• Ik heb ooit een jongen leren kennen via een retro habbo in begin 2010. Daar werd ik enorm goed bevriend mee. Ik kon alles bij hem kwijt, en hij kon dat bij mij. Het werd op een gegeven moment zo hecht dat we op Msn -ja goeie oude tijd :']- gingen praten. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik meer dan een vriendschap voor die jongen voelde..
    Toen ik alle moed in mijn schoenen geraapt had heb ik het hem verteld ergens in de zomervakantie van 2010. Hij vertelde mij dat hij hetzelfde voelde en we stapten over van vriendschap naar een relatie..
    Een paar jaar later raakten we verzeild in een enorme ruzie.. het werd zo erg dat ik er amper nog over kan praten zonder los te barsten in tranen. Ik had hem aan mijn vrienden voorgesteld en dat ging dus fout. Die tijd heeft me enorm veel pijn gedaan.. dit was ergens in 2011/2012.

    Een jaar later pakten we het contact weer op, omdat ik hem gewoon niet uit mijn hoofd kreeg, maar natuurlijk was dat niet zoals eerst. Alles was kapot, Alles.
    Ik was mijn vriend kwijt, mijn maatje.. mijn alles. Door hem voelde ik me weer vrolijk. Maar doordat alles weg was, en we wel gewoon nog praatte, ging ik er helemaal kapot aan. Iets meer dan een maand later heb ik hem een berichtje gestuurd dat we het beter konden stoppen. Daarna heb ik geen reactie afgewacht omdat ik bang was dat hij boos zou worden. Echter heb ik hem nog steeds niet uit mijn hoofd kunnen zetten..


    Hoe vergeet je iemand? Of iniedergeval hoe zet je iemand uit je hoofd..?
    Ik zou hem nog zo graag in mijn leven willen want hij is hét voor mij, maar ik duidelijk niet voor hem..
    Het doet me gewoon te veel pijn, als ik alles kon vergeten dan had ik dat gedaan. Al zijn er nog zoveel leuke gesprekken, ik wil dit rotgevoel niet meer. Het weten wat we ooit waren en wat we nu zijn doet gewoon teveel pijn..
    Ik denk nog echt dagelijks aan hem, en hoe ik zo graag had gewild dat ik mijn vrienden nooit aan hem voorgesteld had... dan waren we nu misschien nog net zo close als toen..


    Little do you know

    dat is nou het leuke aan herinneringen, je 'vergeet' datsoort dingen niet, behalve misschien als je ooit heel oud wordt en dement wordt maar zelfs dan..


    My thoughts are stars I cannot fathom into constellatio

    Ik ben bang dat je het beste advies al hebt gekregen, want het enige wat je het kunt gunnen is tijd. Ik spreek niet uit ervaring, maar de grootste liefdeswond is toch wel het uitgaan van je eerste échte serieuze relatie (heb ik van horen zeggen. Zoals ik zei: ik spreek niet uit ervaring, want mijn eerste serieuze vriend is nu nog steeds bij me). Ik ben bang dat je jezelf van hem af moet zetten en dingen moet gaan doen je niet aan hem doen denken. Geef ook bij je vriendinnen of vrienden aan dat je er moeite mee hebt, die kunnen er dan extra voor zorgen dat je afgeleidt wordt. Maar ik denk dat het grootste deel bij jezelf ligt: probeer ook zelf moeite te doen om jezelf over hem heen te zetten. Als je vrienden moeite doen om je af te leiden, láát jezelf dan ook afleiden, anders helpt het net zo weinig.
    Maar het blijft een kwestie van tijd. Ik zou vooral zeggen dat je niet moet blijven hangen bij hem (of bij de goede en leuke herinneringen van hem) en het langzaam probeert los te laten.
    Heel veel sterkte!


    Deep inside, I've never felt alive

    Ik herken dit. Het is nu een maand uit met mijn ex en het voelt nog steeds als een rauwe wond als ik aan de herinneringen denk. Vooral omdat juist na het uitmaken er misverstanden ontstonden. Anyway, ik hoop dat het verdriet slijt, maar het zal vast niet snel gaan.
    Heel veel sterkte, we komen er uiteindelijk wel uit!


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Als je helemaal zeker weet dat er geen herstel van de relatie mogelijk is, komt het altijd neer op veel tijd.
    Maar je kan het natuurlijk actiever aanpakken dan gewoon 'afwachten'. De meest natuurlijke manier om relaties 'kwijt te raken' is omdat je jezelf allebei (of een van beide) in een heel andere situatie begint dan waar de relatie begon; zoals van school veranderen, verhuizen. Dat is natuurlijk nogal dramatisch en kan jezelf nogal moeilijk in scene zitten in de hoop dat je hem zo kan vergeten, maar je kan eens nadenken wat je van dingen kan veranderen die je in de tijd die je markeert als de periode waar hij een belangrijk deel van je leven was deed. Het kan zijn dat kleine dingen helpen; als je vaak met hem na school chatten kan je proberen die tijd toe te wijden aan iets volledig anders. Gewoon je routine aanpassen. Zoals jij het beschrijft lijkt het dat hij een zeer essentieel deel van je leven was, aangezien je verder wilt zonder dat moet je proberen het 'gat' op te vullen op een andere manier, met nieuwe routines, nieuwe activiteiten.

    Het is niet hetzelfde, maar het kan het probleem makkelijker maken. Ik raad in ieder geval aan op zoek te gaan naar een manier waarop je ten minste probeert het 'vergeet' proces te versnellen, omdat je dan op een down-moment jezelf ten minste kan herinneren aan het feit dat je ten minste probeert. Niets doen aan een situatie die je zo slecht laat voelen is zonder twijfel altijd, altijd het slechtst. (denk ik)


    effort never betrays you

    afwachten, ooit kom je die ene leuke jongen tegen, een nieuw iemand.

    Ik zit nu ook op het moment dat ik mijn ex moet vergeten. Het is vooral afwachten echt. Maar tussendoor vooral veel afleiding zoeken en misschien kun je op zoek naar iets nieuws! Ik ben gaan volleyballen, puur om mijn gedachten te verzetten en iets te hebben wat me totaal niet aan mijn ex herinnert. Dus misschien ook een idee voor jou (;

    Veel sterkte!

    [ bericht aangepast op 21 nov 2014 - 20:02 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Wist ik het maar. :/


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Heel erg bedankt voor alle tips,
    Ik hoop echt dat het me gaat lukken om over hem heen te komen, ik probeer het ook echt. Maar de hoop dat het weer zoals eerst zou kunnen zijn is gewoon nog te groot, ik weet niet waarom maar ik wil het gewoon zo graag terug :l
    Dat is dan echt het grootste obstakel waar ik overheen moet komen.. al lukt dit niet aangezien ik dan ook niet zéker weet dat het écht over is. We kunnen normaal tegen elkaar doen en misschien dat als we weer gaan praten dat we ooit weer close zullen zijn maar dat wachten doet me dan weer pijn :l
    Vooral omdat ik weet dat het mijn eigen domme schuld is dat ik hem kwijt ben..


    Little do you know

    Met tijd vergeet je niet iemand.
    Als je iemand echt heel leuk vind, zal je altijd aan hem blijven denken, ergens blijven ze in je achterhoofd hangen.

    Misschien word het gevoel minder vooral als je gelukkig wordt met iemand anders.
    Maar echt vergeten kan niet.

    Miss niet het beste advies maar ik denk niet dat ik mijn droom jongen ooit kan vergeten.


    you never leave my mind, even when i have a million things to worry about

    Elmorria schreef:
    Met tijd vergeet je niet iemand.
    Als je iemand echt heel leuk vind, zal je altijd aan hem blijven denken, ergens blijven ze in je achterhoofd hangen.

    Misschien word het gevoel minder vooral als je gelukkig wordt met iemand anders.
    Maar echt vergeten kan niet.

    Miss niet het beste advies maar ik denk niet dat ik mijn droom jongen ooit kan vergeten.


    Nee, klopt. Je stopt eerder aan ze te denken en dan zullen er altijd dingen zijn die het Triggeren dat hij weer naar voren komt..
    Ik denk ook niet dat ik hem ooit kan vergeten. Maar het is gewoon sowieso een onmogelijke relatie aangezien hij in belgië woont en ik in Friesland :')
    Ik moet het gewoon opgeven, de gevoelens in een kluis gooien en de sleutel weg gooien of de code vergeten...


    Little do you know

    Deilia schreef:


    "I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]