Dipje - Stamcafé

Zoals de titel al doet vermoeden zit ik de laatste tijd met een "dipje". Ik weet niet echt waar ik terecht moet, want ik wil hier eigenlijk niet over praten met iemand in het echt, het is gewoon makkelijker om erover te praten als je mensen hun gezicht niet ziet denk ik.
Alles lijkt wel in orde met me, maar vanbinnen ben ik mezelf gewoon kapot aan het maken, ik beeld me enge situaties in die nooit zullen gebeuren en overdenk alles steeds. Het lijkt wel alsof dit gevoel eeuwig blijft duren en dat ik er nooit meer bovenop ga komen, die gedachte maakt me erg bang, en ik weet niet wat ik kan doen om me beter te voelen. Ik probeer zo veel mogelijk buiten te komen, ik doe ook regelmatig aan sport en studeer goed voor school dus daar ligt het ook niet aan.
Wie, oh, wie kan mij een beetje opvrolijken of tips geven?

---

Happiness can be found, even in the darkest of times.

Muziek, veel afspreken met goeie vrienden, als het echt heel erg is naar een psycholoog?

Je zegt dat je liever niet met iemand in het echt spreekt, maar toch ga ik het als tip geven. Ik begrijp hoe eng die gedachten kunnen zijn, dat dingen niet goed zullen komen.. Maar misschien kun je toch proberen dingen positiever te bekijken. Als jij denkt: 'Fuck, wat als dit en dat gebeurd', dwing je jezelf gewoon om te denken: 'maar ik leef nu en ga genieten van alles wat ik doe.'
Zo simpel is het natuurlijk niet, maar ik hoop gewoon dat je je snel beter zult voelen. Als je verder wilt praten, I'm here.

Sterkte.

---

You are beautiful, you are love.

Symmetry schreef:
Je zegt dat je liever niet met iemand in het echt spreekt, maar toch ga ik het als tip geven. Ik begrijp hoe eng die gedachten kunnen zijn, dat dingen niet goed zullen komen.. Maar misschien kun je toch proberen dingen positiever te bekijken. Als jij denkt: 'Fuck, wat als dit en dat gebeurd', dwing je jezelf gewoon om te denken: 'maar ik leef nu en ga genieten van alles wat ik doe.'
Zo simpel is het natuurlijk niet, maar ik hoop gewoon dat je je snel beter zult voelen. Als je verder wilt praten, I'm here.

Sterkte.

Dankjewel, ik ben ondertussen fora gaan opzoeken met mensen die met hetzelfde probleem zitten en voel me ondertussen al een stuk beter. Het is ook fijn om te weten dat ik niet de enige ben die met dit gevoel zit.

Foxfire schreef:
Muziek, veel afspreken met goeie vrienden, als het echt heel erg is naar een psycholoog?

Een psycholoog is echt mijn laatste optie, ik moet dit eerst zelf onder ogen zien komen..

---

Happiness can be found, even in the darkest of times.

Ik denk inderdaad dat je vooral veel (leuke) afleiding moet hebben om je echt af te leiden van dat dipje. En ik moet meegaan met Symmetry, met iemand spreken kan echt goed voor je zijn. Zelfs opluchtend.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.