Toen ik (na een paar maanden me erop verheugd te hebben) eindelijk naar Berlijn mocht was het niet helemaal wat ik verwacht had.
Ik was zelf met mensen van scouting daar heen gegaan en mijn ouders gingen naar Friesland samen met mijn oma en tante.
Het was heel mooi in Berlijn maar gelijk na de eerste nacht tijdens het ontbijt kwam er een telefoontje uit Nederland. Je Tante
is overleden. Dus daar stond ik dat helemaal sprakeloos aan de telefoon. Ik ben in mn eentje met de sneltrein weer terug gegaan.
Uren lang in de trein en nog niks anders gehoord dan je tante van 48 is dood. Ik snapte niet hoe het kon gebeuren.
Het was blijkbaar een bloedpropje in haar longen.
Nu een paar weken na de crematie ben ik er nog steeds zo kapot van. En nu heeft een andere tante ook nog euthenasie gepleegd.
Nu heb ik alleen nog maar een oma die er kapot van is dat haar dochter is overleden en haar zus,
Ik word er zelf ook helemaal gek van ik heb het op school aan niemand mogen vertellen omdat we eerst alles voor elkaar moeten krijgen.
Maar ik ga er aan onder door. Ik slaap nu al weken niet meer en ik denk alleen nog maar aan hoe ik niet bij haar laatste moment was.
Mijn hele gezin was er wel bij en vertellen er constant over en ze laten me voelen alsof ik geen recht heb om er kapot van te zijn.
Ik moet er echt snel weer boven op komen maar het lukt me maar niet om ergens anders aan te denken.
Wat moet ik doen ??
Rick (BlackTree)
[ topic verplaatst door een moderator ]
Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.
