Trohman schreef:
Eens. Tot op zekere hoogte is wat we denken en vinden vastgelegd in de Grondwet en in onze cultuur, waardoor onze ideeën van goed en slecht grenzen kennen. Máár er wordt heel veel binnen en soms ook buiten die grenzen gedacht.
Denk maar eens aan discussies over de doodstraf: de een vindt dat diegene het verdient, de ander vindt dat zoiets niet kan. Zo hebben we voor onszelf bepaald dat dat goed of slecht is.
Om even in te haken op het voorbeeld van Histoire: iedereen in de westerse wereld vindt dat mannen en vrouwen gelijk zijn. Dat is dus niet zo. Je hebt altijd een partij als SGP met mensen die vinden dat vrouwen niet meer mogen werken. Dit komt door hun cultuur die hun heeft beïnvloedt om werkende vrouwen slecht te vinden. Cultuur en omgeving beïnvloedt, maar het individu heeft altijd het laatste woord.
Helemaal waar. Inderdaad kan je het dan ook weer afvragen, hoe het komt dat bepaalde individuen daar niet achter staat. Ook die zijn in hun leven aan bepaalde invloeden onderhevig geweest, waardoor ze denken wat ze denken. Ik bedoel het inderdaad niet zwart - wit. Niemand heeft ooit dezelfde ethische meningen. Maar het proces van sociologische beïnvloeding (+genetica), vormt het individu wel, en in wat het individu dan gelooft en waar het achter staat.
Er is altijd kritische zin.
En toch ben je gelimiteerd door het basispakket. Die we soms zelf al lang niet meer inzien.
Er zijn ook altijd nog culturele grondpatronen in het spel.
Ook gelijkheid bij man en vrouw bijvoorbeeld. Een cultureel grondpatroon. Een historisch/westers gevecht die nog altijd niet is uitgestreden. Dus je wordt als het ware: 'in het debat geboren.'
Zelfde met de kerk vroeger. (Vandaag ook nog niet helemaal, uitgestreden, maar om het nu even als voorbeeld te nemen, aangezien weinig jongeren voorzover ik weet nog hun leven op het spel zouden zetten, om te gaan vechten in het pauselijke leger, tegen de Italiaanse staat)
Als er vandaag haast niemand in België/Nederland nog belang aanhecht, en nog fel belang hecht aan pauselijke macht bijvoorbeeld, maar honderd jaar geleden nog wel, dan is dat omdat het maatschappelijke ons als individu in die richting stuwt - en omdat het culturele grondpatroon (deel van onszelf), daarin is opgeschoven.
Ook debatten zijn culturele grondpatronen, en staan los van ons.
Man - Vrouw, Vrijheid - Gelijkheid, Kapitalisme - Sociale zekerheid. Het belang van mensenrechten, waarde van het individu, de mens zien als individu (die gerespecteerd moet worden. Doodstrafkwesties, mensenrechtenkwesties. Kwam niet ter sprake bij de offercultuur van de Azteken. Heel Westers [Holocaust, renaissance, verlichting]) Allemaal culturele grondpatronen, die aantonen hoe beperkt we zijn. We hebben andere meningen, omdat we allemaal een andere levensweg belopen. Als mensen in een sterk racistisch gezin opgroeien, en je probeert als niet - racist een gesprek ermee aan te knopen, zie je hoe moeilijk die mensen het hebben (en jijzelf ook), om uit je eigen denkkader te breken. Ik ga niet zomaar ineens racistisch worden, maar aan mijn eigen mening blijven vasthangen. Dus het individu hangt wel heel erg vast aan iets. In welke mate ben je als individu zélf vrij en heb je écht het éigen woord in iets?
[ bericht aangepast op 3 feb 2015 - 11:49 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.
