[RPG] The Woods || Speeltopic - Speeltopics

Het is maandag middag 10 Juni rond vier uur. De leerlingen zijn anderhalf uur geleden gedropt aan de rand van het bos aangezien de bus niet mee kon. Nu lopen ze dus al een hele tijd, net buiten de koepel, op zoek naar een goede kampeerplek. Als ze dan de koepel binnen komen zien ze dat het er veel tropischer is. Alle planten zijn anders, het is er warmer en vochtiger en zelfs zijn er andere dieren. Meer dieren. Na nog een half uur lopen vinden ze de 'perfecte' kampeer plek en beginnen ze hun tenten op te zetten..

[ bericht aangepast op 19 aug 2014 - 19:20 ]

Little do you know

Axel Castiel Woods

Nadat ik zei dat ik wel keek wie er overbleef, legde Lily haar hand op mijn schouder en begon zacht te wrijven. Het liet me wat op mijn gemak voelen en toen ze naar me glimlachte, glimlachte ik terug.
"Hé, je vind wel iemand, we gaan er gewoon het beste van maken," had ze gezegd en ik merkte dat ze me op probeerde te vrolijken. Ik vond het lief van haar, maar eigenlijk wou ik niet bij iemand die ik niet mocht in de tent liggen. En diegene al helemaal niet zoeken. Ik hield niet zo van mensen om me heen. En ik wou al helemaal iets iemand 'vinden' om bij in de tent te slapen.
Ik zei dit echter niet tegen haar, omdat ze het goed bedoelde. Snel gaf ik haar daarom ook een kus op haar wang.
Toen ik vroeg of ze bij Vicky in een tent was, knikte ze. "Met Valérie," had ze gegniffeld. Ik had mijn schouders opgehaald en gezegd:
"Bijna goed."
Een zachte zucht was van Lilith gekomen nadat ik mijn sigaret had uitgedrukt. Toch pakte ze voorzichtig het stofje vast en maakte er een knoop in zodat het niet los kwam.
"Je moet daarmee echt stoppen," mompelde ze zacht en keek me daarna bezorgd aan. "Het doet me pijn als je jezelf pijn doet," zei ze haast fluisterend. Ik glimlachte lichtjes naar haar. "Geen zorgen, ik zal het niet meer doen, oké?" zei ik tegen haar. Al wist ik niet zeker of ik die belofte kon houden. Soms had ik pijn nodig om andere dingen te vergeten.
Na mijn vraag moest ze grinniken waarna ze me grijnzend aankeek.
"Hmm, dat zou je wel willen hè? " zei ze wat uitdagend en stak haar toen plagend haar tong naar me uit. Ik grijnsde.
"Tuurlijk, dan zou er ten minste nog wat leuks gebeuren, als je weet wat ik bedoeld," zei ik met een grijns en wiebelde mijn wenkbrauwen weer naar haar.
"Niet doordenken! Ik dacht aan een kaartspel. Dirty girl," zei ik nog voordat ze iets kon zeggen zogenaamd bestraffend tegen haar.
"Mijn tentje is niet groot genoeg voor jou," oké, dat kon nog wel eens kloppen. "en met z'n drieën zou dat nooit lukken," gniffelde Lily terwijl ze naar het kleine tweepersoons tentje keek. "En daarbij zouden de leraren dan ook nooit goedkeuren," zei ze met getuite lippen en grinnikte daarna.
"Hmm, en ik geef er wat om wat de leraren zeggen?" zei ik terwijl ik toekeek hoe ze haar elastiekje uit haar knot haalde zodat haar lange zwarten haren naar beneden vielen. Ik glimlachte toen ik haar - haar los zag, ik vond haar - haar altijd al mooi. Ik zou het zelf alleen niet willen.
"Dus hoe gaat het eigenlijk thuis?" vroeg ze me toen na een korte stilte. Mijn glimlach verdween en met een zucht haalde ik een hand door mijn haren.
"Bagger," zei ik terwijl ik me op de grond liet zakken zodat ik zat. "Ze blijven aan mijn hoofd zeuren over dat stomme huwelijk van ze. Volgens mij breng ik mijn tijd nog liever door met deel één en twee van het duo," zei ik doelend op de tweeling. "Erik blijft me bevelen en zeggen dat ik dingen moet doen die ik niet wil doen. Van het weekend gooide hij al mijn sigaretten weg, wat nogal hypocriet is omdat die zonen van hem ook roken. Ik flipte hem en ben weggelopen. De volgende dag was ik pas thuis en natuurlijk was het heibel. Een tijdje geleden heeft hij ook verf gekocht om mijn kamer lichtblauw te verven. Ik heb de verf uit het raam gegooid met als gevolg dat ik 'huisarrest' had," zei ik spottend. Ik vertelde niet dat hij me door de jaren heen dat hij bij ons woonde regelmatig sloeg. Dat wist mijn moeder ook niet. Ze was voor het eerst weer gelukkig en dat wou ik zo houden, dus ik ging haar dat niet vertellen. Niemand. Zelfs Lily niet.
"Ik háát hem," zei ik met op elkaar geklemde kaken. Ik voelde hoe woede in me op kwam en voor even balde ik mijn handen tot vuisten. Toen haalde ik even diep adem.
"Maar hoe is het bij jou? Hoe is het mét jou?" vroeg ik haar toen en keek haar vragend aan.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Lilith Sophie Hemsworth || Leerling - Outfit

Axel had snel een kusje op mijn wang gedrukt, waardoor ik zachtjes grinnikte om zijn schattige actie. Verder toen ik het over zijn brandwonden had glimlachte hij lichtjes naar me. "Geen zorgen, ik zal het niet meer doen, oké?" zei hij en ik knikte zachtjes, al wist ik niet zeker of hij het echt meende. "Tuurlijk, dan zou er ten minste nog wat leuks gebeuren, als je weet wat ik bedoeld," grijnsde hij op mijn opmerking en mijn mond viel lichtjes open, wat? Axel is echt een schat, maar hij is mijn beste vriend en... "Niet doordenken! Ik dacht aan een kaartspel. Dirty girl," zei hij quasi streng, en een zacht lachje verliet mijn lippen waarna ik hem een por haf. "I'm no dirty girl." zei ik zo serieus mogelijk, maar ik loog wat. Ik bedoel welk meisje droomt er nu niet van zo'n jongen als Axel of Mn.Dylans of alle andere jongens van mijn klas.... Oh wel... "Hmm, en ik geef er wat om wat de leraren zeggen?" zei hij nadat hij mijn blik had gevolgd naar het kleine tweepersoonstentje en daarna naar mij keek hoe ik mijn haar losmaakte. Echter toen ik over hem vroeg verdween zijn charmante glimlach waardoor ik meteen kon zien dat het niet al te best ging. Een zucht verliet zijn volle lippen en daarna haalde hij een hand door zijn haar. "Bagger," zei hij waarna hij op de grond ging zitten en ik vervolgens naast hem ging zitten en mijn knieën wat optrok. "Ze blijven aan mijn hoofd zeuren over dat stomme huwelijk van ze. Volgens mij breng ik mijn tijd nog liever door met deel één en twee van het duo,"zei hij, waardoor ik even kort naar de tweeling keek. Nu nogsteeds kon ik ze niet van elkaar onderscheiden, wat best frustrerend was. Mijn blik gleed weer naar Axel die verder begon te spreken"Erik blijft me bevelen en zeggen dat ik dingen moet doen die ik niet wil doen. Van het weekend gooide hij al mijn sigaretten weg, wat nogal hypocriet is omdat die zonen van hem ook roken. Ik flipte hem en ben weggelopen. De volgende dag was ik pas thuis en natuurlijk was het heibel. Een tijdje geleden heeft hij ook verf gekocht om mijn kamer lichtblauw te verven. Ik heb de verf uit het raam gegooid met als gevolg dat ik 'huisarrest' had," vertelde hij met een spottende ondertoon. Mijn hoofd plaatste ik op zijn schouder en wreef weer zachtjes over zijn arm, deze keer troostend en geruststellend. "Ik háát hem," zei hij verbitterd ik zag hoe zijn handen zich opbalden tot vuisten, daarna haalde hij diep adem en leek hij wat te ontspannen. Mijn ene hand nam voorzichtjes zijn vuist vast als teken dat ik er voor hem was en hij geen domme dingen moest doen. "Maar hoe is het bij jou? Hoe is het mét jou?"
vroeg hij me toen en keek me vragend aan. Ik ging weer wat rechter zitten, waardoor ik mijn hoofd van zijn schouder haalde maar nogsteeds zijn hand vast had. "Bij mij gaat alles nog prima thuis, al kan mijn broer een echte eikel zijn." begon ik al had ik niet veel te vertellen. "En met mij gaat het nog altijd goed." zei ik met een glimlachje tegen hem en haf hem daarna toch een korte maar warme knuffel. Daarna liet ik ham los en stond ik op. "Ik ga de anderen wat helpen, kom je mee?" vroeg ik hem daarna met een glimlachje.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Valérie Desmarais

Nadat ik samen met Lillith wat had lopen klungelen met lange stokken en plastic tentzeilen, stond onze tent daar uiteindelijk toch, nou ja... Het grootste gedeelte dan tenminste. Onze tent had nog wel een beetje 'inrichting' nodig. Ik liep naar onze bagage toe en inspecteerde de slaapspullen. Lillith en ik hadden allebei een luchtbed mee, maar geen pomp, dus het zag er naar uit dat ik er eentje van iemand moest lenen. 'Ik ga op zoek naar een pomp, zie je zo!' riep ik naar mijn beste vriendin, die ondertussen alweer druk bezig was om pinnen in de grond te slaan.

Ik had een pomp kunnen lenen bij de leraren en opgewekt liep ik terug. Eenmaal in de buurt van onze tent begon ik wat langzamer te lopen, aangezien ik het idee had dat Lillith nogal serieus in gesprek was met iemand. Toen ik dichterbij de tent was, kon ik pas zien wie het was. Axel. Ik kneep even nerveus met mijn hand in het hengsel van de pomp. Ik wist nooit zo goed wat ik nou precies moest vinden van Axel. Hij was gewoon zo.... Mysterieus? Anders? Ik wist het gewoon niet. Hij stond bekend als iemand die snel opgefokt raakte, type badboy, maar tegelijkertijd was hij ook Lillth's beste vriend en zij was helemaal niet zo'n type; integendeel, ze was zo wat het tegenovergestelde. Ik ademde even diep in en liep maar snel naar de plek waar ik Lillith voor de laatste keer bij de tent had gezien. Uh-oh, verkeerde timing. Axel en Lillith gaven elkaar net een uitbundige knuffel. Onhandig bleef ik staan. Daarna stonden de twee op en vroeg Lillith of hij samen met haar de anderen wou helpen. Mij hadden ze nog niet opgemerkt dus schraapte ik mijn keel. "Eh.. Haai."

[ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 16:58 ]

"Who are you?" is a question for wich a name is never the answer

Axel Castiel Woods

Na mijn opmerking over dat er dan nog wat leuks zou gebeuren, viel Lilith's mond lichtjes open. Waardoor ik moest lachen. Toen ik weer wat zei, verliet een zacht lachje haar lippen waarna ze me een por gaf.
"I'm no dirty girl," zei ze serieus. Ik lachte hier even zacht om.
"Sure you are. Als jij dat gelooft." Ik wenkbrauwwiebelde naar haar als grap.
Later toen ik mijn verhaal had verteld, verplaatste Lily haar hoofd op mijn schouder en wreef zachtjes over mijn arm. Ik glimlachte licht, het stelde me gerust.
Ik liet mijn arm om haar middel heen glijden en nadat ik zei dat ik hem haatte, nam Lily mijn vuist vast. Ik ontspande mijn hand zodat mijn hand plat in die van haar lag.
Zodra ik vroeg hoe het met haar was, ging ze wat rechter zitten zodat haar hoofd van mijn schouder af kwam, maar ze hield mijn hand vast.
"Bij mij gaat alles nog prima thuis, al kan mijn broer een echte eikelboom zijn," begon ze en ik knikte begrijpend. "En met mij gaat het altijd nog goed," zei ze met een glimlachje naar me. Ik knikte en toen ze me een knuffel gaf, sloeg ik mijn armen ook om haar heen.
"Mooi zo," fluisterde ik in haar oor.
Toen ze me losliet, stond ze op. "Ik ga de anderen helpen, kom je mee?" vroeg ze me daarna met een glimlachje. Net op het moment dat ik een sarcastisch antwoord wou geven, schraapte iemand z'n keel waardoor ik op keek.
"Eh.. Haai," zei een meisje. Vicky toch? Shit, Lily had me net nog haar naam verteld. Nou ja, boeie.
Wat is er, Vicky?" vroeg ik bot. Waarschijnlijk zou Lily daar eens iets van zeggen tegen me, omdat Vicky haar beste vriendin is en ik bot deed. Ik had haar ook kunnen vragen wat ze moest, maar dat was harder geweest. Maar misschien is Lily het ook zo onderhand van me gewend.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Christian 'Chris' Dylans

Toen de wekker ging bleef ik nog even liggen nadat ik op 'snooze' had gedrukt, om eerlijk te zijn keek ik erg op tegen de reis en zeker omdat ik totaal geen energie had om een klas bij elkaar te houden. Gelukkig was er eerst een nogal lange busreis die iedereen vast meer dan vermoeid maakte, dan hoefde ik ook niet zoveel te doen en het meeste werk zou ik toch bij Jessica dumpen. De busreis verliep nogal soepel, de dood had iedereen geschokt en dat was zeker te merken. Ook ik was er nog steeds niet echt overheen en vond het dan ook geen goed idee dat we een reis zouden organiseren vlak na de begrafenis - maar goed, wat was mijn mening? Jessica riep de klas bij elkaar toen de bus was gestopt en we begonnen te lopen, het bos in. Ik haalde een hand door mijn haar en stak een sigaret op, ik liep toch achteraan en de rook werd zo niet in iemand's gezicht geblazen. Het bos werd tropischer en om eerlijk te zijn had ik zelf geen idee waar we waren, ik had de kaart even kort bekeken en daar bleef het bij. We kwamen op een nogal open plek omringd met veel natuur en we besloten onze tenten hier neer te zetten.
''Jullie mogen zelf weten met wie je in een tent gaat,'' hoorde ik Jess zeggen en ik knikte kort alsof ik me daar nog druk om moest maken. Ik gooide mijn peuk op de grond en keek om me heen, het zag er niet uit als een bos waar veel mensen kwamen en om eerlijk te zijn kreeg ik er rillingen van.

Everything is illuminated by the light of our past.

Aishlinn Mary Summers || Mermaid
Noah lijkt me niet te geloven dat ik niet geschrokken ben en ik zucht diep. Hij kent me te goed, maar dat maakt mij niet uit. Ik ben te trots om toe te geven, ookal weet iemand dat ik aan het liegen ben of whatever. En ook dat weet zo'n beetje iedereen hier. Als ik iets denk of vind dan zal ik niet toe geven, ook al weet ik dat ik fout zit.
"Ah je weet dat mijn liefde voor m'n bed groot is, maar dat van water is nog groter." grijnst Noah dan op mijn vraag of hij lekker heeft gelegen. Ik lach en knik.
"Ja, dat weet bijna iedereen inmiddels wel jij luilak" lach ik.
Ik haal mijn schouders op als Noah vraagt wat we gaan doen vandaag "Weet niet, ik heb niet echt een idee. Begin me te vervelen zonder nieuwe gezichten hier" zucht ik. Ik ga op mijn rug op het wateroppervlakte liggen en zucht.
"Het zou leuk zijn als we weer nieuwe bewonerss kregen, Jason is ook al lang niet meer zo interessant" zeur ik terwijl ik ronddobber op het water. De warmte van de zon voelt nu zo fijn aan op mijn lichaam, ik kan hier wel uren blijven liggen.

Little do you know

Jay Matthew Adams

Nadat ik Ash een paar keer had geholpen en mijn eigen tent had opgezet, stond ik om me heen te kijken. Met een zucht haalde ik een hand door mijn haren heen. Met mijn hand zocht ik toen naar mijn sigaretten. Snel stak ik er een op waarna ik een blik wierp op wat mensen.
Ik verveelde me en nadat ik mijn sigaret had opgerookt en uitgedrukt, besloot ik daarom ook om op verkenning te gaan. Niemand zou toch merken dat ik weg was, en als ze dat wel wisten, dan wisten ze niet zonder het te vragen wie er nou weg was. Dus dat zat goed, voor nu.
Met nog een laatste blik op de groep begon ik weg te lopen, verder het bos in. Wat me opviel was dat de kleuren hier feller waren en de geuren sterker dan net. Ik wist niet hoe het kwam, maar alhoewel ik het lichtelijk vreemd vond, vond ik het ook mooi.
Misschien had ik brood mee moeten nemen zodat ik de weg terug kon vinden? Gelijk schudde ik die gedachte uit mijn hoofd. Ik was Hans van Hans en Grietje niet. En ik zou niet opgegeten worden door een evil heks. Die bestonden namelijk niet. Waarom was ik hier ook alweer over aan het denken? O ja, de weg onthouden.
Op een gegeven moment stond ik stil en haalde een hand door mijn haren heen. Ik vroeg me af of hier nog meer mensen waren.

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Tyler Jay Moreno

Ik maak de laatste knoop van mijn blouse open en al snel hangt hij losjes om mijn bovenlichaam. Ik voel dat de bus langzaam stopt en zodra die helemaal stil staat sta ik op om naar buiten te lopen. En nu nog lopen... Geweldig..
Na een anderhalfuur lopen lijkt het heel anders te worden. Het is nog warmer, meer dieren en planten die ik nog nooit gezien heb. Tropisch eigenlijk, wat vrij raar is sinds we in de Ardennen zitten. Ik haal mijn schouders op en loop verder. Ik volg de anderen maar gewoon, sinds ik helemaal achteraan loop heb ik geen keus dus.. Even later komen we op een open plek aan en ik knik goedkeurend. Niet slecht...
Ik besluit de grote tent die ik bij me heb aan de rand van de open plek te zetten. Zo dicht op elkaar vind ik niks, zelfs niet als ik de meeste mensen mag. Na een kwartier te klooien staat de tent dan toch echt en ik leg snel de rest van mijn spullen erin. Alles goed leggen regel ik later wel.
En wat ga ik nu doen.. Om de hele tijd hier te blijven heb ik ook geen zin in dus... Ik kijk even achter me naar het bos en grijns even. Ze hebben het vast niet door als ik even rond ga kijken, of wel? Ik rits de tent snel dicht en loop dan langzaam het bos in..

El Diablo.

Lilith Sophie Hemsworth || Leerling - Outfit

Terwijl ik op Axels antwoord wachtte hoorde ik plots iemand zijn keel schrapen en toen ik omkeek zag ik dat het Valérie was, waardoor ik vriendelijk glimlachte. Ze nu waarschijnlijk ook door dat ze juist op een vaag moment toe kwam, maar ah. Kwalijk kon ik het haar niet nemen. "Eh.. Haai." zei ze wat ongemakkelijk, wat vast door Axel kwam. "Wat is er, Vicky?" vroeg hij bot aan haar en ik wierp hem even fronsend aan blik toe. Hij moet toch eens proberen om andere vrienden te maken... "Hé Valérie." glimlachte ik naar mijn vriendin en merkte de pont in haar hand op. "Oh, is het geluk?!" vroeg ik haar vrolijk. Beide hadden we luchtmatrassen mee, maar waarschijnlijk waren we ook te enthousiast geweest waardoor we een pomp vergeten waren. Of we moesten die zelf opblazen, wat me nooit zou gelukt zijn. Of iemand van ons moest een pompje lenen. Ik had dan het klopwerk op me genomen terwijl Val eens ging rondvragen.
Ik keek even de groep rond en richtte me daarne weer op Axel en Valérie. Ik ben er zeker van dat hun nog vrienden konden worden of misschien zelfs meer? Al weet ik niet of ik dat fijn zou vinden, niet claimerig bedoelt hoor maar mijn twee beste vrienden een koppel? Het zou vaag zijn... "Dus wie van jullie wil mee wat hout sprokkelen? Een kampvuurtje vanavond zou me erg gezellig lijken." glimlachte ik naar mijn beste vrienden. Hopend ze beiden mee te krijgen.

Noah James Summers || Meerman - Outfit

"Ja, dat weet bijna iedereen inmiddels wel jij luilak" Lachte Aish, waardoor ik ook kort lachend mijn hoofd schudde, waardoor de kleine koude water druppeltjes rond spetterden. Mijn blik gleed naar boven waar zonnestraaltjes door het bladerdek van een grote treurwilg probeerden door te schijnen, elke keer dat we hier zaten vond ik het best rustgevend alleen vond ik treurwilg niet zo'n gepaste naam voor deze boom. Het was zo'n mooie boom, daar hoor je toch niet van te treuren? Ik haalde een hand door mijn blonde haren die al droog waren, één van de voordelen om meerman te zijn. Je haren blijven niet zo wakjes plakken en slecht zitten, in het water blijven ze perfect zitten en boven water zijn ze meteen droog, alsof ik nooit water aangeraakt had die dag. Mijn heldere blauwe kijkers richtten zich weer op mijn zusje die haar schouders ophaalde als teken dat ze ook niet wist wat te doen vandaag. "Weet niet, ik heb niet echt een idee. Begin me te vervelen zonder nieuwe gezichten hier" zucht ze en ging zo liggen dat ze dreef op het water oppervlak. Haar blauwkleurige staart reflecteerde doormiddel van het heldere water en de vrolijke zonnestralen die erop schenen. "Het zou leuk zijn als we weer nieuwe bewoners kregen, Jason is ook al lang niet meer zo interessant" zeurde ze en ik gniffelde zacht. "Tja op den duur is alles niet interessant meer, zelfs jij niet." zei ik plagend tegen haar en hees mezelf op een de oever, maar zo dat mijn staart nog in het water wreef. Lichte golfjes vormden zich rond mijn schubben en gingen geleidelijk verder tot ze verdwenen, maar algauw kwamen er nieuwe bij. Hij meer ik bewoog, hoe korter ze waren, maar ook dubbel zoveel er kwamen. "Ah ik ga wel eens op zoektocht dan, wie weet bots ik wel tegen een mens op." grapte ik en liet mijn roodgeschubte staart terug veranderen in een paar benen. Ik stond op en deed eerst mijn kleren aan die ik daarnet aan had zodat ik niet in mijn naakie zou gaan zitten ronddolen al vind ik kleren niet zo fijn zitten. Terwijl mijn benen me vooruit droegen door het bos heen sloot ik mijn ogen kort en focuste ik me op de geluiden om me heen. Het water van de waterval hoorde ik in de verte nog stromen en het gezang van de vele vogels was ook niet te missen, maar zodra ik voetstappen hoorde opende ik mijn ogen en keek even schichtig rond. Het zou niet de eerste keer zijn dat een vampier me vanachter zou gaan aanvallen, aangezien ze honger hadden. Gelukkig zag ik niemand, maar ik bleef wat op mijn hoede. Ik mocht dan misschien een mooi gezichtje hebben, tegen een vampier of weerwolf kon ik niet op aan land. Echter na een poosje werd het me duidelijk dat het geen wezen van hier was. Terwijl ik achter een boom verscholen zat gluurde ik naar de jongen die hier liep. Wauw, mijn sarcastische opmerking van daarnet was blijkbaar toch waar... Mensen zijn zeldzaam hier dus hij moet nog maar net aangekomen zijn. Alleen? Ik had geen flauw idee, maar er was eindelijk weer eens iets interessants in het bos. Zodra hij dichterbij leek te komen, deinsde ik wat naar achteren aangezien ik niet gezien wilde worden. Echter leek een takje onder mijn voeten me te verraden door een krakend geluid te maken. Ik hield mijn adem in maar de jongen zou me zeker gehoord hebben, dus verstoppen was niet echt een optie en wegrennen zou het alleen maar verdachter maken. "Nieuw hier?" verliet mijn lippen terwijl ik vanachter de boom tevoorschijn kwam. Ik weet uit ervaring dat mensen me vaak jonger en zwakker schatten dan ik werkelijk ben. Als ik wilde kon ik gemakkelijk iemand een bloedneus bezorgen... Mijn blik gleed kort over de jongen heen zodat ik hem beter in me kon opnemen. Hij leek me ouder dan mij en had donker blonde haren en deze gingen goed gepaard met een stel groene ogen. Hij was ook een stuk groter dan mij waardoor ik wat omhoog moest kijken naar de jongen.

.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Tyler Jay Moreno

Hmh, ze hadden dus echt niks door. Lucky me.. Ik liep nu al zo'n tien minuten en de open plek was allang niet zichtbaar meer. Dat werd nog leuk mocht ik echt verdwalen. Moet je je is voorstellen, staat er straks om middernacht opeens Slenderman voor je neus. Ik grinnik even zachtjes en kijk om me heen. Het was hier anders, en vrij vreemd om zo'n plek midden in de ardennen te hebben.. Maar.. Je hoort mij niet klagen.
Opeens hoor ik een takje kraken en mijn hoofd schiet naar links. Ik was toch alleen? Tenminste, dat dacht ik. Ik stop met lopen en draai me langzaam om naar de plek van het geluid.
"Nieuw hier?" hoor ik een stem zeggen en mijn ogen worden even wat groter. Ik kijk naar de jongen die achter een boom vandaan kwam en ik kijk hem aan. Hij zag er jonger uit dan mij, maar wat kan ik zeggen.. Ik ben vreselijk met leeftijden inschatten.. Honingblond haar, blauwe ogen en kleiner dan mij.. Nee, ik ken hem niet. Zeker weten.
'Ehm, ja.. Tijdelijk dan..' zeg ik dan maar met een kleine glimlach. 'Schoolkamp.' zeg ik daarna om het iets duidelijker te maken. 'Ik wist niet dat hier nog anderen waren..' lach ik dan en ik loop een stukje naar hem toe. Ik vind het een rare situatie, maar ik zeg niks..

El Diablo.

Aishlinn Mary Summers || Mermaid
Noah zegt dat alles op den duur niet meer interessant is, 'zelfs jij niet' had hij er nog plagend aan toegevoegd. Ik lach sarcastisch en sla met mijn staart op het water waardoor hij een golf over zich heen krijgt. Vervelend kind, denk ik grinnikend.
Dan zegt hij dat hij op zoektocht gaat en dat hij misschien wel een mens tegen komt. Ik lach.
"De kans is heel klein dat je er één tegen komt" lach ik vrolijk "Zou wel leuk zijn.. ik heb vermaak nodig, die gezichten als ze je staart zien is al vermaak genoeg" vervolg ik grijnzend.
Hij gaat op de kant zitten en veranderd zijn staart in benen waarna hij zijn kleren aan doet en er vandoor gaat. Ik zucht en blijf gewoon rustig drie meter van de kant af in het water. Ik hoor het vanzelf als Noah iets gevonden heeft.
Ik neem aan dat als Noah iets nieuws tegenkomt op zijn tocht, hij het als eerst aan mij verteld. Met een glimlach rond mijn lippen draai ik me op mijn buik om gewoon wat baantjes te zwemmen.
Ooit heb ik met benen proberen te zwemmen, maar het is gewoon vreselijk. Benen zijn alleen nuttig om te lopen, met zwemmen kun je er niks mee. Met benen kan je nooit zulke krachtige slagen maken als met een staart, dus dat is iets wat ik nooit meer doe; zwemmen met benen. Ook is het enorm lastig om je benen in het water lang te behouden, kost me veel te veel energie vanwege al het water...

Little do you know

Noah James Summers || Meerman - Outfit

De jongen had me eerst met grote ogen aangekeken, iets wat ik hem niet kwalijk nam. Tja in het woud alleen ronddolen en dan plots een vreemd geluid horen, niet bepaald een fijn gevoel. 'Ehm, ja.. Tijdelijk dan..' zei hij na een poosje en volgens mij kon ik een glimlach op zijn lippen zien. Misschien was hij blij iemand te zien? 'Schoolkamp.' vervolgde hij algauw en ik knikte even, dat betekende dat hij hier niet alleen was.Waaruit je kon concluderen dat het weer een bloedbad ging worden, helaas. Mensen vond ik wel interessant en vaak ook vriendelijk al ... Al zijn ze dat niet meer als ze te weten komen wat je echt bent. 'Ik wist niet dat hier nog anderen waren..' zijn lach deed me opkijken en wakker worden uit mijn gedachten. Ik merkte dat hij wat dichter naar me toegelopen was waardoor ik hem met een zwak glimlachje aankeek. "Ik had namelijk niet verwacht nog eens iemand tegen te komen hier, dus schookamp? Ben jij dan een euh..." ik bekeek hem nog even vlug en kwam even niet op het woord. Je had de leerlingen en de... Ah juist leraren? "Een leraar?" gokte ik vragend aan hem aangezien hij wat ouder leek, maar ook niet te oud. Misschien twintig? Of kun je dan nog geen les geven? Ik had er namelijk geen idee van want ik heb nooit iets zoals 'school' gehad. "Ik ben trouwens Noah, aangenaam." zei ik met een grijnsje en stak mijn hand vriendelijk naar hem uit. Ik vond het altijd wel fijn om mensen of wezens te leren kennen, maar dan echt tot de kern. Tot nu toe leek hij me niet echt een achterdochtig type of een bangerik zoals ik de vorige keren tegen kwam. Hij leek me wel spontaan en stoer, zo toonde hij ten minste.

[ bericht aangepast op 30 juli 2014 - 18:41 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Tyler Jay Moreno

Hij keek me met een zwak glimlachje aan en ik glimlach terug. "Ik had namelijk niet verwacht nog eens iemand tegen te komen hier, dus schookamp? Ben jij dan een euh..." begon hij en hij bekeek me even. Met een kleine grijns op mijn gezicht wacht ik af. Hij schat me waarschijnlijk ouder in, dat doen de meeste mensen. Het uiterlijk van een echte 18-jarige heb ik dan ook niet, maar hé. Ik heb niks te klagen.
Ik kan zien dat hij even nadenkt, "Een leraar?" gokte hij vragend en ik lach weer even. 'Hé hé, zo oud ben ik ook weer niet. Ik ben nog niet eens 20.' zeg ik met een grijns. "Ik ben trouwens Noah, aangenaam." zei hij vervolgens met een grijnsje en hij stak zijn hand vriendelijk uit. Ik glimlach en schud zijn hand. 'Tyler.' stel ik mezelf voor.
Ik besluit het mezelf even makkelijk te maken en ik zit al snel op de grond tegen een boom. Ik ging toch niet heel snel weg, dus waarom niet? 'Maar vertel eens Noah.. Wat doe jij hier? Familietripje? Rondreis?' vraag ik hem en kijk hem geïnteresseerd aan. Ik vroeg het me wel af, wie verwacht er nou iemand anders midden in de ardennen. En daarbij, ik ben gewoon snel geïnteresseerd in nieuwe mensen.. De mensen van mijn klas ken ik nu wel zo'n 3 jaar, dat gaat je op een gegeven moment ook een beetje vervelen omdat je al veel weet..

El Diablo.

Noah James Summers || Meerman - Outfit

Terwijl ik aan het schatten was wat hij zou zijn keek hij me met een klein grijnsje aan maar begon dan te lachen toen ik mijn gok waagde. 'Hé hé, zo oud ben ik ook weer niet. Ik ben nog niet eens 20.' grijnsde hij en ik keek hem met een lachje aan. Hij schudde mijn hand en glimlachte vriendelijk terug waarna hij zich voorstelde als Tyler. Tyler ging na een poosje op de grond zitten en leunde met zijn rug aan tegen de stam van de oude boom achter hem die zijn fleurige groene kleur nog steeds niet verloren was. Ik besloot zijn voorbeeld te volgen en ging op een kleine boomstronk zitten aangezien deze minder vuil was dan de aardachtige grond die bezaaid was met bladeren. Ik zette me zo, dat mijn armen tegen mijn knieën leunden wat ik makkelijker zitten vond. 'Maar vertel eens Noah.. Wat doe jij hier? Familietripje? Rondreis?' vroeg hij me geïnteresseerd en ik keek even bedenkelijk aangezien ik niet wist wat ik zou zeggen. Helaas moest ik sowieso tegen deze nieuwsgierige jongen liegen, wel een geluk dat ik daar goed in ben. " Ik ben hier met mijn zusje, we verblijven hier iedere vakantie." loog ik en glillachte zwakjes. Nou het was niet helemaal gelogen, hier was het altijd vakantie. Zelfs in de winter was het hier wonderbaarlijk mooi echt een ijspaleis. Het enige nadeel is dat je er nooit weg kunt, naar je huis voor de meesten dan. Voor Aishlinn en ik was dit ons huis. Geboren in gevangenschap, dat was namelijk altijd wat ze ons zeiden. "Met hoeveel zijn jullie hier? En hoe oud ben je nu eigenlijk? Oh en hebben jullie ook van die euhm... Die zoete ronde snoepjes ?" ratelde ik zonder er echt over na te denken, dat van het snoep was eigenlijk ook niet zo'n belangrijke vraag al verwaterde ik wel om nog eens van die bruine zoeteheid te proeven wat smolt in je mond. De laatste keer was jaren geleden sinds de vorige groep kampeerder dacht ik. "Oh sorry, ik ben wat nieuwsgierig." zei ik na een tijdje en bloosde lichtjes waarna ik een hand door mijn haar haalde. Misschien was ik ook wel wat te enthousiast nu ik eindelijk iets te doen had hier.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Tyler Jay Moreno

"Ik ben hier met mijn zusje, we verblijven hier iedere vakantie." zegt hij en ik knik even. 'Gezellig.' zeg ik. Ik wist hoe het was. Ik ging ook zo vaak weg met mijn zusje. Zolang je een goede band hebt kan het echt leuk zijn. "Met hoeveel zijn jullie hier? En hoe oud ben je nu eigenlijk? Oh en hebben jullie ook van die euhm... Die zoete ronde snoepjes?" ratelde hij en ik lach even door de vele vragen.
"Oh sorry, ik ben wat nieuwsgierig." zei hij na een tijdje en ik haal mijn schouders op. 'Geen probleem.. Relax.' lach ik. 'We zijn met zijn....' zeg ik en tel even iedereen op in mijn hoofd. '14 mensen, 12 leerlingen en 2 leraren.'. 'En ik ben nu 18. Bijna 19 tho..' antwoord ik en kijk hem dan grijnzend aan. 'En met dat snoep bedoel je zeker dit?' grijns ik en haal een doosje uit de zak van mijn blouse. 'Altijd handig..' lach ik en geef het doosje.
Ik zak wat onderuit en kijk om me heen. 'Mooie plek dit.. Ik begrijp het wel. Maar wat valt hier nou eigenlijk te doen, naast een beetje rond hangen dan...' vraag ik hem en ik kijk hem weer aan.

El Diablo.