• Disneyland Parijs, de plek waar dromen tot leven komen.
    Als klein kind droom je ervan dat je er nooit weg hoeft en stiekem dat jezelf een van de bekende figuren bent. Maar Disney zou Disney natuurlijk niet zijn als deze dromen niet uitkomen. Voor vijf mensen is deze droom al heel lang uitgekomen, want zijn zijn een van de vele karakters in het pretpark en voor vijf mensen staat deze droom op het punt van uitkomen. De tegenspelers van de mensen in het park zijn namelijk opgestapt en een advertentie is gelijk de deur uitgegaan, want de show moet doorgaan. Gelukkig waren er snel nieuwe mensen gevonden, maar zijn deze wel zo blij met hun rol? Worden ze een prachtige prinses of een slechterik? Zullen ze doorgaan met de shows en de dromen van iedereen in vervulling laten gaan? Kunnen ze het vinden met hun tegenspeler of is het haat en nijd? Is Disney echt de plek waar dromen uitkomen of word het een nachtmerrie?

    Lijstje dat je in moet vullen:
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Welk Disney figuur:
    Nieuwkomer?:
    Extra:


    Rollen:
    Houd de jongens en meisjes gelijk!

    - Peter Pan- Louis Tomlinson: Dobreva
    - Tinkerbell - Harry Styles: Spooklinson
    - Simba - Niall Horan: KiliOfDurin
    - Wendy/ Megara - Brielle Noémie Cotillard: Reign
    - The Captain with the hook - Aileana “Aily” Gray Luminis
    - Red Riding Hood - Damianne Stavros BarnOwl
    - Woody - Liam Payne: Kendizzzzle
    - Nala - Brooke Luna Kings LondenLove
    - Alice - Maelynn 'Mae' Noëlle Carrick Lilarry


    Hoe of wat:
    Louis -> Werkt er al een jaar
    Harry -> Terugkerend als tinkerbell
    Damianne -> Nieuwkomer
    Niall -> Werkt er al een paar weken
    Brielle -> Werkt er al
    Aileana -> Nieuwkomer
    Liam-> Nieuwkomer
    Maelynn -> Nieuwkomer
    Brooke -> Nieuwkomer


    Regels:
    -Minimaal rond de 150 woorden per stukje.
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen Dobreva en Spooklinson maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie buiten de RPG
    -Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin:
    De werknemers veranderen weer in hun sprookjespersonage en zodra dit is gebeurd, zullen zij door het park in de richting van de ingang moeten. Daar druppelen namelijk de nieuwe werknemers binnen en aan de oude werknemers de taak om uit te leggen hoe alles in elkaar steekt. Van zowel de kleding, waar dat ook te vinden is, als de tijden van de parades en de tijden dat ze in het park te vinden zijn.En hoe kan dat nu beter dan door gelijk in het diepe gegooid te worden? [/i]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    KiliOfDurin schreef:
    Niall Horan || Simba
    Eenmaal bij de ingang sloeg ik de laatste tonen aan van het nummer. Met handschoenen aan spelen was erg lastig, daarom had ik ze maar uit gelaten, maar de rest van mijn costuum zat wel erg lekker en practisch. Voor de parade vanavond zou ik me nog moeten sminken, maar nu gelukkig nog niet. Kinderen vonden het toch al geweldig om mij te zien: Jonge Simba, nu al koning van het park. Omdat ik nou niet direct een aanspreekpunt had begon ik maar weer te spelen:
    "Hakuna Matata! What a wonderful phrase
    Hakuna Matata! Ain't no passing craze

    It means no worries for the rest of your days

    It's our problem-free philosophy
    Hakuna Matata!
    Hakuna Matata! Hakuna matata!
    Hakuna Matata! Hakuna matata!
    Hakuna Matata! Hakuna matata!
    Hakuna Matata! Hakuna--

    It means no worries for the rest of your days

    It's our problem-free philosophy
    Hakuna Matata!"

    Ondertussen danste ik een vreemd dansje met mijn voeten. Ja, ik was het gekke jonkie in het park, maar het maakte me eigenlijk niets uit. Ik vond het gewoon zo leuk om te doen. En als kleine leeuw maakte het ook allemaal niets uit. Het beste was nog als er kinderen waren die even vrolijk meededen. Zeker als ik ze dan ook liet grommen en zei dat zij me nog wel eens van de troon konden stoten. Die stralende oogjes. Daar deed ik het voor. Na het nummer dacht ik aan Peter, mijn vriend wiens echte naam ik de helft van de tijd vergat. Mijn vingers streelden de snaren en gingen verder terwijl ik zong op de top van mijn stem waardoor hij het zeker ook zou horen in de kleedkamer:
    "Listen to your teacher. Repeat after me:
    I won't grow up,
    I won't grow up
    I don't want to go to school.
    I don't want to go to school
    Just to learn to be a parrot,
    Just to learn to be a parrot
    And recite a silly rule.
    And recite a silly rule
    If growing up means
    It would be beneath my dignity to climb a tree,
    I'll never grow up, never grow up, never grow up
    Not me!
    Not I,
    Not me!
    Not me!
    I won't grow up,
    I won't grow up
    I don't want to wear a tie.
    I don't want to wear a tie
    And a serious expression
    And a serious expression
    In the middle of July.
    In the middle of July
    And if it means I must prepare
    To shoulder burdens with a worried air,

    I'll never grow up, never grow up, never grow up
    Not me,
    Not I,
    Not me!
    So there!
    Never gonna be a man,
    I won't!
    Like to see somebody try
    And make me.
    Anyone who wants to try
    And make me turn into a man,
    Catch me if you can.
    I won't grow up.
    Not a penny will I pinch.
    I will never grow a mustache,
    Or a fraction of an inch.
    'Cause growing up is awfuller
    Than all the awful things that ever were.
    I'll never grow up, never grow up, never grow up,
    No sir,
    Not I,
    Not me,
    So there!"


    Misschien kan Niall naar Liam en Aileana komen (:

    [ bericht aangepast op 12 nov 2013 - 20:22 ]


    How far is far

    Louis Tomlinson || Peter Pan

    Zijn mond viel open en zijn ogen werden groot, waarna hij heftig met zijn hoofd schudde. 'Dat moet een vergissing zijn.' stamelt hij, en ik haal mijn schouders op. Het was niet alsof ik er iets aan kon doen. 'Je denkt toch niet serieus dat ik in een groen jurkje met vleugels rond ga lopen? Dat ik het elfje van Peter Pan ben, niets persoonlijk hoor, maar ik ben geen meisje. Daarbij als ik uitgelachen wil worden, had ik echt wel wat anders gekozen,' ik trok beledigd mijn wenkbrauwen op.
    'Nou, je wilt het misschien niet geloven, maar de vorige Tink was ook een jongen en de kinderen waren dol op hem,' zei ik, nog steeds beledigd. 'Het is een hele eer om haar te spelen hoor, de meeste die voor haar rol komen worden meteen afgewezen. Je moet juist blij zijn.' Het was waar wat ik zei, toen de vorige opstapte stonden er dagelijks honderdvijftig jongens en meisjes in de rij voor haar rol. Dat hij nu random ergens vandaan was geplukt was niet mijn probleem, hij had een rol te vervullen tegenover de kinderen, einde discussie. Mijn grijns was al een tijdje verdwenen toen ik Niall opeens hoorde zijn zingen, mijn nummer nog wel. Ik glimlachte breed en keek om het hoekje van de uitgang naar buiten, naar Ni die al zingend op zijn gitaar speelde.
    'Hé, Horan! Dat is wel mijn nummer he?' riep ik plagend.


    Because I love him, do I need another reason?

    Niall Horan || Simba
    Ik keek op toen ik opeens de bekende stem van Peter Pan hoorde. Ik draaide me om en keek hem met een vrolijke glimlach aan. "Waarom ben je hier dan nog niet aan het zingen? Normaal had je allang hier gestaan met een idioot danspasje van je. Wat is er aan de hand?" Ondanks dat ik er nog niet heel lang was, had ik toch al een beetje een band opgebouwd met deze jongen. Ik huppelde naar hem toe en zag toen een jongen met krullend haar achter hem staan. "Aha, je hebt je tink gevonden. Ik ga dan maar eens mijn Nala zoeken, veer succes!" Ik woelde nog even door de vaalrode haren van de jongen voor ik wegliep en op mijn gitaar Can You Feel The Love Tonight begon te spelen. Als dat Nala niet zou aantrekken gaf ik het op en ging ik maar weer iemand anders lastigvallen. Ik zong zacht mee terwijl ik langs de poorten liep. Ze mocht nou wel opschieten. ik werd ongeduldig en over een half uur zouden de eerste kinderen op de stoepen staan.


    Bowties were never Cooler

    [Mijn topics.]


    "Family don’t end in blood”

    Brooke Luna Kings || Nala

    Ook echt iets voor mij. De eerste werkdag in Disneyland, kom ik weer te laat! Niet een punt van mijn to do-list die ik had gemaakt van wat ik hier zowiezo zou moeten doen. Fijn. Het is ook niet iets wat goed overkomt bij mijn collega's, iets wat mij toch een beetje terug laat deinzen.
    Keep calm Brooke, there's nothing to worrie about! Every little thing, is gonna be alright.
    het laatste zing ik zachtjes voor mijzelf. Het is niet echt als mij om zo verlegen te zijn naar een nieuwe plek. Ze kunnen slechts de pijn van de vorige teniet laten worden. Ik zou blij moeten zijn, niet verward, verlegen of terugdeinsend. Niet dat ik überhaupt weet of het iets is wat je kan zijn, maar toch voelt het zo.
    Terwijl ik mijzelf gerust probeer te stellen loop ik in de richting van het hek. Glimlach op mijn gezicht, vrolijke houding, en alles komt goed. Gelukkig wordt ik snel binnen gelaten.
    Achter het hek lijkt het zelfs nog groter dan ervoor. Mijn ogen schieten langs de mensen die klaar staan, opzoek naar de jongen in het leeuwenpak. Het duurt niet lang voordat ik hem gevonden heb. Ergens aan de andere kant van het hek, het uiteinde dan, staat hij, met een gitaar. Tenminste, volgens mij is het een gitaar. Snel ren ik naar hem toe, niet echt oplettend op de rest die hier staat. Als ik bijna bij hem ben, rem ik af, om zachtjes naar hem toe te lopen. Een klein tikje tegen zijn schouder.
    "Nala's arrived."

    [ bericht aangepast op 13 nov 2013 - 17:52 ]


    We only have eachother, just you and me, what are we gonna do? Do you want to build a snowman?

    Brielle Cotillard - Wendy

    Te laat. Te laat. Te laat. Terwijl ik mijn haren in een staart probeerde te wikkelen rende ik zo snel als mijn voeten me konden dragen richting de lockers. De nieuwkomers waren er waarschijnlijk al allemaal. Mijn oom had mij en enkele anderen aangewezen om de nieuwelingen op te vangen. Nou, als de batterijen van mijn verdraaide kutwekker niet besloten hadden het vannacht te begeven, dan had ik me inderdaad aan die opdracht kunnen houden.
    Te laat. Te laat. Te laat. Ik voelde me als het konijn uit Alice nu die woorden steeds door mijn hoofd bleven haperden. Godzijdank dat ik niet effectief dat konijn was. Een disneypersonage spelen was geweldig, maar niet als je de hele dag moest rondlopen in zo'n mascottenpak. Vooral niet als de zon meedogenloos straalde. Na een aantal uren zag je er al uit alsof een aantal kannibalen je hadden willen roosteren.
    Te laat. Te laat. Te laat. Ik hoopte dat ik vandaag als Megara door het park mocht paraderen. Degene die Hercules speelde was best wel een lekkerding. Al kon het natuurlijk ook zijn dat Wendy aan de beurt was vandaag. Peter Pan was een veel populairder disneysprookje en toen Ophélie ongepland zwanger was geworden, hadden ze snel een vervanger nodig. En dat was ik geworden. Niet dat ik het zo erg vond. Mijn salaris ging enigszins de lucht in en het was geen permanente situatie. Ze zouden vast snel audities houden voor een nieuwe Wendy. Maar tot die tijd zou ik twee rollen gaan vertolken en dat kon best wel eens uitputtend worden.
    Te laat. Te laat. Te laat. Na een enorme sprint van een kwartier kwam ik aan bij de omkleedruimte. Verbaasd trok ik mijn wenkbrauwen op toen ik zag dat er niet zovelen aanwezig waren. Normaal moesten er 6 nieuwkomers zijn dit jaar en de enigen in de kleedkamers waren een aantal bekende gezichten en één krullenbol die me vaag bekend voor kwam. Hij stond te praten met Tomlinson, een vrolijk en druk joch. Iets té vrolijk en té druk naar mijn zin. Ik wist wie hij was, maar in het jaar dat hij hier nu al werkte had ik nooit echt met hem opgetrokken. Ik wist ook dat hij Peter Pan speelde, wat betekende dat ik hem de komende dagen sowieso wat meer zou gaan zien. Dan kon ik evengoed nu al sociaal beginnen doen. Na een korte blik op de personen- en kostuumlijst voor vandaag, liep ik hun richting uit, aangezien mijn locker zich daar bevond en haalde mijn Wendy-kostuum eruit.
    "Zeg, Tomlinson, enig idee waar de nieuwkomers zijn? Ik dacht dat ze hier al zouden zijn." onderbrak ik het gesprek tussen hem en de krullenbol. Om niet al te bot over te komen schonk ik hen beiden een klein lachje ter begroeting.

    [ bericht aangepast op 13 nov 2013 - 12:55 ]


    I was raised to be charming, not sincere. -- prince charming

    LondenLove schreef:
    Brooke Luna Kings || Nala

    Ik mag niet verdwalen, ik mag niet verdwalen! De woorden zijn slechts kleine flarden, want ik wist dat het niet gemeend is. Ik ben hopeloos hier. Slechts twee dagen en ik ben nu al hopeloos de weg kwijt. Ja, hopeloos. Ik ben ook in alles hopeloos.
    Vlak voor me zag ik ineens een bekende plek. Hier moet ik zijn, herinnerde ik me. Binnen zag ik mijn costuum liggen. De meeste andere waren al weg, wat betekent dat ik waarschijnlijk de laatste ben. Onhandig probeer ik zo snel mogelijk het costuum aan te trekken, wat gek genoeg nog snel lukt ook. Mijn haren in een snelle staart, mijn bril verwisselt voor lenzen, en ik ben klaar. Op naar de ingang.

    Ik ben niet zo hopeloos hierin, want ik ben in een paar minuten bij de ingang, waar al veel mensen klaarstaan als hun sprookjesfiguur, maar nergens is Simba te zien. Staat hij al tussen de rest? Is hij er nog niet? Gelukkig zie ik snel het goede pak tussen de rest door en geef een klein tikje tegen zijn schouder.
    “Nala’s arrived.”


    [De nieuwelingen weten toch neit waar de lockers zijn?]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson || Peter Pan

    Niall draaide zich om met een vrolijke glimlach. 'Waarom ben je hier dan nog niet aan het zingen? Normaal had je allang hier gestaan met een idioot danspasje van je. Wat is er aan de hand?' Hij liep -nou ja, eigenlijk meer huppelend- naar ons toe.' Aha, je hebt je Tink gevonden. Ik ga dan maar eens mijn Nala zoeken, veer succes!' hij woelde nog even met zijn hand door mijn haar en huppelde er weer vandoor. Ik zag Brielle binnen komen rennen on snel haar kostuum te pakken, zij zou de komende tijd mijn Wendy spelen. 'Zeg, Tomlinson, enig idee waar de nieuwkomers zijn? Ik dacht dat ze hier al zouden zijn.' zij ze licht glimlachend. Ik fronste even, ik had namelijk geen idee waar ze waren.
    'Waarschijnlijk nog bij de ingang, aangezien ze waarschijnlijk geen idee hebben waar ze heen moeten.' Ik haalde mijn schouders op en richtte me weer op Harry.
    'Styles, ga je -je nog omkleden of hoe zit het?' vroeg ik, nu geïrriteerd. Ik haalde mijn wenkbrauwen op, wachtend op antwoord.


    Because I love him, do I need another reason?

    KiliOfDurin schreef:
    (...)


    [De nieuwelingen weten toch neit waar de lockers zijn?]


    Ow sorry... Lees ik ook ff over met mijn stomme kop. Post wordt even helemaal aangepast, hopelijk is die beter.


    We only have eachother, just you and me, what are we gonna do? Do you want to build a snowman?

    ( Ik zal even kijken of ik wat in elkaar kan flansen met Hazza. Ik kan niet beloven dat deze komt, want lig ziek op bed en mijn hoofd staat er niet echt naar^^)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Beanies schreef:
    ( Ik zal even kijken of ik wat in elkaar kan flansen met Hazza. Ik kan niet beloven dat deze komt, want lig ziek op bed en mijn hoofd staat er niet echt naar^^)

    (Beterschap!)


    How far is far

    Harry Styles
    Beledigd trok Louis zijn wenkbrauwen op en een woordenstroom verliet zijn mond, maar daar luisterde ik maar voor de helft naar. Ik wist het wel, maar ik zag mezelf nu echt niet in een te kort jurkje door het park huppelen. Dan had ik nog liever die te korte lendendoek van Tarzan terug, want daar liep ik zonder enige gemopper mee rond.
    'Het maakt me niet uit,' rolde over mijn lippen, maar griste toen toch het kostuum uit zijn handen. Ik wist waar ik het voor deed, en dat was zeker niet voor hem, maar daarbij wist ik ook dat ik weinig er tegenin te brengen had. Eenmaal gekozen was nu eenmaal gekozen.
    Ik beet op mijn lip voor ik me naar de andere kant van de kleedkamer begaf en met een moeilijke blik naar het jurkje keek, om me vervolgens toch om te kleden.
    De andere stemmen die klonken, negeerde ik maar en nu bleek dat de helft wist, dat ik Tink was, was er zeker geen ontkomen meer aan. Niet dat het laatste woord er al over was gesproken, maar dat was een ander verhaal.
    'Ik weet niet hoe of wat, maar ik ben al klaar hoor, Tomlinson,' rolde over mijn lippen toen ik de groene schoentjes er nog onderaan trok en met een fake glimlach terug huppelde. Lieten we het dan maar gelijk goed doen.

    ( Dankje^^)

    [ bericht aangepast op 13 nov 2013 - 18:09 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Beanies schreef:
    ( Ik zal even kijken of ik wat in elkaar kan flansen met Hazza. Ik kan niet beloven dat deze komt, want lig ziek op bed en mijn hoofd staat er niet echt naar^^)


    Awh, veel beterschap!


    We only have eachother, just you and me, what are we gonna do? Do you want to build a snowman?

    Kendizzzzle schreef:
    Liam Payne II Woody:

    Ik keek rond, het was hier prachtig, en dit was de ingang nog maar. Af en toe hoorde ik een vrolijk zingende jongen voorbij komen, wat mij ook gelijk weer iets vrolijker maakte. Ik zag dat er een meisje naar me toe liep. Ze kwam een paar meter bij me vandaan staan, en keek een beetje dromerig om haar heen, zei was denk ik ook nieuw hier. "Goedemorgen" Zei ze. "Goedemorgen" Zei ik met een lach op mijn gezicht, en ik liep naar haar toe en stak mijn hand naar haar uit "Ik ben Liam" Zei ik. "Ben jij ook nieuw hier?" Vroeg ik. Ik was nog steeds even vrolijk. Ik was zelfs zonder mopperen mijn bed uit gekomen, en dat gebeurt niet zo vaak, sterker nog, nooit. Ik vond het geweldig om hier nu te werken, en van mijn mochten de werknemers die ons in moesten leiden wel komen..


    (Sorry dat ik gister niet kon reageren. Was (en ben) druk met school en blijk nog steeds blaasontsteking te hebben, waar ik dus al een kuur tegen had gehad, wat dus blijkbaar niet geholpen heeft en nu gaan ze onderzoeken welke bacterie mij lastig valt -_-
    & Beterschap Beanies!)

    Aileana “Aily” Gray || The Captain with the Hook

    De jongen had mij teruggegroet en ik had mijn blik al weer op iets anders gevestigd, toen ik merkte dat hij doorpraatte. Blijkbaar had hij behoefte aan een gesprek en ik was immers een persoon dat dan zonder problemen terug sprak, hoewel ik niet zo snel uit mijzelf vragen stelde of echt een gesprek begon. Groetten deed ik wel altijd netjes. Ik was een nette dame en zou mijn stille karakter dat niet in de weg laten zitten door onbeleefd iedereen om mij heen te negeren.
    'Ik ben Liam. Ben jij ook nieuw hier?' Hij leek vrolijk en had daarjuist ook gelachen tijdens het "Goedemorgen". Logisch. Volgens mij droomde iedereen wel van een baan bij Disneyland als een karakter uit de geweldige films. Daarbij gaf hij met zijn zin aan dat hij nieuw was en dus ook nog maar net het fantastische nieuws had gehad. Alle reden tot vrolijkheid. Ik vroeg mij wel af wie hij zou zijn. Je wist het nooit. Niemand zou immers ook maar gokken dat ik The Captain was. Mijn ouders hadden hard gelachen in de waan dat ik een grapje maakte. Iets wat ik zelden deed.
    'Ja ik ben nieuw en mijn naam is Aileana, maar als je tijd wilt besparen is Aily ook goed hoor,' antwoordde ik hem. Hoe lang zou het nog duren voor we opgehaald werden? Straks waren we te laat en zou het park open gaan. Al die lieve kinderen en jeugdige volwassenen zouden dan teleurgesteld zijn. Geen Captain en geen... wat de jongen dan ook mocht zijn.

    [ bericht aangepast op 13 nov 2013 - 19:20 ]


    Happy Birthday my Potter!

    Niall Horan || Simba
    Ik was halverwege het laatste refrein toen ik opeens een tikje op mijn schouder voelde. Ik draaide me met een glimlach op mijn gezicht om en keek recht in de ogen van een meisje. Ik sloeg de laatste noot af en hing mijn gitaar op mijn rug. "Simba. At your service." zei ik vrolijk en ik maakte een speelse buiging. "Kom mee. Dan kan jij je omkleden. Ik zou alleen je ondergoed aanhouden onder het pak. Niet omdat ik pervy ben, maar het wordt vandaag bloedheet en dan wil je niet zo'n pak aanhebben, laat staan met je kleren eronder." Ik sleurde haar ondertussen mee naar de kleedkamer. "Ik ben Niall trouwens. We moeten wel wat opschieten. Vanavond vraag ik wel hoe je het vond, want nu kan je dat nog niet zeggen. Ik moet je wel waarschuwen. Hier werken is geweldig, maar druk en hectisch. Het team is geweldig, maar je moet tegen stres kunnen en elke dag met een glimlach rondlopen, zelfs op een slechte dag." ratelde ik vrolijk door. Mijn accent kwam zo erg duidelijk naar voren. Maar ik was er trots op. Bij de kleedkamer hield ik de deur voor haar open. Binnen zag ik Peter staan met de jongen die tinkerbell speelde. "Dude! Je moet wel je majoot aan of je benen scheren, want dit kan echt niet." zei ik impulsief voor ik het meisje meenam naar haar locker, die naast de mijne lag. Daar liet ik haar los en ging op het bankje zitten om op haar te wachten.

    [ bericht aangepast op 13 nov 2013 - 21:59 ]


    Bowties were never Cooler