Relatieproblemen - Liefde, Vriendschap & Familie

Hoi allemaal (-:

Ik zit hier nog niet zo lang, en ik heb eigenlijk vooral geregistreerd omdat ik hele leuke reacties heb gelezen over Quizlet en dat maakte me nieuwsgierig.
Alleen zit ik de laatste tijd met wat 'relatieproblemen', en aangezien ik me hier vrij anoniem en veilig voel, wil ik het gewoon eens een keer van me af schrijven.


Het zit zo.. De hele middelbare school, 6 jaar, had ik verkering met dezelfde jongen, ik kende hem ook al van de basisschool trouwens, hij was gewoon een hele leuke spontane jongen. Met hem had ik eigenlijk alles de eerste keer, ik zal niet op de details in gaan maar dat betekent gewoon best veel voor me. Hij was echt altijd mijn maatje en het voelde gewoon echt heel goed. Mijn vriendinnen maakten altijd grappen daarover, dat we meer vrienden waren dan vriendje/vriendinnetje, terwijl dat nu echt onzin was. Het deed alleen wel wat met mij, want ik ging me steeds meer storen aan het gedrag dat hij vertoonde als hij me op stillere momenten weer eens door had. Goed, long story short: het ging uit tussen ons.

Vrij snel na hem kwam ik een andere jongen tegen, mijn huidige vriend. Hij was echt exact het tegenovergestelde.. en ik vond het heerlijk. Hij maakte zich nergens druk over en hij pakte de controle freak in mij ook aan, ik was echt een jaar helemaal in de wolken met hem en ik was mijn eerste vriend helemaal vergeten. Er was toen alleen geen vuiltje aan de lucht en ik voelde me goed, maar tijdens de studie heb ik nu af en toe wel eens stress momenten, en dat begrijpt hij gewoon totaal niet.
Zelf is hij nu 26, hij is net (weer) gestopt met school, ondanks dat ik zo mijn best deed om hem te motiveren. Alleen zit er totaal geen energie in hem op die gebieden, terwijl ik wel verwacht dat hij ooit bij zijn pappie en mammie uit huis gaat. Het enige wat hij wel wil doen is achter een computer zitten, maar daar verdient hij verder ook niets mee.

Het ding is nu dat wat ik eerst zag als een totaal relaxte lieve jongen, nu slechts nog een lieve jongen is zonder enige ambitie in het leven. En ik kan dat gewoon steeds minder goed hebben, ondanks dat hij ook best lief kan zijn.
Als ik met problemen zit, wat iedereen volgens mij wel eens heeft (een dipje, niet eens iets ernstigs), dan toont hij ook echt totaal geen interesse. Het is altijd de standaard dingen 'Het komt wel' of 'Relax, je kunt er toch niets aan doen' of 'Kom anders hier'. Terwijl ik denk: Je hoeft alleen maar te luisteren, meer niet, ik verwacht geen advies of afleiding.

Wat ik niet durf te zeggen, maar wat ik hier wel kan doen: Ik mis mijn maatje, die wel gelukkig is met zijn vriendin ):

---

Life is really simple, but we insist on making it complicated

Aah dat is echt heel vervelend voor je en ik snap best dat je terugverlangt naar je vorige relatie, omdat je daar wel kreeg wat je nu een beetje mist. Maar zoals je zelf ook al zegt: ook dat is uit gegaan (deels doordat jij zich soms stoorde aan zijn gedrag?). Waarschijnlijk zijn geen van beide jongens helemaal perfect voor je en zoek je dus eigenlijk iemand die wel wat laid back is, maar ambitie en drive heeft, die je soms een beetje uit je zorgen weg kan sleuren, maar er ook begrip voor kan opbrengen. Dat wil niet zeggen dat ik vind dat je het gelijk uit moet maken met je huidige vriend, maar je moet wel aangeven dat je er mee zit. Misschien is hij wel in staat om te veranderen of beseft hij zijn eigen gedrag pas als jij hem er op wijst en als hij dat niet kan, dan moet je bij jezelf nagaan of zijn kwaliteiten en je gevoel voor hem opwegen tegen de eigenschappen die hij niet heeft.

Heel veel sterkte en ik hoop dat je voor jezelf een beetje uit je gedachten kunt komen!

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Caracalla schreef:
Aah dat is echt heel vervelend voor je en ik snap best dat je terugverlangt naar je vorige relatie, omdat je daar wel kreeg wat je nu een beetje mist. Maar zoals je zelf ook al zegt: ook dat is uit gegaan (deels doordat jij zich soms stoorde aan zijn gedrag?). Waarschijnlijk zijn geen van beide jongens helemaal perfect voor je en zoek je dus eigenlijk iemand die wel wat laid back is, maar ambitie en drive heeft, die je soms een beetje uit je zorgen weg kan sleuren, maar er ook begrip voor kan opbrengen. Dat wil niet zeggen dat ik vind dat je het gelijk uit moet maken met je huidige vriend, maar je moet wel aangeven dat je er mee zit. Misschien is hij wel in staat om te veranderen of beseft hij zijn eigen gedrag pas als jij hem er op wijst en als hij dat niet kan, dan moet je bij jezelf nagaan of zijn kwaliteiten en je gevoel voor hem opwegen tegen de eigenschappen die hij niet heeft.

Heel veel sterkte en ik hoop dat je voor jezelf een beetje uit je gedachten kunt komen!

Dat zou de perfecte situatie zijn hihi. En ik ga het ook niet zomaar uit maken hoor, het is meer zo'n ding waar ik de laatste tijd steeds vaker mee zit en wat hij gewoon totaal niet serieus neemt. Erover praten probeer ik ook wel, en ook vaak met een wat ernstigere toon, maar dan komt het niet uit voor hem. Vaak genoeg is het ook echt wel een schatje hoor

---

Life is really simple, but we insist on making it complicated

Wow, hij klinkt echt als mijn ex, die zal ondertussen ook 26 zijn.

Ik kon er dus echt niet tegen, en nog wat andere mankementjes aan hem, en uiteindelijk is het ook uitgegaan. Maar ja, niet iedereen is perfect en iedereen heeft wel dingen waar hij/zij zich irriteert aan de ander. Ik heb het ook gehad met mijn huidige vriend, maar ik merkte dat we ons gewoon meer aan elkaar aan gingen passen en het wegging. Ik weet niet hoe lang je met hem samen bent, maar er komt een tijd dat je je zulke dingen begint te realiseren, maar er is ook een tijd dat zulke dingen weg gaan als het echt goed klikt. Denk je dat hij een tikkeltje gaat veranderen en jij ermee kan leven?

---

Your make-up is terrible

Furiosa schreef:
Wow, hij klinkt echt als mijn ex, die zal ondertussen ook 26 zijn.

Ik kon er dus echt niet tegen, en nog wat andere mankementjes aan hem, en uiteindelijk is het ook uitgegaan. Maar ja, niet iedereen is perfect en iedereen heeft wel dingen waar hij/zij zich irriteert aan de ander. Ik heb het ook gehad met mijn huidige vriend, maar ik merkte dat we ons gewoon meer aan elkaar aan gingen passen en het wegging. Ik weet niet hoe lang je met hem samen bent, maar er komt een tijd dat je je zulke dingen begint te realiseren, maar er is ook een tijd dat zulke dingen weg gaan als het echt goed klikt. Denk je dat hij een tikkeltje gaat veranderen en jij ermee kan leven?

Ik ben nu ongeveer anderhalf jaar met hem, en tuurlijk is niemand perfect. Ik zelf heb ook genoeg mankementen . En ik denk ook wel dat hij kan veranderen door beter te luisteren als het af en toe eens nodig is.

Waar ik volgens mij meer mee zit is dat hij gewoon totaal geen moeite doet in het leven. Van een jongen van 26 verwacht ik gewoon dat hij een keer uit huis wil, dat lijkt me gezond tenminste, dat je niet meer op je ouders wilt teren. Als ik dat zeg dan wordt hij boos of zegt hij dat het financieel niet kan. Nee, geen wonder als je niet wilt leren/studeren en alleen een simpel bijbaantje doet.
Inmiddels is hij gewoon met drie studies begonnen, met de laatste had hij eerst hele grote ambities en ik hielp hem daarmee. Toen ik hem vervolgens vroeg om er iets mee te doen, er echt aan te werken, toen was het opeens heel anders.. en een maand later zit hij opeens weer weken thuis en stopt hij maar.

Daardoor mis ik dus mijn ex steeds meer, ik heb het toen vrij bot afgehandeld met hem en dat vond hij natuurlijk totaal niet leuk en we hebben echt nog een jaar wel gesproken met elkaar. Gewoon omdat hij het niet kon begrijpen. Nu heeft hij dus een vriendin, bijna afgestudeerd en hij is nu nog maar 21.

Het klinkt heel denigrerend maar ik vind mijn vriend dan gewoon totaal onaantrekkelijk, terwijl hij ook leuke kanten heeft. Ik wil gewoon stabiliteit en iemand die iets wil met zijn leven :"))

---

Life is really simple, but we insist on making it complicated

Brightandlight schreef:
(...)

Ik ben nu ongeveer anderhalf jaar met hem, en tuurlijk is niemand perfect. Ik zelf heb ook genoeg mankementen . En ik denk ook wel dat hij kan veranderen door beter te luisteren als het af en toe eens nodig is.

Waar ik volgens mij meer mee zit is dat hij gewoon totaal geen moeite doet in het leven. Van een jongen van 26 verwacht ik gewoon dat hij een keer uit huis wil, dat lijkt me gezond tenminste, dat je niet meer op je ouders wilt teren. Als ik dat zeg dan wordt hij boos of zegt hij dat het financieel niet kan. Nee, geen wonder als je niet wilt leren/studeren en alleen een simpel bijbaantje doet.
Inmiddels is hij gewoon met drie studies begonnen, met de laatste had hij eerst hele grote ambities en ik hielp hem daarmee. Toen ik hem vervolgens vroeg om er iets mee te doen, er echt aan te werken, toen was het opeens heel anders.. en een maand later zit hij opeens weer weken thuis en stopt hij maar.

Daardoor mis ik dus mijn ex steeds meer, ik heb het toen vrij bot afgehandeld met hem en dat vond hij natuurlijk totaal niet leuk en we hebben echt nog een jaar wel gesproken met elkaar. Gewoon omdat hij het niet kon begrijpen. Nu heeft hij dus een vriendin, bijna afgestudeerd en hij is nu nog maar 21.

Het klinkt heel denigrerend maar ik vind mijn vriend dan gewoon totaal onaantrekkelijk, terwijl hij ook leuke kanten heeft. Ik wil gewoon stabiliteit en iemand die iets wil met zijn leven :"))

Holy shit, ik hoop toch echt niet dat het dezelfde jongen is, hahaha. Die had ook voor een hele korte tijd ambitie en die vervloog dan weer net zo snel. Veel smoesjes kwamen er ook.

Ik snap wel dat je het zat wordt als hij verder totaal geen ambitie vertoont voor het leven en niet bij zijn ouders weg wilt. Zeker op die leeftijd, hij is al bijna 30 tegen die tijd! Als je er tevreden mee kan zijn dat jij de hoofdkorstwinnaar wordt en hij een beetje extra geld in het laatje brengt en verder huisvader wordt, dan kan het altijd werken. Maar als je er niet tegen kan om bij iemand te zijn die geen ambitie in het leven toont, weet ik niet of het ooit beter gaat worden. Het is misschien geen toxische relatie (denk ik?) maar dat betekent niet dat je genoegen moet nemen met dingen waar je ongelukkig van wordt. Ga voor iets dat je zelf graag wilt!

---

Your make-up is terrible

Furiosa schreef:
(...)

Holy shit, ik hoop toch echt niet dat het dezelfde jongen is, hahaha. Die had ook voor een hele korte tijd ambitie en die vervloog dan weer net zo snel. Veel smoesjes kwamen er ook.

Ik snap wel dat je het zat wordt als hij verder totaal geen ambitie vertoont voor het leven en niet bij zijn ouders weg wilt. Zeker op die leeftijd, hij is al bijna 30 tegen die tijd! Als je er tevreden mee kan zijn dat jij de hoofdkorstwinnaar wordt en hij een beetje extra geld in het laatje brengt en verder huisvader wordt, dan kan het altijd werken. Maar als je er niet tegen kan om bij iemand te zijn die geen ambitie in het leven toont, weet ik niet of het ooit beter gaat worden. Het is misschien geen toxische relatie (denk ik?) maar dat betekent niet dat je genoegen moet nemen met dingen waar je ongelukkig van wordt. Ga voor iets dat je zelf graag wilt!

Klopt!
Als hij alsnog een studie af zou ronden, wat ik eerlijk gezegd betwijfel nu, dan is hij 30 en dan heeft hij alsnog niets. Dan krijgt hij een startersjob, die ik over 8 maanden ook zou kunnen krijgen. Ikzelf ben bijna 21 en dan heb ik mijn bachelor diploma, als ik een master wil doen en haal, ben ik 23. Dan kan ik werk zoeken. Ik wil niet dat hij van mijn inkomsten gaat leven, ik wil iemand wie zijn eigen bijdrage levert. Wat dat betreft ben ik echt ouderwets, ik wil gewoon een man die voor me kan zorgen.. wat nou als ik kinderen zou willen (weet ik nog niet) en hij kan niet eens voor me zorgen :x Dat vind ik echt een afknapper

Ik begin steeds meer te twijfelen ):

---

Life is really simple, but we insist on making it complicated

En het is uit..

---

Life is really simple, but we insist on making it complicated

Brightandlight schreef:
En het is uit..

Oh jee. Ik wilde net een stukje van je quoten van dat je op zoek bent naar stabiliteit, waarvan ik wilde zeggen "Misschien kun je dat bespreekbaar met hem maken. Zeggen zoals je het nu tegen ons zegt". Maar het is dus nu uit tussen jullie. Wat jammer zeg:/ Maar wat je zelf ook wel aan gaf, is dat je zelf twijfelde. Voelt het wel goed voor je zo?

---

Inspiration can hit you any time

Constantine schreef:
(...)
Oh jee. Ik wilde net een stukje van je quoten van dat je op zoek bent naar stabiliteit, waarvan ik wilde zeggen "Misschien kun je dat bespreekbaar met hem maken. Zeggen zoals je het nu tegen ons zegt". Maar het is dus nu uit tussen jullie. Wat jammer zeg:/ Maar wat je zelf ook wel aan gaf, is dat je zelf twijfelde. Voelt het wel goed voor je zo?

Het is natuurlijk rot, maar ik ben eigenlijk wel opgelucht en blij dat het klaar is. Heb er serieus over gesproken met hem, maar als hij twee dagen later al weer totaal terug valt in zijn oude gedrag, ben ik er gewoon klaar mee x:

---

Life is really simple, but we insist on making it complicated

Pff heftig. Maar zo te zien heb je voor jezelf al gekozen. Zoals mijn vader tegen me zij toen het uitging bij mij:
Er zijn meer mannen dan kerktorens. ^^

Dus ooit zul je er vast een vinden die beter bij je past. Sterkte in ieder geval voor komende tijd.

[ bericht aangepast op 8 sep 2015 - 8:01 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vast wel (-: Bedankt voor de lieve woorden

---

Life is really simple, but we insist on making it complicated