The Lost Bet || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

10 jongeren met een veel te grote mond hebben een weddenschap verloren. Dat zorgde wel voor een deuk in hun ego en zeker toen ze te horen kregen waar ze naartoe worden gestuurd. Deze jongeren worden door de tegenpartij namelijk naar meeste gevreesde pretpark in heel Londen gestuurd. Nu zal je -je afvragen wat er zo erg is aan een pretpark, maar zodra je het woord 'verlaten' ervoor zet, zal dat meer dan duidelijk worden. Het pretpark zou vervloekt zijn en de meeste vreselijke dingen zouden gezorgd hebben voor de sluiting. Negen jaar zijn er een aantal vreselijke moorden gepleegd en de geesten van de mensen zouden er nog altijd ronddwalen. En dan met name het spookhuis waar ze in zullen moeten overnachten. Ontsnappen is dan ook geen mogelijkheid. Zullen de jongeren toch opzoek gaan naar het ontsnappingsplan? Zullen ze achter het geheim komen? Bewijzen dat het er toch niet spookt? Of zullen de jongeren een voor een verdwijnen en uiteindelijk kan niemand het meer na vertellen?

Rollen:
De jongens:
- Harry Styles: Script.
- Louis Tomlinson: ICantChange.
- Niall Horan: Vulcano.
- Liam Payne: Velton.
- Zayn Malik: Styles.

De vriendinnen:
- Aurora Ladris Grant: Scamander.
- Aleyna Elizabeth Price: Dobreva.
- Destiny Brooke Livingstone: Taormina.
- Ryanne (Ree-Ann) Lucy McGurr: Cozart.
- Rickena “Ricky” Melonee Harrison: Rider.

Regels:
- Minimaal rond de 130 woorden per stukje.
- Geen perfecte personage's!
- Drie waarschuwing is out
- 16+ mag, maar hou het wel netjes.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
- Alleen ICantChange en Ramazzotti maken de nieuwe topics.
- Geen ruzie buiten de RPG
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!

Het begin:
Ze zijn net gedropt door de diegene waarvan ze de weddenschap hebben verloren, eenmaal daar worden ze opgesloten in het pretpark, het spookhuis.

[ bericht aangepast op 23 okt 2013 - 18:06 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[MT]

---

Do what people say you can't.

Cozart schreef:
[MT]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

(mijn topics)

---

Happy Birthday my Potter!

( Mijn topics)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Cozart schreef:
[MT]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Yay! Minos topicos )

---

Because I love him, do I need another reason?

Cozart schreef:
[MT]

- Hoe beginnen we?

[ bericht aangepast op 28 sep 2013 - 21:07 ]

Het begin:
Ze zijn net gedropt door de diegene waarvan ze de weddenschap hebben verloren, eenmaal daar worden ze opgesloten in het pretpark, het spookhuis.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Rickena “Ricky” Melonee Harrison

Met een nors gezicht keek ik om mij heen. Heel erg fijn, nu werd ik dus mooi opgesloten in een verlaten pretpark met nog negen andere mensen, die zo achterlijk waren geweest om de weddenschap te verliezen. Ja, zo achterlijk ja. Ik vond mijzelf namelijk ook ontzettend achterlijk. Waarom was ik dan ook zo stom geweest om een weddenschap aan te gaan? Wat dat betreft was mijn blonde moeder een stuk slimmer met haar "nooit weddenschappen afsluiten, dan kom je ook nooit in de problemen" gepraat. Voor het eerst in mijn leven wenste ik vurig dat ik naar haar geluisterd had, dat ik mijn ogen sloot en het op die manier over kon doen. Niet dat ik echt bang was. Ik vond het gewoon oerstom van mijzelf. Mijn ego was aan flarden geblazen. Gelukkig was hij makkelijk weer op te bouwen, maar voor nu schaamde ik mij even diep.
Snel wees ik mijzelf erop dat ik mij beter bezig kon houden met overleven in een verlaten pretpark met negen andere idioten. Dat ging nog leuk worden, aangezien ik geen idee had hoe we dat moesten doen met eten. We moesten slapen in het spookhuis waar we gedropt werden, dat wist ik wel. Hopelijk waren de anderen ook niet al te bang dan, want dat zou waarschijnlijk een hoop gegil opleveren. Hoewel het natuurlijk ook hilarische grappen uitlokte.
Zuchtend besloot ik maar even rond te kijken in het spookhuis en begon rond te lopen door de gangen. Gezien het een verlaten pretpark was, gebeurde er nog niet bijster veel en uiteindelijk stopte ik dan ook weer met lopen en zette mij verveeld tegen een muur aan. Oké, en wat nu?

(Is dit een goede beginpost of...?)

---

Happy Birthday my Potter!

Cozart schreef:
[MT]

---

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Harry Styles.
Dit is toch belachelijk? Ik had eerst niet eens gedacht dat die andere groep het zou menen, maar een weddenschap was dus een weddenschap. Ik had het natuurlijk kunnen weten en nu zaten we hier, opgesloten in een pretpark in Londen. Ik had er eigenlijk nog nooit eerder van gehoord, maar het lag ook best afgelegen. God zij dank, al hoe wel, hoefde we niet buiten in het pretpark te slapen, maar in het spookhuis. Al wist ik niet zeker of dat iets beter was dan gewoon in het pretpark, want daar kan je nog ronddwalen. Ik zuchtte zacht. Ik had er total geen zin in en het zou me benieuwen of het lang duurde voordat de andere groep ons terug kwam ophalen. "Lou?" Ik keek achter me, want ik wist zeker dat Louis al die tijd achter me had gelopen. Al ging het de laatste tijd niet zo best tussen ons als eerst, we waren en bleven nog altijd beste vrienden.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson
Ik hield mijn hoofd schuin terwijl mijn blik was gevestigd op het verlaten pretpark voor ons. Ik had nooit verwacht dat de andere groep ons hier achter zouden laten, want dit was het meeste gevreesde pretpark in heel Londen. Dit zorgde ervoor dat mijn ego nu wel voor de volle honderd procent aan flarden lag. Ik was al onderuit gehaald, dus misschien was het toch het goede moment om dit ook er nog eens achteraan te gooien. Toch moest ik zeggen dat het allemaal el weer op te bouwen viel, zodra we hier weer weg waren. Als we hier tenminste wegkwamen. Een grijns verscheen op mijn gezicht bij die gedachten, want ik kon me niet voorstellen dat -dat echt het geval zou zijn. Het zag er hier niet heel angstaanjagend uit en daarbij hadden mensen wel eens een grote fantasie. Ik keek verward op toen mijn bijnaam viel en keek naar de krullenbol waar ik een aantal meter achterliep. 'Wat is er?' Het was vreemd om nu hier te lopen en te beseffen dat het slechter tussen ons liep dan voorheen, maar dat had zo zijn redenen.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Aleyna Elizabeth Price

Geïrriteerd tikte ik met mijn vingers op het dichtstbijzijnde verlaten kraampje, hoe had ik zo stom kunnen zijn!? Ugh, ik had moeten weten dat we dit niet hadden kunnen winnen. Ik keek om me heen en nam het pretpark in me op, dat "vervloekt" was. Ja, vast. Vervloekt. Pffff. Ik wou naar huis, ik had het ijskoud omdat ik zo slim was geweest geen dikke jas mee te nemen. Het waaide ook best wel, waardoor ik telkens mijn haar uit mijn gezicht moest houden. Even verderop zag ik Harry en Louis staan. Ricky was het spookhuis ingelopen, daar zou ik voor geen goud alleen naar binnen gaan. Ik bedoel, ik was niet bang ofzo, maar het is daar gewoon nogal donker weet je... Ik besloot maar even naar de twee jongens toe te lopen. Ik tikte hun allebei op de schouders.
'Kan iemand me uitleggen waarom ik hier ook alweer mee had ingestemd?' zei ik, nog steeds lichtelijk geïrriteerd.

---

Because I love him, do I need another reason?

Destiny Brooke Livingstone.
Fijn, hier sta ik dan in een achtergelaten pretpark met negen andere. Allemaal door één stomme weddenschap. Voor het eerst in m'n leven vervloek ik mezelf. Had ik nou maar naar m'n gevoel geluisterd, die van het begin af aan al zei dat we die weddenschap zouden verliezen en tada, hier staan we dan. Ik kijk wat om me heen, best wel creepy hier, denk ik bij mezelf. Ik pak een klein spiegeltje uit m'n tas om te kijken of mijn wenkbrauwen er nog redelijk uitzien. Ach, het kan er mee door. Ik stop het spiegeltje terug in m'n tas en bedenkt wat ik kan gaan doen. Het liefst zou ik wat rond gaan kijken maar mijn hersenen zeggen dat het een beter plan is om bij de groep te blijven. Dus ga ik maar op een omgevallen boomstam zitten en pak mijn Iphone om wat op twitter te posten. Geen bereik, zegt m'n telefoon. Ik zucht, dit gaat een lange tijd worden...

[ bericht aangepast op 29 sep 2013 - 14:33 ]

---

Don't cry because it's over, smile because it happened.

Harry Styles.
"Wat is er?" Hoorde ik Louis zeggen, ik hield mijn pas wat in zodat ik naast de jongen kon lopen en keek hem kort aan. "Ook al is het tussen ons slecht afgelopen, dat gaat niet de sfeer verpesten, oke?" Dat was wel het laatste waar ik zin in zou hebben, ook al zaten we hier opgesloten, het moest wel gezellig worden. Ik slaakte een zacht geluidje toen ik een tikje op m'n schouder voelde en wilde bijna aan Louis vragen waarom hij mij aantikte, maar het was Aleyna. "Kan iemand me uitleggen waarom ik hier ook alweer mee had ingestemd?" Zei ze en ik grinnikte. "Tja, dat is een geode vraag. Ik weet het zelf uiteindelijk ook nog niets eens, laten we het er op houden dat we gewoon ontzettend stom zijn geweest." Maar dan wel heel ontzettend stom, ik was benieuwd hoe dat tussen mij en Louis uit ging pakken.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you