalerion or Alerion is a mythological bird. It was "rather small, yet larger than an eagle" and lived near the Hydaspes and the Indus according to European medieval geographers and bestiaries, which were possibly based on a description by Pliny. Only two of the birds were said to exist at a time. A pair of eggs was laid every 60 years; after hatching, the parents drowned themselves. Alerions have been seen in coats of arms, most often depicted as a bird with no beak and feathered stumps in place of legs or no legs at all.


    Alerion
    Ilerion


    Er broeit iets onder de mens. Iets groots. De regering kan het voelen. Zíj kunnen het voelen. Maar wie zijn zij? Straatkinderen. Voor de meeste mensen is dat wat zij zijn. Onbetekenend. Afval. Deze kinderen die hun ouders uit het oog of uit het hart verloren zijn. Kinderen van ouders die misschien zelfs dood zijn. Kinderen die er helemaal alleen voor stonden. Een klein getal werd misschien opgenomen in weeshuizen, wellicht geadopteerd. Maar geaccepteerd? Nee. Dat nooit helemaal. De kinderen waren hoe dan ook op henzelf aangewezen. Totdat hun leven compleet veranderde. Plotseling. Als een donderslag bij heldere hemel.


    Natuurlijk wisten deze kinderen al op jonge leeftijd dat zij stuk voor stuk uniek waren. Maar dat ze waren voorbestemd voor iets dat de wereld zou kunnen veranderen? Nee. Dat was hen nooit verteld. Wie wilde hen immers in bescherming nemen tegen de projecten die de regering aan het voorbereiden was? Op een bepaald punt in hun leven veranderde die status. Hun levens en gaven raakten verwikkeld met elkaar.
    Er was eindelijk iemand die luisterde, iemand die hielp. Iemand die hen kon leiden. Iemand die hen iets heel bijzonders gaf. Ze ontwikkelden gaven.
    Helaas hadden deze gaven tot gevolg dat de kinderen, inmiddels eerder jongeren, enorm interessant werden voor onderzoekers en wetenschappers. Op een enkeling na wonen zij nu allemaal in onderzoekscentra.”


    Ze wonen hier niet vrijwillig. Veel buitenstanders noemen het een gesticht. Sommigen omdat zij denken dat deze begiftigde jongeren gek zijn, of zelfs een andere diersoort. Ze vrezen hen.
    Een enkeling noemt het zo in de wetenschap dat de behandeling in deze inrichting afgrijselijk is, en dat eenieder die deze ondergaat nooit hetzelfde zal zijn. Als hij of zij überhaupt nog levend naar buiten komt.
    Dag en nacht worden onmenselijke tests en onderzoeken op de jongeren afgevuurd. Wie zich niet aan de regels houdt wacht een gruwelijke straf.
    Tot een zeker punt lijkt de Redder, waarvan zij dachten dat die bestond, te zijn vergeten. Toch blijft er hoop groeien onder de begaafden, en deze hoop doet leven. Sommigen zeggen zelfs contact te kunnen leggen met de Redder. Geestelijk en kort, maar het is nieuwe informatie. Opdrachten die naar vrijheid kunnen leiden.

    Hun aanwezigheid in de inrichting is niet het enige dat de begaafden met elkaar gemeen hebben. Langzaam en niet geheel zonder moeite komen zij achter elkaars gaven, levens, hun gevechten en hun littekens. Ze zijn stuk voor stuk hetzelfde, en al voelt het totaal niet zo, ze zijn gezegend met gaven om grootse dingen te kunnen doen.



    Wat ze zelf niet weten, is dat een mythisch wezen, een vogel, hen onder haar vleugels heeft genomen. Hun 'Redder' is dan ook niet zomaar een persoon - maar een machtig en vrij wezen. Precies zoals de meesten van hen ook graag zouden zijn.
    Eén van de dingen die Alerion hen gaandeweg heeft ingefluisterd, is dat er van elke gave maar twee mensen bestaan die hem kunnen bezitten.
    Deze zullen zich sterk tot elkaar aangetrokken voelen, al hoeft dat niet seksueel te zijn. Het zijn ook lang niet altijd mensen van het tegenovergestelde geslacht. Hun band is sterk, geestelijk gezien, en zelfs als zij het niet bewust willen, zullen zij vaak perongeluk in elkaars buurt verkeren. Zo niet, is hun telepathie nog een tweede mogelijkheid op contact. Want hoewel sommigen (twee, als het er dus is) met iedereen kunnen telepatheren, is de connectie tussen 'zielsverwanten'
    altijd het sterkst gebleken. Voor velen is het verhaal van de zielsverwanten echter een sprookje: binnen de inrichting bestaat niet zoiets als liefde. Daar heeft de regering wel voor gezorgd - denken ze.
    Een zeer naar, en nog onopgelost detail aan de begaafden, is de jonge leeftijd waarop de meesten van hen heengaan. De regering is al sinds het begin nieuwsgierig naar deze ontwikkeling in het verloop daarvan, maar vele begaafden kunnen het zelf niet eens bevatten.
    Denk eens in: is het logisch voor een fit, jong persoon om voor de dood te kiezen? Nee. Dat is het allesbehalve.
    Toch zijn er begaafden die gemakkelijk de zestig halen.
    Waarom? Nageslacht. Dat lijkt het voor de hand liggende antwoord.
    Alerion schonk iedere begaafde zijn of haar kracht bij de geboorte, al ontdenken sommigen dit pas later. Zij liet hen leven met de zweem van macht, en verbond hen in koppels om vele van hen ware liefde te geven. Maar wat is de prijs van al die privileges?
    Niet lang nadat een begaafde zijn of haar genen heeft doorgegeven - zullen de krachten en het leven dat deze persoon ooit bezat - wederom opgeëist worden door Alerion.

    Deze RPG speelt zich af in een van de onderzoekscentra waarover je gelezen hebt. Rollen zijn hybriden (deze begaafde jongeren dus), onderzoekers of beveiliging. Onderzoekers mogen absoluut NIET zachtaardig zijn.




    Verhaallijn:

    De onderzoekers besluiten (worden overtuigd?) dat het een goed idee is met de hybriden naar buiten te gaan om te zien welk effect de frisse lucht, verschillende plaatsen etc. op hen hebben.
    Een paar hybriden weten te ontsnappen. De rest wordt snel teruggebracht naar het centrum. Elliott en Stevie-Ann hebben seks. Rosper vindt ze en brengt ze terug.

    Tijdsprong van 9 maanden

    Stevie-Ann bevalt van een kindje en weet zichzelf op de een of andere manier in haar badkamer te verdrinken, alsof ze niet anders kan, gedwongen. De onderzoekers vinden de baby niet interessant en een van de hybriden (misschien Lucy, omdat die Stevie-Ann’s zielsverwant is? Iemand anders mag ook.) neemt de zorg voor het kleine wezentje op zich. Stevie doet Rosper aan zijn verleden denken en hij draait door om haar dood.
    Wat de onderzoekers echter wel interessant is, is wat Stevie-Ann gedaan heeft. Ze beginnen een afschuwelijk onderzoek om de relatie tussen nageslacht en sterfte te onderzoeken (hier kan nog veel creativiteit in geprut worden, qua hoe het onderzoek eruit ziet. Als het maar gruwelijk is.).

    Vanwege deze gruwelijke behandeling beginnen de hybriden een opstand. Dit is waar Avalerion in beeld komt (al kwam de dood van het eerder genoemde meisje natuurlijk ook door haar). Avalerion bestookt al een tijdlang iemand met opdrachten (Ik stel Elliott of Daniel voor, maar als iemand anders volunteert?) en tijdens de opstand neemt zij kort bezit van diens lichaam. Dit heeft tot gevolg dat deze persoon iemand ongezien afslacht (onderzoeker of bewaker lijkt mij het meest logisch, maar als daar niemand bij is die dood mag kan een hybride ook wel).

    Door het besef wat hij/zij gedaan heeft draait hij/zij door en begint meer mensen uit te moorden. Een aantal hybriden schaart zich achter deze persoon, een ander deel gaat ertegen in de aanval. Er ontstaat een heuse oorlog, waarin uiteindelijk iedereen een kant gekozen heeft.

    Een van de twee groepen weet door middel van gaven uit te breken. (Ik stel voor dat dit de groep is waar Alex toe behoort. Als we zorgen dat hij in een van de kamers van de onderzoekers kan komen (door anderen hun vechtgaven) kan hij uit het raam kijken en samen met een hybride die in staat is vanbuiten de deur te openen naar buiten teleporteren. Zo kan de rest dan ook naar buiten.)

    De andere groep hybriden zitten nog een tijd onder extra strenge bewaking vast, maar weten uiteindelijk ook te ontsnappen.

    Iedereen bevindt zich nu in de buitenwereld. Er wordt op hen gejaagd en zijzelf zijn gehard door wat ze meegemaakt hebben. Hun oorlog zet zich buiten voort, en het verspreidt zich als een virus.
    Wat er dan gebeurt moeten we denk ik nog even zien. Heeft er iemand al een idee?


    Ontsnapperds uitstapje (groen wel, rood niet):
    Nathan, Elliott, Daniel, Eres, Cloe, Myrcella, Stevie-Ann
    Alex, Raffaël, Blane, Connor, Jake, Lavina, Lucy, Maere



    Regels:
    Niet alleen meiden aanmaken.
    Geen ruzie OOC.
    Geer Mary sue's.
    OOC tussen haakjes. {}[]()
    Minstens 10 regels.
    Tenzij anders aangegeven open alleen ik de topics.
    Langdurige afwezigheid melden.
    Speel met de ander mee, blokkeer niet.
    Niet alleen 1 op 1 spelen.
    Je personage draagt altijd een uniform, verdere versiering zoals sieraden zijn niet toegestaan.
    Huisdieren natuurlijk ook niet.

    Lees andermans posts, a.u.b. Dit is wel zo sociaal...


    Deze kleding krijgen hybriden van het centrum. De onderzoekers dragen een labjas of een pak, inclusief stropdas. Dat ligt eraan wat ze gaan doen.


    De tekst in het plaatje is niet zo heel duidelijk. Onder mannelijke hybriden staat "Mily's (Natsune's vorige gebruikersnaam) advies iets te letterlijk genomen" en onder vrouwelijke hybrides "Maar dan zonder stropdas".
    De hybriden krijgen geen schoenen, en lopen dus op blote voeten.


    Rol: (Hybride/onderzoeker/bewaking)
    Naam:
    Leeftijd: - Hybride tussen 12 en 25, medewerker tussen 23 en 100-
    Geslacht:
    Uiterlijk: -inclusief foto('s)-:
    Innerlijk:
    Gave: -indien Hybride-
    Extra:


    Rollen tot nu toe:

    Hybriden:
    Nathan James Gibson - 22 - Plaatsen dingen in andermans hoofd - Avalerion - Rollenstory - Zielsverwant
    Alexander Evan “Alex” Anderson - 18 - Teleportatie - Avalerion - Rollenstory
    Elliott Layton King - 19 - Doden of verlammen door gedachten - IAmLightning - Rollenstory
    Raffaël Seager - 17 - Vliegen - Xionn - Rollenstory
    Blane - 19 - Onzichtbaarheid - Xionn - Rollenstory
    Galain Herpïon - 19 - Weer beïnvloeden - LordoftheAir - Rollenstory
    Andrew Forrest - 18 - Alles in menselijk vermogen in een keer kunnen/maken - jasonreina - Rollenstory
    Cain - 17 - Perfect zicht in het donker - Lunair - Rollenstory

    Lavina Tara Carré -17- Transformatie - GreaterGood - Rollenstory
    Eres Elena Slowayk - 21 - Kracht - Pwettyness - Rollenstory
    Cloe Marianne Feline Rivière - 17 - Energie controleren/gebruiken/aftappen voor/van planten - annickemiek - Rollenstory - Stand-by
    Myrcella Rhaella Baratheon - 24 - Symplysatie (verdubbelen vervelende emoties) - Pwettyness - Rollenstory
    Stevie-Ann Carter - 16 - Tekeningen tot leven wekken - Avalerion - Rollenstory - Zielsverwant
    Lucy Mary King - 15 - Tekeningen tot leven wekken - IAmLightning - Rollenstory - Zielsverwant
    Paisley Marybell Couvler - 17 - Mensen aanvallen met hun eigen onzekerheden door haar blik - Interaction - Rollenstory - Zielsverwant
    Lydia Herpïon - 16 - Mensen in slaap zingen - Susye - Rollenstory
    Eladore Quaralena Baratheon - 24 - Mensen blij maken - Pwettyness - Rollenstory

    Onderzoekers:
    Dean Edward Collin Rosper - 27 - GreaterGood - Rollenstory
    Emile William Jack Starlek - 30 - annickemiek - Rollenstory - Stand-by

    Valesca Tatiana Charina Raevenwood - 25 - Avalerion - Rollenstory

    Beveiliging:
    Tzin - tussen 24 en 26 - LordoftheAir - Rollenstory


    Mensen die niet meer reageren en dus overgenomen of gedood kunnen worden:
    Als jij de bedenker van een van deze rollen bent, maar er wel mee door wilt moet je het vooral zeggen. Dan spijt het me dat ik je er te vroeg tussen gezet heb.
    Josephine Eve "Josy" Valo - Hybride - 19 - Hatsumomo - Rollenstory
    Caine Douglas Wayne - Onderzoeker - 32 - Miserere - Rollenstory
    Deana Collins - Onderzoeker - 24 - Cesaria - Rollenstory
    Daniel Michael Gabriel DiRosilia - Hybride - 20 - Incedunt - Rollenstory
    Nicole Lauraine Harvard - Bewaker - 31 - BromoneaPulp - Rollenstory
    Hieronymos Yaromir Hertz - Onderzoeker - 78 - BromoneaPulp - Rollenstory
    Guinevere Maeve "Gwynn" Warren - Hybride - 13 - Cesaria - Rollenstory
    Connor Marten McGary - Hybride - 21 - Creaturi - Rollenstory
    Jake Douglas Jonshon - 15 - Van uiterlijk veranderen - XbrownieX - Rollenstory
    Andrew Landon James - Hybride - 16 - Weet wat anderen van hem denken - xAlways - Rollenstory
    Hadley Maverie Pastor - Hybride - 17 - Nog geen gave ingevuld - Goldwing - Rollenstory
    Maere Rose Lostock - Hybride - 16 - Telekinese - Traitor - Rollenstory




    Het centrum is aan de buitenkant een betonnen blok, en ramen zijn er alleen in de kamers van de onderzoekers.

    De rollenstory
    Speeltopic 3
    Story met alle posts
    Meedoen kan altijd. c:

    [ bericht aangepast op 30 nov 2013 - 0:11 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    xAlways schreef:
    (...)

    Wissel het dan maar om, was een beetje dom van mij :$


    [Geen probleem. (: ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Rol: Hybride
    Naam: Nathan James Gibson
    Leeftijd: 22
    Geslacht: Mannelijk
    Uiterlijk:


    Nathan is vrij gespierd. Hij heeft een rechte, hoekige kaak, en laat lichte stoppeltjes staan.
    Hij heeft smalle, maar doordringende ogen die eigenlijk altijd serieus staan. Vaak zelfs met een tikje agressie. Daarboven heeft hij duidelijke, donker gekleurde wenkbrauwen en donkerbruin haar. Ook zijn ogen zijn donkerbruin. Hij heeft smalle, vrij volle lippen (maar niet overdreven). Hij heeft een slanke, lange nek en een relatief kleine neus. Hij draagt zijn haar op een quasi nonchalante manier, waar eigenlijk best wat werk ik zit. Nathan is ongeveer 1 meter 85.
    Innerlijk: Nathan is een beetje een macho. Hij komt vaak gevoelloos en hard over, en kan echt heel lelijk of gemeen zijn. Dit omdat hij al heel lang niet heel lekker in zijn vel zit.
    Nathan heeft altijd bij zijn vader gewoond, samen met zijn twee broertjes, Mason en Tyler, bij wiens geboorte hun moeder stierf. Wat Nathan en zijn ouders nooit hebben geweten, is dat hij van geen van beiden DNA bezit.
    Nathans vader ging vreemd. Zijn vrouw heeft hem dit later wel vergeven. Zijn affaire beviel van een baby, zonder te weten wie de vader was. Deze vrouw zat echt niet te wachten op een kind, dus gaf ze Nathan aan de laatste man waarmee ze naar bed was geweest, en bezwoer hem dat dit echt zijn zoon was. Deze heeft de leugen nooit doorgrond, en Nathan opgevoed als zijn eigen kroost.
    Hoewel dit altijd goed is gegaan, begon zijn familie zich tegen hem af te zetten toen ze er langzaam achter kwamen wat hij kon. Uit angst voor de vreselijke mentale pijn die hij mensen aandeed wanneer hij boos was, lieten ze hem in de steek, stukje bij beetje. En hoewel ze echt van hem hielden, waren ze stiekem een beetje opgelucht toen hij niet meer thuis kwam.
    Nathan gedraagt zich over het algemeen koeltjes tegen mensen, en als hij er reden of aanleiding toe ziet kan hij je soms lelijke opmerkingen toewerpen. Als iemand hem echt boos maakt of uitdaagt zal hij niet terugdeinzen voor een gevecht. Dit zorgt nog wel eens voor problemen.
    Eigenlijk maakt zijn eigen gedrag alles alleen maar erger. Het enige wat hij echt wil is een vriendschap waar hij op kan vertrouwen en het gevoel dat er ook mensen blij met hem zijn. Stom genoeg heeft hij deze vriendschap(pen) niet gesloten sinds hij in het onderzoekscentrum woont. Dit omdat hij mensen tegen hemzelf wil beschermen en zich heeft wijsgemaakt dat hij niemand nodig heeft.
    De laatste keer dat Nathan zichzelf iemand op emotioneel niveau toeliet, raakte hij haar al na een paar maanden kwijt. Dit was toen hij al een tijdje in het onderzoekscentrum was. Ze heette Paisley. Dit meisje was zo volgespoten met geneesmiddelen dat ze weigerde te praten of hoe dan ook met iemand te communiceren. Ze was gebroken. Nathan kwam elke dag trouw naast haar zitten, simpel lezend, zonder de muur van woede en arrogantie die hij normaal optrok. Na een hele lange tijd bloeide hier toch een mooie relatie uit op. Deze was helaas van korte duur. Paisley pleegde zelfmoord, voor de ogen van Nathan, met een schaar.
    Gave: Nathan kan met zijn gedachten het hoofd van iemand anders in kruipen, en hoewel hij niet kan zien of horen wat zich daar afspeelt, kan hij er dingen plaatsen die er voorheen niet waren, zoals mentale pijn, hoofdpijn en gedachten. Zelf weet hij alleen van het eerste.
    Extra: -

    [ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 20:28 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Rol: Hybride
    Naam: Alexander Evan “Alex” Anderson
    Leeftijd: 18
    Geslacht: Mannelijk
    Uiterlijk:

    Alex zoals hij eruitzag voordat zijn haarverf uit begon te groeien. Van zichzelf is zijn haar zwart, en dat waar het lichtblauw is geweest is langzamerhand witblond geworden, gezien het feit het gebleekt was.


    Alex’ gezicht.



    Alex heeft een slank postuur, en is voor een jongen niet zeer gespierd. Hij is ongeveer 1 meter 65, en heeft een zacht gezicht met hoge jukbeenderen, een dunne rechte neus en ijsblauwe ogen. Hij heeft (anders dan op de foto) die piercing bovenaan zijn neus niet, en twee ringetjes door zijn onderlip, in plaats van één (snakebites dus). In principe zijn sieraden verboden, maar ze kunnen zich niet voorstellen dat Alex hier iets mee kan, en hij was zo lastig toen ze het eruit wilden halen, dat ze ze maar gewoon hebben laten zitten. Zijn haar was zwart met lichtblauw getinte highlights. Toen hij daar nog de vrijheid en middelen voor had, zette hij het graag overeind zoals op onderstaande foto. Sinds het onderzoekscentrum is het gewoon stijl, en ongeveer halflang.
    Zijn pony verbergt zijn gehele voorhoofd. Hij verbergt er littekens onder die zijn opa hem aangebracht heeft.



    Innerlijk:
    Alex is een rustige, sociale jongen. Hij maakt graag grapjes, houdt van een fijn gesprek en kan goed luisteren. Toch is hij ook graag alleen en heeft hij zo zijn geheimen.
    Als klein jongetje was hij zeer ongewenst. Zijn moeder was zestien jaar oud toen ze hem kreeg, en heeft hem op het stoepje van haar eigen vader gedumpt zo snel ze daar fysiek toe in staat was. Zijn opa woonde met zijn vrouw in een klein appartement en behandelde zijn kleinzoon als stront. Hoewel Alex’ oma hem af en toe stiekem iets toestopte wanneer haar man er niet was, liep Alex een groeiachterstand op door de slechte voeding die hij kreeg. Hij was een ziekelijk klein mannetje. Vanaf een jaar of vijf moest hij allerlei klusjes opknappen in huis, en dat werden er naarmate hij ouder werd steeds meer. Als hij dit niet goed of snel genoeg deed kreeg hij straf. Lichamelijke dingen zoals slaan of het uitdrukken van peuken tegen zijn bovenarmen. Alex heeft dit laatste later geprobeerd te verbergen met op elke arm een getatoeëerde zwaluw in duikvlucht. Toen Alex er op zijn zestiende achter kwam dat hij op jongens viel, heeft zijn opa dit met een mes in zijn voorhoofd gekerfd, en zijn haar afgeknipt. Dit deed hij toen Alex een paar maanden na die ontdekking dronken terugkwam van een feestje, en door de alcohol zo diep in slaap was dat hij niet wakker werd van de pijn, en dus zijn gave niet kon gebruiken om weg te komen. Toen hij wakker werd met bloed in stromen over zijn gezicht en verschrikkelijke pijn wist hij gelijk dat er iets mis was. Tot zijn haar weer lang gegroeid was heeft hij een hele tijd met die wonden, later littekens rondgelopen. Iedereen die het nog niet gezien had aan de striemen, brandwonden en sneden wist nu hoe het er thuis bij hem aan toeging. Het woord “homo” op zijn voorhoofd leek nog een andere boodschap te bevatten: help.
    Deze hulp kwam, toen jeugdzorg hem nog in datzelfde levensjaar overplaatste naar een ander gezin, na een anonieme tip uit Alex’ klas.
    De buurman van zijn pleegouders werkte bij dit onderzoekscentrum, en zodra Alex twee jaar later het huis uit ging plukte hij hem zo van straat. Hij heeft niet eens tijd gekregen om zijn appartement in te richten. Alex bevindt zich nu ongeveer drie maanden in dit onderzoekscentrum.
    Alex is snel dankbaar voor goede dingen die hem overkomen, en behalve nachtelijke dipjes is hij vrij positief ingesteld. Hij is mentaal erg sterk en gehard door zijn keiharde opvoeding. Hij gaat door het vuur voor degenen die het meest voor hem betekenen. Hij is homo, en hoewel het op zijn voorhoofd geschreven staat, loopt hij daar niet mee te koop. Daar ontstaan nog wel eens ongemakkelijke situaties uit. Hij heeft nog nooit echt een serieuze relatie gehad, en dat maakt hem een hopeloze romanticus. Dan is hij opeens verschrikkelijk verlegen.
    Gave: Teleportatie. Er zijn wel beperkingen aan deze gave. Zo kan Alexander alleen teleporteren naar een plaats waarvan hij weet hoe die eruit ziet, en binnen een straal van 20 kilometer. Dit is ook de reden dat hij niet uit het onderzoekscentrum weg kan. Hij is namelijk naar een extra ver onderzoekscentrum gebracht. Het heeft ook geen ramen, behalve in de kamers van de onderzoekers. Hierdoor kan hij niet naar buiten kijken om te zien hoe het er daar uit ziet. Alex traint ervoor zijn bereik te vergroten.
    Extra: -

    [ bericht aangepast op 5 sep 2013 - 21:44 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Rol: Onderzoeker
    Naam: Caine Douglas Wayn
    Leeftijd: 32
    Geslacht: Mannelijk
    Uiterlijk:



    Caine heeft een ongelofelijke gevaarlijke en ruige uitstraling. Hij is lang, erg gespierd en zit onder de littekens die hij vooral in zijn tijd als onderzoeker heeft opgelopen. Voornamelijk zijn armen, rug en kaak zijn erg gehavend, maar Caine doet geen moeite om deze te verbergen omdat het zijn bewijs is dat hij slim en sterk is.
    Caine heeft een licht getinte huid, die goed combineert met zijn ongeschoren stoppelbaard en donkerbruine, kortgeknipte haar. Caine heeft verrassende lichtgrijze ogen die vooral in het donker wel licht lijken te geven. Caine's uiterlijk verraad gewoon dat hij een enorm egoïstische en arrogante zak kan zijn als hem iets niet zint. Toch is Caine absoluut niet lelijk te noemen en heeft hij ook absoluut heel wat dames moeten wegslaan.
    Innerlijk: Wat Caine uitstraalt, is hij ook. Gevaarlijk, arrogant en hij heeft een ego dat met geen mogelijkheid in te deuken is. Caine komt in eerste opzicht echter heel kalm en emotieloos over en er is ook heel wat voor nodig om hem boos te maken. Toch is het geen lieverdje en is hij ook erg kil, voornamelijk op zijn werk.
    Als Caine eenmaal boos is -wat soms heel erg onverwachts kan gebeuren, maar gelukkig niet extreem vaak gebeurt- kan je beter oppassen, want buiten mentale vernedering kan ie op fysiek vlak ook aardig wat kunstjes.
    Extra: -


    None could save, nor could be saved

    Rol: Hybride
    Naam: Elliott Layton King
    Leeftijd: 19
    Geslacht: Mannelijk



    Uiterlijk: Elliott is 1,70 meter lang. Hij is dun en een beetje gespierd, maar daar zie je eigenlijk vrij weinig van. Elliott is zeer licht getint en heeft donker halflang haar en grijskleurige ogen. Hij heeft altijd iets van een pet o.i.d. op omdat hij zich anders niet beschermd voelt.
    Hij is niet geheel onaantrekkelijk, en er vallen veel meisjes op hem, maar dat heeft hij zelf niet door.
    Innerlijk: Elliott is erg op zichzelf en erg gesloten. Bijna iedereen die hij accepteerde verliet hem of stierf. Pas als hij zeker weet dat iemand volledig te vertrouwen is, verteld hij beetje bij beetje over zijn verleden. Hij is vastbesloten om erachter te komen wat er met zijn beste vriend is gebeurd, degene met wie hij jaren geleden op de vlucht was voor de onderzoekers. Elliott ontkwam, maar van zijn vriend Chase heeft hij niks meer vernomen. De haat die Elliott koestert tegen het onderzoekscentrum is erg groot. Hij is niet bang om zijn gave te gebruiken, al is hij steeds vaker angstig voor het feit dat zijn gave ook misbruikt kan worden.
    Gave: Elliott kan mensen doden of verlammen door er alleen maar aan te denken. Het gaat sneller als het slachtoffer in zijn zicht staat.
    extra: soms krijgt Elliott blackouts als hij zijn gave gebruikt, maar dat gebeurt bijna nooit

    Elliott's gave is een beetje heftig, dat moet ik wel toegeven

    IAmLightning schreef:
    Elliott's gave is een beetje heftig, dat moet ik wel toegeven


    Misschien kun je alleen verlammen doen?


    Well.. Zo is het ook leuk. You know... Drama enzo. Als de onderzoekers hem dan dwingen tot zoiets ofzo...
    Maar je moet het zelf weten.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Avalerion schreef:
    Well.. Zo is het ook leuk. You know... Drama enzo. Als de onderzoekers hem dan dwingen tot zoiets ofzo...
    Maar je moet het zelf weten.


    Doden mag toch niet zonder toestemming, dus het kan eigenlijk niet gebruikt worden.


    Infano schreef:
    (...)

    Doden mag toch niet zonder toestemming, dus het kan eigenlijk niet gebruikt worden.


    Natuurlijk niet. Maar als die onderzoekers hem dat op beestjes laten testen of zoiets, en hij loopt rond met zoiets krachtigs, dan zorgt dat gewoon voor een bepaalde spanning. En stel dat er mensen stopeen met posten, Voor... Let's say twee weken, zonder het te zeggen, dan vallen ook zij ten prooi en kan het verhaal gewoon verder lopen zonder de irritantheid van niet meer postende mensen.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Het maakt mij niet uit, ik vind alles best :)

    Maar wel zoiets iig

    Avalerion schreef:
    (...)

    Natuurlijk niet. Maar als die onderzoekers hem dat op beestjes laten testen of zoiets, en hij loopt rond met zoiets krachtigs, dan zorgt dat gewoon voor een bepaalde spanning. En stel dat er mensen stopeen met posten, Voor... Let's say twee weken, zonder het te zeggen, dan vallen ook zij ten prooi en kan het verhaal gewoon verder lopen zonder de irritantheid van niet meer postende mensen.


    Ik denk dat het juist wel goed is, zulke spanning, aangezien anders de onderzoekers ook denken dat ze helemaal fantastisch zijn en alle macht hebben.
    Je hebt altijd wel mensen die boven de rest uitsteken, dus zo zullen de onderzoekers hem misschien iets soepeler behandelen. Dus ja, ik vind het wel een erg interessante gave c:


    None could save, nor could be saved

    *schopje*


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Beginnersvraagje; wat betekenen die 1,3 en 1,2 achter de rollen? c:


    None could save, nor could be saved