• Ik kwam net een filmpje tegen op youtube (onder spoiler) en dat ging precies over waar ik bang voor ben dat mij gaat overkomen als ik mijn vader voor het eerst ga zien (dat ik gevoelens voor hem krijg, niet het relatie gedeelte).

    Het gaat over een meisje dat haar vader voor het eerst gaat zien en zich aangetrokken tot hem voelt. Er is vaker onderzoek naar gedaan en het blijk dat dit in 50% van de gevallen voorkomt.

    Nu vraag ik me af wat julliehiervan denken.

    Filmpje:

    Op zich interesseert het mij echt niet wat zo iemand doet. Als zij een relatie wil met haar vader, mag ze dat vooral doen. Maar naar mijn mening wordt het zorgelijk zodra ze biologische (dus niet-geadopteerde) kinderen willen krijgen. Als ze dat niet doet, schaden ze niemand echt. Ze klooien een beetje, maar niemand wordt er echt door beschadigd. Op het moment dat je kinderen krijgt, wel. Een kind uit incest heeft gewoon veel meer kans op aandoeningen.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    Of je het nu persoonlijk goed of fout vind, het is sowieso al bij wet verboden (of dat dacht ik toch). Ik snap wel dat het vreselijk moet zijn om dit door te maken. Gevoelens zijn geen knop die je kunt aan- en uitzetten.

    Maar ik denk dat je een klein beetje te snel bang wordt (: Dit is niet echt meteen iets om je zorgen over te maken. Geniet ervan om eindelijk je vader te leren kennen en bouw een band met hem op. Hoe banger je bent om iets verkeerd te doen, hoe meer kans je hebt dat het gebeurt. Dat is zoals hoofdpijn: hoe meer je er aan denkt, hoe erger het wordt.
    Dus stop met piekeren (;

    Goed, ik weet het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer het toch maar. Het is ook in 50% van de gevallen niet voorgekomen!


    En eventjes om te laten zien dat ik niet gewoon wat zit te brabbelen: Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 13 was. Daar had ik geen enkel probleem mee, maar in het weekend ga ik naar mijn vader en dat vond ik in het begin vreselijk eng.
    Mijn papie is echt een geweldige man die zielsveel van me houdt (op de normale vader-dochter manier) en me nooit iets zou aandoen. En toch was ik bang dat hij me zou.. aanraken etc. Ik heb er echt een jaar lang NODELOOS stress van gehad. Daarbij voel ik me nog steeds schuldig voor mijn wantrouwen....

    Dit is natuurlijk niet hetzelfde, maar ik wil gewoon zeggen dat je niet direct bang moet zijn omdat er een kans is dat er iets gaat gebeuren (:


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Somnephilia schreef:
    Of je het nu persoonlijk goed of fout vind, het is sowieso al bij wet verboden (of dat dacht ik toch). Ik snap wel dat het vreselijk moet zijn om dit door te maken. Gevoelens zijn geen knop die je kunt aan- en uitzetten.

    Maar ik denk dat je een klein beetje te snel bang wordt (: Dit is niet echt meteen iets om je zorgen over te maken. Geniet ervan om eindelijk je vader te leren kennen en bouw een band met hem op. Hoe banger je bent om iets verkeerd te doen, hoe meer kans je hebt dat het gebeurt. Dat is zoals hoofdpijn: hoe meer je er aan denkt, hoe erger het wordt.
    Dus stop met piekeren (;

    Goed, ik weet het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer het toch maar. Het is ook in 50% van de gevallen niet voorgekomen!


    En eventjes om te laten zien dat ik niet gewoon wat zit te brabbelen: Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 13 was. Daar had ik geen enkel probleem mee, maar in het weekend ga ik naar mijn vader en dat vond ik in het begin vreselijk eng.
    Mijn papie is echt een geweldige man die zielsveel van me houdt (op de normale vader-dochter manier) en me nooit iets zou aandoen. En toch was ik bang dat hij me zou.. aanraken etc. Ik heb er echt een jaar lang NODELOOS stress van gehad. Daarbij voel ik me nog steeds schuldig voor mijn wantrouwen....

    Dit is natuurlijk niet hetzelfde, maar ik wil gewoon zeggen dat je niet direct bang moet zijn omdat er een kans is dat er iets gaat gebeuren (:

    Blijkbaar is er een staat in amerika waar het wel legaal is. Ik vind ook wel dat het moet kunnen als beide partijen er eens mee zijn (maar ook alleen op de manier dat je elkaar niet al sinds de geboorte kent). En er geen kinderen uit voort komen. (:

    Ja, ik zal ook langzaam aan mijn vader leren kennen. Eerst zijn zussen en dan hij zelf. Daarna zijn ouders misschien nog.

    Ik zou je hier niet al te druk in maken hoor, (:
    Wees ook niet afgeschrikt als je plots een soort van genegenheid of verbinding gaat voelen met hem, je meteen verliefd bent. Liefde komt in vele vormen voor en is complex, ik voel ook vaak emotioneel diepgaande dingen voor bepaalde mensen in mijn leven, wat me soms verward/bang maak, tot ik mezelf erop wijs dat ik me nog niet kan voorstellen één van die mensen te willen kussen, laat staan dat ik ermee in bed zou willen duikelen. Liefde is complex en komt in vele vormen voor. Ik weet dat het in dit filmpje wel over emotionele én seksuele aantrekkingskracht gesproken wordt; toch zou ik jou daar totaal geen zorgen in maken, als je het niet wilt of het onmogelijk acht, er grenzen zijn, gebeurt het meestal niet. Trouwens, als je niet eens weet wie die mensen zijn daar ergens in Amerika.
    Niet te veel om dit te zitten tobben - zolang jij jezelf niet aangetrokken voelt om met hem naar bed te gaan, is er geen enkel probleem.
    En inderdaad, niet over piekeren! Anders wordt je al snel bevangen in de illusie - denkend dat je iets voelt, terwijl dat in wezen gewoon lucht is. (;

    [ bericht aangepast op 21 jan 2015 - 21:16 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    -Sorry, dubbelpost -

    [ bericht aangepast op 21 jan 2015 - 21:16 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    I'm speechless...


    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.” ~ Albert Einstein

    Volgens mij kun je over elke random man zeggen dat je je in 50% van de gevallen tot hem aangetrokken voelt toch? Ik vind dat niet per se iets raars. Er is ook een verschil tussen iemand knap vinden en iemand willen zoenen. Je mag je vader best een knappe man vinden hoor. Ik vind mijn vader ook knap voor zijn leeftijd. Maar dat betekent niet dat ik me aangetrokken tot hem voel. Ik denk ook niet dat je daar bang voor hoeft te zijn.


    Life is hard and then we die

    Somnephilia schreef:
    Of je het nu persoonlijk goed of fout vind, het is sowieso al bij wet verboden (of dat dacht ik toch). Ik snap wel dat het vreselijk moet zijn om dit door te maken. Gevoelens zijn geen knop die je kunt aan- en uitzetten.

    Maar ik denk dat je een klein beetje te snel bang wordt (: Dit is niet echt meteen iets om je zorgen over te maken. Geniet ervan om eindelijk je vader te leren kennen en bouw een band met hem op. Hoe banger je bent om iets verkeerd te doen, hoe meer kans je hebt dat het gebeurt. Dat is zoals hoofdpijn: hoe meer je er aan denkt, hoe erger het wordt.
    Dus stop met piekeren (;

    Goed, ik weet het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer het toch maar. Het is ook in 50% van de gevallen niet voorgekomen!


    En eventjes om te laten zien dat ik niet gewoon wat zit te brabbelen: Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 13 was. Daar had ik geen enkel probleem mee, maar in het weekend ga ik naar mijn vader en dat vond ik in het begin vreselijk eng.
    Mijn papie is echt een geweldige man die zielsveel van me houdt (op de normale vader-dochter manier) en me nooit iets zou aandoen. En toch was ik bang dat hij me zou.. aanraken etc. Ik heb er echt een jaar lang NODELOOS stress van gehad. Daarbij voel ik me nog steeds schuldig voor mijn wantrouwen....

    Dit is natuurlijk niet hetzelfde, maar ik wil gewoon zeggen dat je niet direct bang moet zijn omdat er een kans is dat er iets gaat gebeuren (:

    Nope. Het is legaal/niet verboden, maar seksueel misbruik is wel verboden. Aangezien dat vaker voorkomt/daar meestal van uit gegaan wordt is het in die zin niet toegestaan.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."