•
Naam:
Nevada Wrendall Palkings.
– Nevada is geen veelvoorkomende naam. Het betekend ‘sneeuw’, en kenmerkt het feit dat ze in november gevonden is, op een heel sneeuwachtige dag.
Wrendall is geen officiële doopnaam, maar een samenstelling van de namen van haar adoptieouders: Wren en Randall. En uiteraard de familienaam van haar adoptiefamilie, Palkings. Het betekend ‘dwaler.’ Desondanks Nevada meestal voluit genoemd wordt, zijn er uitzonderingen waarin mensen haar Nev noemen.
•
Leeftijd:
Nevada's 'echte' geboortedatum is onbekend. Haar adoptiemoeder, Wren, plaatste haar verjaardag dan ook op de dag waarop ze haar in de sneeuw vonden: 24 november 1994 - iets dat haar achttien jaar oud maakt, vandaag de dag.
– Het is gewoonlijk voor Nevada om ieder jaar opnieuw op haar verjaardag te verdwijnen. Op die dag wil ze gewoon alleen zijn, en dat hebben haar ouders dan ook al die jaren gerespecteerd.
•
Kind van:
Hera en Zeus.
– Nevada is altijd dankbaar geweest voor de warme, menselijke armen waarin ze terecht is gekomen. Voor een lange tijd kende ze haar eigen aard niet - van broers of zussen was ze niet op de hoogte. Ze nam gewoon nooit aan dat het belangrijk was om op zoek te gaan naar een leven waaruit ze was ‘weggegooid.’ Ze heeft dus een groot deel van haar leven ergens anders doorgebracht, gelovend dat ze een mens was met.. aparte afwijkingen.
•
Gave:
Nevada heeft heel lang niet geweten wat haar gave precies is. Dat ze er één heeft, is ongetwijfeld. Pas de afgelopen jaren heeft ze zich verdiept in haar afwijkende ‘kunsten.’ Het is namelijk niet zomaar iets dat Nevada kan verrichten. In feiten, wordt zij een levend orakel genoemd.
Orakel betekend in meerdere vormen en culturen een boodschapper van hogere, of lagere machten. Bij Nevada werkt dit enkel anders.
Ze krijgt geen stemmen in haar hoofd, of geesten naast haar bed maar beelden. Visioenen. Meestal betekenen deze visioenen niet veel goeds. Als orakel, is zijzelf vaak degene om die visioenen te behoeden van uitkomen. Soms, echter, krijgt ze juist beelden toegestuurd die haar vertellen wat ze moet doen om iets te laten gebeuren. Het is niet de simpelste gave, en het is vaak overvol in haar gedachten - maar ze doet haar best.
Zodra Nevada een boodschap ontvangt, kan ze erge hoofdpijnen krijgen, zuurstofgebrek, hartkloppingen, een paniekaanval: zo'n bericht is namelijk niet het gezondste dat er bestaat. Er zijn manieren om de boodschappen te omzijlen. Als werkend orakel, heeft Nevada enige inspraak in de uitkomst van de boodschappen. Zo kan ze soms levens redden, situaties voorkomen of juist en waarschuwing overbrengen op anderen. Als orakel, is Nevada een wijze raadgever. Ze ziet niet alleen dingen die zullen gebeuren, of ooit zijn gebeurd - maar ze kan, als ze zich inspant, zich ook richten op het leven van degene die om haar hulp vraagt. Op die manier kan ze soms een blik op zijn of haar toekomst werpen. Al gebeurt dat zelden, omdat het erg vermoeiend en gevaarlijk is. Het kost haar veel energie en is niet geheel zonder risico.
•
Innerlijk:
Nevada is altijd ‘anders’ geweest dan de anderen. Vaak speelde ze de rol van buitenbeentje, al had ze wel wat vrienden voor ze haar thuisplaats verliet. Nevada is zeer.. volwassen ingesteld. Ze begrijpt de ernst van situaties snel, en is niet de persoon om sarcastisch of humoristisch rond te lopen. Haar gevoel voor humor is dan ook niet zo groot. Het is een feit dat ze weinig lacht, maar áls je haar aan het lachen krijgt - is er geen lieflijker en puurder geluid dan dat, op dat moment. Het is niet eerlijk om te zeggen, maar Nevada is nogal manipulatief. In veel gevallen ziet ze het slechte van anderen niet - of wil ze dat niet zien. Je hebt dan ook heel gemakkelijk haar vertrouwen. Maar, schaadt je haar vertrouwen, of kwets je haar? Dan is het een verzekering dat je het bij haar verknald hebt. Nevada is niet de persoon om wraak te nemen, maar vergeten zal ze nooit. Ze neemt enkel wraak op haar eigen manieren. Een bijwerking van haar gave die je absoluut niet op jouw gericht wilt hebben.
Nevada is nieuwsgierig. Ze wilt alles weten, zo lang je het maar interessant houdt. Verhalen en geschiedenis zijn dan ook twee, grote bezigheden. Ze heeft zelf geprobeerd te schrijven, tekenen en fotograferen, maar heeft nooit het geduld gehad om daar verder in te gaan. Op sommige momenten weet Nevada niet precies hoe ze haar gedachten moet sorteren, waardoor ze vaak wat afwezig of dromerig lijkt. Dit is niet geheel met opzet, maar ook een deel van haar gave en haar eigen persoon. Ze is heel erg met de wereld en de mensen om haar heen bezig, waardoor ze zichzelf nog wel eens vergeet.
Op bepaalde momenten weet ze bijvoorbeeld niet eens meer wat ze op een plek doet, of - of ze wel gegeten heeft. Er is veel dat haar bezig houdt, en soms raakt ze daardoor een beetje van de wereld. Het beste om op die momenten te doen, is haar aandacht naar je toe roepen en zorgen dat je die houdt. Vak ontspant ze er wat meer door, en vindt ze rust in de chaos. Als ze echter alleen is, wil het nog wel eens zo zijn dat ze in een trance raakt door haar gedachten.
•
Uiterlijk:
Op het eerste gezicht heeft Nevada niet veel weg van Hera, noch Zeus. Met stevige, lange, roodbruine lokken heeft ze een iets pittigere uitstraling dan haar ogen laten zien. De kleur van haar irissen vormt een groot contrast met haar lichte huid en donkere haar. De azuurblauwe tint is diep en helder. Open, zou je het kunnen nemen. Samen met haar volle, rosé gekleurde lippen is haar gezicht een ware eye-catcher. Er bestaat geen twijfel over de kant waartoe Nevada behoord. Ze straalt het pure licht nog nét niet uit, al probeert ze die uitstraling maar al te graag te verdoezelen door een ‘I don't care’ houding aan te nemen. Mensen nemen haar alleen niet zo serieus. Nev reikt de 160 centimeter, als ze geluk heeft, en is daarmee altijd de kleinste.
Om mode geeft ze niet veel. Over het algemeen draagt ze dan ook oversized sweaters, hoodies. Alles dat comfortabel zit. Hetgeen dat ze hier echter mee bereikt, is haar kwetsbare kant nog meer naar voren duwen. Ze weigert namelijk om op hakken te lopen, waardoor zij altijd naar iedereen op moet kijken en vaak nog eens geplaagd wordt ook. Er zijn echter momenten waarop Nevada zich optut. Voornamelijk om te doen wat mensen doen, wat zij deed voor ze achter haar echte aard kwam. En op die
momenten is ze dan ook stukken volwassener.
Veel moeite om die levensstijl aan te houden, doet ze niet. Ze wil dat mensen haar kiezen om haar, niet omdat ze er uit zien als een perfect poppetje.
•
Geschiedenis:
Nevada werd achttien jaar geleden in de sneeuw achter gelaten. Vermoedelijk door haar biologische ouders, maar waarom weet ze nog altijd niet. Mede door haar gave is ze langzaam achter de waarheid gekomen. De familie waarin ze terecht kwam bestond uit twee liefhebbende ouders en twee jongere broertjes. Nevada heeft zich er altijd welkom gevoeld, en groeide op als een succesvolle tiener. School, vrienden, familie. Het ging haar voor de wind tot ze een jongen ontmoette. Ze wist dat hij geen goeds betekende: ze had over hem gedroomd. Toch liet ze zich verleiden met het idee van liefde. Ze negeerde haar voorspelling en merkte toen maar al te goed hoe alles uitkwam. Haar familie werd vermoord en ook zij ontsnapte ter nauwe nood aan de dood. Sindsdien neemt Nevada iedere boodschap bloedserieus. Ze heeft zich na al die tijd nog steeds niet vergeven, en dat is dan ook terug te merken in de manier waarop ze met haar gave omgaat. Het is niet gemakkelijk, en het is dan ook een vloek waar ze alleen mee moet zien te leven.
Na de dood van haar adoptiefamilie, vond ze haar ‘echte’ thuis. Zich thuisvoelen doet ze echter niet. Ze houdt zich nogal afzijdig en probeert zich meer als mens te gedragen dan ze daadwerkelijk is.
•
Extra:
Nevada is zwaar claustrofobisch. Ze weet niet of het daadwerkelijk haar grootste angst is, maar het speelt wel een grote rol in haar dagelijkse leven. Ze staat doodsangsten uit naar kleine ruimtes. Zodra ze er dan ook terecht komt, kan ze een paniekaanval krijgen, benauwdheden, hyperventileren. Waar die angst vandaan komt, weet ze niet. Daarnaast heeft ze een nogal kinderachtige angst; het donker. Ze kan absoluut niet tegen donkere ruimtes. Je kunt haar dan ook tot waanzin drijven, door het licht uit te doen.
Nadat haar adoptiefamilie vermoord was, had ze nergens om naartoe te gaan. Zo vluchtte ze weg uit haar normale, alledaagse leventje en vond ze Alexander. Of, nou ja, hij vond haar. Hij vertelde haar veel over hun bovennatuurlijke bestaan en op zijn advies is ze meegegaan naar het huis. Alexander is haar halfbroer, maar werd ook haar beste vriend. Ze voelt zich niet bepaald thuis in het huis, en voornamelijk omdat ze heel lang een andere familie gehad heeft is ze nogal sceptisch over het hele familie gebeuren.
