We have to say goodbye... II Speeltopic 1II - Speeltopics

4 jongens genaamd: Carlos, James, Logan, en Kendall, worden door de producer Gustavo Rocque ontdekt door hun zangtalent. Toen ze het voorstel kregen om 3 maanden naar LA te gaan, om wat platen op te nemen met Gustavo, twijfelde ze eerst nog een beetje, maar even later stonden ze al met bepakte koffers op het vliegveld om de uitdaging aan te gaan. Ditzelfde gebeurde bij 4 vriendinnen, alleen dan bij Hawk Records. Beide bands verblijven in Palm Woods, zouden ze vrienden worden? Of elkaar juist haten? Of worden ze misschien wel verliefd.... Vroeg of laat zijn de 3 maanden toch voorbij, en moeten ze afscheid nemen.. Of toch niet?... (De RPG staat los van de tv serie, ook al lijkt het er aardig op )

How far is far

(Mijn topics ^^)

Happy Birthday my Potter!

MT-

Mijn topics

De rustigste manier van zelfmoord is houden van een vreemdeling.

Avalee “Avah” Blue Cheshire || Outfit

Snel betaalde ik de taxichauffeur en stapte uit om mijn koffer, rugzak en gitaar uit de achterbak te halen. Bijna meteen scheurde de gele auto weer weg en liet mij alleen achter voor de ingang van het vliegveld. Vandaag zou ik eindelijk naar Los Angeles gaan en zouden al mijn dromen uitkomen. Mijn leven zou de komende drie maanden een hemel op aarde worden en alleen maar in het teken staan van muziek. Dit echter niet alleen, maar met drie andere meiden en ik kon niks anders dan er ongelooflijk veel zin in hebben.
Een gelukzalige zucht verliet mijn mond, voor ik mijzelf even wakker schudde en de grote hal inliep om rustig richting het afgesproken punt te lopen. Er was echter nog niemand en dus zette ik de koffer zo neer, dat ik erop kon gaan zitten. Mijn ogen speurden de mensen af opzoek naar bekenden. Het was echter zinloos. Ik was vroeg zoals gewoonlijk en niemand was zo achterlijk om hier net zo op tijd te gaan staan als ik. Ik besloot mijn vader maar even te smsen dat ik veilig op het vliegveld aangekomen was, maar zelfs toen ik dat had gedaan, was er nog niemand. Ik stopte mijn mobiel weer weg en opende mijn gitaartas om het instrument eruit te halen. Zachtjes begon ik er op te spelen en zong ondertussen al even zacht mee. Ik was niet iemand die mij ging zitten vervelen op een vliegveld, noch iemand die mij tegen liet houden door de hoeveelheid mensen om mij heen. Sterker nog, ik vergat iedereen om mij heen direct bij de eerste noot die het instrument in mijn handen produceerde.

[ bericht aangepast op 9 nov 2013 - 14:50 ]

Happy Birthday my Potter!

Kendall Francis Schmidt:

Dit was de dag dat ik naar LA vertrok, voor drie maanden. Een of andere producent, Gustavo Roque had mij en mijn drie beste vrienden gevraagd of we drie maanden met hem demos op wouden nemen. James was natuurlijk helemaal door het dolle heen, dit was altijd al zijn droom geweest, zelf stond ik nou niet echt te springen, ja ik hield ontzettend van zingen en gitaarspelen, maar ik hoefde er niet persee bekend mee te worden. Maar toch had ik er best zin in. Ik was zo diep in gedachten dat ik niet eens merkte dat de taxi al aangekomen was op het vliegveld. Ik stapte uit, betaalde de taxichauffeur + fooi, en pakte mijn koffer, en gitaarkoffer uit de achterbak. Een seconde keek ik naar de ingang van het grote vliegveld, en even ging er van alles door me heen. Ik ging nu dus met drie van mijn beste vrienden naar LA om demos op te nemen, en als we een beetje goed waren misschien wel meer. Dat gebeurt nou niet bepaald elke dag, laat staan dat het bij mij gebeurde, ik had namelijk een ontzettend saai leven. Ik liep de ingang in, en ging op een bankje zitten, om op mijn drie vrienden te wachten. Ik hoorde ergens prachtige gitaar muziek, en zang vandaan komen. Ik draaide me om en zag dat er een meisje op een koffer gitaar aan het spelen was, en aan het het zingen was. Ik liep naar haar toe. "Hey, goed gitaarspel, en zang" Zei ik glimlachend.

How far is far

Avalee “Avah” Blue Cheshire || Outfit

Verbaasd en ietwat geschrokken keek ik op toen er een jongensstem redelijk dicht bij mij klonk. 'Hey, goed gitaarspel, en zang,' zei hij met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Ik kende hem niet, nooit gezien ook. Vandaar dat ik maar even aardig terug glimlachte. Ik ging immers naar L.A. Hoe groot was de kans nou dat ik hem ooit nog een keer tegen zou komen? Tenzij hij puur toevallig ook net op weg was naar Palm Woods om bekend te worden. Neh, dat was zeer onwaarschijnlijk. Geen reden om afstandelijk en onaardig te doen dus.
'Bedankt, denk ik,' kwam er dan ook over mijn lippen. Ik legde de gitaar terug in zijn tas en keek weer op naar de jongen. 'Het wachten werd te saai, dus ik dacht, waarom niet. Ik ben Avalee overigens. En jij?' Aangezien ik niks beters te doen had, kon ik net zo goed een praatje aanknopen met hem. Het leek er immers niet op dat hij snel een vliegtuig moest halen, gezien hij niet als een gek naar de gates rende om in te checken.

Happy Birthday my Potter!

Kendall Francis Schmidt:

Verbaasd keek ze op 'Bedankt, denk ik,' Zei ze. 'Het wachten werd te saai, dus ik dacht, waarom niet. Ik ben Avalee overigens. En jij?' Zei ze. "Haha, dat herken ik, ik heb ook een hekel aan wachten. Ik ben Kendall, leuk je te ontmoeten" Zei ik. Ik verveelde me ontzettend dus ik was blij dat ik iemand om te praten gevonden had. "Op welke vlucht wacht jij?" Vroeg ik, terwijl ik naar de voorbijgangers keek, of ik mijn vrienden ertussen kon vinden, waarschijnlijk zouden ze weer net op het laatste moment naar binnen rennen. Ik keek op het bord met de vluchttijden erop. De vlucht naar LA vertrok om 3 uur, en nu was het half 2. Carlos, Logan en James hadden dus nog anderhalf uur de tijd om op het vliegveld te verschijnen. Waarschijnlijk zaten ze weer is ergens in de problemen. Zij kregen het zelfs voor elkaar om in een taxi in de problemen te komen...

How far is far

Avalee “Avah” Blue Cheshire || Outfit

'Haha, dat herken ik, ik heb ook een hekel aan wachten.' Ik grinnikte zachtjes. Ik kende eigenlijk maar weinig mensen die geen probleem hadden met nutteloos ergens zitten. Nou ja, mijn opa had soms van die luie buien dat hij een uurtje saai wachten niet erg vond en dat doelloos voor zich uit staarde, maar hij was overduidelijk de enige persoon die daar geen problemen mee had. Sem was het ongeduldigst van alle mensen die ik kende. Logisch, hij was een klein jongetje met veel te veel energie. 'Ik ben Kendall, leuk je te ontmoeten,' vervolgde de jongen die dus blijkbaar Kendall heette nog. 'Op welke vlucht wacht jij?' vroeg hij, waarop ik weer om mij heen keek. Waar bleven die meiden toch? Ze hadden nog genoeg tijd om de vlucht van drie uur te halen, maar op tijd inchecken was verplicht.
'Die naar Los Angeles, maar ik wacht toch voornamelijk op drie vriendinnen. Maar ja, ik zal wel gewoon heel vroeg zijn,' antwoordde ik Kendall. 'Ik zie ze ook echt nog nergens... En jij? Waar gaat jouw reis naartoe?' Ik keek de jongen nieuwsgierig aan. Sommige mensen hadden nog best interessante verhalen op het vliegveld en met een beetje geluk was hij er zo eentje.

Happy Birthday my Potter!

Kendall Francis Schmidt:

'Die naar Los Angeles, maar ik wacht toch voornamelijk op drie vriendinnen. Maar ja, ik zal wel gewoon heel vroeg zijn,' Antwoordde ze. Dat probleem had ik nou ook altijd, te vroeg zijn, en vrienden die te laat komen. 'Ik zie ze ook echt nog nergens... En jij? Waar gaat jouw reis naartoe?'' "Ik wacht ook op mijn drie vrienden, en ik ga ook naar LA, toevallig" Zei ik. " Waar verblijf jij in LA? Ik in Palm Woods." Zei ik. Ik moest toch ergens over praten, ik had een hekel aan die pijnlijke stiltes, ik had er ook een hekel aan om alleen te zijn. Het was wel grappig dat zij ook op drie vrienden wachtte en ook naar LA ging, het zou al helemaal vreemd zijn als ze ook nog eens in Palm Woods verbleef. Weer keek ik naar de voorbijgangers terwijl ik op haar antwoord wachtte.

How far is far

Avalee “Avah” Blue Cheshire || Outfit

'Ik wacht ook op mijn drie vrienden, en ik ga ook naar LA, toevallig. Waar verblijf jij in LA? Ik in Palm Woods.' Mijn mond zakte open van verbazing, terwijl zijn woorden tot mij doordrongen. Dat kon niet, ik had voor ik überhaupt iets tegen hem terug had gezegd al besloten dat die kans ontzettend klein was, dat ik hem toch nooit meer tegen zou komen en hij daarom geen bedreiging kon vormen. Zoals alle random vreemden waarmee ik wel eens een praatje maakte, gewoon om aardig te zijn of omdat ik mij verveelde. Ik realiseerde mij dat ik Kendall aanstaarde en klapte mijn mond dicht.
'Oké, of je bent een hele creepy stalker en ik moet nu heel snel wegrennen of het is echt gewoon toeval dat we allebei naar L.A. gaan en allebei in Palm Woods verblijven,' zei ik hem en beet op de binnenkant van mijn wang. Ik hoopte maar dat het toeval, hoewel ik wel een probleem had dan, want ik kon nu moeilijk uit het niets gemeen tegen hem gaan doen om mijzelf te beschermen tegen alles wat minder aan hem kon zijn. Ik weet het, mijn gedrag was onbegrijpelijk en vreemd, maar het hielp mij wel bij het meiden van gemene mensen die mij alleen maar pijn wilden doen.

Happy Birthday my Potter!

Kendall Francis Schmidt:

Ze staarde me met open mond aan. 'Oké, of je bent een hele creepy stalker en ik moet nu heel snel wegrennen of het is echt gewoon toeval dat we allebei naar L.A. gaan en allebei in Palm Woods verblijven,' Zei ze. Ik trok een van mijn wenkbrauwen op en zei "Ja, ik ben een creepy stalker whahaha, nee geintje, het is puur toeval" Grinnikte ik. "Jij gaat zeker ook drie maanden demos op nemen bij een vreemde producent?" Vroeg ik. Dit vond ik eigenlijk allemaal wel heel vreemd, we wachten allebei op drie vrienden, we gaan allebei naar LA, en we verblijven allebei in Palm Woods, als ze nou ook nog is drie maanden demos met een of andere producent ging op nemen, ging ik gillen, nou ja niet letterlijk gillen, maar je snapt wat ik bedoel. Inmiddels waren Carlos, james, en Logan nog steeds niet verschenen op het vliegveld.

How far is far

Avalee “Avah” Blue Cheshire || Outfit

Hij trok zijn wenkbrauwen op. 'Ja, ik ben een creepy stalker whahaha, nee geintje, het is puur toeval,' zei hij al grinnikend en ik haalde even overdreven opgelucht adem. Het was ontzettend raar allemaal, maar hij zou sowieso niet in een meidengroep zitten, gezien hij overduidelijk niet vrouwelijk was. Ik veegde een donkere lok haar uit mijn gezicht -ik had op het moment mijn haren in een donkerbruine kleur, maar was van plan het in LA misschien blond te verven, zodat het paste bij het zonnige weer. 'Jij gaat zeker ook drie maanden demo's opnemen bij een vreemde producent?' vroeg Kendall, waardoor het mijn beurt was om hem met opgetrokken wenkbrauwen aan te kijken.
'Serieus? Ik ga opnemen bij Hawk Records,' antwoordde ik. Dit was allemaal zo vreemd, dat ik de neiging kreeg om over een ander onderwerp te beginnen. 'Wacht, dat betekend dat jij ook kunt zingen? Kun je ook gitaar spelen? Laat eens wat horen!' begon ik dan ook snel over iets anders. Straks bleken we nog in dezelfde straat te wonen en waren de mensen waar hij op wachtte mannelijke kopieën van mijn vriendinnen of zo.

Happy Birthday my Potter!

Kendall Francis Schmidt:

Dit keer keek zij mij aan met een opgetrokken wenkbrauw. 'Serieus? Ik ga opnemen bij Hawk Records,' Zei ze. "Nou ik dus bij Roque records, maar dat blijkt dan ook het enige te zijn dat we niet gemeen hebben" Zei ik. Oke het begon maaar vreemder en vreemder te worden.. 'Wacht, dat betekend dat jij ook kunt zingen? Kun je ook gitaar spelen? Laat eens wat horen!' Zei ze."Jep, en oke wacht even" Zei ik, en ik pakte mijn gitaar koffer en haalde mijn gitaar eruit. Ik ging op het dichtstbijzijnde bankje zitten en begon te zingen. Als ik zong was ik eigenlijk een tijdje van de wereld, ik hield er zo van. Vroeger op school zat ik in de schoolband, maar ja, nu zat ik niet meer op school, dus ook niet meer in die band, wat ik best jammer vond. Mijn broers konden het niet laten om iedere keer een stomme opmerking erover te maken, maar dat boeide me niet meer, zo lang ik maar kon zingen, en gitaar kon spelen vond ik het best.

How far is far

Logan Philip Henderson
Langzaam drong de pijn door mijn lichaam en verliet een kreun mijn mond terwijl mijn hand naar mijn nachtkastje gleed. Tastend over het hout opende ik langzaam mijn ogen tegen het felle kamerlicht. De oorzaak van de pijn was onbekend maar ik zou wel weer iets fout hebben gedaan. Als mijn vingers het doosje voelen haal ik het naar me toe en zoek de opening om er een tablet uit en kwam ik langzaam overeind. Mijn vingers gleden om het bekertje water en samen met het tablet nam ik dat in. Ik zette het bekertje weer terug en legde het doosje in zijn koffer en pakt een spijkerbroek en simpel T-shirt. Rustig bekijk ik mezelf in de spiegel en knik goedkeurend. Ik probeer de hoofdpijn te negeren en sprint snel de trap af waar ik bijna over mijn sneakers struikel.

Lilly Elisa Johnson
Geïrriteerd kijk ik naar buiten via het raam van de taxi. De dag begon zo goed, ik ga 3 maand met 3 vriendinnen naar L.A om demo's op te nemen met een producent. Zingen is mijn grote passie, net zoals dansen en mode. Alleen nu sta ik dus in de file en kom ik zoals gewoonlijk te laat. Dat is echt een Lilly ding, te laat komen. Ik vroeg aan de taxichauffeur ' hoelang de rit nog ging duren?'. Maar hij antwoorde niet eens en keek nors voor zich uit. Als hij een vrouw was geweest, moest hij ongesteld worden. Misschien is hij ook wel een vrouw? Dit zijn nu weer dingen waar ik over nadenk.

Dress like you're going to meet your worst enemy today.