[RPG — 3OO — Hogwarts] Cave Inimicum • Speeltopic - Speeltopics

---

SHIPS Shipname x x x x x Names x x x x x Legenda shiplijst Italic = Vriendschappelijk Bold = Crush Red = Liefdesrelatie Underlined = It's over Pink = It's complicated EVENTS Dates & events will be listed below. Naam — Datum — Dresscode —       Tekst tekst tekst tekst tekst tekst tekst tekst tekst REGELS — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden — Een reservering blijft twee dagen staan — Maximaal twee personages per persoon: verschillende geslachten, afdelingen, etc. — Speeltopic wordt over ongeveer een week geopend — Geen perfecte personages — Geen liefdesrelaties die van te voren zijn afgesproken, zo willen we one-on-one voorkomen. — Nieuwe topics worden aangemaakt door Ziegler & Camouli — Bespreek relaties en overige zaken in het praattopic — Heb je vragen? Stel ze! — Have fun! TOPICS — Rollentopics: O1 — Praattopics: O1 — Speeltopics:

---

Up with the sun. Gone with the wind.

---

Het had na de lessen niet lang geduurd voordat Asaf in de Great Hall verscheen. Rustig had hij zich neer laten zakken op een bank achter de afdelingstafel van Slytherin. Hij keek om zich heen en bestudeerde zijn gemiddelde afdelingsgenoten. Veel van hen dachten dat zodra ze ingedeeld werden bij Slytherin, ze zich moesten gedragen als malloten en arrogante kwallen. Velen dachten dat de het slangenembleem een vrij brief was om je te misdragen, want je was toch ingedeeld bij Slytherin. Dat was Asaf's nummer één ergernis op school, naast de verloren eerstejaars.       Asaf schepte voor zichzelf een flink bord met eten op. Hij was altijd al een grote eter geweest, maar met dank aan de genen van zijn ouders kwam hij nooit echt aan. Terwijl hij wat aardappels at, keek hij naar de tafels van andere afdelingen. Er was verkondigd dat er een herfstfeest aan zat te komen en dat betekende dat hij een meisje moest uitzoeken om mee te nemen als date. Asaf was zeer traditioneel opgevoed, maar dit soort dingen vond hij vreselijk. Asaf's blik viel op Arwen en Harlowe. Arwen was druk bezig in haar razernij, maar Asaf kon niet horen waar het precies over ging. Asaf keek verder rond om te kijken welk meisje hij mee zou willen vragen. Hij wilde sowieso een laatstejaars, omdat hij andere meisjes te jong vond om überhaupt een goed gesprek mee te kunnen voeren. Terwijl hij nadacht, speelde hij met zijn vork en vergat hij het eten op zijn bord.

[ bericht aangepast op 7 nov 2016 - 8:57 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Mijn topics

---

ze had het universum op haar schouders maar droeg het als een paar vleugels

Ik had de volledige treinreis alleen in een coupé gezeten. Het was niet zo dat ik geen zin had om mijn vrienden weer te zien, het was meer dat ik wel lekker zat en heel eerlijk gezegd simpelweg te lui was om ze op te zoeken. Daarnaast had ik eindelijk wat slaap in kunnen halen, die ik de afgelopen dagen nogal tekort was gekomen, en had ik nog wat getokkeld op mijn gitaar. Nu zat ik in de grote zaal aan de Gryffindor tafel, me af te vragen waarom ze in godsnaam twee dagen na aankomst een bal moeten organiseren. Het is niet zo dat ik feestjes niet leuk vond, in tegendeel, ik vond het heerlijk, maar het was meer dat ik de korte termijn niet snapte. Daarnaast was het nog geen eens herfst. En twee dagen was een veel te korte termijn om een date te regelen. Ergens verderop zag ik Arwen en Harlowe zitten, maar ik had niet de zin om op te staan en bij hun te gaan zitten, dus ik bleef mooi waar ik was. Ik zat vrij vooraan de tafel, wat er dus voor zorgde dat er een aantal eerstejaars luidkeels naast mijn hoofd zaten te schreeuwen. Ondanks het feit dat ik me er beetje aan irriteerde, kon ik het niet helpen dat ik breed moest glimlachen. Ongeduldig wachtende op mijn eten kijk ik rond met de hoop iemand te vinden die bij me zal komen zitten, al verwacht ik er niet al te veel van. Ik had immers de treinreis alleen doorgebracht, en daardoor geen afspraken kunnen maken om naast of bij iemand te zitten met het avondeten. Misschien had ik dat toch moeten doen, maar in plaats van heel aandachtig nu te zoeken naar mensen of zelf op te staan en bij iemand aan te schuiven, blijf ik in gedachten verzonken zitten waar ik nu zit, met een half oor luisterend naar de enthousiaste eerstejaars vlak bij me.

---

take me back to the basics and the simple life

Julian Stephan Carrow

~ Slytherin ~ 7th year ~ Pure Blood ~ With Asaf

Het nieuwe schooljaar was weer begonnen en hoewel ik er helemaal geen zin in had was het wel leuk om wat bekende gezichten te zien. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel gezellig bij me oma, maar het blijft wel mijn oma. Al was deze zomer anders geweest dan vorige jaren. Mijn ouders hadden contact proberen te zoeken, iets wat ik zonder moeite afwees. Ze moesten zich vast slecht voelen, niet omdat ze hun zoon kwijt zijn, nee zeker niet. Nee, mijn ouders waren fel voorstanders van de oorlog. Terwijl ik oorlog altijd een raar concept heb gevonden, mensen vechten om zoveel mogelijk macht te krijgen. Ik werd uit gedachten getrokken door Victor die blij op mijn schoot sprong. Die was zeker blij om terug te zijn. Ik zette hem van mijn schoot af en ging verder met uitpakken. Vooral vast alles klaar zetten, planten groeien duurt nou eenmaal een tijdje en mijn voorraad gaat niet voor altijd mee. Sinds een jaar of twee was ik begonnen met dealen op school. Je zou denken dat ik het voor het geld deed, maar mede deed ik het omdat ik het leuk vond. Niets leukers dan klanten die de volgende dag naar je toekomen om te melden hoe zwaar ze hem aan het trippen waren die avond ervoor. Toen ik eenmaal alles had uitgepakt was het al bijna tijd voor het avond eten. Ik liep richting de Great Hall en nam plaats naast Asaf, een vriend van mij en een van de weinige mensen die zich niet druk maakte over hoe hij of zij eruit zag. 'Hey man, hoe gaat het met jou, beetje leuke zomer gehad?'

[ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 13:10 ]

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

---

'WTF?
Where's The Food.'

---

---

Random as Fuck

---

---

Mijn ogen speurden verliefd de tafel af. Overal was wel wat lekkers te zien, wat voor een regelrechte oceaan in mijn mond bezorgde. Dat er niet kwijldruppels uit mijn mondhoeken rolden, was een mirakel. Waarschijnlijk ging dat nog wel gebeuren. Echter was er niemand om deze op te vegen. Bodine was namelijk weer voor de zoveelste keer naar de wc gegaan, waaruit ik concludeerde dat het weer de tijd van de maand moest wezen. Of ze had gewoon een zwakke blaas en diarree tegelijk door de snoep. Kon ook. Over diarree gesproken, daar leek de pindasaus aan tafel ook behoorlijk op. Drie keer raden wat ik niet meer ging eten vanavond, dankjewel Bodine. Je hebt mijn pindasaus humeur verpest.
Toch schepte ik ondanks deze misselijkmakende gedachtes van Bodine op de wc, mijn bord vol. Natuurlijk mistte ik de pizza, maar als vervanging daarvan; besmeerde ik een bolletje met wat tomatensoep en extreem veel topping. Dat was een voordeel aan pizza. Het was gezond want er kon niet alleen maar groenten op, maar ook alle fruitsoorten. Aardbei banaan pannenkoek. Kwijl. Oh wait; pannenkoeken zijn geen pizza. Ik haalde mijn schouders even op, voor ik een harde pook in mijn zij voelde geprikt worden. Ik slaakte een pijnlijk kreuntje, voor ik over mijn zij wreef. ‘Auch… mijn spijsvertering..’ klaagde ik, voor mijn kijkers zich haakte in die van de blonde dader.
‘Hey, Bailz, hoe gaat het met je honger?’ een sadistisch lachje verscheen op haar gezicht, door mijn pijn; wat me haar terug deed knijpen. ‘Goed tot ik pindasaus met jouw diarree ging vergelijken..’ klaagde ik; hoewel mevrouw weer over ging tot het bal. Niet dat ik het erg vond. Alles behalve, gezien het meisje me er zojuist mee heen had gevraagd. Eigenlijk gingen we altijd wel samen, als ik het me zo bedacht. Het was veiliger, gezien meisjes altijd in grote groepen door de gangen liepen als een stel giebelende hyena’s. Ik ging echt niet voor paal staan en daarnaast ging ik ook geen jongens mee uitvragen. Die moesten maar naar mij toe komen, als ze zo nodig wilde. Daarnaast moesten ze ook zeker een leuke snoet hebben en een knappe butt. Maar ach. Terug naar het onderwerp.
‘Maar natuurlijk Cinderella. Zolang je maar niet jezelf zo vol vreet dat ik je met een takelwagen omhoog moet gaan tillen. Ik eis natuurlijk wel een dans van je; mevrouw.’ Ik wierp haar een strenge blik toe, voor ik haar glas pumpkin juice stal en er een slokje van nam. Bij het meisje duwde ik een kippenpootje in haar mond, waar ik zelf weer een hapje nam van mijn zelfgemaakte pizza.
‘You know… ik denk heb ik mijn roeping geworden. Ik ga een huiself worden, zodat ik iedere dag van het lekkers kan smullen. Ik wil nooit meer van zweinstein af. Damn... Dit is beter dan seks..’

[ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 21:45 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Teddy's helderblauwe ogen gleden met een gelukzalige blik over de Ravenclaw tafel, terwijl hij de nieuwe leerlingen evenals de oude in zich opnam. Hij zag de bekende gezichten van Amy en Zoë, maar ook het stralende gezicht van zijn eigen neefje Jonah die bij de Sorting Ceremony al vrolijk naar hem had gezwaaid in het gangpad. Het was fijn om iedereen weer terug te zien na de oorlog. Het was fijn om ook maar iemand te zien na de oorlog. Teddy was geen doomdenker, maar hij was toch even nerveus geweest deze ochtend, voor hij op perron 9¾ was gearriveerd en de vele leerlingen en hun families had gezien.       Hij ging passief op zoek naar zijn vrienden aan de andere tafels in de Great Hall en vond Harlowe aan de Slytherin tafel naast Arwen. De anderen lieten zich niet zo gemakkelijk zien. Bodine had hij de hele dag nog niet gezien, ook niet op de trein, dus was hij in de coupé van de andere Ravenclawlaatstejaars gaan zitten, waaronder McKenna, die nu toevallig ook naast hem zat.       Sinds hij, Harlowe en de Prefects niet samen waren gekomen in de Prefects' coupé op de trein, dacht hij dat het een goed idee was om na het avondeten —en nadat ze de eerstejaars naar de Common Room hadden gebracht — een korte meeting te houden. Het was best vervelend voor Teddy dat hij dit niet eerder met Harlowe had kunnen bespreken, maar dan moest het maar zo.       "Hé, McKenna," begon hij en stootte zijn buurvrouw zachtjes aan met zijn elleboog. "Je bent opnieuw Prefect dit jaar toch?" Hij wachtte niet op haar antwoord en ging verder. "Sinds we niet zijn samengekomen in de Prefects' coupé op de trein, dacht ik dat het een goed idee was om straks een meeting te houden. Ik heb het nog niet besproken met Harlowe, maar ik stel voor dat we straks allemaal samenkomen Prefects' Bathroom. Lukt dat voor je?"

---

kindness is never a burden.

---

BODINE FRANCIS OUTTERRIDGE 17 | Hufflepuff | Muggleborn | keeper | eating in the Great Hall with mugglemate Bailey       "Goed, tot ik pindasaus met jouw diarree ging vergelijken.." klaagde Bailey, toen ik hem vroeg hoe zijn honger ervoor stond. "Yeah bro, alle love back. Niet zo veel klagen, ik heb gewoon een kleine blaas ja," lachte ik, terwijl ik een stokbroodje uit de schaal pakte en in mijn mond propte.       "Maar natuurlijk Cinderella. Zolang je maar niet jezelf zo vol vreet dat ik je met een takelwagen omhoog moet gaan tillen. Ik eis natuurlijk wel een dans van je; mevrouw," antwoordde hij op mijn tweede vraag. Ik moest lachen, of eigenlijk, ik wilde net gaan lachen, maar toen kreeg ik een kippenpootje in mijn mond gedrukt. KIP. KIPKIPKIP.       Ik pakte het botje van het kippenpootje vast, en veegde toen met de palm van mijn hand de oranje saus ofzo (niet dat het echt saus is, maar geen idee wat het wel is. BLOED. Nah, nee, daar geloof ik ook niks van. Nouja zal wel) en nam daarna gulzig een hap van het kippenpootje, waarna ik tegen Bailey zei: "Takelwagens kunnen ook dansen hoor. Je weet wel, ze rijden op en neer en zwaaien met het takelding zovan tudududu, lekker vrolijk, je weet wel."       "You know… ik denk heb ik mijn roeping geworden. Ik ga een huiself worden, zodat ik iedere dag van het lekkers kan smullen. Ik wil nooit meer van zweinstein af. Damn... Dit is beter dan seks.."       "Of je wordt een Hufflepuff en je kunt gewoon de keukens binnen lopen, waar de huiselfjes je vol proppen met eten HEHEHEHEHEHEHEHHEHEHEHE. Mijn leven is goed," zei ik met een grijns. "En geloof me, die kleine vriendjes maken ALLES, GEWOON ALLES!" Ik keek naar het betoverende plafond en keek erna alsof er twintig duizend aardbeien lolly's en chocolate chip cookies zweefden.       "Maar niet om je jaloers te maken, natuurlijk... Gewoon zodat je bekend bent met de waarheid, je weet wel, altijd eerlijk zijn hè," zei ik triomfantelijk. Ik nam opgewekt een grote teug uit mijn glas (die inmiddels besmet was met Baileys bacillen, maar oké) en plaatste hem terug op de tafel. Ik legde vier stokbroodjes tegen elkaar aan, legde er een paar schijfjes tomaat overheen, en strooide er daarna eerst hamblokjes en daarna kaas overheen. Ik hield het bordje voor Baileys neus, zodat hij het goed zag en hem aan kon pakken.       "Maar om je verdriet te dimmen, hier heb je nog een pizza. Maar deze is gemaakt door Bo, dus vast een stukje beter dan een BailzPizza, of niet dan?" lachte ik. "Ohnee, ohnee, Bailey is natuurlijk pizza expert. Weetje wat jij moet doen? Een pizzahut beginnen in Diagon Alley ofzo, of in Hogsmeade. Je wordt nog rijk!"

---

take risks

---

"Hello, there handsome." had de brunette gereageerd. Het was me opgevallen dat ze had geglimlacht bij het horen van mijn stem. En ik gaf toe, ik was ook blij om haar stem weer te horen. Ze stond op en omhelsde me. Ze was een stuk kleiner dan ik en terwijl ze zich even in mijn armen bevond, viel het me op hoe lekker ze rook.
"Hoe is je zomer geweest?" vroeg ik haar, oprecht geinterreseerd in wat ze gedaan had de afgelopen weken.
Ze keek me aan. "Mijn zomer was prima, veel gelezen en piano gespeeld, mijn broer geholpen met zijn winkel en verder niet heel veel verder." Vertelde ze me.
Het klonk perfect, vrijwel meteen zag ik het beeld voor me van een volledig geconcentreerde Jemima achter een prachtige vleugel. Iets aan haar was zo ontwapenend. Dat effect hadden niet veel mensen op me. Eigenlijk kende ik niemand die dat met me deed. Maar ik beschermde mezelf, natuurlijk had ik wel eens gedacht aan iets meer met dit prachtige meisje dan alleen wat samen studeren. Echter wist ik ook wel hoe ik op school bekend stond. Het was geen geheim wat mijn standpunten waren. Dus ik achtte de kans klein dat Jemima voor een jongen zoals ik zou gaan.

Toch kon ik het niet laten om zo nu en dan een kleine poging te wagen en een beetje te flirten.
"Hoe was jouw vakantie?" vroeg ze me.
Ik haalde mijn schouders op. "Prima, niet al te interessant. We zijn naar Frankrijk geweest dit jaar, dat was wel echt leuk." vertelde ik haar. Mijn ouders hadden vrienden in Frankrijk wonen, geen idee hoe ze hen kenden, maar ze hingen in ieder geval dezelfde denkbeelden aan. Hun kinderen gingen naar Beauxbatons en het was wel interessant om te horen over een andere toverschool. Ik had vooral quidditch gespeeld en 's avonds gedronken met hun zoon.
"Verder heb ik een beetje quidditch gespeeld, ben ook nog naar London geweest! Jammer dat ik je toen niet heb gezien." ging ik verder. "Maar wanneer ga je een keer voor mij piano spelen dan?" zei ik om vervolgens even plagerig naar haar te knipogen.

---

mt

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

MYLES JONATHAN MCKANE

Slytherin † Zeventien † Volbloed † At the Great Hall with

Mijn voetstappen weergalmde door de grote hallen heen terwijl ik me een weg baande naar de Great Hall. Mijn lange zwarte Cape wapperde achter me en mijn Slytherin symbool hierop ontging de langere jaren niet waardoor ze haastig uit mijn weg gingen en als ze dit niet deden, dan liep ik gewoon tegen hen aan. Ik had geen tijd om me bezig te houden met hen en ze gingen gauw ook weten dat ze voor me aan de kant mochten gaan. "Aan de kant." sneerde ik dan ook tegen hen waarna ik de Great Hall binnenliep. Verdienden de lagerejaars dit? Ja en nee. Ze waren gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plaats.
Jaren lang had Hogwarts mijn thuis geweest en was ik dolgraag student hier, ookal waren er hier en daar problemen met mijn vader, de school wist me altijd op te fleuren maar nu. De oorlog was eindelijk voorbij maar dit heeft voor mij wel een tol gekost. Met name mijn vader. Sindsdien is alles toch anders en voelt dit niet bepaald meer als mijn thuis aan. Ik wist eigenlijk niet meer wat lijn thuis was.
Mensen schaterden en lachten, vierden het einde van de Oorlog omdat de kant dar zij 'goed' noemden gewonnen had en je weet wel wie 'dood' is door de jongen die leefde. Ik vond het onzin en maakte me vaak kwaad. Wie kon er oordelen over goed en slecht? Ik niet dat was voor zover wel duidelijk en het frustreerde me. Twijfels is een zwakte en ook eentje die ik niet wilde laten merken.
Mijn donkere poelen scande ik even door de hall heen terwijl ik me begaf richting de Slytherin tafel. Zo te zien had ik de indeling ceremonie gemist maar aan de jonge kopjes te zien waren er een boel nieuwe jaars bij. Laten we maar hopen dat ze een goede toevoeging zijn zodat we dit jaar de house cup gaan winnen. Mijn blik merktez een goede vriend van me op Julian en Asaf die naast hem zat. Ik nam tegenover hen plaats en schonk hen een klein begroetend glimlachje vooraleer mijn blik weer neutraal streek. "Hey hoe gaat het met jullie?" terwijl ik op een antwoord van mijn twee huisgenoten wachtte schepte ik mijn eten vol lekkers en mijn glas vol pumpkinjuice -ik vind dit spul nieteens lekker maargoed-

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

De donkerharige heks naast haar wreef de kus van haar wang af toen Harlowe haar vrolijk aankeek, “Egh, was dat nou echt nodig?” Haar glimlach gaf haar weg, waardoor de Slytherin kort moest lachen. “Ik dacht dat je niet vies was me was, love.” Mompelde ze zachtjes, terwijl haar glimlach veranderde in een brede grijns. "Heb je gehoord van het bal? Wat een drama! Hoe kunnen ze?!" Ontsnapte uit Arwen’s mond, haar vork wees op een groepje meisjes met een stijl die alleen te beschrijven was als preppy. Verschrikkelijk extra dus, tenminste in Harlowe’s ogen. "Ik ben niet zoals die giechelende meiden daar; ik heb niet eens een fucking jurk!" Instemmend knikte ze mee, haar vriendin vond het overduidelijk niet grappig. Harlowe kon ook niet zeggen dat ze het met de schoolleiding eens was. Het kwam veel te snel en last-minute een date regelen was altijd moeilijk. “En dat is nog niet het ergste Har,” Verbaasd trok de Schotse haar wenkbrauwen omhoog en keek ze van de meiden weer op Arwen. “Wit?*” Kwam er vanachter Harlowe’s lippen vandaan. "Ik bedoel maar; waarom konden ze het niet gewoon om de Quidditch training heen plannen?" Ah, dat was het probleem dus. Harlowe kon haar gedrag begrijpen, omdat Quidditch Arwen’s grote passie is. “I’m sorry.” Haar hoofd rustte op de brunette’s schouder en ze wreef even kort over haar hoofd, “Het komt wel goed, ik beloof het je.”       Een date, die moest ze wel kunnen vinden voor haar wederhelft. “Ik heb een idee, Ar.” Sprak ze opgewekt, terwijl ze haar stukje kip weg werkte. “Wat zou je ervan vinden als wij een date voor elkaar zouden zoeken?” Geënthousiasmeerd stond ze al wat op naast de bank. “Ik ga er vast vandoor, zie je zo." Heupwiegend liep ze door de zaal heen, haar ogen vielen op de Hufflepuff en Ravenclaw tafel, waar ze naar haar kennissen zwaaide. Eenmaal aangekomen bij haar eigen tafel glimlachte hartelijk naar de eerstejaars. Daar waren ze dan, Julian, Asaf en Myles. "Hey boys, goed om jullie weer te zien." * Wit = What

---

Up with the sun. Gone with the wind.

---

McKenna zat, zoals verwacht, meteen aan de afdelingstafel van Ravenclaw. Ze had de drang om de beste plek te bemachtigen, ondanks dat die plek eigenlijk niet echt bestond. Het liefste ging ze zo zitten dat ze zoveel mogelijk van de zaal kon zien, ze hield mensen graag in de gaten. Haar gewaad zat weer perfect als altijd: haar das strak rond haar nek geknoopt en er was geen kreuk te bekennen in de zwarte stof om haar lichaam heen. Haar donkere haren vielen golvend over haar schouders heen toen ze een beetje voorover gebukt zat. Ze leunde met haar ellebogen op tafel en had een boek in haar handen - Zwerkbal door de eeuwen heen. Zwerkbal was geen hobby van McKenna, maar ze was van mening dat ze ook daarover mee moest kunnen praten. Ze was absoluut geen supporter van het zwerkbalteam van Ravenclaw, maar ze hoopte toch altijd dat Slytherin niet zou winnen - gewoon uit principe.       McKenna was diep weggedoken in het boek, waardoor ze niet doorhad dat Teddy naast haar was komen zitten. Ze schrok pas op toen hij haar aanstootte en begroette. 'Jij bent dit jaar opnieuw Prefect, toch?' was zijn eerste vraag. McKenna deed haar mond open om te antwoorden, maar die tijd kreeg ze van Teddy niet. "Sinds we niet zijn samengekomen in de Prefects' coupé op de trein, dacht ik dat het een goed idee was om straks een meeting te houden. Ik heb het nog niet besproken met Harlowe, maar ik stel voor dat we straks allemaal samenkomen Prefects' Bathroom. Lukt dat voor je?"       'Prima,' antwoordde ze kortaf. Dat was over het algemeen haar manier van praten, maar dat werd iets versterkt doordat ze Teddy altijd zag als een soort rivaal - ondanks dat hij eigenlijk altijd aardig tegen haar was. 'Hoe was je vakantie?' vroeg ze vervolgens, in de hoop dat haar interesse oprecht klonk.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

'WTF?
Where's The Food.'

---

---

Random as Fuck

---

---

Ik trok een pruillipje door haar opmerking om een Hufflepuf te worden. I tried, WOMAN. Ik was namelijk doodsbang en had Bodines hand dan ook plat geknepen. Poor girl. Had ze maar niet Outterridge moeten heten; want dan was ze toen eerder van mij verlost geweest. Het was dan ook een behoorlijk triest moment, toen ik erachter kwam dat ze me niet ging joinen in Gryffindor. Mijn hart was toen ook echt gebroken. Vooral omdat de meeste wel uit tovenaarsgezinnen kwamen. De neiging om te zeggen dat ik toch wél een hufflepuf was in plaats van een ware Gryffindor, was dan behoorlijk groot. Toch had ik wel leuke mensen ontmoet, zoals Arwen, Silver en Oliver… oh laat maar. Oliver en ik waren vrienden. Goede zelfs. Echter veranderde dit door de heersende oorlog en het feit dat ik een dreuzelkind was. Klaarblijkelijk was ik niet goed genoeg voor hem en ook al wilde ik daar boos op hem zijn, kon ik hem helaas niet ongelijk geven. Het had me toch wel onzeker gemaakt. Vooral zijn gedrag toen jegens mij. Ik had werkelijk gedacht dat we vrienden waren en me niet zou laten vallen als een eenzame knoflookbal in een kamer met vampiers. Great Oliver; you made me sad again. Gelukkig had ik Bodine aan mijn zij. We zaten namelijk wel vaker illegaal aan andere tafels om bij elkaar te zijn.
‘maar om je verdriet te dimmen, hier heb je nog een pizza. Maar deze is gemaakt door Bo, dus vast een stukje beter dan BailzPizza of niet dan?’ Ik lachte kort; waar ik mijn hoofd schudden. Damn, niks was beter dan een BailzPizza. Do not underestimate me; cause I could rule this place. Er is niet voor niks een bekend dreuzel drankje naar mij vernoemd. Misschien heette het wel Baileys; maar dat hebben ze alleen gedaan omdat ik anders ze aanklaagde vanwege plagiaat. Oh well..
‘Ohnee, ohnee, Bailey is natuurlijk pizza expert. Weetje wat jij moet doen? Een pizzahut beginnen in Diagon Alley ofzo, of in Hogsmeade. Je wordt nog rijk!’ zachtjes stompte k het meisje; hoewel een brede grijns mijn gezicht weer sierde. ‘JOH!’ riep ik naar het meisje, voor ik even smikkelend een hap van haar pizza nam. Extreem overdreven smakte ik ervan, voor ik een klein sla blaadje van tafel vandaan viste en erop legde. ‘Om nog voldoende konijnenvoer op een dag binnen te hebben. Moet wel gezond blijven, nietwaar. Wat zou iemand moeten zonder een beetje salt en Bailey, hmmh?.’
Nonchalant haalde ik mijn schouders op; waar ik als een klein vogeltje bij zijn mama vogel de brood uit haar handen pikte.
‘..Maar you know; als ik een pizzahut ga beginnen daar; dan moet jij met mij mee he. Wat is Bailey zonder zijn Bodine. Ik ship #Boley aka bolingbal nog steeds, you know. Dat jij nou iedere keer vreemd gaat met losliggende mannen op hogwarts, is echter wat onze romance tegenhoud.’
Gespeeld teleurgesteld schudden ik mijn hoofd. ‘You know; soms vraag ik me af of ik ooit goed genoeg voor iemand kan zijn. Hoe kan ik nog ooit iemand vertrouwen na jouw ontrouw naar mij.’ Geëmotioneerd pinkte ik onzichtbare traantjes weg, terwijl ik een intens triest pruillipje trok.

[ bericht aangepast op 14 nov 2016 - 22:40 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

-- MT.

---

i tried to buy your pretty heart, but the price too high

MT.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.