Tweelingen gezocht - Story problemen

Ik ben misschien van plan een kortverhaal te schrijven over een tweeling.
Nu is het zo dat ik zelf ook wel een tweeling ben, maar toch zou ik graag eens van andere mensen horen wat zij leuk/minder leuk vinden aan een tweeling zijn.
Dus ben jij een tweeling en heb je gewoon iets leuk daarover te vertellen of andere dingen die je denkt dat nuttig kunnen zijn voor mijn verhaal, dan mag je het altijd hieronder zetten.
Dus geen schrik, ik bijt niet (:
Zet hieronder gewoon iets neer over je leven als tweeling.
(moesten er mensen zijn die een tweeling kennen kan dit ook handig zijn. Dus wil jij ook graag iets kwijt over het handige aan een tweeling kennen of juist niet dan mag je het hier ook altijd wegzetten)
En wie weet komt er wel een deel van jou verhaaltje,... voor in mijn verhaal (wel herschreven met mijn eigen woorden natuurlijk. Ik maak nog steeds mijn eigen verhaal maar wil me baseren op een grond van waarheid)

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Undine schreef:
(...)
Dat lijkt maar zo. Tweelingen gaan op dezelfde manier met elkaar om als broers en zussen doen, maar personen denken er graag meer van omdat ze wellicht op elkaar lijken ofwel "erachter komen" dat ze tweeling zijn.

Seasons will change, but I shall remain

Undine schreef:
Omdat ik geen flauw idee heb hoe ik dit netjes kan brengen, zeg ik het maar in één keer.
Ik heb een hekel aan zulke topics, of althans dingen waar tweelingen in centraal staan. Kan iemand me even uitleggen wat er bijzonder aan is?

[ bericht aangepast op 11 mei 2015 - 17:45 ]

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Verder iedereen alvast enorm hard bedankt (:

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Oehh, doet me eraan denken dat ik nog een tweeling ken. Ze wonen naast me x)
Deze keer is het een een eiige. Eerst dacht ik dus dat het één persoon was --" heel awkward. :'D
Ze zijn vrijwel altijd samen en lijken erg op elkaar, qua karakter ken ik ze niet zo.

Oehh! Ik kom op nog eentje! Twee mannen, een eiig. Deze ken ik wel beter. Ze lijken wel sterk op elkaar (al zie ik wel verschil). Qua karakter is de ene juist heel praterig en dominant, terwijl de andere zeg maar 'onder de sloef ligt' en eerder teruggetrokken.
Iets wat wel eens voorkomt, is dat ze elkaar zinnen afwerken. :') Het is echt zo eng. xd Voor de rest hebben ze niet echt iets speciaals.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

GusWaters schreef:
(...)
Ik zeg toch niet dat er iets speciaal aan is, ik ben zelf een tweeling ik weet heus wel hoe het is.
Alleen is net iets handiger en eerlijker dat ik ook even naar de mening van anderen vraag over het tweeling-zijn dan dat ik mijn verhaal begin te schrijven en dat mensen gaan denken dat het algemeen over tweelingen gaat terwijl het gewoon mijn eigen mening is.

Mijn verhaal gaat er juist over om de clichés rond tweelingen te doorbreken, maar oké sorry als dat niet duidelijk genoeg was. Ik vroeg me gewoon af of enkel ik zo mijn meningen had over tweelingen of dat dat ook zo bij andere mensen was.

Quiet the mind, and the soul will speak.

@undine mijn bedoeling was niet om jouw reactie af te breken.
Ik hoopte gewoon te verduidelijken dat we eigenlijk hetzelfde bedoelden. (al zie ik nu dat ik daar dus jammer genoeg niet in ben geslaagd).
Het spijt me als je dit zag als een soort van aanval.
Ik begrijp wat je bedoelt met wat je hierboven schrijft.
En ik had wel degelijk door dat je een tweeling was, iemand anders zou nooit zoiets schrijven. (Again niet slecht bedoeld, maar enkel tweelingen denken zo over het tweelinggebeuren omdat er inderdaad veel mensen zijn die ons niet zien als afzonderlijke mensen met andere eigenschappen,...)

[ bericht aangepast op 11 mei 2015 - 20:56 ]

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Ik ken, even denken, vier twee-eiige tweelingen, vijf een-eiige en één drieling (als je daar wat aan zou hebben). De ene tweeling kan elkaar niet af, de andere merk je niet echt iets speciaal op en de andere waren zo close dat ze een eigen taaltje hadden... Ik denk dat het gewoon van de mensen zelf afhangt of er iets 'speciaal' is aan hun band of niet.

Ik vind (vooral eeneiige) tweelingen biologisch gezien gewoon heel interessant. Natuurlijk zijn jullie verschillende personen, geloof me, dat heb ik ook door, en hebben jullie verschillende trekjes. Mijn achterneven hebben zelfs een verschillende geaardheid, maar het is, vind ik, fascinerend om te weten dat jullie ooooit, bij het allereerste celletje van jullie bestaan, één en dezelfde waren. Genetisch gezien is er, tenzij er minieme mutaties etc. hebben voorgedaan, geen verschil tussen eeneiige tweelingen (tenzij je één van die ultrazeldzame gevallen bent waarbij de geslachtschromosomen gesplitst zijn). Gelukkig bestaat er iets zoals omgevingsfactoren waardoor er twee mooie, unieke personen ontstaan en dus geen klonen.

Oké, een hele uitleg om te zeggen waarom ik tweelingen zo speciaal vind. Even weer on-topic: ik weet niet hoe het is om een tweeling te zijn, maar ik weet wel dat het vreselijk vervelend is voor mezelf en voor hen als ik ze niet uit elkaar kan houden. Mijn nonkels kan ik nu wel uit elkaar houden, maar de zonen van één van hen, niet. Echt vervelend aangezien de ene vader is geworden (geloof het of niet, maar ook van een eeneiige tweeling) en de ander niet en ik weet niet wie van de twee wie is. Ik vergeet altijd welk karakter bij welke naam hoort.

Oh, en een andere twee-eiige tweeling maken altijd verschrikkelijke ruzie omdat ze elkaar niet kunnen uitstaan, maar ze worden wel altijd bij elkaar gezet omdat ze zussen zijn. Dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je liever geen tweeling bent (;

Mhm?

Een vriendin van mij heeft een tweelingbroer en ze heeft een ontzettende hekel aan hem. Dag, sprookje.

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

Ik heb twee neven die een tweeling zijn (eeneiig) en zo goed als niemand kan ze uit elkaar halen :'D Ze hadden ooit allebei een andere kleur ring zodat we ze konden herkennen. Inmiddels weet ik het ongeveer, maar voornamelijk door te kijken naar wie hun vriendin is. Oeps. Ik zie ze ook niet zo vaak, dus ja.
Maar wat ik ervan gemerkt heb, is dat ze wel heel veel samen doen en ze wonen nu allebei op zichzelf, maar nog steeds echt maar iets van twee straten bij elkaar vandaan. Meer zou ik je niet kunnen vertellen, daar zie ik ze eigenlijk te weinig voor.

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

Ik heb nichtjes die twee eigen tweeling zijn. Ze zijn heel hecht, als ze elkaar bijna de hele dag niet hebben gezien dan knuffelen ze elkaar meteen als ze elkaar weer zien. Ze doen alles voor elkaar, de een is bang voor spinnen dan slaat de ander de spin voor haar dood. Ze zijn nu is iets in de twinting en wonen ook samen in hun appartement. Ze werken ook in het zelfde café/restaurant en soms komen ze met elkaars kleren terug thuis, ze delen werkelijk alles. Ik vind het altijd mooi ze zo bezig te zien, dat beschouw ik als echte liefde.
Daar in tegen ken ik ook een ééneigentweeling, ik heb er 4 jaar mee in de klas gezeten. Dat was echt een nachtmerrie, die twee hadden juist echt een hekel aan elkaar. Ze verrieden elkaar met alles, maakte ruzie als de één van de ander al een pen leende. Zo gauw ze konden hebben ze verschillende levenspaden gekozen.

Ik zeg niet dat het altijd zo is, maar dat iemand een tweeling ééneigen is betekent niet meteen dat ze close zijn dan een tweeeigentweeling.

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Mijn vader is een eeneiige tweeling en hun moeder, dus mijn oma, is ook een eeneiige tweeling (genetisch? Dunno). Toen ik nog bij mijn vader kwam, waren we heel vaak bij zijn tweelingbroer, die waren veel closer met elkaar dan met hun andere broers. (mijn ooms) Ook mijn oma en haar tweelingzus zijn levenslang beste vriendinnen geweest. Onlangs is de tweelingzus van mijn oma overleden.

Op de basisschool heb ik bij twee tweelingen in de klas gezeten, die speelden samen één rol in de afscheidsmusical, omdat we nogal een lange hadden uitgekozen en zodat er minder een-woord-rollen zouden zijn. "Het verschil zie je on-stage toch niet," aldus onze juffrouw.

Searching heavens for another earth

Undine schreef:
(...)

Als er personen op mijn reactie reageren, prefereer ik wel iemand die daadwerkelijk heeft gelezen wat ik geplaatst heb. Heb ik gezegd dat jij het speciaal vindt om tweeling te zijn? Zie je dat ergens in mijn reactie staan? Bovendien heb ik dus wel jouw bericht gelezen, wat al blijkt anders had ik er niet op gereageerd. Ja, ik weet dat je een tweeling bent, lieve meid.
Het commentaar op jouw topic is niet eens slecht bedoelt, simpelweg een ongelukkig verwoord bericht van hoe ik erover denk. Het is nu eenmaal zo, naar mijn idee, dat mensen in het algemeen graag willen geloven dat tweelingen één of andere magische bond hebben. Elkaars pijn voelen, gedachten lezen, alles samen doen, etcetera . . . Allemaal cliché's waar ze graag in willen geloven. Natuurlijk kunnen ze wel een diepe verbintenis hebben, dat sluit ik niet buiten, maar er wordt zo'n ongelooflijke heisa over gemaakt. Het zijn geen aliëns, people, het zijn ook maar gewone mensen, die toevallig op elkaar lijken. Om de één of andere reden vinden ze dit uiterst fascinerend. Niet alleen durven ze zulke dingen te vragen, soms willen ze deze theorie ook testen— alsof het vragen niet brutaal genoeg was. Wanneer een tweeling geen van deze stereotypen heeft, kan het zijn dat dit als kwetsend wordt ervaren.
      Er zijn meerdere malen uitspraken naar mijn hoofd gegooid geweest dat ze "ook een tweeling willen zijn", of —mijn persoonlijke favoriet— "Hoe is het om een tweeling te zijn?" En eerlijk gezegd, dat begint me wel lichtelijk te ergeren. Misschien wilt degene dat wel werkelijk. Alleen, iemand die dat niet is, weet niet hoe het voelt, en mocht dat wel zo zijn, zou je die verklaring niet snel maken. Mensen zijn gefascineerd door het idee van een tweeling, maar de realiteit van het tweeling — zijn is vaak ingewikkelder dan je zou denken. Daarbij slaat deze vraag nergens op: Tweelingen kennen niets anders dan om dat te zijn, er valt niets te vergelijken. Het is alsof je aan iemand vraagt, "Hoe voelt het om geen tweeling te zijn?" Ze zijn individuen, behandel ze ook zo. Ze hebben hun eigen identiteit, hun eigen normen en waarden. Het is enorm beledigend als personen zulke vragen ofwel opmerkingen maken enkel en alleen omdat ze een tweeling zijn: Het vermindert hun individualiteit.
Ze gaan ieder hun eigen weg, hebben hun eigen vrienden, kleding— en muziekstijl. Ze hebben een naam, en dat is niet "de tweeling". Hiermee is dus mijn vorige reactie geheel uitgelegd, dus ik verwacht niet meer zo'n respons, alsof ik er geen weet van heb.


So, my rant is done.
En voor het geval je het nog niet doorhad: ik ben dus eveneens een tweeling. Ik weet precies waar ik het over heb.

† Love? I want to sleep.