• Versie 2.0


    Ergens tussen de Belgische en de Franse Ardennen ligt een gebied, een stuk bos omsingeld door een grote, magische koepel. Aan de buitenkant is het onzichtbaar, van binnen is het net zo onzichtbaar. Je merkt pas dat het er is als je er van binnenuit tegen aan loopt. Van buitenaf kan je het gebied niet zien, het is alsof het niet bestaat en je kijkt gewoon naar het stuk bos wat er achter ligt. Ook kun je niet horen wat er zich in de koepel bevind tot je door de koepel het gebied binnen stapt.

    Na de tragische dood van een klasgenoot gaat een groep leerlingen met hun leraren op kampeertocht om hun gedachten even opzij te zetten.
    Het leek ze fijn om met zijn allen daar te gaan kamperen, er even tussenuit, ergens anders aan kunnen denken.
    Met tenten op hun rug en hun koffers achter zich aan slepend gaan ze door de bossen, opzoek naar een perfecte plek om hun kamp op te zetten.
    Na uren lopen vinden ze een plek.
    Het lijkt de perfecte plek: Beschutting, geen gras maar een goede harde ondergrond voor de tenten.
    Maar niets lijkt minder waar..
    Ze zijn terecht gekomen in het gebied met de koepel erom heen.
    De eerste nacht is rustig.. Maar al snel komen ze achter het bestaan van de mythische wezens..
    De wezens waarvan iedereen zei dat ze niet bestonden..
    Maar ze bestaan.
    Ze zijn opgesloten in dat gebied...


    Het gebied:
    [center]






    Rollen

    Leerlingen
    -*Denise Meredith Jones - TheHorcrux 2
    -Victoire Lizzy Barton - Hecuba 2
    -Valérie 'Val' Desmarais - XDazzle 9
    -*Lilith Sophie Hemsworth- Mudita 9
    -Ceciellia Marianne Grey - Aswium 12

    -*Tyler Jay Moreno - Parrish 4
    -Chano Eliano Benvenuto - Daoine 6
    -*Axel Castiel Woods - Magnus 6
    -

    Leraren
    -
    -

    Monsters/Mythische wezens
    -Aishlinn Mary Summers- Meermin- TheHorcrux 2
    -Athene Maeve Thomson- Heks- Denys 1
    -Amalia Oceane Hartlyn- Meermin- Daoine 2
    -*Catherina "Cath" Rose Reign- Vampier- Parrish 5
    -

    -*Gabriel Elijah Wells- Weerwolf - Mudita 2
    -Damon Salvatore- Vampier - Hecuba 2
    -*Noah James Summers- Meerman - Mudita 5
    -Cayton North- Meerman - XDazzle 8
    -

    *Regels
    -Max. Vier personages per persoon
    -Minimaal 200 woorden,
    -Geen ruzie, tenzij het in de RPG zelf is
    -Alleen Mudita en ik(TheHorcrux) maken de nieuwe topics aan
    -18+ Toegestaan maar hou het
    -Andermans personage niks aandoen zonder toestemming van de ander
    -Naamverandering graag aangeven




    Het is maandag middag 10 Juni rond vier uur. De leerlingen zijn anderhalf uur geleden gedropt aan de rand van het bos aangezien de bus niet mee kon. Nu lopen ze dus al een hele tijd, net buiten de koepel, op zoek naar een goede kampeerplek. Als ze dan de koepel binnen komen zien ze dat het er veel tropischer is. Alle planten zijn anders, het is er warmer en vochtiger en zelfs zijn er andere dieren. Meer dieren. Na nog een half uur lopen vinden ze de 'perfecte' kampeer plek en beginnen ze hun tenten op te zetten..

    [ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 19:20 ]


    Little do you know

    Mt, ik post zo


    Spinning around, I'm weightless.

    "I can honestly say you've been on my mind since I woke up today."

    Victoire Lizzy Barton outfits
    De hele nacht had ze liggen woelen en draaien, geen oog dichtgedaan. Sinds de dood van haar beste vriend ging dit al zo; ze sliep slecht, en viel overdag in slaap. Ze kon haar aandacht niet meer bij de lessen houden: ze moest er tussenuit. Zij en Jack hadden altijd de grootste lol gehad, samen stomme dingen uithalen maar ook als Victoire of Jack ergens mee zaten kwamen ze naar elkaar toe. Ontelbaar veel sleepovers en veel nachtelijke bezoekjes. Ze was kind aan huis geweest daar.

    Toen de eerste zonnestralen door haar gordijnen kropen had Victoire nog geen slaap kunnen vatten. Vandaag zouden ze weggaan, met de hele klas. Zonder Jack. Victoire's oog viel op de koffer die ze gisteravond had ingepakt, vlak voordat ze.. Ze beet even op haar lip; niet aan denken nu. Ze was teruggevallen, en daar kon ze nu niets aan doen. Ze had het erg moeilijk gehad toen ze haar koffer in had gepakt. Zoals gebruikelijk de laatste paar weken was ze langs gegaan bij zijn ouders, en had ze om een paar kledingstukken van hem gevraagd zodat ze iets van hem bij zich kon hebben. Victoire zuchtte zachtjes en sloeg vervolgens haar benen over de rand van het bed, waardoor haar tenen nog een aantal centimeter boven de grond hingen, en haar armen zette ze naast zich neer om zo even te blijven zitten en zo duizeligheid te voorkomen. De rode lijnen op haar armen negeerde ze, terwijl ze zachtjes zuchtte. Misschien werd het tijd om een van de docenten te vertellen wat er aan de hand was..

    Voorzichtig stond ze op, en liep ze naar de bureaustoel die in haar kamer stond. Hierop had ze haar kleding alvast klaar gelegd. Ze pakte het netjes opgevouwen stapeltje met bovenop Jack zijn favoriete vest, welke hij bijna elke dag wel droeg, en liep naar de badkamer. Na een snelle douche kleedde ze zich aan, en rook voorzichtig aan het vest waarna de tranen in haar ogen schoten. Het rook naar hem. Het rook naar vroeger. Het rook veilig.

    Na een snel ontbijt haastte Victoire zich de deur uit. Ze sleepte de koffer achter zich aan en zag dat de rest al zat te wachten op haar, in de bus. Snel gooide ze haar koffer in het daarvoor bestemde "hok" en trok de mouwen van Jack's vest over haar handen. Met haar handen in de zakken van het vest stapte ze snel in en zocht stilletjes een plaatsje. Natuurlijk was iedereen bekend met het feit dat zij en Jack beste vrienden waren: ze waren onafscheidelijk. En natuurlijk wist iedereen dat dit vest van Jack was geweest, maar Victoire had het nu even nodig. Ze hoopte gewoon dat iedereen haar met rust zou laten.

    Een lange busreis en een halve playlist verder, stopte de bus opeens met rijden. Stilletjes bleef Victoire zitten, en liep als laatste toen ook de bus uit. Toen iedereen zijn spullen had gepakt en klaar was om te gaan, begon de groep te lopen. Victoire had intussen haar muziek niet uit gezet, en zolang niemand haar aan zou spreken zou ze dit ook niet doen. Lilith liep foto's te maken van alles, en liep natuurlijk naast Valérie. Zoals meestal. De rest van de groep leek het ook allemaal prima te hebben, al was de sfeer wel een beetje gek, en iedereen wist waarom..

    Na een tijdje lopen kreeg Vic het gevoel dat ze toch echt rondjes aan het lopen waren. Die boom had ze toch al gezien? En dat takje, had ze dat net ook niet gezien? Ze sloeg haar ogen neer en een traan rolde over haar wangen, en voor ze het wist werd het opeens een stuk warmer. Verbaasd keek ze op om te zien dat ze op een totaal andere plek waren. Het lopen ging een stuk makkelijker en ook dit was te merken aan de groep. Na een tijdje kwamen ze bij een open plek, en Victoire liet zich voorzichtig door haar knieeën zakken en ging in kleermakerszit zitten om even om zich heen te kijken.


    Spinning around, I'm weightless.

    Denise Meredith Jones || Leerling
    Met een brok in mijn keel kijk ik uit het raam van de bus. Het is bijna stil in de bus, normaal was het Jack geweest die iedereen aan het lachen of praten had gekregen. Maar Jack is er niet meer. De leukste, vrolijkste, jongen van de klas is een week geleden om het leven gekomen op een vreselijke manier... Hij was een vaart ingereden met zijn net nieuwe auto en voor zover de politie denkt kreeg hij zijn gordel niet los waardoor hij verdronk. Ik kijk voor me, waar Victoire zit, ze is een goede vriendin van mij en iedereen weet wel dat zij beste vrienden was met Jack. Ze waren perfect voor elkaar, altijd lol maken en grappen uithalen. En nu moet zij zonder hem, zomaar ineens. Het is bijna niet te bevatten, het is allemaal zo onrealistisch. Alsof we leven in een grote nachtmerrie. Maar hoe vaak ik mezelf ook al in mijn schouder heb geknepen; wakker word ik niet. En hoe vaak ik ook hoop dat ik op school kom en dat die vrolijke grappenmaker plotseling tevoorschijn komt en ons verteld dat het één grote grap was; het gebeurt niet.

    Zijn begravenis is al geweest, ik ben met Vic heen geweest om haar te troosten, maar het was niet makkelijk. Ik kon mezelf niet eens in de hand houden toen ik zijn lichaam zag liggen in die kist... het was echt gewoon vreselijk die jongen daar te zien liggen. Iedereen had een handje zand op zijn kist gegooid en iedereen heeft een rode of witte roos achtergelaten bij zijn gras en bij de plek waar hij omkwam.. Iedereen kende de jongen, en het was dan ook enorm druk op de begravenis.

    Na een lange rit stopt de bus dan eindelijk aan de rand van de ardennen, verder kan hij niet. Vanaf hier zullen we moeten lopen, met onze bagage achter ons aan slepend of op onze rug. Ik ben blij dat ik veel ruimte heb in mijn koffer en dus ongeveer mijn halve kledingkast er in heb kunnen doen. Verder heb ik een rugzak met nog een paar kledingstukken en verder allemaal make-up, tandenborstel, haarborstel, een zaklamp, een föhn op batterijen en natuurlijk veel volle batterijen en een aantal opladers voor mijn telefoon die niet in het stopcontact hoeven. Mijn moeder wil dat ik honderd procent ben voorbereid op deze kampeertrip dus heb ik zo'n beetje alles wat ik misschien nodig zal hebben mee.

    Na een lange tijd lopen beginnen mijn voeten te branden. Het is dat we op een zachte ondergrond lopen maar anders had ik al lang blaren op mijn voeten, gelukkig ben ik daar ook op voorbereid...
    Als het dan plots ineens heel warm word kijk ik om me heen, het lijkt wel alsof we in een totaal ander gebied zijn.. Het is warmer, het is vochtiger, er zijn totaal andere soorten planten en dieren. Dit had ik niet verwacht hier in de ardennen... We zullen wel dicht bij frankrijk zijn nu.
    Na maar een paar minuten lopen komen we op een mooi open veld waar we besluiten de tenten op te zetten. Ik zie Vic ergens in kleermakerszit zitten en besluit haar maar niet te storen. Ik leg onze tent neer op de grond en leg mijn koffer en tas er naast waarna ik om me heen kijk. Iedereen is druk bezig met het opzetten van hun tenten of met elkaar aan het praten.


    [ik heb even de hele post veranderd, haha. Ik vond het veel te kort :')]

    [ bericht aangepast op 18 juli 2014 - 22:37 ]


    Little do you know

    [Hoe en moet ik erin komen? Ik was mijn Ipad oplader kwijt en de computer was kapot]


    A horse of course

    MoonEye schreef:
    [Hoe en moet ik erin komen? Ik was mijn Ipad oplader kwijt en de computer was kapot]


    (Veel is er nog niet gebeurt en alles staat in de begin post.)


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Mudita schreef:
    (...)

    (Veel is er nog niet gebeurt en alles staat in de begin post.)


    [oke dan begin ik straks]


    A horse of course

    Jason James DiLaurentes || Meerman
    Vrolijk sta ik in de keuken wat te eten voor mezelf te maken. Amalia is zwemmen dus ben ik even alleen. Sinds een half jaar woon ik hier, en wij konden wel redelijk met elkaar opschieten waardoor ik bij haar in trok en niet bij Ocean. Het is best gezellig met haar, maar we kunnen soms ook best botsen.
    Na een tijdje hoor ik de deur open en dicht gaan waarna ik om de hoek van de keuken kijk.
    "Ah, Amalia" zeg ik als ik de brunette zie binnenkomen. Met een glimlach kijk ik haar aan "Lekker gezwommen?" vraag ik haar dan grinnikend.


    [Iemand voor Aishlinn? Ik weet niet wat ik met haar moet posten xd
    #InspiratieloosAlles ):]


    Little do you know

    Jessica Smith || Lerares
    Jessica werd wakker gemaakt door de wekker ze was nog moe ze was zo zenuwachtig voor vandaag alles moet goed gaan er mogen geen ongelukken meer gebeuren ik wil niet dat er nog iemand eindigt als... Zo bleef het even stil. Na 4 minuten liep ze naar de kledingkast en pakte er een
    spijker blousje en een zwarte broek uit toen liep ze naar beneden en pakte haar
    schoenen en deed ze aan daarna ging ze ontbijten en liep weer naar boven om haar koffer en tas te pakken daarna ging ze naar school alles voorbijrijden voor de reis.

    Tijdens de busreis zag ze iedereen wat anders doen de ene zit op zijn mobiel terwijl de andere naar buiten kijkt. Het is nog nooit zo stil geweest in de bus ze zag te veel droevige gezichten hopelijk gaan ze alles snel vergeten de dood en de begrafenis. Ze keek op de kaart ze waren er bijna, ze pakt een pepermuntje uit haar tas en stopt het in haar mond dan stopt de bus iedereen stapt uit "Kom jongens we gaan deze kant op!" Zegt Jessica tegen de klas.

    Na een ongeveer een uurtje lopen werd het steeds warmer en tropischer we zagen steeds meer vreemde planten tevoorschijn komen, toen zagen we de perfecte plek "hier gaan we onze tenten opzetten." Zegt Jessica terwijl ze haar tent neerlegt. "Jullie mogen zelf weten bij wie je gaat slapen!" Zegt ze nog even snel.

    [Sorry voor het niet te lange stukje]

    [ bericht aangepast op 19 juli 2014 - 11:43 ]


    A horse of course

    Lilith Sophie Hemsworth || Leerling - Outfit

    Ondanks dat het nu een stuk makkelijker was om te lopen, leek de sfeer nog wat verwrongen. Ik keek even achter me waar ik helemaal vanachter Victoire kon bespeuren. Ik vond het vreselijk om haar zo treurig te zien al helemaal toen ik aan vorige week dacht. Aan de begrafenis van Jack. Bijna héél onze klas was er dan om éen van onze goede vrienden een laatste gedag te zeggen. Jack was echt een aangename kerel, al kende ik hem niet zo goed. Hij was een waaghals en enorme grappenmaker, maar dat maakte hem wie hij was. Victoire was en is nu nog altijd zijn beste vriendin, ik zat er erg mee in met haar. Ik zou het vreselijk vinden om Valérie of Awel plots te verliezen, ze zijn mijn steun. Dat gelde voor iedereen trouwens. Ik wilde niemand van de klas op zo'n manier kwijt geraken. Ze had zijn leren vest aan en zat in kleermakerszit op de grond. Hoe graag ik naar haar toe wou gaan, mocht ik niet. Je moet haar alleen laten hadden ze me gezegd. Ondanks dat ik Jack niet goed kende weet ik wel dat hij niet zou willen dat we om hem treuren, maar dat we door moesten gaan met ons leven. En we waren hier nu, speciaal om hem te herdenken en alle vrolijke momenten die we met hem gedeeld hadden te vertellen. Ik keek naar Valérie en glimlachte dan zwak. We moesten er het beste van zien te maken. "Hier gaan we onze tenten opzetten." zei Mv.Smith toen ze haar tent neerlegde en ook Val legde onze tent neer waarin we samen gingen slapen, dat wilde zeggen dat we deze ook samen in elkaar moesten steken. "Jullie mogen zelf weten bij wie je gaat slapen!" had ze nog gezegd, maar natuurlijk hadden de meesten dat al op voorhand afgesproken. 'Laten we maar beginnen met het opzetten van de tenten', grijns Valérie en ik knikte glimlachend."Dus waar beginnen we." zei ik terwijl ik de spullen van onze tent uit de daarvoor bestemde zak haalde. Ik begon dan die stokken in elkaar te steken en met Hulp van Valérie duurde het niet lang voordat we al wat deftigs neer hadden gezet. Ik bladerde wat in de handleiding en merkte dat we nog die pinnen in de grond moesten slaan. Onze ondergrond wat niet te hard, maar ook niet te zacht. Perfect dus, alleen wist ik niet zeker of ik die pinnen er goed zou kunnen inslaan zonder op mijn vinger te kloppen. Ik besloot eerst mijn lange zwarte lokken in een losse dot te steken aangezien het hier best warm was en nam dan eén van de hamertjes en probeerde wat voorzichtig te kloppen op die haakjes wat dus voor geen meter hielp. Komaan Lilith sta daar toch niet zo te klungelen, zei een stemmetje in mijn hoofd.


    Noah James Summers || Meerman - Outfit

    Langzaam opende ik mijn ogen en sloot deze bijna weer meteen toen een zonnestraaltje recht in mijn gezicht scheen. Ik draaide me wat in mijn bed en rekte me even op om me vervolgens weer op te krullen. Ik hield van slapen, maar hield nog meer van water dus besloot ik maar rechtop te zitten en zo even de slaap uit me te halen. Zodra ik mijn bed uit gestapt ben rekte ik me wat beter uit en bekeek mezelf in een spiegel die ik aan mijn kamermuur had hangen. Ik had enorm veel spulletjes in mijn kamer die ik had gevonden hier in het woud. Mijn blik verzuurde wat toen ik merkte hoe warrig mijn blonde haren wel niet zaten en meteen zocht ik een kammetje om deze weer zo goed mogelijk te zetten. Ja ik was een ijdeltuit en een bad hair day zag ik niet zitten. Na zo'n tien minuten kammen leek het goed te zitten en trok ik vlug wat kleren aan die toch zo weer aan de wateroever zouden belanden. Met mijn witte tanktop, zwarte broek en jeansbloesje liep ik de keuken in en merkte dat Aishlinn er niet was en zodra ik even naar de stand van de zon gekeken had merkte ik dat ik erg lang in bed gelegen had. Tja veel kon ik daar niet aan doen... Ik nam wat besjes uit de kast en knabbelde erop terwijl ik het houten huisje uitliep die meteen bij het meer gevestigd was. Ietsje verderop had je het Hutje van Amalia en Jason. Buiten leek het echter stil en zag ik niet meteen iemand tot ik de blonde gedaante wat verderop opmerkte. Het was Aishlinn en ze zag hij gelukkig niet. Een kinderlijke grijns sierde mijn lippen en zo stil mogelijk sloop ik naar het water toe en ontdeed me van mijn kleren om dan zo stil mogelijk het water in te glijden. Meteen kreeg ik weer mijn mooie rode staart en dook ik onder zodat ik haar kon besluipen. Zodra ik dicht bij haar stond sprong ik op en probeerde haar te laten schrikken. "Boe!" Grinnikte ik. "Had je niet zien aankomen hé." grijnsde ik naar haar. Vast wel, maar ah ik hield niet echt van dat serieuze gedoe.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Ash Davon Adams

    Met een zucht haalde ik een hand door mijn haren heen. Het was warm, maar niet zo warm dat het vervelend was. Ik wierp een blik op Jay en glimlachte. Toen keek ik achterom en zag dat Axel met een sigaret in zijn hand liep. Even ving hij mijn blik op en grijnsde sarcastisch naar me. Ik rolde met mijn ogen en draaide weer om.
    Opeens veranderde de natuur op een of andere manier. De kleuren werden meer helder. Alles leek helderder.
    Een glimlach kwam op mijn gezicht te staan toen ik dat zag. Iets in me zei dat het niet klopte dat het zo opeens veranderde, maar ik negeerde het en liep door.
    Op een gegeven moment stond iedereen stil en hoorde ik iemand zeggen dat dit de plaats is waar we blijven en dat we zelf mogen weten bij wie we slapen. Oké.
    Ik keek even om me heen en zag dat Ash al weggelopen was. Mijn hand reikte naar mijn sigaretten en nadat ik hem tussen mijn lippen had gestopt en de sigaret had aangestoken, na ik een diepe trek. Ik liep naar de rand van de tentplaats toe en bleef daar staan tot ik mijn sigaret ophad gerookt.
    Vervolgens liep ik weer terug en begon een tent op te zetten. Echter begreep ik na een paar seconde niet meer hoe ik verder moest.
    Met een zucht ging ik op zoek naar de handleiding. Zodra ik hem had begon ik te lezen en al snel wist ik wat ik moest doen. Meteen ging ik aan de slag. Soms riep ik Jay even om me ergens mee te helpen, maar voor de rest deed ik het zelf. Toen ik klaar was, keek ik trots naar de tent en haalde opgelucht adem.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Axel Castiel Woods

    Als laatste stapte ik de bus uit. Na even om me heen gekeken te hebben begon ik te lopen. Even zag ik hoe Lilith achterom keek en naar me glimlachte. Automatisch glimlachte ik terug naar haar waarna ik mijn pakje met sigaretten tevoorschijn haalde. Snel pakte ik een sigaret en stak die in mijn mond. Nadat ik de sigaret had aangestoken stopte ik mijn sigaretten en aansteker weer weg, en nam een hijs van mijn sigaret.
    Opeens ving ik de blik van mijn o zo geliefde stiefbroer, van deze afstand kon ik echter niet zien welke het was. Ik grijnsde sarcastisch naar hem waarna ik hem met zijn ogen zag rollen. Wow, ik voel de liefde. De enigste die wist dat ze mijn stiefbroers waren, was Lilith. De rest gaat het niks aan.
    Ik haalde een hand door mijn haren, om vervolgens nog een trek van mijn sigaret te nemen. Toen we bij de plaats aan waren gekomen waar we de tenten op zouden zeggen, liet ik me op de grond zakken en rookte mijn sigaret op.
    Ondertussen keek ik om me heen. Toen viel mijn blik op Lilith, ze was met de hamer op de haakjes van de tent bezig. Wou ze die haakjes geen pijn doen of zo? Volgens mij zou mijn oma nog harder op die haken slaan.
    Ik grijnsde en stond op om vervolgens naar haar toe te lopen. Zacht ging ik achter haar zitten en zei toen in haar oor:
    "Wat wil je, dat die haken er vanzelf in gaan of zo? Want als je zo zacht blijft slaan, zal er niks gebeuren.
    Toen ging ik achter haar weg en ging naar de zijkant van haar toe.
    "Geef maar," zei ik vervolgens. Ik pakte de hamer uit haar handen en deed vervolgens een sigaret in mijn mond. Ik stak hem nog niet aan, dat was voor na het slaan.
    Binnen een paar slagen zat die in de grond en ik gaf hem weer terug aan haar. Terwijl ik opstond om mijn sigaret aan te steken, zei ik tegen haar:
    "Probeer maar eens. Harder slaan helpt." Ik grijnsde naar haar en nadat ik mijn sigaret had aangestoken, nam ik een hijs en blies de rook uit de buurt van Lilith.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lilith Sophie Hemsworth || Leerling - Outfit

    Het lukte me maar niet om ze er helemaal in te kloppen, de ene keer ging ze met gemak er is, maar eveneens er ook uit en de andere keer viel mijn haakje telkens om. Ik hoorde wat voetstappen achter me het was vast Val die iets zocht, maar nee. Axel was achter me komen zitten en liet me nogal schrikken, aangezien ik het totaal niet zag aankomen. Zijn warme adem kietelde mijn nek en vervolgens opende hij zijn mond om wat in mijn oor te zeggen. "Wat wil je, dat die haken er vanzelf in gaan of zo? Want als je zo zacht blijft slaan, zal er niks gebeuren." ik keek om en zag hoe hij naast me kwam zitten. "Je liet me schrikken zeg." zei ik met een zacht lachje en haf hem een speels duwtje. "Geef maar," zei hij en ik haf hem de hamer die hij aannam, vervolgens haalde hij een sigaret uit zijn zakken en stak deze tussen zijn lippen. Ergens was ik blij dat ik niet van sigaretten hield, aangezien ze erg ongezond waren en ook nog eens stonken. Wel heb ik eens een hijsje genomen van een peuk, dat was ongeveer zo'n jaar geleden denk ik. Ik weet nog hoe misselijk ik me achteraf voelde maar ik had zeker niets tegen rokers. Het is een keuze die je zelf maakt, mijn vader rookt ook alleen sigaren dan en mijn broer heb ik er onlangs ook op betrapt, hij ergerde zich dan best aan mij. Ook axel rookte en ik waardeerde het enorm dat hij zijn best deed om de rook uit mijn beurt te houden. Hij hield zich nogal koel tegenover anderen, maar Axel is eigenlijk een echte knuffelbeer en was dan ook een geweldige vriend met een ruig kantje aan. Het geklop van de hamer haalde me uit mijn gedachten en ik keek toe hoe Axel met volle kracht de haakjes in de grond klopte. Dat was al één, helaas haf hij me de hamer terug en mocht ik zelf verder doen. "Probeer maar eens. Harder slaan helpt." grijnsde hij naar me en ik grijnsde ook terug. "Vetrouw je mij echt met een hamer?" vroeg ik hem lachend en nam het andere touwtje waar zo'n haakje in moest en verzette me wat zodat ik de juiste plek vond nog wat zacht, maar toch harder dan daarnet probeerde ik het haakje erin te slaan die tot mijn verbazing in de grond bleef zitten. Ik haalde mijn vingers er vandaan en klopte nu een stuk harder op het haakje die er na een aantal slagen goed in zat. Trots keek ik hem aan. "Zag je dat, ik sloeg niet op mijn vingers!" zei ik vrolijk en stond dan ook op en veegde vlug wat aarde van mijn knieën af. "Zeg moet jij geen tent opzetten?" vroeg ik hem met en speelse grijns rond mijn lippen en sloeg mijn armen over elkaar.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Aishlinn Mary Summers || Meermin
    Een geïrriteerde kreun rolt over mijn lippen als ik die morgen vroeg wakker word. Ik had graag nog een uurtje geslapen aangezien het gister laat was geworden.
    Ik gooi mezelf maar uit bed omdat ik weet dat het toch geen zin heeft nog te proberen om slaap te vatten. Ik trek wat simpele kleren aan, wat betreft een kort broekje, slippers en een los topje. ik kijk naar de spiegel die aan mijn muur hangt en haal een borstel door mijn mooie blonde haren waarna ik een beetje waterproof make-up op mijn ogen doe en een lach siert mijn lippen als ik het resultaat zie.
    "Weer mooi voor vandaag" glimlach ik trots naar de spiegel. Ijdel is een ding wat je me zeker kan noemen, net zoals een Maneater. Ik hou ervan om te spelen met andermans gevoelens en ik weet van mezelf dat ik mooi ben, dus maak daar ook altijd gebruik van.
    Ik loop naar buiten, naar de veranda om het hutje van Noah en mij heen en leun even op de rand om het prachtige gebied te bezichtigen. Het is hier zo mooi... Jason heeft me een keer verteld dat de noordzee bijna geen planten kent, eigenlijk kun je alles wat hier groeit daar buiten niet vinden zei hij. Het water zou daar ook veel donkerder en viezer zijn.. het is hier zo mooi helder dat je gewoon alles in het ondiepe kan zien zwemmen. Ik loop naar de opening tussen de reling en laat mijn slippers op de veranda staan waarna ik in het water spring. Mijn mooie blauwe staart komt tevoorschijn en een glimlach siert mijn lippen.

    Na een paar uur zwemmen ben ik tussen het koraal gaan zoeken naar schelpen en andere leuke dingetjes waar ik wat mee kan doen. Voor mij zijn een paar vissen elkaar achterna aan het jagen en ik kijk grinnikend toe. Als er dan ineens een gedaante omhoog komt schrik ik lichtjes. Maar dan zie ik dat het mijn broer is en ik lach vrolijk. Ik geef hem een duw tegen zijn schouder en schud eigenwijs mijn hoofd als hij me vraagt of ik geschrokken was, te trots om toe te geven dat ik misschien toch een heel klein beetje schrok.
    "Je bent echt een sukkel he" lach ik dan "Ik schrik nergens van, dat weet je" vervolg ik trots.
    "Maar heb je lekker geslapen broertje?" vraag ik hem dan met een scheve grijns "Je hebt bes
    t wel lang gelegen" grinnik ik vervolgens.


    Little do you know

    Axel Castiel Woods

    Nadat ik naast haar was komen zitten, keek ze naar me en zei:
    "Je liet me schrikken zeg." Ze had zacht gelachen waarna ik naar gaar had gegrijnsd. "Mooi zo, was ook mijn bedoeling."
    Nadat ik haar de hamer had teruggegeven, grijnsde ze naar me.
    "Vertrouw je mij echt met een hamer?" vroeg ze me lachend. Ik lachte terug, maar bedacht me toen dat het misschien niet zo handig was. Ze kon soms nogal een kluns zijn, een hele grote eigenlijk, en ik zag haar al zo op haar eigen hand of vinger slaan. Nou ja, ik moest wat vertrouwen in haar hebben. Toch?
    Terwijl ik nog een hijs van mijn sigaret nam, zag ik hoe ze zich wat verzette. Lilith begon wat harder te slaan dan net. Toen die zat ging ze naar de volgende. Zodra die goed in de grond was, keek ze me trots aan. Dit was iets waar ik zacht om moest grinniken.
    "Zag je dat, ik sloeg niet op mijn vingers!" zei ze vrolijk. Ik begon te lachen en keek haar toen geamuseerd aan.
    "Goed gedaan," zei ik gemeend tegen haar en glimlachte. Ze stond ook op en klopte vlug wat aarde van haar knieën af.
    "Zeg, moet jij geen tent opzetten?" vroeg Lily met een speelse grijns op haar lippen waarna ze haar armen over elkaar heen sloeg.
    Ik grijnsde naar haar en haalde een hand door mijn haren heen.
    "Hmm... Nee. Wie zou er met mij in een tent willen? Eerst dat, dan zet ik wel een tent op. Als het ren minste geen irritant persoon is... Wacht, dat zijn ze allemaal. Laat maar. I'll be on my own," zei ik met een neutrale stem terwijl ik nog een hijs van mijn sigaret nam.
    "Ik zie wel wie er overblijft. En diegene mag dan het geweldige plezier hebben om met mij in een tent te zijn," vervolgde ik uiteindelijk met een sarcastische en lichtelijk verbitterde stem. Ik nam nog een hijs van mijn sigaret. De rook blies ik weg van Lilith, waarna ik vroeg:
    "Jij bent met Vicky, of hoe ze ook heet, in een tent toch?"
    Toen mijn sigaret op was, keek ik even om me heen maar ik zag niks waar ik hem veilig kon uitdrukken. Daarom rolde ik mijn mouw op en drukte de sigaret uit op mijn huid waar al meerdere littekens zaten - een erbij zou niet zoveel uitmaken. Ik deed het wel vaker, dus het deed niet meer zo heel erg pijn zoals het eerst deed. Maar het deed wel pijn. Ik vertrok mijn gezicht niet en vloekte even zacht. Dat was mijn manier om met de pijn om te gaan. Het deed pijn, maar ik had erger mee gemaakt wat het wat afzwakte.
    Zodra de sigaret uit was, stopte ik het in een zakje. Ik pakte een flesje water en goot het even over de brandwond heen waarna ik een een lapje zwart stof uit mijn zak pakte en die om mijn arm heen bond. Het lukte me echter niet goed om hem vast te maken. Daarom keek ik Lilith vragend aan. "Wil je het even vast maken?"
    Waarschijnlijk zou ik wat te horen krijgen over wat ik net deed,maar dat maakte me niet uit. Of ze zou er niks over zeggen. Nog beter.
    "Ik kan zeker niet bij jou in de tent slapen?" Vroeg ik toen met een wenkbrauwwiebel.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lilith Sophie Hemsworth || Leerling - Outfit

    "Mooi zo, was ook mijn bedoeling." had hij gegrijnsd. Nadat ik de pinnen in de grond had geslagen en mijn trotsheid verklaarde begon hij te lachen en keek hij me geamuseerd aan. "Goed gedaan," glimlachte hij vervolgens en haalde dan een hand door zijn bruine haren die bijna altijd goed lagen. "Hmm... Nee. Wie zou er met mij in een tent willen? Eerst dat, dan zet ik wel een tent op. Als het ten minste geen irritant persoon is... Wacht, dat zijn ze allemaal. Laat maar. I'll be on my own," zei hij wat neutraal en ik beet zachtjes op zijn lip. Ik weet dat ik zijn enige beste vriendin ben, maar er moet toch iemand van de groep zijn waar hij mee om kan gaan? Misschien Tyler? Hij was aardig en ... Oh wacht, juist ze mochten elkaar niet echt. Hmmm, Matthew moest hij al zeker niets van weten en tja, de twins, zijn stiefbroers. De liefde spatte ervan af, sarcastisch dan. Chano zou misschien wel een goede tentgenoot voor hem zijn, hij was grappig en ook wel aardig, misschien iets te nieuwsgierig voor Axel, maar hij kon het toch eens proberen. "Ik zie wel wie er overblijft. En diegene mag dan het geweldige plezier hebben om met mij in een tent te zijn," vervolgde hij sarcastisch en licht verbitterd ik besloot mijn hand op zijn schouder te leggen en geruststellend te wrijven en glimlachte dan naar hem. "Hé, je vind wel iemand, we gaan er gewoon het beste van maken." zei ik om hem wat op te vrolijken, eigenlijk had ik hem graag een knuffel gegeven, maar aangezien ik zijn badboy imago niet wilde verpesten deed ik dat maar niet. "Jij bent met Vicky, of hoe ze ook heet, in een tent toch?"
    vroeg hij en ik knikte. "Met Valérie." gniffelde ik, het was best vaag dat mijn twee beste vrienden elkaar bijna niet mochten en amper kenden. Ik keek op toen ik Axel zijn mouw zag oprollen en voordat ik hem kon tegenhouden had hij zijn peuk al uitgedrukt tegen zijn arm. Een onaangename rilling ging over me heen toen ik me bedacht hoe zeer dat wel niet moest doen, hij deed het vaker maar ik wilde niet dat hij zichzelf bezeerde. Vanaf hier kon ik al de verschillende brandwonden en littekentjes zien. Zacht gevloek verliet zijn lippen en zodra de sigaret gedoofd was stak hij deze in een zakje. Natuurvriendelijk, dat wel. Maar dat was niet de juiste manier om de dingen uit te doen. Hij nam daarna een flesje water, wat hij beter gebruikt had op zijn peuk te doven en goot deze over zijn brandwonde. Vervolgens haalde hij een zwart stoffen lapje uit zijn broekzak en bond die om zijn arm heen wat nogal moeilijk ging waardoor hij me vragend aankeek en een zacht zuchtje mijn lippen verliet. Voorzichtig nam ik zijn arm en maakte ik het stofje vast met een knoop zodat ze niet gemakkelijk los zou komen. "Je moet daarmee echt stoppen." mompelde ik zacht en keek hem daarna bezorgd aan. "Het doet me pijn als je jezelf pijn doet." zei ik haast fluisterend, wetend dat hij liever had dat ik me er niet mee bemoeide. "Ik kan zeker niet bij jou in de tent slapen?" vroeg hij met een speelse wenkbrauw wiebel wat me deed grinniken en vervolgens keek ik hem grijnzend aan. "Hmm, dat zou je wel willen hé?" zei ik wat uitdagend en stak dan plagend mijn tong naar hem uit. "Mijn tentje is niet groot genoeg voor jou, en met z'n drieën zou dat nooit lukken." gniffelde ik terwijl ik naar het kleine tweepersoons tentje keek. "En daarbij zouden de leraren dan ook nooit goedkeuren." zei ik met getuite lippen en grinnikte daarna. Ik haalde het rekkertje uit mijn dot ,waardoor mijn lange zwarte lokken naar beneden vielen, zo aangezien de tent van Valérie en mij klaar was vond ik het fijner om mijn haar los te hebben. "Dus hoe gaat het eigenlijk nog thuis?" vroeg ik hem dan na een kleine stilte. Het was een tijdje geleden dat ik nog eens met hem kon praten en aangezien de rest niet echt op ons lette wilde ik nu wel weten hoe het met hem ging.

    Noah James Summers || Meerman - Outfit

    Aishlinn lachte vrolijk en haf me een duw tegen mijn schouder waardoor ik ook begin te lachen. "Je bent echt een sukkel he" lachte ze nadat ze eigenwijs haar hooft had geschud. Ze was zeker geschrokken ze durfde gewoon niet toe te geven dat ik haar bang gemaakt had. Ik ben zo goed hierin. "Ik schrik nergens van, dat weet je" vervolgde ze trots en ik grinnikte. "Ja, het zal wel." grijnsde ik terug en dook weer onder. Ah wat hield ik van het frisse en zoete water. Het voelde zo rustgevend en vrij aan. Zodra ik weer boven kwam leunde ik wat aan een rots en keek mijn zusje dan weer aan. "Maar heb je lekker geslapen broertje?" vroeg ze met een scheve grijns rond haar lippen "Je hebt bes t wel lang gelegen" vervolgde ze en ik lachte even zacht. "Ah je weet dat mijn liefde voor m'n bed groot is, maar dat van water is nog groter." grijnsde ik. En mijn ego is het grootst. Ik wiebelde wat met mijn staart in het water terwijl ik wat rond keek, gelukkig kwamen de vampieren hier niet zo vaak en van weerwolven had ik nu ook geen zicht. "Dus, wat gaan we vandaag doen?" vroeg ik Aishlinn vrolijk. Mijn zusje had vaak leuke ideeën en er zou vast niet zoveel bijzonders bijgekomen zijn in dit bos.



    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH