[RPG • 250] Disney Mysteries —— 001 - Speeltopics

DISNEY MYSTERIES • • • Een normale dag in het leven (jaar 2019) van een Disney personage betekent veel spanning, intrige en romance. Het is niet vreemd dat er een liefdesverhouding in voorkomt, misschien zelfs moord die gehandeld is door jaloezie, geld of een criminele organisatie. Het is dan ook niet vreemd dat je moet oppassen met mensen te vertrouwen, want niets is zoals het op het witte doek eruit ziet. Dit zijn de echte personages met al hun geheimen, hoe onschuldig ze ook lijken. Kijk uit wie je vertrouwt, want als je teveel weet, kan je zo voor dood in de greppel gevonden worden.       (Lees: voor het geval het nog niet helemaal begrepen wordt, zal ik een voorbeeld neerpennen. Bijv: Sneeuwwitje doet aan witwassen, Pocahontas is een voormalige drug lord en Rapunzel is getrouwd met Flynn, maar heeft een verhouding met John Smith. Ik noem maar wat op. Dit zijn natuurlijk wel allemaal geheimen die niet direct uit horen te komen. Het speelt zich af in de, verzonnen, stad Nevide.) ROLLEN • Flynn Rider —— Magnus —— 1,4 • Milo Thatch —— Assassin —— 1,2 • Captain Hook —— Assassin —— 1,5 < • Phoebus —— Nerwen —— 1, (?) > • Peter Pan —— PeterMaximoff —— 1,4 • Jim Hawkins —— Marowak —— 1,4 • Mad Hatter / Tarrant —— HarleenQuinzel —— 1,6 • Prins Adam / Beast —— DreamerN —— 1,6 • Tiana —— Mismagius —— 1,(4) • Pocahontas —— Marowak —— 1,4 • Helga Sinclair —— Nerwen —— 1,2 • Jasmine Layla Al Khalifa —— Valor —— 1,2 • Tinkerbell —— HarleenQuinzel —— 1,4 • Rapunzel —— Littlepanda_ —— 1,7 • Ariel —— Nairn —— 1,7 • Belle —— Magnus —— 1, • REGELS —— Als eerste, de huisregels van Q. tellen hier natuurlijk mee. —— Schelden als zowel 16+ schrijven mag, zet het echter wel in een rode kleur boven je post! Ruzie OOC wil ik in het topic niet hebben, niemand lokt ruzie uit en we respecteren elkaar. Niemand sluit elkaar buiten. —— Er is een minimum van 250 woorden. One—liners zijn niet toegestaan en eveneens geen personen die amper het personage af hebben om zich snel af te melden. Denk na voor je meedoet, er is hier namelijk goed over nagedacht. Zodra je langer dan een maand niet gereageerd hebt, zullen we je personage vermoorden of aan iemand anders geven. Meld het ook als je vakantie hebt of niet kan reageren, zodat we hier rekening mee kunnen houden. —— Niet godmodden. Bestuur enkel je eigen personages, tenzij je toestemming hebt van de desbetreffende user. Geen Gary Stu’s of Mary Sue’s aanmaken. —— Reserveringen blijven 48 uur staan. Houd vrouwen en mannen gelijk. Probeer in elk geval een man te spelen als je dit niet eerder gedaan hebt. —— Bedenk dat als je personage niets van een gebeurtenis heeft gehoord, gezien of meegemaakt (of gelezen in de krant), weet je er niets over. Je hebt geen alziend oog! —— Topics worden enkel aangemaakt door Magnus en Nerwen. —— Disney dieren blijven dieren, dus niet in deze sexy bastards veranderen. —— Het is niet toegestaan andere personages te verwonden of te vermoorden zonder toestemming van de eigenaar. —— Als een Disney karakter over magie bezit, mag dit ook in mate in de RPG voorkomen. Het is echter niet toegestaan dat je bijvoorbeeld een heks aanmaakt. Magie moet beperkt blijven, het zijn vooral gewoon trucjes. LIJSTJE Rol: Volledige naam: Geslacht: Leeftijd: Werk:       Vaardigheden: Innerlijk: Uiterlijk: Geheim: Verleden: (Hoeft niet heel lang te zijn, gewoon een paar zinnen is goed. We willen natuurlijk wel weten wat hem / haar allemaal is overkomen.) Relaties: (Geen toekomstige relaties bedenken, alleen hetgeen wat al gebeurd is!) Extra: EXTRA INFORMATIE —— SPEELTOPIC —— PRAATTOPIC In het praattopic kan er gesproken worden over events die er in de toekomst gebeuren, bijv. een inval bij een bar waar ze stiekem illegaal poker spelen of een agent die undercover gaat ergens. Het kan ook besproken worden voor één persoon, iedereen kan ideeën opnoemen en misschien krijg jij als de RPG loopt weleens een PB met daarin een opdracht. Dit valt natuurlijk te discussiëren.       Als compensatie kan je een dier, zoals de White Rabbit, wel als huisdier houden of ergens in een dierenzaak zien of in het circus of het wild. Bedenk het maar. Een mascotte, of zo. BEGIN Iedereen is aan het begin bezig met zijn eigen ding. Dit kan zijn werken in de winkel of andere dingen. We beginnen om 8 uur 's avonds. NOTE: wil iedereen alsjeblieft een gebeurtenis die zou kunnen gebeuren - bij jou of bij iemand anders, of in het algemeen - in het rollentopic willen posten? Zo zullen we niet snel doodlopen. Hartelijk dank.

[ bericht aangepast op 1 sep 2016 - 22:01 ]

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

---

"Kijk eens wie we hier hebben. Milo Thatch."       De lieflijke stem had een ondertoon die ervoor zorgde dat ik wit wegtrok en mezelf omdraaide naar de deur, waar een aantrekkelijke vrouw tegen de deurpost aan leunde. Hoe mooi ze ook was, ik was nooit blij om die schoonheid te zien. Ik werd er eerder misselijk van. Spontaan ben ik mijn drang naar drugs vergeten en voelde ik mijn handen trillen terwijl zij me van top tot teen bekeek en vervolgens haar armen over elkaar heen sloeg. Mijn ogen schoten van haar baas, terug naar haar. Om eerlijk te zijn was ik veel banger voor haar dan voor hem.       "Ben je hier om je schuld af te betalen?" glimlachte ze naar me, de blik in haar ogen maakte me enkel banger. Dat ze haar wapen uit elkaar begint te halen helpt ook. "Denk niet dat je een rat kan zijn die de benen neemt, want ik spoor je zo op."       I-ik zou nooooit wegrennen," probeerde ik er overtuigend uit te laten komen, maar het klonk zwakjes en ik stotterde er lichtjes bij. "Ik heb alleen e-even geen g-geld. Volg-volgende week weer."       "S3 is opgeruimd."       "Jij met je benamingen, zeg gewoon slachtoffer nummer 3"       Het gesprek tussen Helga en haar baas klonk lichthartig en kalm, hij lachte er zelfs bij, alsof ze het niet over mensenlevens hadden, maar het een spelletje was.. De kippenvel verscheen op mijn armen, gelukkig had ik een jas aan en zagen ze dat niet. Plotseling hoefde ik de volgende dosis eigenlijk helemaal niet meer. Misschien moest ik maar gewoon afkicken. Cold Turkey leek me momenteel meer aangenaam dan een slachtoffer worden van haar.       "Je hebt nog twee dagen, S4, en dan maak ik jacht op jou," zei ze waarschuwend.       "Ja, weet je..." begon ik al, maar ik werd onderbroken omdat haar baas me een plastic zakje toewierp, die ik onhandig opving en bijna liet vallen.       "Twee dagen," waarschuwde hij erbij. "En nu wegwezen."       "Mijn blauwe ogen waren zo mogelijk nog groter geworden terwijl ik bleekjes naar hem keek, vervolgens naar Helga en knikte daarna. Twee dagen met een extra schuld! Dat zou ik nooit redden. Ik gaf het beetje geld dat ik bij me had aan hem, maar het was niet eens genoeg om de kosten van de vorige keer te dekken. Ik zat flink in de penarie. Met een onvaste tred verliet ik de ruimte, mijn hele lichaam trilde en ik voelde me enorm misselijk. Buiten, in de koele avondlucht, voelde ik me gelukkig al iets beter. De koele wind streek over het zweet dat zich op mijn voorhoofd had vastgezet en ik veegde er met mijn hand overheen.       Ik had nog maar een paar stappen gedaan voordat ik een geknal hoorde. Het waren een paar snelle klappen met een onbekende bestemming, maar het zorgde ervoor dat ik zo snel mogelijk beschutting zocht achter het dichtstbijzijnde object. Het had zo dichtbij geleken en had me gelijk terug naar een bestemming uit het verleden gezonden. In paniek zocht ik om me heen naar bekenden.       "Jack!" riep ik uit. "Colonel O'Neill?" vervolgde ik toen ik geen antwoord kreeg, me ervan onbewust dat deze man hier helemaal niet in de buurt was.

---

---

Matoaka ging op één van de stoelen zitten en trok het jasje uit wat ze aan had. Ze zag er netjes uit, kleding waarin je haar normaal gesproken niet zomaar zou zijn. Om eerlijk te zijn had ik haar daar nog nooit eerder in gezien voor deze opdracht. Het bleef even stil voordat ik haar de vraag stelde die op mijn lippen brandde, maar inhield om niet ongeduldig over te komen. Ze knikte gelukkig gelijk, waardoor mijn ene mondhoek een stukje omhoog trok.       Uit haar tas haalde ze de afluisterapparatuur. In ieder geval het gedeelte waarmee ik mee kon luisteren met wat er gezegd werd op het kantoor van Flynn Rider. Ze legde het op mijn bureau, maar hield haar ogen neergeslagen. Ik merkte het amper op omdat ik een tikkeltje gretig de apparatuur naar me toe trok. Mijn prothese was ver genoeg ontwikkeld om gewoon mee te doen met mijn andere hand, ik merkte amper op dat hij er zat.       "Ik heb afluisterapparatuur geplaatst, zodat als ik er niet ben, er alsnog geluisterd kan worden naar eventuele dingen die belangrijk zijn," zei ze erbij, waarna ze haar blik eindelijk op mij vestigde. "Hij is op het moment bezig met drugsdealers te onderzoeken. Meer weet ik er niet over. Daar heb ik meer tijd voor nodig."      Ik keek voor een moment terug in haar donkere ogen, terwijl ik zelf geen enkele emotie vertoonde. Mijn ogen stonden altijd koud, maar de rest van mijn gezicht deed momenteel gewoon niks. Uiteindelijk knikte ik tevreden naar haar en vouwde ik mijn handen samen op het bureau. De vingers van mijn linkerhand voelde koud en levenloos aan.       "Stel een lijst samen van welke dealers en wat hij ermee van plan is zodra je die informatie hebt. Als hij bewijs tegen ze heeft, wil ik dat ook weten. Dit is een mooie kans om een paar dealers bij mij in het krijt te laten staan," gaf ik haar als opdracht, waarna ik mijn ogen op de deur richtte. "Gregory!"       Ik verhief mijn stem amper, maar de deur ging bijna abrupt open en een kale man, die normaal gesproken altijd op de gang bij mijn deur rondhing, stak zijn hoofd naar binnen. Met mijn goede hand wees ik op de apparatuur die op mijn bureau lag.       "Breng dit naar Eddie en zorg ervoor dat hij alles wat er gezegd wordt op het kantoor opschrijft. Alles, ik wil niks missen."       Gregory knikte en haalde de apparatuur van mijn bureau af. Ik keek hem na tot hij de deuren weer achter zich sloot en ik stond op om naar het kabinet achter mijn bureau te lopen. Daarop stond een set van kristallen karaffen en twee glazen. Ik pakte een karaf op en haalde met mijn prothese de dop eraf, iets wat er een tikkeltje onnatuurlijk uitzag. Ik schonk een laagje in beide glazen, deed de dop er terug op en pakte de glazen met mijn goede hand die ik daarna op het bureau zette, eentje naar haar toeschoof en weer ging zitten. Ik pakte mijn eigen glas op en hield hem naar haar toe.       "Op een mooie samenwerking," proostte ik.

---

Your make-up is terrible

This is your life
it's ending one minute at a time,
so life while you last.

Mijn nette pak had zich vervangen door een wijde spijkerbroek en een mouwloos hemd met een blouse erover om toch nog enig sinds goed voor de dag te komen De geluiden van de TV die in de ruimte stond galmde door de kamer heen en ik had wat te eten en te drinken op tafel gezet. Ik had mijn voeten opgetrokken waardoor ik in één of andere vage lig positie terecht was gekomen, maar het had zo diens reden. Nu had Briar de perfecte houding waardoor ze lekker dicht tegen me aan kon liggen. Gefascineerd keek ze naar het programma wat bezig was, wat mij niet veel boeide. Het was zo'n dom vrouwenprogramma met een iets te overdreven plot waar geen touw aan vast was te knopen. Voor mij niet in ieder geval. Maar zij vond het geweldig en leek alles te begrijpen wat er gezegd werd en een andere pluspunt was dat ik ongegeneerd naar haar kon staren. Zij was mijn vermaak op zo'n avond en ik zal uren naar haar kunnen kijken. Hoe het licht van de TV op haar gezicht scheen, hoe haar gezicht mee veranderde met de gebeurtenissen van de serie. Ik kon niets anders doen dan van haar houden in dit soort momenten. Vluchtig gaf ik haar een kus op haar slaap en verschoof me een heel klein beetje. Mijn armen lagen om haar middel geklemd en mijn hoofd hing net boven het hare, waardoor ik mijn kin op haar kruin kon laten rusten als ik het nog iets verder omhoog bewoog. "Oh, reclame..." De woorden ontsnapte als een ontzette zucht haar lippen terwijl ze haar best deed om naar me op te kijken. "Weet je zeker dat je het niet erg vind?" Maar ik schudde mijn hoofd al. "Hé, vraagt het niet steeds. Je weet mijn antwoord en daar blijf ik bij." Zonder verder ook maar op een antwoord te wachten krukte ik een kus op haar lippen en haalde mijn handen door der haar heen. "Hé, ik weet wel iets wat in de pauzetijd kunnen doen." Briar had zich compleet naar me omgedraaid en ze had haar been over de mijne heen geslagen. "En als dat langer duurt dan kijk ik het morgen wel gewoon verder." Ze wiebelde speels met haar wenkbrauwen en een grijns begon bij mij te groeien. Wel, het was niet het enigste wat begon te groeien. "Weet je zeker dat je het risico wilt lopen dat je het mist? Wel, je gaat de rest gegarandeerd missen als we..." Twee dingen gebeurden op hetzelfde moment. Briar die zich boven op me wierp en mijn mobiel die afging. Niet mijn openbare mobiel,maar mijn persoonlijke mobiel. Mijn werkmobiel. Ik voelde Briar bovenop me even verstrakken, maar ze zuchtte en graaide naar het ding op het bijzettafeltje. "Zolang het maar niet vanavond is. Vanavond huur ik jou af." Ze gaf me nog een kus en stond toen op. "Wil je nog wat drinken? Een biertje?" "Lekker schat." Riep ik haar na terwijl ze uit mijn blikveld verdween. Zuchtend haalde ik mijn mobiel van diens vergrendeling. Shit. Waarom nou net vanavond? Net nu? Het was een simpel berichtje, zoals gewoonlijk. Van een onbekende afzender. Ik scande het bericht op trance en hack systemen en zodra het clean bleek opende ik de bijlage. Shit... Dit zou nog wel eens een moeilijke kunnen worden op mijn loyaliteitsweegschaal. De moord zou gepland staan tussen morgen en de drie dagen daarna, wat was niet het probleem. Maar de persoon op de bijgevoegde foto was dat wel. Het irritant grijnzende gezicht van Briar haar ex Philip was tevoorschijn gekomen. Een persoon die ik een lange tijd geleden al op had willen ruimen nadat hij Briar geslagen had, maar dat mocht ik nooit van haar. Maar nu... Hoe zou het nu moeten?

[ bericht aangepast op 19 sep 2016 - 23:08 ]

---

Credendo Vides

H E L G A      S I N C L A I R [ luitenant ], 30 “ Doors locked? Windows barred?       Don't waste your time. If I want to reach you. . . ——I will! “

Een onheilspellende glimlach streek op haar roodgestifte lippen neer zodra ze opmerkte in wat voor staat hij zich verkeerde. Trillend. Bang. Nerveus.       "I-ik zou nooooit wegrennen," trachtte hij nog overtuigend te beantwoorden. Echter, enig mens die kon horen, wist hoe zwak het eruit kwam en het niet te vertrouwen was. Al was ze van zichzelf al een wantrouwig persoon, wat ze liever 'op d'r hoede' noemde. "Ik heb alleen e-even geen g-geld. Volg-volgende week weer." Eenzelfde glimlach die ze eerder had, verdween nu opeens. Het was duidelijk dat ze hier niet blij mee was, het zou ook niet lang meer duren voor hij doorhad wat het probleem was. Volgende week zou te laat zijn. Haar gedachtegang verbaasde haar, het zou haar juist blij horen maken dat ze opnieuw iemand afrekende. De waarheid was dat het niet goed voor de zaken was allerlei mensen te vermoorden omdat zij zo stom waren niet te betalen. Goed, het was wellicht hun eigen schuld, maar desondanks hoorden ze wel geld binnen te krijgen. Misschien moest ze hem voor deze keer helpen. Met haviksogen keek ze toe hoe hij het kleine beetje geld aan haar baas gaf, wat lang niet genoeg was om alles te dekken. Daarna verdween hij uit het zicht met het zakje die hem was toegegooid. Zijn onvaste tred leek hem net op de benen te houden, het verbaasde Helga dat hij niet viel of ergens over struikelde. Een zacht gegrinnik rolde over haar lippen. Helga' ogen ontmoette die van haar baas met een alwetende blik. Gezien ze wist wat hij bedoelde, zette ze het pistool weer in elkaar en laadde de nieuwe kogels erin. Zodra ze het enorme huis verliet echter, beschouwde ze een vreemd tafereel voor zich. Thatch die namen uitriep van mensen die er niet waren, zij waren daar zelfs de enigen, en zich afwijkend gedroeg. De namen herkende de vrouw uit zijn dossier. Het was als 1 bij 1 optellen, hij had vast nare herinneringen overgehouden uit die tijd. Binnen enkele seconden stond ze bij hem. Ze duwde hem tegen de bakstenen muur aan met haar arm tegen zijn keel.       "Volg mij." Fluisterde zij, een ernstige blik in haar ogen. De jonge vrouw trok hem daarna mee jegens haar auto waar ze Milo ruw induwde. De plaats waar ze vervolgens naartoe reed, was naar zijn huis. Eenmaal aangekomen bleef Helga haar ruwe houding tegenover hem aanhouden, ze duwde hem in een stoel en sloot alle ramen en deuren. Miauwend sprong de kat op zijn schoot.       "Dit is een eenmalig aanbod. Luister je niet naar me, praat je graag of sla het af en je lost het zelf op," noemde ze op. Redelijk intimiderend stond ze tegenover hem, terwijl ze op Milo neerkeek en haar ogen in de zijne boorde. "Ik help je het geld bijeen te sprokkelen. Natuurlijk wil ik er wel wat voor terug. . ." Grijnsde ze geheimzinnig, haar ene hand in haar zij gelegd.

[ bericht aangepast op 24 sep 2016 - 0:45 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

FLYNN RIDER

“Goede avond. Kom binnen. Waar heb ik dit bezoek aan te danken?” Dit waren de woorden waarmee Flynn door Pan werd binnengelaten. Na de deur dicht gedaan te hebben, ging de man hem voor naar het kantoor. Zwijgend achtervolgde Flynn hem.
“Juridische zaken.” Zei hij uiteindelijk, toen Pan plaatsnam achter zijn bureau. Her en der lagen papieren verspreid en zo ook enkele monsters. Langzaam ging hij zitten en wachtte tot Pan een leeg blaadje had bemachtigd.
“Wil je wat drinken, of komen we gelijk ter zaken?” vroeg de man vervolgens. Flynns attentie werd door de woorden weer teruggebracht uit zijn gedachten.
“Nee, bedankt. Ik heb zojuist al iets op en ik moet straks nog ergens naartoe,” antwoordde hij gladjes. “In ieder geval, het leek me beter om onder twee ogen te spreken. Ik begin het idee te krijgen dat er een lek zit in je organisatie.” Zijn woorden waren recht door zee. Hoewel hij het bij het verkeerde eind kon hebben, nam hij liever geen risico’s. “De laatste tijd krijg ik steeds vaker jouw mannen bij me, omdat ze zijn opgepakt. Ik ben er zeker van dat je dit al weet. In ieder geval, de afgelopen twee weken is er al drie keer om mij gevraagd door jouw mannen. Niet is dit alleen een probleem voor jou, maar ook voor mij. De hoeveelheid zaken ik krijg rondom drugs en het feit dat ze elke keer specifiek om mij vragen, begint op te vallen.” Natuurlijk was Flynn goed in zijn vak, maar als er elke keer een drugszaak was die naar hem ging, begon het wel op te vallen. “Op het eerste probleem heb ik geen oplossing, of de lek er is moet je zelf uitzoeken, op het tweede probleem heb ik iets geregeld. Ik heb een collega die zo vriendelijk is om voor een bepaald bedrag voor mij te werken. Zijn naam is Richard Mitsburgh, vertel je mannen ook naar hem te gaan.”
Afwachtend keek Flynn Pan aan, zijn reactie peilend. Voor een moment dwaalden zijn gedachten af naar de streetrace en zijn bondgenoten. De laatste tijd heeft Flynn te vaak iemand moeten doden vanwege verraad, dit zorgde ervoor dat hij zijn bondgenoten niet volledig meer vertrouwde. Blijkbaar was verraad nu overal bezig.
“Zeg, wat doe je vanavond?” vroeg Flynn toen opeens.

[ bericht aangepast op 24 sep 2016 - 21:06 ]

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Peter Pan
Flynn begon over juridische zaken, iets waar ik echt het geduld niet voor had. Daarvoor huurde ik hem in, dus ik wist niet zo goed wat hij van me moest. We liepen eigenlijk direct naar mijn kantoor, waar ik een papier pakte en hem ter zaken liet komen. Hij was naar mij gekomen, dus ik hoefde niet te beginnen. Ik waardeerde de eerlijkheid in zijn woorden, maar dat hij me beschuldigde van het hebben van een lek, viel niet helemaal goed. "Ik ben niet degene die de afgelopen tijd flink wat medewerkers van de loonlijst heeft geschrapt." Ik ging niet het risico nemen als er wel een zender hier zat om hem te verlinken, of mezelf de kop te kosten als ik werd opgepakt als verdachte of zelfs als getuigen of informant. Dan was het over voor mij en was ik ten doden opgeschreven. Ik wilde niet geloven dat ik een mol had, noch dat ki een zender hier ergens had zitten. "Toch zal ik iedereen weer natrekken en controleren op zenders, maar ik vertrouw erop dat jij hetzelfde doet." Mijn toon was heel scherp. Ik was een klein en vrij jong mannetje in deze wereld, maar het mocht heel duidelijk zijn dat ik niet met me liet sollen. Toen kwam pas hetgeen waar ik een stuk makkelijker wat aan kon doen. Ik haalde een hand door mijn haren en noteerde wat kleine dingen op het papier om niet te vergeten. Ik liet inderdaad de grote jongens naar Flynn vragen als ze werden opgepakt, want hij was de enige die ik ermee vertrouwde. Nu vertrouwde ik niemand volledig, maar we zaten lang genoeg in hetzelfde schuitje, dat het wel moest op een of andere manier. Toen hij met een andere nam op de proppen kwam trok ik een wenkbrauw omhoog. "En jij vertrouwd deze Mitsburgh? Want je weet dat ik wat eigen eisen heb aan advocaten. Ik snap dat dit verdacht begint te worden, maar je moet niet denken dat ik iemand vertrouw puur op jou woord. Ik zit ook langer in dit van dan vandaag." Ik aaide mijn wasbeertje, die op mijn schouder was geklauterd, over zijn kop. "Vertel hem maar hier langs te komen morgen om 14.23 precies." Dan wist ik ook wat voor vlees er in de kuip zat, terwijl ik alsnog alles over deze vent ging uitzoeken voor ik toezeggingen ging doen. Ik vertrouwde slecht en dat was maar goed ook. Zo heb ik veel politiemensen en slechte dealers buiten de deur weten te houden. Bij zijn vraag haalde ik mijn schouders op. "Had jij een voorstel, dan?" Nu speelde er toch een kleine grijns om mijn lippen. Dit soort vragen eindigden vaak in een goede tijd, en een beetje ontspanning zou nu wel prettig zijn, na een lange zware week.

---

Bowties were never Cooler

FLYNN RIDER

“Ik ben niet degene die de afgelopen tijd flink wat medewerkers van de loonlijst heeft geschrapt.” Flynn zag dat de informatie niet helemaal goed bij de man viel, desalniettemin knikte Flynn instemmend.
“Pure noodzaak, het lijkt alsof er overal iets gaande is.” Gaf hij als eerlijk antwoord.
“Toch zal ik iedereen weer natrekken en controleren op zenders, maar ik vertrouw erop dat jij hetzelfde doet.” Zei Pan scherp.
“Maar natuurlijk.”
“En jij vertrouwd deze Mitsburgh? Want je weet dat ik wat eigen eisen heb aan advocaten. Ik snap dat dit verdacht begint te worden, maar je moet niet denken dat ik iemand vertrouw puur op jou woord. Ik zit ook langer in dit van dan vandaag.” Vervolgde Pan op zijn voorstel.
“Ja, dat weet ik. Mitsburgh ken ik sinds mijn jeugd, het is voor hem te hopen dat hij geen geintjes uithaalt.”
"Vertel hem maar hier langs te komen morgen om 14.23 precies." Flynn knikte, hij had al wel verwacht dat de man dat zou zeggen.
"Had jij een voorstel, dan?" Een kleine grijns stond op zijn lippen. Ook Flynn grijnsde en ging iets meer achteruit zitten.
“Je hebt vast wel van de streetrace van vandaag gehoord,” constateerde Flynn. “Ik was van plan daar een verschijning te maken. Als het je…” Even brak Flynn af, opzoek naar de juiste woorden. Uiteindelijk zuchtte hij, rolde met zijn ogen en besloot het maar gewoon te zeggen, hij wist niet hoe het anders moest. “Als het je leuk lijkt, kunnen we samen gaan. Ik kan wel wat afleiding gebruiken, om eerlijk te zijn.” Hij keek even de kamer rond. “Dan kunnen we daar wel een drankje pakken.” Grijnsde hij en keek de man afwachtend aan. Pan was een van de weinige mensen die hem niet binnen enkele seconden wist te irriteren en die zijn respect had, dat kon echter ook snel verdwijnen als Pan iets zou doen wat hem niet aanstond.

[ bericht aangepast op 29 sep 2016 - 20:34 ]

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Peter Pan
Ik vond het nooit erg om Flynn over de vloer te hebben. Hij was een van de weinigen die zich tegenover me had bewezen en die ik toch ergens wel als een vriend zag. Toch was dit een gesprek over serieuze zaken. Er moeten dingen gebeuren om voor ons allebei een veilige toekomst te garanderen. Morgen moest ik de nieuwe advocaat ondervragen. Hij wist hoe dat ging, dus misschien kon hij zijn man erop voorbereiden, maar we zouden zien en anders moest ik iemand anders gaan blackmailen. Toch kwam hij gelukkig ook met leuker nieuws, of in elk geval een uitnodiging. Een straatrace was vaak en goede plek om nieuwe contacten te leggen. Ik haalde een hand door mijn warrige rode haren en grinnikte bij zijn bijvoeging. "Is dit een uitnodiging voor een zakenavond, of voor een date, meneer Ryder?" Ik schoof van onder mijn bureau een lade open en viste er twee glazen en een fles goede Whiskey uit. "Een glas kan geen kwaad." Ik schonk in beide glazen een laagje in, voor ik de fles weer opborg. Ik wilde niet dat mijn dieren eraan konden, wat zeker de wasbeertjes altijd wel weer probeerden. Ik schoof een glas richting Flynn en nam er zelf een in de hand. "Op een geslaagde date-avond?" Ik trok een wenkbrauw op en hield mijn glas iets naar hem toe. Contacten aanhalen bij evenementen was altijd goed, maar achteraf ontspannen met Flynn en een drankje in een bar zou ook erg fijn zijn. Ik had eigenlijk wel een avondje vrij nodig om eerlijk te zijn. Even weg van zaken en experimenten. Toen mijn gedachten naar de experimenten gingen, viste ik met mijn vrije hand een van mijn mobieltjes uit een lade en keek naar de verschillende klokken en live-beelden erop. Hiermee wist ik of ik vanavond wel weg kon zonder dat er vreemde dingen gingen gebeuren in mijn laboratoriums. Ik wilde niet dat er hier ook maar iets gebeurde wat ik niet 100% in de gaten en onder controle had, niet als ik aanwezig was, maar al helemaal niet als ik weg was. Gelukkig zag ik dat het makkelijk moest lukken en kon ik met een gerust hart het mobieltje weer wegstoppen in de lade waar die thuis hoorde, waarna ik me weer op Flynn richtte.

---

Bowties were never Cooler

FLYNN RIDER

"Is dit een uitnodiging voor een zakenavond, of voor een date, meneer Ryder?" vroeg Pan, na gegrinnikt te hebben. Flynn grijnsde onschuldig, een hand ging door zijn haren heen.
"Een date, natuurlijk." Zei hij en hij zette zijn grijns op waarmee hij vaak meiden mee verleidde. "Ik dacht dat we onze relatie naar een volgende level konden brengen." De grap viel makkelijk en onbeschaamd van zijn lippen, terwijl Pan zijn bureaulade open schoof en er twee glazen en een whiskey fles uitviste.
"Een glas kan geen kwaad." Nadat de man had ingeschonken, schoof hij de glas naar hem toe. "Op een geslaagde date-avond?" Zacht lachte Flynn om deze woorden en klinkte zijn glas met de opgeheven glas van Pan.
"Op een geslaagde date-avond." Herhaalde hij, waarna hij een flinke slok nam. De whiskey gleed als water door zijn keel, maar met veel meer smaak.
Terwijl Pan een mobiel tevoorschijn haalde, om blijkbaar iets te checken, keek Flynn in stilte toe, zijn glas nooit op tafel zetten. Al snel had hij dan ook in stilte zijn drankje opgedronken en wachtte geduldig tot ook Pan zijn whiskey ophad.
"Dat was goede whiskey." Complimenteerde hij de man, terwijl hij opstond. "Nu, ik weet niet of je met aparte voertuigen wilt gaan of niet, maar je mag uiteraard met mij meerijden." Zijn gedachten dwaalden af naar de streetrace. Flynn had de informatie gekregen, doordat iemand hem nog iets te goed was. In eerste instantie had hij niet willen gaan, maar was daar later toen op teruggekomen.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Peter Pan
Flynn was ook echt een onbeschaamde flirt, maar erg vond ik het niet. Het maakte hem een man waarmee ik makkelijk kon omgaan en met wie ook nog wel wat leuks te beleven viel, behalve alleen zakelijke gesprekken en stoffige meetings. Ik schonk hem een glimlach bij het klinken van de glazen, voor ik wat aan mijn whiskey sipte terwijl ik keek of ik eigenlijk wel op een 'date' kon gaan. Gelukkig kon dat en had ik tot morgen voormiddag niets meer aan mijn experimenten te doen. Ik dronk rustig mijn drankje op en knikte dankbaar naar Flynn die me complimenteerde op mijn drankkeuze. "Dank je. 31 jaar oude Laphroaig. Ik heb altijd een fles in de buurt voor het geval dat." Ik dronk mijn glas leeg en borg de legen glazen weer op in een lade, zodat de dieren er niet mee aan de haal zouden gaan. Ik zou ze later wel afwassen, want personeel vertrouwde ik niet. Ik luisterde rustig naar zijn voorstel en zag intussen aan zijn ogen dat hij aan het wegzakken was in gedachten. "Ik rij graag mee. Het zou geen date zijn als we apart zouden rijden, is het niet?" kwam er speels uit mijn mond, maar het feit dat ik anders een taxi moest bellen omdat ik geen rijbewijs had hield ik er maar buiten. Ik had connecties met een aantal taxibedrijven en liet me altijd op verschillende plekken in het omliggende bos ophalen, waardoor ik nooit gevolgd kon worden via de gps van de wagen of de kentekenplaat van mijn eigen wagen, mocht ik een rijbewijs gehad hebben. Ik stond op en keek naar de man aan de andere kant van het bureau. "Ik kleed me even om. Als je in de hal wacht, ben ik zo terug." zei ik, voor ik het kantoor uit liep, Flynn en mijn beer daar achterlatend, en naar een van de kamers bovenaan de trap verdween om een pak aan te trekken. Ik moest er namelijk wel een beetje toonbaar uitzien bij een publiek evenement als dit. Het was niet meer dan een wit hemd en een zwart jasje over mijn spijkerbroek, maar het was toch iets. Ik stopte in de binnenzakken wat zakjes met samples, voor ik weer naar beneden liep. "Ben je klaar voor onze date?" Waarschijnlijk zouden we tegen het einde van de avond gewoon samen in een striptent eindigen, maar het idee was leuk.

[ bericht aangepast op 10 okt 2016 - 14:42 ]

---

Bowties were never Cooler

FLYNN RIDER

"Dank je. 31 jaar oude Laphroaig. Ik heb altijd een fles in de buurt voor het geval dat." Zei Pan, waarna hij zijn glas leegdronk. Flynn was onder de indruk, hij had niet verwacht dat het zo'n drank zou zijn. Goedkoop kon de fles in elk geval niet geweest zijn. Nadat Pan had ingestemd met zijn voorstel, stond hij op.
"Nee, dat zou het inderdaad niet zijn. Ik moet je wel waarschuwen, ik neem het altijd rustig aan met dates. Niets verwachten dus." Grijnsde Flynn en stond ook op, wachtend op wat de man ging zeggen.
"Ik kleed me even om. Als je in de hal wacht, ben ik zo terug." Met die woorden liep Pan het kantoor uit, waardoor hij Flynn en de beer achterliet. Voor een moment rekte hij zicht uit, voordat hij ook naar de hal ging om op zijn date te wachten. Niet lang daarna kwam Pan terug, gekleed in een wit hemd, zwart jasje en een spijkerbroek. Zelf was Flynn nog steeds gekleed in een pak, waarin hij altijd naar zijn werk toeging, met een gouden horloge om zijn pols.
"Ben je klaar voor onze date?" vroeg Pan.
"Altijd." Grijnsde Flynn en liep voor de man het huis uit, naar zijn auto. Nadat Pan in de passagierskant had plaatsgenomen, schoot Flynn ervandoor. De weg ernaartoe zou ongeveer een half uur duren, dus om de tijd de doden, vroeg Flynn:
"Hoe gaat het met je dieren? Zijn het er nog steeds zoveel?" Hij wierp een snelle blik op Pan, voordat hij zich weer op de weg concentreerde. Hij had verschrikkelijk veel zin in een drankje en wat plezier. Met een hand op het stuur, maakte hij met zijn andere hand zijn stropdas los, waarna hij hem over zijn hoofd trok en op de achterbank gooide. Opgelucht rolde hij een beetje met zijn nek. "Eindelijk, vrijheid."

[ bericht aangepast op 17 okt 2016 - 21:15 ]

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Peter Pan
Ik kwam de trap af en zag beneden Flynn staan te wachten. Ik glimlachte bij zijn antwoord en floot kort tussen mijn tanden, waardoor Tootles op mijn schouder klop, zodat hij mee zou gaan. Ik ging nooit ergens helemaal alleen naar toe, noch ongewapend, maar dat hoefden mensen niet te weten. Ik liep met Flynn mee en draaide achter me de deur op slot. Er kwam hier nooit iemand, maar het was een oud gebruik, daarbij konden de dieren via de achterdeur gewoon naar buiten konden. Ik volgde Flynn naar zijn wagen, een mooie bak om eerlijk te zeggen, en stapte in aan de passagierskant, waarna Tootles zich opkrulde op mijn schoot. Ik aaide rustig over zijn vacht terwijl Flynn achter het stuur kroop en de auto met een hoge snelheid wegscheurde van mijn huis. Zijn vraag deed me zacht gniffelen. "Je kent me. Ik zit te denken om er nog een of twee toe te voegen aan de collectie, maar het is lastig wilde dieren te vinden zonder dat er vragen worden gesteld." mompelde ik, terwijl hij zijn das losmaakte. Ik had zelf al een hekel eraan om in een hemd en een jasje rond te lopen, laat staan met een das. Ik snapte dus wel dat hij hem af wilde. Zo'n ding was als een strop om je nek. "En wat ga je zoal doen met die vrijheid? Behalve met..." Ik checkte even de snelheidsmeter, die wel erg ver naar rechts stond. "285 kilometer per uur over de weg te scheuren." Mijn hand bleef zacht over Tootles' vacht gaan, terwijl het stinkdiertje zelf wat aan het indommelen was. Ik was zelf nog klaarwakker en had veel zin in vanavond. Ik was toe aan een avondje vrij, geen zorgen, weinig zaken, een drankje, wat lol, niet te veel nadenken. Natuurlijk waren er voor mensen als Flynn en mijzelf altijd zorgen, niet alleen om gepakt te worden, maar om nog veel meer redenen. Ik probeerde er nu niet te veel aan te denken, dat zou deze avond van straatracen en cocktails alleen verpesten. Ik wilde genieten van vanavond, misschien wat nieuwe contacten leggen en oude verstevigen, maar vooral lol maken, want een leven zonder lol was een nutteloos leven.

---

Bowties were never Cooler