Mijn angsten worden te erg denk ik - Lifestyle

He mensen,

De laatste tijd zijn mijn ouders weer vaak weg in de avond om leuke dingen te gaan doen. Sowieso zijn ze iedere maandagavond weg. Hier kan ik dan nog wel af en toe afleiding vinden op skype met mijn beste vriendin, maar mijn ouders lijken steeds vaker weg te willen van huis. Nu zijn ze ook weer weg, gezellig voor hun, maar voor mij is het een hel.
Ik probeer afleiding te zoeken door filmpjes, series en tv te gaan kijken, maar alsnog vind ik het donkere in het huis om mij heen eng. Hoewel er lichten aan staan blijf ik eraan denken dat het donker is. En als ik ergens een angst voor heb is dit donker. Ik ben zelfs niet naar de keuken geweest, omdat mijn ouders de lamellen niet dicht hebben gedaan en ik dus naar buiten kan kijken. Ik ben gewoon erg bang dat ik ineens iemand zie staan of zo. Ik probeer me daar al tijden overheen te zetten, maar het is zelfs al zo erg dat ik 's ochtends dat ik naar stage moet alleen maar om me heen loop te kijken met de zaklamp op mijn mobiel.
Nu ging vanavond ineens de wifi uit, waardoor de tv ook op zwart sloeg en ik niet meer durfte te kijken. Ik deed mijn laptop maar dicht en ben naar boven gevlucht, waar ik nu in bed lig en dit typ. Ik voel me gewoon zo onprettig, maar als ik dit aan mijn ouders vertel zeggen ze toch alleen maar: "Ach, doe niet zo gek. Er gebeurt echt niets." Alsof dat me gerust stelt. Het is toch niet normaal dat ik vanavond onder de douche stond en alleen maar nadacht dat als ik het douchegordijn open zou trekken er iemand zou staan? Ik krijg steeds vaker dit soort dingen en ik word er serieus doodsbang van. Ik durf nu niet eens naar de wc, omdat ik dan naar beneden zou moeten gaan en het gordijn voor de buitendeur open is...
Ik heb ook het gevoel dat ik me dingen nu ook heel erg in aan het beelden ben, waardoor mijn angst duizend keer erger word.

Wat moet ik hiermee?

[ bericht aangepast op 16 maart 2016 - 22:39 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ugh, ik wou dat mij ouders wat vaker weg waren. :x

Kan je niet gewoon alle lampen aandoen?

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Asher schreef:
Ugh, ik wou dat mij ouders wat vaker weg waren. :x

Kan je niet gewoon alle lampen aandoen?

Dat heb ik dus. Al het grote licht beneden staat aan, maar het hielp niets. Zordra ik besef dat het donker is gaat er een knop in me om of zo.

Nu ik in bed lig zijn ook alle lichten aan. Ik slaap ook waarschijnlijk niet tot ze thuis zijn..

[ bericht aangepast op 16 maart 2016 - 22:40 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Kan het een stukje eenzaamheid/verlatingsangst zijn misschien?
Wellicht dat bellen of whatsappen met iemand je wat meer gerust kan stellen.

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

Dorchadais schreef:
(...)
Dat heb ik dus. Al het grote licht beneden staat aan, maar het hielp niets. Zordra ik besef dat het donker is gaat er een knop in me om of zo.

Nu ik in bed lig zijn ook alle lichten aan. Ik slaap ook waarschijnlijk niet tot ze thuis zijn..

En alle gordijnen dicht? Of helpt dat ook niks? Idk, misschien kan je vrienden uitnodigen, of het misschien toch aan je ouders vertellen. Ik snap dat het echt kut voor je is, tho. :c

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Hooverphonic schreef:
Kan het een stukje eenzaamheid/verlatingsangst zijn misschien?
Wellicht dat bellen of whatsappen met iemand je wat meer gerust kan stellen.

Ik heb niemand om te bellen of te appen, dat is het hem. Niemand reageert er

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Asher schreef:
(...)

En alle gordijnen dicht? Of helpt dat ook niks? Idk, misschien kan je vrienden uitnodigen, of het misschien toch aan je ouders vertellen. Ik snap dat het echt kut voor je is, tho. :c

Nou ja, alle gordijnen zijn dicht. Doe ik altijd als ik alleen thuis ben. Ik vraag zelfs of mijn ouders het willen doen voor ze weg gaan, maar ze zijn de keuken dit keer vergeten. Ik weet echt niet hoe dit komt, maar volgens mij is het echt niet gezond..

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik heb dit ook een lange tijd gehad. Bij mij hielp het om voordat iedereen weg was alle deuren dicht te doen. Als er dan iemand was hoorde ik dat want deuren moeten toch open en dicht. Daarnaast gewoon alle gordijnen dicht doen voordat je ouders weg zijn. Dan is dat tenmisnte al gebeurd en voel je je misschien veiliger?

---

"Ignite, my love. Ignite."

Dat wat Froyo zei van die deuren vind ik een goed idee!
Sowieso alle deuren dicht en de buitendeuren zelfs op slot (laat wel de sleutel er niet op want anders kunnen je ouders straks niet binnen). Als je een poort hebt, doe die dan ook zeker dicht.
Misschien helpen geurstokjes of geurkaarsen of iets dergelijks om je wat rustiger/op je gemak te voelen? Zachtjes muziek opzetten kan ook helpen (of tv kijken zoals jij doet). Ik zou er ook voor zorgen dat je in een ruimte zit waar je zelf graag zit (bijvoorbeeld op je kamer, in een leeshoekje, ...) omdat je dan vanzelf al meer op je gemak gaat zijn.
Ik weet niet juist om hoe laat je ouders vertrekken, maar als het niet te vroeg is kan je misschien al douchen voordat ze weggaan? Dan moet je dat tenminste al niet meer doen.
Zoals door Froyo ook al zei: doe de gordijnen zelf op voorhand dicht.

Ik denk dat het nooit kan om een een afspraak met een psychologie of dergelijke te maken. Zij weten vaak wel hoe je je angsten kan overwinnen. (:

---

The soul needs autumn.

Misschien af en toe één van je vriendinnen vragen te blijven logeren voor een nachtje kan misschien helpen, of zelf ergens anders gaan slapen: een vriendin, een oma/opa, tante, broer/zus...Verder, wat iedereen al wat gezegd heeft: de hele avond beneden blijven zitten, buitendeuren op slot, binnendeuren dicht en ramen bedekken.

Ook gsm bij de hand zodat je je gerust kan stellen dat zodra je écht iets hoort je de buurman of de politie bellen kan. Bedenk eventueel een plaats om je te verstoppen, en misschien een beetje extreem maar als je echt zo bang bent, zorg dat je een mes als zelfverdedigingswapen op afstand hebt liggen voor het geval dat. Of een fles deodorant om mee in hun ogen te spuiten. Zoek misschien wat verdedigingsoefeningen op voordien. Met andere woorden, bereid je zo goed mogelijk voor. Maar dan wel een paar dagen vooraf, anders ga je je in het moment zelf je alleen nog banger voelen omdat je de hele tijd met de mogelijkheid speelt.
De avond zelf doe dan gewoon iets wat je volle aandacht opzuigt, kijk naar een luchtige film of zo. Telkens wanneer je gedachten afdwalen naar gewelddadige inbrekers denk dan: de kans is sowieso al haast onbestaande dat zoiets gebeurd, ik ben ook goed voorbereid, dus als er iets zou gebeuren kom ik er vast goed vanaf, en er is verder praktisch niets meer die ik eraan kan veranderen door er nu nog over na te denken. Het maakt me alleen maar bang.''

Oh ja, en nog een tip, je moet eens 'meditation' intypen op youtube en zo'n filmpje speciaal tegen angst pakken. Dat helpt echt ongelofelijk goed. Als ik een drukke dag heb gehad en mijn zorgen niet van me kan afzetten om te slapen, ben ik achteraf totaal van alles bevrijd. Daarmee dalen de hersengolven in je brein die stress/angst produceren, naar het niveau waar je alles terug helder en normaal ziet, en dan voel je je niet bang meer. (:

[ bericht aangepast op 17 maart 2016 - 9:50 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
Bedenk eventueel een plaats om je te verstoppen, en misschien een beetje extreem maar als je echt zo bang bent, zorg dat je een mes als zelfverdedigingswapen op afstand hebt liggen voor het geval dat. Of een fles deodorant om mee in hun ogen te spuiten. Zoek misschien wat verdedigingsoefeningen op voordien. Met andere woorden, bereid je zo goed mogelijk voor.

Is dat wel een goed idee? Dan vestig je er alleen nog meer aandacht op en maak je het probleem nog groter. Ik zou dit niet doen, misschien maakt dat je angst juist groter ipv kleiner.

Er met iemand over praten zou inderdaad een goed idee zijn. Wat als je tegen je ouders zegt dat het echt een groot probleem is? Het kan zijn dat ze niet in zien dat jij er echt mee zit.

---

It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

Ik weet niet of je veel enge films of series kijkt (horror/thriller genre), aangezien je diverse situaties beschrijft (bv. het douchegordijn) die vaak terug komen in films/series. Maar wellicht is het een idee om dit te minderen (mocht dit het geval zijn). Of in ieder geval geen enge dingen te kijken als je weet dat je ouders 's avonds weg zijn. Ik denk dat verder een hoop nuttige dingen hierboven al zijn genoemd. Daarnaast zou ik kijken of je dingen aan de situatie kunt toevoegen waar jij een veilig gevoel bij krijgt, bijvoorbeeld het draaien van je favoriete muziek.

Ik zou het wel met je ouders bespreken, wellicht hebben zij niet door dat dit voor jou écht een serieus probleem is geworden. Het is sowieso nooit verkeerd om erover te praten, ik weet niet of er vertrouwde mensen in je omgeving zijn die je met je verhaal toevertrouwd? Je kunt uiteraard contact zoeken met een psycholoog, maar je moet jezelf de vraag stellen of je dit ook wilt. Mijn eigen ervaring met psychologen is dat het pas nut heeft op het moment dat je er zelf "klaar" voor bent, als je er naar toe gaat omdat anderen dit zeggen worden je problemen vaak niet opgelost. Zoals hierboven ook al genoemd, kijk of je met vriendinnen kunt afspreken op momenten dat je ouders er niet zijn, al is het maar een gesprek via Skype of Whatsapp.

Heb je wellicht eens aan ontspanningsoefeningen gedacht? Ik heb het idee dat je momenteel écht wordt verzwolgen door je angst en los van het feit of deze angst reëel is ja of nee, is het iets waar jij ontzettend veel angst aan overhoudt. En dat is nooit goed!

Als laatste wil ik nog even kwijt dat ik het enorm dapper van je vind dat je dit met ons wilt delen. En als er iets is mag je me altijd een berichtje sturen! Geen idee of ik je op dat moment kan helpen, maar we kunnen het in ieder geval proberen!

Succes ermee!

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Eledhel schreef:
(...)
Is dat wel een goed idee? Dan vestig je er alleen nog meer aandacht op en maak je het probleem nog groter. Ik zou dit niet doen, misschien maakt dat je angst juist groter ipv kleiner.

Er met iemand over praten zou inderdaad een goed idee zijn. Wat als je tegen je ouders zegt dat het echt een groot probleem is? Het kan zijn dat ze niet in zien dat jij er echt mee zit.

Ja, omdat je het zo praktisch aanpakt in plaats van er alleen maar over te malen. Omdat als je bang bent je brein automatisch afdwalen zal naar 'wat als' scenario's en daarop eventuele oplossingen begint te zoeken. Als je dingen dus een klein beetje voorbereid - geruime tijd op voorhand wel, zodat de stress erover je alweer heeft verlaten, kun je je veel rustiger voelen op het moment zelf. Dan kun je je gedachten die een uitweg beginnen zoeken op het gevaar, want daar dient angst voor, meteen een halt toeroepen. Ook denk je ze maar één keer, op deze manier en pak je ze praktisch aan, in plaats van ze 100x opnieuw en opnieuw te laten passeren zonder ze aan te pakken. Je hebt al een plan, dus je kunt die gedachten over mogelijk gevaar geruststellend laten voor wat ze zijn. Vooral hoef je er geen last meer hebben in het moment zelf want je kunt jezelf zeggen dat je alles al één keer overdacht hebt en je het topic gerust kunt sluiten. Je weet waarop je terug kan vallen en je hoeft je er verder niet meer druk over te maken. Daarnaast, het hoeft niet naast haar op tafel te liggen. Gewoon in een kast ergens in de buurt, zodat het haar een gevoel van veiligheid geeft.

[ bericht aangepast op 17 maart 2016 - 19:21 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Tips heb je zo genoeg dus die kan ik je niet meer geven, maar ik kan je wel vertellen dat ik er jaaaren last van heb gehad en dat het toen zo ineens heel snel overging. Overheen gegroeid. Ik hoop dat dat bij jou ook snel gebeurd!

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Ik kan eigenlijk niet meer zeggen dan er al gezegd is. Zorg dat alle ramen en deuren goed dicht zijn, alle lichten aan. Als je trouwens graag wil praten of zo, je mag mij altijd lastig vallen, he!

---

16 - 09 - '17

Histoire schreef:
(...)

Ja, omdat je ze zo praktisch aanpakt in plaats van er alleen maar over te malen. Omdat als je bang bent je brein automatisch afdwalen zal naar 'wat als' scenario's en daarop eventuele oplossingen begint te zoeken. Als je dingen dus een klein beetje voorbereid - geruime tijd op voorhand wel, zodat de stress erover je alweer heeft verlaten, kun je je veel rustiger voelen op het moment zelf. Dan kun je je gedachten die een uitweg beginnen zoeken op het gevaar, want daar dient angst voor, meteen een halt toeroepen. Ook denk je ze maar één keer, op deze manier en pak je ze praktisch aan, in plaats van ze 100x opnieuw en opnieuw te laten passeren zonder ze aan te pakken. Je hebt al een plan, dus je kunt die gedachten over mogelijk gevaar geruststellend laten voor wat ze zijn. Vooral hoef je er geen last meer hebben in het moment zelf want je kunt jezelf zeggen dat je alles al één keer overdacht hebt en je het topic gerust kunt sluiten. Je weet waarop je terug kan vallen en je hoeft je er verder niet meer druk over te maken. Daarnaast, het hoeft niet naast haar op tafel te liggen. Gewoon in een kast ergens in de buurt, zodat het haar een gevoel van veiligheid geeft.

Zit wel wat in ja, ik had er niet op die manier over nagedacht haha.

---

It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...