|| You are what you believe yourself to be || Speeltopic || - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

9 juni 2015 - 10:11

nakito 1314

You are what you believe yourself to be

Anno 2015 is de duistere wereld van de mental ill hospitals niet meer denkbaar en langzaamaan naar de achtergrond verdwenen.
Mentale problemen, gedragsstoornissen worden uitgebreid verklaart bij een psycholoog.
Toch is niet iedereen deze tijd vergeten en blijft er een soort brandende verlangen naar de oorzaak van deze stoornissen.
Zij noemen zich de 'HASO' (human analyzing scientists organisation) en hebben een experiment opgezet,
met goedkeuring van de politieke leiders wereldwijd.
Elk continent heeft zijn eigen team die zich bezig houdt met de oorsprong van deze zogenaamde mentale stoornissen.
Om hier achter te komen is deze selectieve groepering bezig met doen van onderzoeken. Opzoek naar antwoorden…

Verhaal

Cleverwood's bay is een klein plaatsje in het noorden van Schotland. Een zelfvoorzienend dorpje, waar de inwoners haast op een hand te tellen zijn. In dit gebied staat een oud landhuis, dat vroeger diende als woonplaats voor de gouverneur van dit gebied. Sinds kort wordt het gebruikt als basis voor het Europese continent.

Het experiment luidt als volgt. Er worden uit heel Europa vijf jong volwassenen met mentale problemen naar het landhuis in Cleverwood's bay gebracht. Onder het nom van een nieuw behandelingstraject. Daarnaast komen er ook vier 'gewone' mensen te wonen. De negen jongeren krijgen toezicht van twee onderzoekers. Deze houden hen dag en nacht in de gaten. Ook voeren ze behandelingen uit, welke sommige verdacht veel in de buurt komen bij de behandelingen uit het verleden. Waarbij je je gaat afvragen of zij zelf geen behandeling nodig zijn.

De vijf mental ill patiënten hebben er geen idee van, dat de ander vier geen problemen hebben. De vier vrijwilligers worden behandeld als de andere vier. De vier 'gewone' mensen, doen vrijwillig mee aan het experiment. Ze krijgen er bovendien een aardig zakcentje voor. Zij denken dat ze worden gevraagd aan het experiment mee te doen, om te kijken of de toestand van de andere vijf verbeterd wordt. Door invloed van de aanwezigheid van mensen zonder een stoornis. Maar is dit wel de reden waarom zij hier zijn? De vraag is gaan zij uiteindelijk geloven dat zij toch niet zo normaal zijn als ze eigenlijk dachten te zijn?
You are what you believe yourself to be...

The HASO experiment: district Europe
Onderzoeksvraag: Hoe makkelijk is een mens te manipuleren.
Het doel: Concluderen of een mentale stoornis aan te leren is of niet.
Duur experiment: 1 jaar.
Deelnemers: 5 mental ill patiënten, 4 vrijwilligers, 2 HASO onderzoekers.
Waar: Cleverwood's bay, North Schotland.

Invullijstje

Rol:
Naam:
Leeftijd: (17+/25-)
Innerlijk:
Uiterlijk:
Geschiedenis:
Seksuele voorkeur:
Relaties:
Mentale stoornis (eventueel):
Extra:

Regels

- Geen perfecte personages
- Zorg gerust voor drama, maar houdt het wel realistisch
- Geen pesten buiten de rpg (personages mag wel)
- 16+ toegestaan
- Woordenaantal 100+
- Max 2 personags

Rollen
Mental ill patiënten
– Julie Octavia Wilkinson ~ Hecuba
– Noah Anderson ~ SleepyAsh
– Jax Kellin Scofield ~ TylerJoseph
– Brishen 'Brix' Ravens ~ Hippogrief
– Avery Lily Penotty (Kayla, Thomas) ~ Khronos

Vrijwilligers
– Jenna Amber Morisson ~ Nakito
– Dylan Wilkinson ~ Hecuba
– Valetina Oceana Hannigan ~ Allete
– Spencer Justin Robertson ~ Balloo

HASO onderzoekers
– Connor Eugene Webster ~ Dandocal
– Sunshine 'Sunny' Morrison ~ Dandelions

Rollentopic
Praattopic
Speeltopic

[ bericht aangepast op 16 juni 2015 - 18:38 ]
When you believe your dreams come true

16 juni 2015 - 19:00

nakito 1314

Jenna Amber Morisson

Ik kreeg weinig reactie van de mensen om mij heen. Ik keek Vale ongemakkelijk aan. Wat moesten we nu doen? Contact maken met de mensen of wachten op de begeleiders? De meeste mensen die ik zag staan waren jonger dan mij. Toch werd ik wel een beetje nieuwsgierig hoe het gebouw er uit zou zien. ik zag vele grote houten deuren, waarvan ik benieuwd was wat ik daar achter aan zou treffen. Omdat Vale niets zei, besloot ik een rondje te maken door de enorme hal. Buiten de deuren en een paar tafeltjes was er niet veel te zien. De 2 jongens die net in de hal stonden waren een gang in verdwenen. Toen ik voorzichtig om het hoekje keek, naar de gang waar zij in verdwenen waren, sprong ik geschrokken achteruit. Een jongen kwam in blinde paniek langs gerend en verdween door de voordeur naar buiten. Vlug liep ik terug naar Vale, bij haar voelde ik me tenminste een beetje op mijn gemak. "Hi, Ik ben Dylan, wie ben jij?" mijn lichaam verstijfde van de plotselinge stem achter mij. Ik draaide me om en keek recht in twee blauw ogen die mij vriendelijk aankeken. "Ik, uuhh" stamelde ik. Voor een moment wist ik niet zo goed wat ik moest zeggen. Snel herpakte ik mijzelf. "Heey, ik ben Jenna" glimlachte ik.

[ bericht aangepast op 16 juni 2015 - 19:02 ]
When you believe your dreams come true

16 juni 2015 - 19:27

Villanelle 14555

Jax Kellin Scofield
"I'll never let myself believe someone really loves me."

Julie antwoorden niet. Reageerde niet op mijn verwarring over haar broer, wat bij mij enkel meer vraagtekens opriep. Met iedereen die hier zat was wel iets mis. Al was het moeilijk toe te geven dat je zelf een probleem had, misschien was het nog moeilijker om toe te geven dat iemand waarvan je hield niet spoorden. Ik wist het niet. Ik had niemand waarvan ik hield, of die van mij hield. Ik kon het me enkel voorstellen. Gelukkig bleef ik er nuchter onder en kon ik de veelte harde waarheid over dat ze waarschijnlijk inderdaad niet spoorde niet uitlaten. Het was niet expres en ik persoonlijk had nog niks kunnen ontdekken waarom ze hier zat, maar het was gewoon weer zo'n ondoordachte opmerking waarvan ik later pas besefte wat ik gezegd had. Vandaar dat ik meteen mijn excuses aanbood, maar niet zonder een lichte grijns op mijn gezicht. Ik had gewoon moeite met dingen serieus nemen. Het was niks persoonlijks. Daarbij was het echt niet slecht bedoeld. Gelukkig brak er ook een grijns op Julie's lippen door en wist ik zeker dat ik iemand gevonden had, waar ik de tijd hier mee door wilde brengen. Ze leek te begrijpen dat het goed bedoeld was en niet om haar nog meer in de put te werken. Ik grinnikte zachtjes en kon niks anders doen dan ook kort mijn armen om haar heen te slaan. 'En nu niet meer huilen. Je bent veel knapper als je lacht.' En ik werd er ongemakkelijk van, -maar dat liet ik maar even achterwegen, zei ik toen ze haar tranen droog veegde. Ik grinnikte zachtjes toen ze over het opberghok waar we instonden begon. 'Ja, bekijk hem maar goed zodat je straks alles weet te vinden voor als je corvee hebt.' Grijnsde ik, waarna ik haar toch iets serieuzer aankeek. 'Durf je het nog aan, of blijven we hier voor altijd staan? want in dat geval waarschuw ik je alvast, Ik ben waarschijnlijk niet de juiste persoon waar je letterlijk opgesloten mee wilt zitten.' Zei ik onschuldig. Opgesloten zaten we al, maar in de inrichting zelf hadden we iets meer ruimte dan in een bezemkast.

[ bericht aangepast op 16 juni 2015 - 19:27 ]
''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

16 juni 2015 - 20:58

Balloo 294

Spencer Justin Robertson
Outfit • Vrijwilliger

“Let's play truth or dare, or maybe just dare, since no one knows how to tell the truth anymore.”

Diep in gedachten stond ik een tijdje voor mij uit te staren waardoor ik verward rond keek toen zowel Julie als Brishen en Jax waren verdwenen. Enkel stond er nog een blond meisje dus besloot ik maar om haar aan te spreken. Langzaam draaide ik mijn hoofd en lichaam haar kant op en bekeek haar met een snelle blik. Mijn wenkbrauwen schoten net iets te ver omhoog op mijn voorhoofd. Ik hervatte mezelf snel en probeerde een openingszin te vormen in mijn gedachte. De letters belanden op mijn tong en ik sprak ze uit in woorden, in weinig woorden. "Hey, ik ben Spencer, Spencer Robertson." Met mijn armen losjes over elkaar heen geslagen om mezelf een houding te geven keek ik vanuit mijn ooghoek naar de verschillende types die al naar binnen liepen, om me vervolgens te bedenken dat dit stuk voor stuk mensen waren met problemen. Ze waren anders dan anderen en daarom waren ze uitgenodigd. Mijn blik gaat weer terug naar het meisje voor mij en glimlach breed waardoor mijn tanden zichtbaar worden. "Dus, al vaker in zulke inrichtingen geweest?' vroeg ik en keek nieuwsgierig om me heen. Ergens gaf deze plek me de rillingen, vooral omdat niemand, behalve iedereen die hier was, van het bestaan afwist. Maar ik wist dat het het beste was en was vooral ook enorm interessant. Het was als een nieuwe start in mijn leven en die had ik hoog nodig.

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

16 juni 2015 - 21:11

Eilandpiraat 4618

Julie Octavia Wilkinson ~ outfit TRIGGER WARNING
"If you want to break me, I'm already on my knees."
"En nu niet meer huilen. Je bent veel knapper als je lacht." Een lachje ontsnapte uit mijn mond terwijl de tranen langzaam stopten. "Ik vind mijn huilhoofd persoonlijk mooier, maar het is maar waar je van houdt." Toen hij zei dat ik het goed in me op moest nemen in verband met eventuele corvee, trok ik grinnikend een wenkbrauw op. "Alsof bezemkasten alleen voor corvee zijn." Ik knipoogde naar de jongen tegenover me, verbaasd door mijn lef; dit had ik normaal nooit durven zeggen. Toen hij me vroeg of ik verder kon, knikte ik. "Ligt eraan, ik vind het best gezellig zo." Glimlachte ik zwakjes, en knikte toen nogmaals. "Let's go. Er is nog veel meer te onderzoeken en ik heb nog geen spook gezien. Dat kan ook komen doordat ik nog geen spiegel heb gezien." Een Ik keek naar Jax, en zette toen weer voorzichtig een stapje in zijn richting, naar de deur.

Spinning around, I'm weightless.

16 juni 2015 - 22:03

Villanelle 14555

Jax Kellin Scofield
"I'll never let myself believe someone really loves me."

Nu het weer wat luchtiger werd, wilde ik dat graag zo houden. Ik was gewoon niet goed met gevoelens. Niet met die van mezelf en al helemaal niet die van anderen. Bij mij moest je zijn als je, je verveelde en stomme grappen wilde. Niet als je wilde uithuilen. Dus het was te verwachten dat ik met stomme opmerking kwam. Daar was ik gewoon een held in. 'Dan heb je geen smaak.' Grijnsde ik, toen Julie beweerde dat haar huilhoofd charmanter was. Toen Julie een foute opmerking maakte over het opberghok, schoot ik in de lach. 'Ik weet niet waar je het over heb.' Zei ik als de onschuld zelfe. Tuurlijk. Het was verboden om bij elkaar op een kamer te slapen in inrichtingen, dus ik had in elk gesticht waar ik had gezeten, wel een bezemkast van binnen gezien. Ik was misschien gestoord, ik was nog steeds een gezonde jongen met behoeftes. Ik schudden even mijn hoofd. Ze was echt veelte negatief over zichzelf. 'Nou, dan gaan we maar eens een spiegel zoeken.' Grijnsde ik, waarna ik ik haar een setje de kast uitgaf, mijn arm in die van haar haakte en mijn arm in die van haar, om haar vervolgens de gang door te trekken.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

22 juni 2015 - 21:17

Eilandpiraat 4618

Julie Octavia Wilkinson ~ outfit Trigger.
"Maybe you can help me forget."
Jax zei dat we een spiegel moesten gaan zoeken, waarna hij me voorzichtig de kast uit duwde, zijn arm in die van mij haakte - wat een beetje pijnlijk voelde in verband met het feit dat de wondjes op mijn arm nog heel nieuw waren, en dus erg gevoelig - en me de gang door trok. Glimlachend liet ik me meetrekken, terwijl ik om me heen keek. "In de gang gaan we echt geen spiegels vinden hoor." Grinnikte ik, "daarvoor moeten we toch echt een badkamer vinden." Ik trok een wenkbrauw op en keek grinnikend naar de jongen naast me. "Al weet ik niet of ik dat wel durf, met een jongen in een badkamer staan. Zeker met jou. Engerd." Ik knipoogde glimlachend naar de jongen en liet vervolgens even zijn arm los om naar een deur toe te lopen en deze te openen.

Spinning around, I'm weightless.

28 juni 2015 - 1:03

Villanelle 14555

Jax Kellin Scofield
"I'll never let myself believe someone really loves me."

Ik moest wat gaan doen. De energie die door mijn lichaam raasde werd te erg. Al probeerde ik het enorm te onderdrukken. Op de een of andere manier wilde ik absoluut geen aanval krijgen bij Julie. Ik wilde niet voor schud staan, haar nog afschikken. De reden dat toen ik haar de gang optrok en mijn tas voor de vorige deur zag staan. Ik haar heel even los liet, om er voor neer te buigen en mijn potje pillen uit het voorvak te halen. Ik nam ze niet vaak. Ik werd er namelijk vaak depressiever van dan goed voor me was. Maar ik kon de herrie in mijn hoofd niet meer aan. Snel haalde ik er een pil uit, waarna ik mijn arm weer in die van Julie haakte en haar verder door de gang trok. 'dan moeten we maar weer een kamer in he.' Grijnsde ik, waarna ik de pil achterover gooide en haar al naar een deur toe trok. Ze was me alleen voor. 'Een slaapkamer en opberghok vind je geen probleem, maar bij een badkamer krijg je bedenkingen.' Onschuldig keek ik haar aan terwijl ze een deur opende. Het was alleen weer een andere slaapkamer. 'Ben jij even blij dat ik hier niet zit vanwege moordneigingen of verkrachting.' Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen. Mensen waren vaak bang voor me, maar vaak niet om de goede reden.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

29 juni 2015 - 14:14

Itsuki 3513

SleepyAsh went Itsuki (hoofdletter i gewoon)

Vampire + Servant = Servamp

Index RPG Actieve Topics Zoek