• 10 jongeren hebben allemaal iets met een moord te maken, dus worden ze samen naar een huis geleid, op het platteland, waar verder helemaal niemand woont, alleen dat huis staat er en alles is er vreselijk eng. Er gebeuren ook nog eens allemaal rare, vieze, etc dingen.Niemand wordt vermoord of sterft, er gebeuren alleen hele rare dingen, waardoor men bij momenten misschien net aan de dood ontsnapt.

    PS: One Direction bestaat hier niet

    Rollentopic
    Praattopic


    Rollen:
    Jongens:
    - Harry Edward Styles - Beelen
    - Liam James Payne - Kendizzzzle
    - Louis Wiliam Tomlinson - Tenacious
    - Niall James Horan - Banned
    - Zayn Jawaad Malik - Treaty


    Meisjes:
    - Jade Mia Rivers - Quaintrelle
    - Guinevere Jasey McCaine - Inermis
    - Catalonia 'Clisse/Classe' Almudena Flechazo - EIias
    - Anna Jane "AJ" Valentine - Whisperings
    - Kayleigh Tessa Wakefield - SiIhouette


    Regels:
    - Geen oneliners.
    - Beperkt aantal rollen.
    - Deze rpg is geen sneltrein, zorg dat iedereen kan volgen.
    - OOC liefst met (), [], {}, --, <>, **, ~~ etc.
    - Geen ruzies, niet schelden en niemand buitensluiten, hou ook rekening met elkaar.
    - Ruzies en schelden mag in IC wel, vat dit dus niet persoonlijk op.
    - Speel je eigen personage, niet die van iemand anders.
    - Naamsverandering en afwezigheid doorgeven aub.
    - Alleen Quaintrelle en Beelen openen nieuwe topics.
    - 16+ mag, maar hou dit een beetje netjes.

    Deze rpg is opnieuw gestart.


    Begin:
    Iedereen komt aan bij het huis, je mag zelf bepalen hoe iets of iemand je zover gekregen heeft je naar daar te krijgen.

    [ bericht aangepast op 3 feb 2014 - 21:47 ]


    16 - 09 - '17

    MT :Y)


    How far is far

    MT


    That is a perfect copy of reality.

    SiIhouette schreef:
    MT


    The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

    (MT)


    Because I love him, do I need another reason?

    [MT]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    Jade Mia Rivers

    Fluitend loop ik door een kaal, vies en verlaten bos, ik hoor niet eens een vogel fluiten. Ik heb geen idee wat de bedoeling is. Iemand probeert me bang te maken door wat te vertellen over een vermoord iemand en ging mij beschuldigen dat ik betrokken was bij die moord, waar ik helemaal niks van af weet.
    Ik stop met fluiten en stop even met lopen, ik had mijn koffer te vol gepropt, ook al kon ik hem achter me aan trekken, hij was te zwaar waardoor ik moe word. Er was zo een domme nerd die me mee liet rijden op zijn scooter tot aan het begin van het bos en toen moest ik te voet verder, leuk is dit, niet dus. Ik zie het huis in zicht komen en krijg een kleine rilling over mijn rug als ik het huis bekijk. Het is vies, oud en best eng. Ik ben misschien niet snel bang, maar dat huis straalt iets verkeerd uit.
    Ik loop verder tot aan de deur, de verf bladert er gewoon af, ieuw. Ik steek mijn hand in mijn sweater en duw dan tegen de deur die niet meewerkt en dan met een harde klap openvliegt. Een muffe geur is te ruiken waardoor ik moet niezen. Als ik een stap naar voor doe, trap ik door de oude houten vloer. "IEUW!" roep ik en bekijk mijn schoen die nu half bedekt is met modder. Leuk is dit, echt. Ik wil nu alweer naar huis... Ik loop verder naar binnen en kijk wat rond. Ik zet mijn koffer neer en schrik als de deur met een klap weer achter me dicht valt. Hoezo werkt die deur van zichzelf? Ik vind het echt wel eng eigenlijk...
    Ik probeer rustig te blijven en kijk weer voor me. Het is hier zo donker. Ik heb geen idee waar ik terecht gekomen ben. Was ik maar nooit gekomen, ik moest niet luisteren naar die freak die me wat wijs probeerde maken. "Hallo?!" roep ik door het huis. Geen antwoordt... "Hallo?! Is hier iemand?!" roep ik opnieuw. Weer geen antwoordt. Ik slik even en probeer stoer over te gaan komen, ik moet niet bang zijn.
    Ik bekijk de deuren rondom en de trap. Ik bijt op mijn lip en besluit de deur die het dichtst bij me is binnen te gaan. Ik kijk rond en het lijkt wel een woonkamer. "Is hier iemand?" vraag ik, maar zoals eerder is er niks te horen. Volgens mij ben ik hier helemaal alleen...


    16 - 09 - '17

    ( MT )


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    [Reageren er nog mensen aub?]


    16 - 09 - '17

    Liam Payne.

    Ik ben betrokken bij een moord. Who cares? Waarom moet ik nou ooit in een of ander oud bestoft, verlaten huis met nog een paar anderen leven. Voor straf? Laat me niet lachen. Er is wel meer nodig om mij bang te krijgen dan een paar goedkope special effects. Ik liep nu inmiddels door het bos. Het was echt donker, dus ik zag bijna niets. Natuurlijk struikelde ik weer over een of andere tak, waardoor ik nu op mijn buik op de grond lag. Ik vin dit nu al leuk, niet dus. Ik stond weer op en klopte mijn kleren af, waarna ik weer verder liep, met mijn koffer achter me aan. Na een tijdje zag ik een donker, vies huis staan. Ik haalde mijn schouders op en liep er naar toe. Ik wou de deur open doen, maar die ging al voor dat ik hem aan raakte open. Oke dan.. Ik liep naar binnen. Vanbinnen was het net zo vies als van buiten. Ik liep verder naar binnen, en stond toen in het midden van de hal. 'Hallo? Is er iemand?' schreeuwde ik bijna door het huis.


    How far is far

    [SnowHeart ---> Whisperings]


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    [Een beetje mijn erg late topics.]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Jade Mia Rivers

    Met trage passen loop ik stukje voor stukje verder door de woonkamer. Ik laat mijn hand over een kast vol stof gaan. Ik bekijk mijn hand dat nu vol hangt en blaas het er van af. Ik moet er even vast hoesten en kijk dan naar de vieze bank. Er zijn bruine plekken in, vast van het vocht. Die muren en de vloer zien er ook niet echt gezond uit. Als ik wil verder lopen naar de volgende deur die me opvalt hoor ik een klap. Ik schrik en draai me om. Ik kijk naar de deur waar ik net binnen ging om in de woonkamer te komen. Ik doe een paar stappen achteruit en voel mijn hart sneller slaan. Verstijft blijf ik staan. Ik sta bijna tegen de muur achter me gedrukt. Wat moet ik nu doen? Ik ben best wel bang nu...
    "Hallo? Is er iemand?" hoor ik opeens een stem roepen. Dat klinkt als een jongen of een jonge man. Opgelucht neem ik adem. Iemand anders heeft het huis ook gevonden en nu ben ik niet meer alleen. Hopelijk mag ik die persoon. Ik loop de woonkamer uit, terug naar de hal en vind er een jongen. Hij ziet er best knap uit, maar ook redelijk ruig. "Euh hallo," zeg ik. Wat moet ik verder nog zeggen? "Ik ben Jade en jij?"


    16 - 09 - '17

    [Ik ga nu een post schrijven]


    How far is far

    Liam Payne.

    Ik keek om me heen. Nee, bepaald fleurig en schoon ziet het er hier niet bepaalde uit. Ik zette mijn koffer op de grond, en het echode door het hele huis. Ik liep iets verder, en haalde mijn hand over de trap. Gatver, nog nooit van schoonmaken gehoord zeker? Ik keek op toen er een meisje uit een van de deuren kwam, en in de hal kwam staan. "Euh hallo," zei ze. "Ik ben Jade en jij?" Ik keek haar aan. 'Ik ben Liam.' zei ik, en schudde haar hand om me voor te stellen. 'Dus, word jij hier ook tegen je zin vast gehouden?' vroeg ik, en keek weer even rond. Ik zou het hier waarschijnlijk niet heel lang vol houden. Ik voel me al gauw op gesloten, en dit helpt daar niet bij.


    How far is far