Life in West Bay • Speeltopic 1# - Speeltopics

Er is een klein gehucht aan de kust van Dorset, West Bay. Er staan enkele tientallen huizen en een paar boerderijen rond een centrale weg en een dorpspleintje, waar zich ook enkele winkels, een kerk, een paar hotelletjes voor zomer toeristen, en een pub bevinden. Meer is er niet in het dorpje, daarvoor moet je naar de dichtstbijzijnde stad: Dorchester, wat ongeveer anderhalf uur fietsen is. Het is een dorpje waar iedereen elkaar kent en niemand geheimen heeft… Maar is dat wel zo? Zijn je buren wel echt wie je denkt dat ze zijn? En weet je wel echt wat er gebeurt achter de gesloten deuren van de huizen rond het dorpsplein van het kleine dorpje?
In dit kleine dorpje wonen vijf schijnbaar normale rustige Britse gezinnen. De vaders hebben normale banen, waar ze ’s ochtends heen gaan, en ’s avonds voor het eten weer van thuis komen, de moeders verzorgen thuis het huishouden en de kinderen, en de kinderen zijn perfecte studenten, maar is dit allemaal wel zo? Want zelfs in zo’n klein dorpje hebben mensen geheimen, van vreemde hobbies, tot affaires, en van geheime liefdes, tot geheime baantjes.


• Rollen •
• Familie Grady

• Familie Miller

• Familie Rowe

• Familie Rogers

• Familie Murphy

• Overige Buurtbewoners



• Regels •

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).



• Het begin •

Het is zondagochtend en vrij vroeg. De ene familie zal naar de kerk gaan, terwijl de ander lekker uitslaapt, en de derde weer plant om iets samen te gaan doen. Toch is vandaag een speciale zondag. Vanaf 12 uur 's middags begint er een dorpsfeest waaraan iedereen meehelpt. De een maakt de lunch, de ander het diner, de derde zorgt voor spelletjes en muziek, en de volgende weer voor verschillende drankjes. Het hoort een geweldige gezellige boel te worden, vol vriendschap en vriendelijkheid, maar is dat ook echt zo, als je een duister geheim verborgen probeert te houden voor iedereen om je heen?

[ bericht aangepast op 20 juni 2015 - 20:29 ]

---

Bowties were never Cooler

Scott Joshua Murphy

Jessa sloeg haar armen om mij heen en haalde nog een keer diep adem. Ik liet mijn armen ook weer om haar heen glijden.
Dankje. Het spijt me, ik wist niet dat Brad er was en ik wilde je niet storen, ik had een nachtmerrie en... nouja.." Ik schudde mijn hoofd even met een glimlachje, om aan te geven dat het niet uitmaakte. Brad kwam wel vaker en het is niet zo dat ik vast zit aan die jongen. We zijn dan wel iedere dag samen, maar we kunnen heust wel even zonder elkaar.
"Maar... Waarom ben jij vannacht drie keer op je bek gegaan? Wat spookte jij uit?" zei Jessa terwijl ze haar hoofd een beetje scheef hielt. Ik begon te lachen, en liet haar los, terwijl ik mijn gezicht beschaamd in mijn handen legde. "Oh god, dat moest je niet horen," zei ik hard lachend. "Je kent Emyl toch wel, die jongen van de overkant. Hij had een feest en we deden een of ander drankspel en ik verloor telkens. Nou, ik al die drankjes drinken, maar na zoveel vloeistof moet je op een gegeven moment wel nodig pissen. Ik ga onderweg naar de wc dus onderuit over een glas, bij de wc liep ik tegen de deurpost en viel ik achterover-" ik moest nog even harder lachen. "Toen ik de wc uit wilde lopen, bleef mijn broek hangen achter de deurklink en toen hing ik letterlijk aan mijn broek aan de deur, waarna dat ringetje brak en ik viel." Ik deed mijn shirt omhoog en liet mijn broek zien, het ringetje was daadwerkelijk gebroken. Ik grinnikte, Brad en ik waren veel te ver heen om ons überhaupt nog uit te kleden.
"En dat allemaal om naar de wc te gaan. Alcohol doet wat met je," grinnikte ik. En drugs, maar dat hoefde Jessa niet te weten.

[ bericht aangepast op 17 juni 2015 - 21:26 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Jordan Alessandra Grady

Met een zachte, witte handdoek om mijn mijn lichaam loop ik mijn kamer in en open mijn kledingkast. Mijn natte haar had ik voor het gemak in een knot gedaan en met de handdoek droog ik snel de rest van mijn lichaam af. Ik hield van die lange douches op zondagochtend, al was het vroeg. Al helemaal voor mij. Snel schoot ik in een wit ondergoedsetje en keek toen weer naar mijn kleding. Ik had er sinds mijn nieuwe 'lifestyle' al behoorlijk wat dure dingen tussen zitten, waar ik ook wel vaag over deed. Maar het moest. Ik kon mijn moeder enzo toch niet zomaar doodleuk gaan vertellen dat ik een soort relaties heb met veel oudere mannen. Ik zie het al voor me, ze zou me persoonlijk uit huis zetten. Of me juist nooit meer uit huis laten gaan. Weet ik veel.
Uiteindelijk besluit ik maar een vrij simpele outfit aan te doen. Ik was blij dat het niet meer koud was buiten, om nou de hele tijd een jas mee te nemen.. Ik keek op toen ik mijn telefoon hoorde afgaan en ik pak de gloednieuwe Iphone van het bureau. Ik glimlach als ik de naam zie, James... Snel open ik het berichtje en mijn glimlach wordt alleen maar breder als ik de tekst zie. "Als het goed is heeft een van mijn beste mannen net iets bij je afgeleverd. Heb je het al darling? x". Ik besluit niet meteen te reageren maar ik loop snel naar beneden, zacht zodat ik niemand wakker maak. Ik open de voordeur en grijns als ik het zwarte pakketje zie. De dure auto zie ik net de straat uitrijden en ik lach. Zo kon het natuurlijk ook.. Als je het niet persoonlijk kan geven door je tripje naar Monaco dan stuur je je mannen er maar op af. Zachtjes sluit ik de deur en ren met het pakketje in mijn handen naar mijn kamer. De deur sluit ik achter me en ik neem plaats op de grond. Met een schaar maak ik snel het pakketje open en mijn mond valt open bij de inhoud. Talking about presents... Langzaam haal ik de gouden sieraden eruit en knik goedkeurend. Hij kende mijn smaak ondertussen goed.. Vervolgens pak ik de zevenhonderd pond cash eruit en grijns. Oh, I like this... Zakgeld baby.
Snel stop ik het geld in mijn portemonnee die ik weer in mijn tas gooi, de nieuwe sieraden doe ik voorzichtig bij de rest. Die kon ik nog wel gaan dragen vanavond.. Snel vouwde ik de doos op en verborg die in mijn kast. Ik pak mijn telefoon weer en laat me op mijn bed vallen waarna ik grijnzend begin te typen. Yes! Net gehad. Heel erg bedankt honey, je kent mijn smaak perfect. En ook bedankt voor het zakgeld, ofcourse.. Je bent de beste! Kan niet wachten tot je weer terug bent xx J. En verzenden maar...

---

El Diablo.

MT

---

Scott begon te lachen, liet me los en verstopte zijn gezicht in zijn handen terwijl hij zei dat ik dat niet had moeten horen. Ik grinnikte zachtjes en keek hem nieuwsgierig aan. Toen hij vroeg of ik Emyl kende knikte ik. Ik lachte zachtjes toen hij zei dat hij steeds verloor. "Je bent ook wel ontzettend handig he, sukkeltje." Grinnikte ik zachtjes. "En dat allemaal om naar de wc te gaan. Alcohol doet wat met je." Grinnikte mijn broer, en ik glimlachte. Dat wist ik maar al te goed, ik ben vaak genoeg door Scott mijn bed in gedragen omdat ik niet meer kon lopen, en ik heb meer dan eens in de berm gelegen omdat ik 'te moe was om verder te fietsen' of zoiets stoms. Ik legde mijn hoofd even op zijn schouder en zuchtte zachtjes. "Ga jij dan nog maar even uitkateren." Zei ik met een glimlachje en drukte een kus op zijn wang. "Dankjewel." Voegde ik eraan toe, en keek toen naar mijn broer. "Ik ga even douchen en dan zorg ik wel voor een heerlijk anti-kater ontbijt op bed." Zei ik met een knipoogje. Het ontbijt op bed ding was al een heel oud iets, wat we vroeger samen voor papa en mama deden en ik later ook voor Scott, toen we op aparte kamers gingen slapen. Als ik wist dat hij een lange nacht had gehad, zorgde ik dat het ontbijt klaar stond, om hem op te vangen. We waren altijd erg close geweest, en ik vond het fijn om voor hem te zorgen omdat hij dat ook voor mij deed.

---

Spinning around, I'm weightless.

(Een Very late MT)

---

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

Dandocal schreef:
(Een Very late MT)

---

Geloof niet alles wat je denkt

-Late MT-

---

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

Adrianna Louise Grady

Ik stap uit mijn bed die weer eens leeg is. Soms mis ik wel een man in mijn leven maar als ik er bij nadenk heb ik er geen meer nodig. Ik ben beter af als vrijgezel. Sinds enkele jaren is het een gewoonte geworden van me om elke zondag naar de kerk te gaan zoals meerdere mensen in deze buurt. Vandaag had ik wel niet echt zin om te gaan aangezien ik nog zoveel moet doen voor het buurtfeest. Om 12 begint het al. Maar ik wil mijn traditie verder zetten dus maak ik me klaar om naar de kerk te gaan. Eerst neem ik de eerste outfit die ik vind in mijn kast en wandel dan stil naar de badkamer. Waarschijnlijk slapen de kinderen nog en die wil ik niet wakker maken. Als ik naar beneden kom zet ik een koffie. Ik zet de tafel met een enkele pistolets en de koffie die ik net gezet had voor wanneer de kinderen wakker zijn. Ik zet me even neer op een stoel en kijk op mijn gsm voor het weer van vandaag.

'No point of living if you're not alive'

[ bericht aangepast op 19 juni 2015 - 20:24 ]

Jacelyn Iva Williams

---

" I'm a simple person with a complicated mind."

Het geluid van mijn alarm dringt mijn oren binnen. Het is ochtend en als ik eenmaal wakker werd zat slapen er niet in. Zuchtend draai ik me om en kijk uit het raam. De felle zonlicht schijnt in mijn ogen waardoor ik mijn ogen weer kort dichtknijp. Een diepe zucht rolt over mijn lippen als ik mijn benen onder het warme dekbed vandaan haal en op de grond zet. Mijn bovenlichaam komt ook omhoog en ik werp het dekbed naar het voeteneind van mijn bed. Ik sta op uit bed en veeg de slaap nog uit mijn ogen terwijl ik naar de badkamer loop. De zwarte marmeren tegels beginnen, net als de spiegels, beslagen te raken als ik de douche aan zet. Het warme water druipt naar beneden de waterafvoer in. Ik doe mijn hemdje uit en stap onder de douche, het warme water moeiteloos langs mijn lichaam glijdend. Ik maak mijn haar nat en doe shampoo in mijn haar voordat ik het er uit was. Ik stap uit de douche en droog mezelf af. Naakt lopend door het huis zocht ik voor mijn body lotion, aangezien ik geen appartement deel met iemand anders. Met mijn lotion in mijn hand loop ik naar mijn slaapkamer. Het was zo makkelijk om gekleed te zijn in wat je wil zonder dat er iemand anders om je heen is. Ik pak een setje ondergoed en doe het aan. Ik zucht als ik bij mijn make-up tafeltje ga zitten en mijn minimale hoeveelheid make up op mijn gezicht aanbreng. Ik gun mezelf een snelle blik op mijn mobiel naast mij voordat ik op sta en me aankleed in een vrij zomers setje. Op blote voeten trippel in naar de keuken om een kom cornflakes klaar te maken voor mijzelf. Na het ontbijt, zet ik de lege schaal in de gootsteen, die zou ik vanavond well afwassen. Ik doe mijn spijkerjack aan, pak mijn tas en plaats mijn telefoon in mijn jaszak. Bij de voordeur steek ik mijn voeten in een paar zwarte hakken en bekijk mezelf in de spiegel In de frisse lucht stappende, doe ik de deur van mijn appartement op slot en maakte mijn weg in de kleine hoeveelheid mensen, naar het dorpsplein.

---

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

-

[ bericht aangepast op 29 juni 2015 - 17:10 ]

---

Spinning around, I'm weightless.

Scott Joshua Murphy

Jessa glimlachte. Ik glimlachte terug, terwijl in mijn hoofd nog altijd de scenario's afspeelden van vannacht. Ze legde haar hoofd tegen mijn schouders en ik sloeg mijn arm om haar middel heen. "Ga jij dan nog maar even uitkateren," zei ze en ik kreeg een kus op mijn wang. "Dankjewel." Ik glimlachte opnieuw even naar haar. Wat moest ik zonder haar en wat moest zij zonder mij. We waren zowat één.
"Ik ga even douchen en dan zorg ik wel voor een heerlijk anti-kater ontbijt op bed." Ik knikte en keek Jessa aan.
"Het gaat wel weer beter met je, toch?" vroeg ik lichtjes bezorgd. Het ging vast wel wat beter, maar ik wilde zekerheid. Het zou niet leuk zijn voor haar als ze er nog mee zou zitten. Ik had liever dat ze alles vertelde, dan dat ze er mee bleef lopen. Dat maakt niet alleen haar, maar ook mij best ongelukkig. Ik stond langzaam op en gaf Jessa aan aai over haar hoofd.
"Nou, dan zie ik je zo wel met het overheerlijke ontbijtje," ze ik met een kleine grijns. Ik glimlachte nog een keertje en liep toen naar de deur. "Tot zo, zusje," zei ik en ik knipoogde even. Ik opende de deur en liep naar mijn kamer terug. Hier kroop ik over Brad heen het bed in en sloot ik mijn ogen weer. Ugh, hoofdpijn. Laat het stoppen.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[ bericht aangepast op 1 juli 2015 - 12:10 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Benjamin Ismael Miller
Ik grinnikte bij de woorden van mijn zusje en haalde een hand door mijn haren. Zelf nam ik nooit koffie, gezien dat niet goed zou aflopen, maar de geur liet me al wel lekker wakker worden. Ik zag haar glimlachen naar haar mobiel. Natuurlijk had ik wel door dat ze iemand leuk vond, maar het was aan haar om alles te vertellen. Als ze dat niet wilde deed ze het niet, al was ik wel erg benieuwd. Niet lang daarna merkte ik op dat papa er nog niet was. Meestal was hij wel op tijd wakker, maar nu niet, wat me verbaasde. Ik zou mezelf alleen niet zijn, als ik daarin zou blijven hangen, want een paar seconde later vroeg ik of ze vanavond wilde gaan zwemmen. Ik moest nog wel leren, maar ik moest ook blijven bewegen, anders zou het echt mis gaan. Ze stemde in en vroeg me toen of ik koffie wilde. "Denk je na al die jaren nogsteeds dat het een slim plan is om mij koffie te geven, Es?" vroeg ik met een scheve grijns aan het meisje. Hierna sprong ik van het aanrecht om twee kommen uit het keukenkastje te halen. "Ook cornflakes?" vroeg ik aan haar, terwijl ik de doos uit het keukenkastje haalde. Ik moest niet te veel eten, want dan kreeg ik weer suiker binnen, en werd ik weer druk. Toch moest ik ook blijven eten, anders viel ik ook veel te veel af en zou ik binnen een paar maanden aan ondervoeding neervallen. Nu maakte ik dus toch maar ontbijt om niet halverwege de dag neer te vallen. Dan kon ik weer op het aanrecht gaan zitten en mijn ontbijt eten. Normaal mocht het niet van mijn vader, maar nu hij er toch niet was, kon ik het me net zo goed comfortabel maken.

---

Bowties were never Cooler