Voor het lange weg blijven. Ik zou jullie op de hoogte houden, maar al min tijd is opgegaan aan werk en de hormonen dat hun tol beginnen eisen.
En dan nu even de updates;
is hij geen schatje
?We hebben nog steeds geen naam, we raken er gewoon niet uit. Al een geluk hebben we nog 13 weken de tijd om er eentje te zoeken.
Hij weegt op dit moment 1101 gram, wat ontzettend goed is!
Alleen is hij een beetje klein en zal het waarschijnlijk ook geboren worden onder de gemiddelde lengte. Wat op zich niet zo erg is, omdat ik ook gewoon echt geen dikke buik heb voor 27 weken zwangerschap. En hij is in twee weken tijd toch al het dubbel gegroeid. (Van 15% naar 30%, vraagt me niet wat hij bedoeld met %).
Nu heb ik ook wel een beetje jullie advies nodig:
De gynaecoloog wilt dat ik nog meer rust neem, om de groei nog te beteren. Nu heb ik hem verteld dat ik zoveel mogelijk heb gerust als ik kon, maar gewoon niet meer kan rusten omdat ik ook nog werk. Heeft hij me aangeraden voor de gezondheid van mij en het kindje een attest te komen halen bij hem, om te stoppen met werken.
Nu gaan ze op het werk er alles behalve blij mee zijn moest ik een maand voor het eind van mijn contract stoppen.
Maar ik vind dat op dit moment de gezondheid van mij en het kind belangrijker is, of ben ik zo verkeerd?
Ik wil echt niet op 31 weken bevallen om dan mijn kind steeds achter te moeten laten in het ziekenhuis en het maar 1uur per dag mag zien tot het helemaal gezond en sterk is.
En dan even mijn advies voor jullie:
Als je aan kinderen begint, je denkt dat die hormonen wel mee vallen. Wel, dat doet het dus niet :')! Dus iedereen de zegt dat een zwangerschap genieten is: leugenaars!
Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.
