• (...)


    Het enorme Jurassic Park is net geopend! Bezoekers vanuit de hele wereld komen het park bezoeken, dat goed loopt. Maar zodra iedereen in het park is, gaat het ineens mis. De stroom valt uit, waardoor alle dinosaurussen weten te ontsnappen. Mobiele apparatuur is niet toegestaan op het eiland, voordat ze erheen gingen, moesten ze alles inleveren. Ze willen namelijk niet dat er beeldmateriaal van het park vrijkomt, de mensen moeten maar komen om het te zien. De taak van de medewerkers en de gasten is om de stroom aan te krijgen en levend te ontsnappen van het eiland.

    Rollen

    Vriendengroep
    ° Lyle Ricky Greer (20) - Runescript
    ° Zora Hodge (18) - Nakama
    ° Niro Jonathan Holt (19) - Phxntasia
    ° Sebastian Ethan Moore (23) - GhostDivision
    ° Elisabeth "Beth" Baker (25) - OakenshieId

    Gezin
    ° Tom Bauer (34) - Vader - OakenshieId
    ° Meredith Phelps - Bauer - moeder -
    ° Cooper Sebastian Phelps (19) - AshFIrwin
    ° Cole Bauer (15) - Runescript
    ° Mike Rupert Phelps(14) - Zoon - OakenshieId

    Medewerkers:
    ° Fletcher James Lester - Stagiair - AshFIrwin
    ° Marketing - Patriots
    ° Felicity Madison Campbell (25) - Receptioniste - Anatomy

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 9 okt 2015 - 20:52 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Lyle hoorde Beth achter zich, ze klonk wat geschrokken omdat ineens alle lichten uitvielen en de wagens er schijnbaar mee waren gestopt. Lyle merkte dicht pas toen hij zich omdraaide, om naar Beth te kijken. Hij liet de hand van Zora los.
    "Misschien hoort het er bij," zei hij toen. De spanning in zijn stem probeerde hij weg te duwen. Lyle mocht dan wel als een waaghals overkomen, maar hij schrikt toch wel snel van dingen. "Zullen we alleen nog even bij het hek kijken en dan terug gaan naar de wagen?" vroeg hij aan de rest.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    [Ik probeer straks iets te schrijven.]


    16 - 09 - '17

    Sebastian had zich toch laten overhalen om toch ook maar uit te stappen. Iedereen was er al uit en hij wilde niet achterblijven. Maar het duurde niet lang voor het hem opviel dat vanalles er opeens mee stopte. Hij zat nog wat verbaasd om zich heen te staren, toen iemand anders hetzelfde opmerkte.
    'Ik weet zeker dat dit niet goed is,' mompelde hij toen. Dat het te maken had met het feit dat zij uit de auto waren gestapt leek hem erg onlogisch, want dan zou het licht van het hek ook niet uitgevallen zijn. Maar de samenloop was wel erg toevallig.
    Met Lyle zijn opmerking was hij het ook eens. Ze waren toch uitgestapt, dus konden ze net zo goed hun nieuwsgierigheid bevredigen. Maar nu opeens alles uitgevallen was, leek de auto hem toch een stuk veiliger dan het open terrein.
    'Ik vind het een goed idee,' antwoordde hij erop. Stel dat er nog wat gebeurd, voel ik me op het eerste gezicht toch veiliger in de auto dan erbuiten.' Ergens had hij het idee dat hij als een watje overkwam, maar hij had er nou niet bepaald veel zin in om in de problemen te komen.


    Stenenlikker

    'Nou, laten we snel kijken dan.' Beth beende naar het hek toe en probeerde iets te ontwaren. Aarzelend keek ze naar de grote elektrische hekken met de waarschuwingsbordjes. Hoorde zo'n hek, waar zoveel volt doorheen ging, niet hard te zoemen?
    Ze probeerde haar angst de baas te worden. Dit sloeg nergens op. Deze hokken waren heus wel goed beveiligd.
    'Welke soort zouden we ook al weer moeten zien?' Haar gespannen stem verried toch haar onbehagen.


    Tom drukte verscheidene knoppen in, maar er kwam geen beweging in de auto. Hij draaide zich om en zag dat de auto's achter hem ook stil stonden
    'Het ziet er naar uit dat het een storing is,' meldde hij enigszins overbodig. 'Laten we maar wachten totdat het over is.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Iemand?


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cole keek om zich heen. Hij negeerde Cooper voor zover het lukte.
    "Pap, als er storing is, hoe zit het dan met de hekken? Die staan toch ook onder stroom?" vroeg hij aan zijn vader en hij keek naar een groepje jongeren in de verte, die richting het hek liepen. Moest hij het zeggen?


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    ( mag ik n0g meedoen? Ik wou in het rollentopic reageren maar dat gaat niet....)


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Sure. ^^
    Vraag dan wel even of het rollentopic open kan, dat is wel zo handig. ^^


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Maak je maar geen zorgen,' stelde Tom zijn zoon gerust. 'Die zijn op een nood-aggregaat aangesloten. We zullen gewoon even moeten wachten.' Hij hoopte dat de auto snel weer verder zou rijden. Deze situatie vroeg haast om meer uitlokkende opmerkingen van Cooper.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Het rollentopic is weer open (:


    16 - 09 - '17

    "Oké, maar waarom is er nog niemand gekomen om het te checken? Wie weet doet de aggregaat het wel niet," zei Cole en hij wiebelde wat heen en weer. "Pap, waarom komt niemand ons halen?" Vroeg hij toen bezorgd.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Ze zijn er heus mee bezig, Cole. De aggregaat doet het altijd. Waarschijnlijk moeten ze het tourprogramma even opnieuw opstarten.' Hij glimlachte even bemoedigend naar zijn zoon.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cole knikte wat stilletjes. Hij was eigenlijk nooit echt stil, maar als hij stil was zat hij ergens mee. Hij keek naar het raam, naar zijn weerspiegeling en gaf zichzelf een klein glimlachje. Het komt goed.




    Lyle haalde zijn schouders even op naar Beth.
    "Weet ik niet meer, de plattegrond ligt nog in de auto." Hij liep naar het hek toe en keek er naar. Hij deed er een stap heen en keek naar het waarschuwingsbordje. Even beet hij op zijn lip. Zo een hek zou geluid moeten maken, helemaal met zoveel volt. Waarom deed het het dan niet? Dit hek stond er niet voor niets. Er zitten daar dinosaurussen. Hadden ze geen dingen voor nood, of deden die het ook niet meer?
    "Jongens, volgens mij doet dat hek het niet hoor." Hij keek de andere aan. "Laten we terug gaan naar de auto..."

    [ bericht aangepast op 19 maart 2016 - 17:40 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    'Natuurlijk doet dat het hek het nog wel, wind je niet zo op,' reageerde Beth geïrriteerd. Diep vanbinnen wist ze wel dat het niet Lyle was die haar ergernis aanwakkerde, maar haar eigen angst dat hij gelijk zou kunnen hebben.
    Doe niet zo debiel. Ze hebben vast duizenden alarmsystemen en noodoplossingen.
    'Terug naar de auto gaan kan geen kwaad,' zei ze toch maar. 'Ik neem aan dat ze de storing toch wel bijna hebben opgelost.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Iedereen in deze verdomme auto leek Cooper te negeren, waardoor hij alleen nog maar geïrriteerder werd. Hij trapte dus een keer hard tegen de stoel van zijn stiefvader. Hij lulde wat over een noodgagegraat, maar het irritante gezoem en getik van net, hoorde hij niet meer. "Okay, slimkees, waarom hoor ik het dan niet meer? Ik durf te wedden dat ik het hek kan aanraken, zonder dat ik onder stroom kom te staan." Cooper gooide zijn deur weer open, terwijl zijn moeder luid protesteerde. "En anders ben ik dood. Alsof iemand dat kan deren. Het is niet of iemand van jullie me nog ziet zitten." beet hij ze toe, voor hij de auto uit sprong en richting het angstvallig stille hekwerk begon te lopen.


    Bowties were never Cooler