• ASHES TO DUST
    Wanneer zelfs het licht de duisternis niet verjaagt...


    Wanneer de leider van de Centrale Kolonie vermoord wordt, breekt er langzaam maar zeker een chaos los. Vampiers houden zich niet meer aan het Eerste Verdrag en de Jagers hebben plots hun handen vol. De angst is bij de één verdwenen en rijst bij de andere. De nauwkeurige samenleving in Europa valt langzaam in duigen en het is niet meer duidelijk wie vriend of vijand is.

    Dubhaile, de plaats waar het allemaal begon en nu dreigt te eindigen. De basis van de Centrale Kolonie is in rep en roer, zoekend naar een manier om zich van de Jagers en overgebleven voorstanders van het Eerste Verdrag te ontdoen. Ondertussen probeert de Jagergemeenschap in het stadje stand te houden. En er is ook nog een derde partij; de roedel weerwolven weet niet welke kant te kiezen. Zijn ze tegen de Jagers, of tegen de vampiers? Doen ze mee met de dreigende oorlog, of houden ze zich er buiten? Kunnen ze zich er überhaupt buiten houden? Zal de orde stand houden, of breekt de chaos opnieuw los. Eén ding is zeker;

    als er niet snel iets gebeurt, zal de zon voor een lange tijd ondergaan.

    EVEN EEN BEDANKJE


    Om te beginnen wil ik even alle eer geven aan wie het toekomt. Deze Wereld heb ik namelijk niet alleen in elkaar geflanst, Marthe heeft me hierbij enorm veel geholpen, en het is dan ook een creatie van ons tweeën te noemen. De basis legde ik met een vorige RPG, en samen hebben we het daarna verder uitgewerkt voor ons verhaal.
    Ook is er nog een plaatsje voor Xanthe, die me heeft geholpen met het nalezen van de informatie en de Russische tak van de Jagers meer heeft uitgewerkt.
    Aan alletwee mijn patatjes: Thanks a lottle!

    Het is vrijdag 23 december. De sneeuw die in de lucht hangt, kan de bloedrode kleur van de avondzon niet verjagen. Kerstmis zal dit jaar geen vrede brengen en de gebeurtenissen van de vorige avond bewijzen dat maar al te goed. Vier roedelleden zijn dood teruggevonden, zilveren kogels en vampierbeten overal. Het was een zwaar gevecht, want ook de kolonie is een lid kleiner. Van de Jagers? Geen spoor. Wie de grote schuldige is voor het vijfdelige bloedbad, weet niemand, en iedereen staat op scherp. De stad en zijn onwetende bewoners gaan gewoon door met feestvieren en op deze vrijdag is er extra veel volk op straat te vinden. Een voorbode voor een ramp?

    (Ik stel voor dat de meesten zich naar de uitgaansbuurt begeven. Niet perse om te feesten, er kan ook ruzie gezocht worden of simpelweg de vrede bewaken.)
    (Liefst) in post vermelden: wie? waar? Wezen? Interactie met wie?
    (eventueel: leeftijd, gemoed, outfit,...)


    EIGENLIJKE ROLLEN
    VAMPIERS EN WEERWOLVEN ZIJN NOG BESCHIKBAAR

    Weerwolven ~ 8 (4+4)

    Astro Caelen Atchison ~ 1.8 ~ 22 ~ Status ~ Kant ~ Ruben Pol ~ Nomophobe
    Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green ~ 1.1 ~ 22 ~ Rogue ~ Kant ~ Luke Powell ~ Pickett
    Theodore Wyatt Atkinson ~ 1.7 ~ 21 ~ KK ~ Kant ~ Jay Alvarrez ~ greenlight22
    Dante Irving ~ 1.9 ~ 24 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ Tarjei
    Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Nerwen
    Eilidh Frazier ~ 1.7 ~ 19 ~ KK ~ Kant ~ Elizabeth Turner ~ Stiles
    Ravelyn Valora Kaisen ~ 1.6 ~ 17 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
    Lilith Mackenzie Victoria ~ 1.3 ~ 21 ~ Status ~ Kant ~ Carmella Rose ~ nobilta
    Charlotte Jasmine Kleyn ~ 1.5 ~ 16 ~ AK ~ Kant ~ Emma Watson ~ GinnyWeasley8

    Vampiers ~ 7 (4+3)

    Aaron Sebastian Lukasiak ~ 1.7 ~ 22 (56) ~ Status ~ Kant ~ Ash Stymest ~ Ziegler
    Jem ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Kolonie ~ Neutraal ~ Rob Knighton ~ MabeI
    Grigori Afanas Andrei Rykov ~ 1.4 ~ 23 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ Syncline
    Nathanaël "Zach"(ary) Schröder ~ 1.10 ~ 21 (93) ~ Kolonie (Duitsland) ~ Kant ~ Maurice Sinclair ~ Leora
    Adeline Doan Sandlin ~ 1.11 ~ 23 (130) ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Cahira
    Alexis Caithlin Ericsen ~ 1.6 ~ 19 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
    Robine Sarah Jackson ~1.6 ~ 15 (228) ~ Kolonie ~ Kant ~ Lindsay Hansen ~ GinnyWeasley8

    Jagers ~ 10 (4+6) ~ VOL!

    Lev Yevgeny Vasilyev ~ 1.1 ~ 29 ~ Reiziger (Rusland) ~ Tegen EV ~ Ivan N. ~ Yashiro
    Iago Sebastian Quill ~ 1.3 ~ 23 ~ Jager (Dubhaile) ~ (tegen EV) ~ Andy Walters ~ Ilvermorny
    Monroe Douglas Hamillton ~ 1.9 ~ 24 ~ Sniper ~ Kant ~ Faceclaim ~ Vaiana
    Yerev Sergei Vasilyev ~ 1.10 ~ 27 ~ Reizeiger (Rusland) ~ neutraal ~ Faceclaim ~ Scythe
    Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Ziegler
    Chara Louise Ackerman ~ 1.10 ~ 21 ~ Jagere (Dubhaile) ~ Voor EV ~ Ashley Moore ~ MabeI
    Ash(leigh) Theresa xxx ~ 1.4 ~ 19 ~ Status ~ Kant ~ Christina Kartchner ~ Barickson
    Noora Ingrid Valtersen ~ 1.4 ~ 20 ~ Heler/Leraar (Noors/Zweeds) ~ Kant ~ Isabella Peschardt ~ Tarjei
    Linez Gabriela Ribeiro ~ 1.6 ~ 22 ~ Jager (Dubhaile/Brazilië) ~ Kant ~ Lais Oliveira ~ Stiles
    Mæja Sacha Tómasson ~ 1.8 ~ 23 ~ Status ~ Kant ~ Anne Christine Speckhart ~ Marlow



    REGELS
    • De huisregels van Q zijn uiteraard geldig
    • Speeltopic opent op: ??/??/????
    • Maximum 3 rollen, waarvan minimum 2 verschillende wezens
    • Naamsveranderingen doorgeven
    • Geen ruzie OOC
    • OOC duidelijk aangeven
    • Geen rollen uit A Bloody Mess (de RPG's lopen in tijd ongeveer tegelijk).
    • (Liefst) in post vermelden: wie? waar? Wezen? Interactie met wie?
    (eventueel: leeftijd, gemoed, outfit,...)
    • Ik (MabeI), Yashiro en Ilvermorny
    • Veel plezier!!


    INFORMATIE
    Omdat dit zo goed is uitgewerkt (brag brag), staat alle informatie in een story. Het is zeker niet de bedoeling dat jullie alles vanbuiten leren en onthouden, nee, het is echt puur een bron van informatie. Ik heb uitgebreide hoofdstukjes die je best ooit wel eens even doorleest, en de samenvattingen voor als je er een snelle kijk op wil werpen. Je doet het vooral op je eigen tempo, en je mag altijd dingen vragen. Als je iets niet snapt, of er klopt iets niet, sta ik altijd paraat!
    Story
    • Dubhaile: Uitgebreid & Samenvatting
    • Weerwolven: Uitgebreid & Samenvatting
    • Vampiers: Uitgebreid & Samenvatting
    • Jagers: Uitgebreid & Samenvatting


    Rollentopic ~ Praattopic 1|2 ~ Speeltopic

    [ bericht aangepast op 24 dec 2016 - 13:54 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 26 dec 2016 - 13:14 ]


    Mhm?

    Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green
    “Yet I believe the moon understands what it means to be human... —”


    22 • Werewolf (Rogue) • Restaurant • Astro

    ‘Het gaat prima, okay.’ Mijn gezicht betrekt lichtjes en ik wend mij weer tot de biertjes die ik tap. ‘Sorry... Ik bedoelde–Ik heb het er liever niet over, als dat okay is?’ Ik knik langzaam, maar blijf wel stil. Ik kijk lichtelijk betoverd toe hoe hij een maantje op zijn hand tekent. Ik bijt mijn lip. Nog een paar dagen en het is weer volle maan. Ik probeer zo min mogelijk te hoeven veranderen, eigenlijk alleen maar tijdens volle maan, maar omdat ik mij onbewust verzet tegen de veranderen lijkt de pijn steeds erger te worden. Het werkt dan ook nog eens averechts, want hoe meer de pijn verergert hoe meer ik mij er tegen ga verzetten. Ik ben bang voor elke volle maan en wat deze weer met zich meebrengt. ‘En hoezo een nieuwe start? Wil je het erover hebben?’ Hij leunt tegen het aanrecht en ik zet de glazen op het dienblad.
          'Ik moest opzoek naar een nieuwe baan,' lieg ik. 'Hier waren veel vacatures vrij, dus het was het beste om te verhuizen.' Het is niet zo'n heel sterk verhaal, maar ik kan hem moeilijk vertellen dat ik weggejaagd ben door een roedel weerwolven in mijn vorige verblijfplaats en dat ik daarna weken door de wildernis gestrompeld heb, omdat ik compleet verloren was en niet wist hoe ik verder moest. 'Soms is het goed om een nieuwe start te maken, toch?' Ik haal mijn schouders op en pak het dienblad. Ik loop richting een tafel dichtbij en zet daar het glas neer om vervolgens het tweede glas naar de man achterin te brengen. Ik stop bij een andere tafel en neem een bestelling op. Vervolgens loop ik terug en terwijl ik de bestelling doorgeef aan de kok kan ik mijn ogen niet van Astro afhouden.
          'Werk jij de hele avond?'


    "—... Uncertain. Alone. Created by imperfections."


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Zach
    Vampire • Germany • @ At the square • Alone

    'Silence is not weakness and decency not pride.'




    'I am quiet,
    but not blind.'



    Haastig beende ik door de koude straten van Dubhaile. Ik kwam net van de basis, waar de hele kolonie in rep en roer is. Schijnbaar waren er vier roedelleden dood teruggevonden, maar ook een lid van de kolonie. Verdomme. Over de eerste maakte ik me niet zo zorgen. Of misschien toch wel. Ik beet peinzend op mijn lip, terwijl mijn vingers even over het stenen koortje rond mijn nek gleden. Om personen geven was nooit slim. Zeker niet als het een weerwolf was.
    Ik klom een paar brandtrap treden omhoog, waar ik een klein stukje renden. Het was niet duidelijk geweest wat er precies gebeurd was, hoewel ik dit wel graag wilde weten. Ik wist dat ik te nieuwsgierig was voor mijn eigen aard. Vooral als het een misdrijf betrof.
    Rustig vervolgde ik mijn weg, waar ik algauw via een pijpleiding omlaag gleed. Muziek deinsde door de straten heen, net zoals wat geroep en geschreeuw. Iets wat mij aanspoorde om mijn capuchon op te doen. Tot mijn geluk was het een diepe en met de sneeuwachtige lucht, zou niemand zich afvragen waarom ik deze droeg. Ik wandelde dan ook het pleintje op, waar ik stilletjes op een stenen muurtje plaatsnam. Wachtend op een teken of een sein van onheil, want wat sommige niet wisten, is dat deze plek altijd krioelde van de vampiers, weerwolven en zelfs jagers…

    [ bericht aangepast op 24 dec 2016 - 23:29 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya



    Ravelyn Valora Kaisen • Beta-werewolf girl • Where? • Who?/what?




    Gehaast been ik door de straten, terwijl sommige plukken van mijn haastig, onder mijn capuchon weggestopte haar, om mijn gezicht heen en weer dartelen. Ik loop langs de zijkanten van de gebouwen, zoveel mogelijk in de schaduw. De boosheid van de ruzie met mijn ouders voel ik nog in mijn hele lijf. Vier roedelleden dood gevonden, samen met een vampier. En gelijk verbieden mijn ouders het me om nog buiten te komen, omdat ze bang zijn dat ik de volgende ben die dood gevonden word. Ik was ze zo zat dat ik mijn jas heb gepakt en naar buiten gestampt ben. Nu loop ik naar een restaurant waar ik een ander Beta-lid over hoorde. Ik ben er wel vaker langs gekomen, maar nog nooit heb ik er een voet binnen gezet. Maar het eten zou daar heerlijk zijn, dus ik gok het erop. Hoe dichter ik bij de buurt komt waar alle restaurants en uitgaansgelegenheden zijn, hoe luider de muziek en al het geschreeuw word. Ik loop een paar zijstraten in om de drukste straten te ontwijken. Ik heb dus totaal geen zin in dronken idioten die me gaan aanspreken of aan me zitten. Zodra ik de gevel zie van het restaurant, versnel ik mijn tempo nog wat. Het is voor de periode van het jaar nog niet zo koud als normaal, maar aangezien ik een koukleum ben, en ik mijn zomer jas aanheb in plaats van mijn winterjas, is het voor mezelf nog behoorlijk koud. Zodra ik het restaurant binnenstap, krijg ik een vlaag warmte naar me toegeworpen. Ik blijf heel even in de deur opening staan, voordat ik me naar een lege tafel begeef. Ik laat me met een zucht en een zachte plof op de stoel zakken. Ik gooi mijn capuchon van mijn hoofd en veeg een paar verdwaalde plukken achter mijn oren. Mijn haar is mijn trots. Het komt tot ongeveer halverwege mijn rug, en is felrood en golvend. Vroeger wilde ik een minder opvallende haarkleur, zoals bruin, maar nu ben ik er blij mee, en pronk ik er mee. Ik laat mijn blik door het restaurant gaan,en vang de blik van een klein meisje. Ik glimlach naar haar,en het meisje glimlacht verlegen terug. Dan laat ik mijn blik verder gaan, terwijl ik onrustig met mijn nagels op het tafelblad tik, en wacht ik tot er iemand komt om mijn bestelling op te nemen, nadat ik zuchtend concludeer dat er geen menu kaart op de tafel ligt. Maar thee hebben ze vast wel dus dat kan ik al van tevoren bestellen.



    [ bericht aangepast op 25 dec 2016 - 13:21 ]


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

    - Mine.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Astro Caelen Atchison
    ‘Stop asking me to trust you while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.’



    Het valt me op hoe geïntrigeerd Zotikos naar het maantje op mijn hand kijkt, waarna hij vervolgens voor zich begint uit te staren. Waar zou hij aan denken? Fronsend trek ik langzaam mijn hand terug en knip wat voor zijn ogen, met mijn vingers, om hem uit zijn dagdroom te helpen. Althans, hij lijkt te dagdromen.
          ‘Ik moest opzoek naar een nieuwe baan.’ Ik blijf stil terwijl ik over zijn woorden nadenk. ‘Hier waren veel vacatures vrij, dus het was het beste om te verhuizen.’ Iets in mij zegt dat hij hier nu keihard staat te liegen, maar ik besluit er niet al te erg op in te gaan. Het zijn mijn zaken immers niet. ‘Soms is het goed om een nieuwe start te maken, toch?’ Een nieuw start... er leek iets dubbelzinnigs aan die woorden te zijn. Doe niet zo paranoïde, Astro, spreekt mijn onderbewustzijn mij streng toe. Ondertussen breng ik twee salades naar een tafel toe.
          ‘Hangt ervan af, soms zou ik willen dat ik dingen kon terugdraaien,’ antwoord ik uiteindelijk vaag en bijna fluisterend, zodra ik weer naast hem sta. Zijn ogen voel ik haast op mijn gezicht branden, en het maakt me een tikkeltje nerveus. Ik pers weer mijn lippen samen, en laat dan een 'plop' geluidje klinken.
          ‘Werk jij de hele avond?’
          ‘Zover ik weet, wel.’ Ik knik en kijk het restaurantje rond. ‘En anders was ik wel gebleven om je te helpen, vanwege de drukte.’ Ik glimlach vriendelijk naar hem. ‘Althans... werk jij ook de hele avond?’ Mijn blik valt op Ravelyn die komt binnenwandelen en na een tijdje plaatsneemt. ‘Ga jij of ik?’ Ik kijk Zotikos vragend aan en knik dan in de richting van Ravelyn.



    22 • Weerwolf • Kappa-kring • Restaurant • Zotikos

    [ bericht aangepast op 25 dec 2016 - 0:53 ]


    I just caught the wave in your eyes

    MT.


    That is a perfect copy of reality.

    Mt


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green
    “Yet I believe the moon understands what it means to be human... —”


    22 • Werewolf (Rogue) • Restaurant • Astro en Ravelyn

    ‘Hangt ervan af, soms zou ik willen dat ik dingen kon terugdraaien,’ antwoord hij. Ik blijf even stil als hij dit zegt en wend mij van hem vandaan. Hij heeft geen idee hoe graag ik dingen terug zou willen draaien, hoe graag ik zou willen dat ik weer terug kon naar mijn oude leven dat ik voorgoed heb moeten achterlaten nadat ik veranderde. Ik zucht diep voordat ik hem de volgende vraag stel.
          ‘Zover ik weet, wel en anders was ik wel gebleven om je te helpen, vanwege de drukte,' zegt hij en met een zwakke glimlach kijk ik he, aan. ‘Althans... werk jij ook de hele avond?’ vraagt hij vervolgens.
          'Dat is wel het plan, ja,' zeg ik. De kok roept van achter dat we een beetje op moeten schieten. Hij heeft weer een nieuw gerecht klaar. Op hetzelfde moment dat ik het dienblad vul met de borden met zalm, komt er een meisje binnen gestapt.
          ‘Ga jij of ik?’ vraagt Astro aan mij.
          'Ik ga wel, kan jij die andere tafel doen?' zeg ik en ik knik naar een tafel een eindje verderop waar een klant naar ons seint. Op een drafje loop ik de vloer weer op en zet ik de maaltijd bij twee mannen neer. 'Eet smakelijk,' zeg ik beleeft en vervolgens loop ik richting het meisje dat zojuist naar binnen is gekomen. Ik haal mijn blocnote tevoorschijn en ga naast haar tafel staan.
          'Wat mag het zijn, jonge dame?' vraag ik haar. Ik glimlach naar haar, echter als ze opkijkt en ik haar groene ogen zie, verdwijnt deze glimlach. De ogen brengen mij gelijk terug naar die avond toen ik gebeten werd en een nare rilling loopt over mijn rug. Het is natuurlijk onzin dat dit jonge meisje degene is geweest die mij al die jaren geleden gebeten heeft. Zulk soort toeval bestaat niet. Ik haal diep adem en forceer mijzelf om weer te glimlachen en beleefd naar haar te kijken. Ik kan er echter niks aan doen dat mijn gezicht aanzienlijk bleker is geworden. 'Wilt u wat te drinken of misschien wat te eten?' vraag ik om mijzelf een houding te geven en ik klik een paar keer met mijn pen.


    "—... Uncertain. Alone. Created by imperfections."


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Charlotte Jasmine Kleyn

    16 // Weerwolf // Alfakring // Restaurant // Following Ravelyn

    Na dat ik even met mijn ouders had gediscussieerd mocht ik toch naar buiten. Ik had de ruzie tussen Ravelyn en haar ouders gevolgd. Ergens snap ik ze ook wel. Er zijn vier roedelleden dood gevonden. Ze zijn waarschijnlijk in een gevecht met vampiers en jagers gestorven. Nu vinden onze ouders het gevaarlijk als we naar buiten gaan. Nu volg ik Ravelyn, wat best moeilijk is, want ze loopt snel. Moeite om niet gezien te worden moet ik ook doen. Als ze stopt en een restaurant binnen gaat stop ik ook. Ik hijg even uit. Dan ga ik naar binnen, zoekend naar mijn beste vriendin, Ravelyn. Ah daar zit ze. Ik loop naar haar toe en ga naast haar zitten. "Hoi Ravelyn." Zeg ik glimlachend. Het blijft even stil. "Je heb ruzie gehad hé?" Er komt iemand naar ons toe. Hij lijkt mij niet te zien en vraagt aan Ravelyn wat ze wil. Als hij haar nog eens goed bekijkt wordt hij wat bleker. Ik vraag me af wat hij heeft. "Wilt u wat te drinken of misschien wat te eten?" Vraagt hij. Die vraag is niet aan mij gesteld maar ik denk automatisch ook na over wat ik wil. Alcohol wordt het niet. Ik kijk degene die een bestelling opneemt diep in zijn ogen aan terwijl ik aan het nadenken ben. Dat heb ik dus altijd, onbewust kijk ik altijd mensen aan. Meestal vinden ze dat niet fijn. Ik besluit dat ik nog even op de bestelling van Ravelyn wacht en blijf staren.



    Ravelyn Valora Kaisen • Beta-werewolf girl • Restaurant • Talking to Charlotte and Zotikos.




    Ik hoor iemand met een plof bij mij komen zitten. "Hoi Ravelyn." hoor ik de stem van Charlotte. Ik draai mijn hoofd in haar richting en glimlach. 'Hee Char' zeg ik na een korte stilte. "Je heb ruzie gehad hé?" Vraagt ze. Ik zucht en knik. 'Gezeur omdat er vier roedelleden en een vampier dood gevonden zijn, mijn ouders zijn bang dat ik de volgende ben die dood op straat gevonden word' zeg ik tegen Charlotte op fluistertoon. 'Wat mag het zijn, jonge dame?' Hoor ik plots een stem. Ik kijk met een glimlach op. Als mijn ogen die ontmoeten van de jongen, word mijn glimlach iets kleiner. Niet teveel, maar aan het gezicht van de jongen te zien ben ik niet de enige die schrikt van de aanblik. Maar waar zijn gezicht vele tinten bleker word, voel ik bij mij amper de blosjes verdwijnen. Ik ken deze jongen, en te zien aan zijn blik herkent hij mij ook. Niet volledig, ik was een weerwolf toen we elkaar ontmoetten, maar mijn karakteristieke rode haren en groene ogen veranderen niet als ik een weerwolf ben. Want dit is de jongen die ik gebeten heb toen ik jong was. Ik slik een keer en vind dan mijn stem terug op hetzelfde moment dat de jongen zichzelf ook weer herpakt heeft. Althans zo lijkt het. 'Wilt u wat te drinken of misschien wat te eten?' Vraagt hij. Het valt me op dat hij Charlotte niet opmerkt, maar waarom geen idee. 'Euhm, doe voor mij maar een kop muntthee, ik moet nog even nadenken over het eten, heeft u misschien een menukaart? En wat wil jij Char? Ik trakteer' Antwoord ik de vraag van de jongen. Bij het laatste deel van mijn zin wend ik mezelf weer tot Charlotte. Ik voel hoe het schuldgevoel weer aan me begint te knagen, weer in alle glorie. Ik heb het een tijd weg kunnen stoppen, maar nu de jongen naast me staat, komt het weer heel erg terug


    I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

    THEODORE WYATT ATKINSON

    21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE

    To live is the rearest thing in the world.
    Most people exist
    that is all.

    Terwijl Theodore de straten van Dubhaile bewandelde neuriede hij zachtjes mee met een liedje van Michael Jackson wat door zijn oortjes klonk. Echt een doel had Theodore vanavond niet, hij had niet met iemand afgesproken, maar eigenlijk verwachtte hij wel iemand tegen te komen. Zach, met een beetje geluk zou Theodore de jongeman in het uitgaansgebied tegen komen. Natuurlijk wist Theo dat hij niet met de jongeman zou moeten pratten en al helemaal niet na wat er de dag ervoor was gebeurd, maar hij kon het niet laten. Zach had iets, iets wat Theodore niet kon beschrijven, een bepaalde aantrekkingskracht. Er werd altijd gezegd dat weerwolven bestand waren tegen het charisma van een vampier, met bij Zach leek dit anders te zijn of het was iets anders waardoor Theodore voor de jongeman viel.
    Vanavond hadden Theodore zijn ouders hem nog gebeld om de jongeman uit te nodigen voor een spelletjes avond met de hele familie, Zachary en Harrison zouden ook komen dus. Als het goed was samen met hun vrouw en hun verloofde, met nog een grote kans dat Zachary ook nog eens zijn jongere zoontje mee nam. De twee broers zouden waarschijnlijk voluit praten over het succes wat ze boekten, hoe goed het wel niet op hun werk ging en hoe perfect hun leventje was. Dat perfecte leventje van zijn broers hing Theodore de strot uit. Er was echt helemaal niks met zijn broers hoor, maar ze waren te perfect wat Theodore, ondanks dat hij normaal vol zelfvertrouwen, alleen maar slecht deed voelen. Zijn broers leken het zoveel beter te doen als hem en voor Theodore werkte dit alleen maar demotiverend, maar de jongeman was dan ook helemaal niet van plan om ooit in dezelfde richting te lopen als zijn broers. Hij was niet een jongen voor een saai kantoorbaantje, hij zou er gek van worden.
    Theodore zijn gedachten werden abrupt afgekapt toen hij de jongeman ineens zag staan, Theodore hoopte niet dat Zach hem al had gezien, want dan zou hij de lichtelijk nerveuse blik op Theodore zijn gezicht gezien hebben. Echter herpakte de jongeman zich al snel en viste hij een pakje sigaretten uit zijn zak, snel stak hij er één op, dat zag er altijd nonchalanter uit. Hierna stapte hij toch naar de vampier toe, hij zei niks totdat hij bij de muur naast Zach stond. 'Good evening princess.' Sprak Theodore waarna hij een trekje nam van zijn sigaret. Hij staarde relaxt voor zich uit naar de andere mensen die voorbij liepen. 'Hoe staat het leven ervoor?'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Charlotte Jasmine Kleyn


    Who are you and how do you know Ravelyn?

    Ravelyn zucht en knikt. "Gezeur omdat er vier roedelleden en een vampier dood gevonden zijn, mijn ouders zijn bang dat ik de volgende ben die dood op straat gevonden word." Fluistert ze. "Gelukkig zijn mijn ouders niet zo. Die zijn wat .... losser." Fluister ik. "Ze hadden de ruzie tussen jou en je ouders ook gehoord. Ik mocht je opzoeken. Ze weten hoe goed bevriend we zijn. Ik zou serieus instorten als jij dood werd gevonden." Biecht ik op. Ook Ravelyn schrikt zo te zien als ze die jongen ziet. Wat is er toch?
    "Euhm, doe voor mij maar een kop muntthee, ik moet nog even nadenken over het eten, heeft u misschien een menukaart? En wat wil jij Char? Ik trakteer" Antwoord Ravelyn op die jongen. "Ik wil graag mineraalwater als jullie dat hebben. En ik betaal zelf wel hoor Ravelyn." Ze heeft al zovaak getrakteerd of eigenlijk, dat doet ze altijd. Nu is ze weer raar aan het doen. Ik kan er niet meer tegen. "Kennen jullie elkaar?" Vraag ik dan maar. Hopelijk krijg ik hier antwoord op. Anders moet ik het aan een van hun apart vragen, dus aan Ravelyn. Ik heb namelijk zo het gevoel dat ze allebei wel weten wie ze zijn en waar ze elkaar van kennen.

    16 // Weerwolf // Alfakring // Restaurant // With Charlotte and Zotikos.

    Zach
    Vampire • Germany • @ At the square • Alone

    'Silence is not weakness and decency not pride.'




    'I am quiet,
    but not blind.'



    Rustig scande ik het pleintje af. Het was net alsof ik onzichtbaar was, gezien iedereen als een stelletje zombies gewoon langs me heen liepen. Niet dat ik wilde opvallen. Diegene die mij waardig waren, zouden me wel hier op dit muurtje zien zitten. Als je het dan ook over de duivel had…
    Ik keek even naar de blonde gestalte wat op mij af kwam. Theo. Hoewel ik normaliter tot het vervelendst aan toe, iedere beweging van een persoon volgde, sloeg ik mijn ogen toch deze keer af. Een lichte rust gleed over me heen, gezien ik me toch al sinds gisteren af had gevraagd of hij een van de dode weerwolven toe behoorde. Gelukkig niet. Voor deze keer dan.
    ‘Good evening princess.’ Sprak de jongen, waar hij een trekje van zijn sigaret nam. Ik volgde het wolkje rook even in de lucht, voor ik behendig de sigaret tussen zijn lippen ving en op de grond gooide. ‘Hoe staat het leven ervoor?’ vroeg die, waardoor ik even met mijn mond stijf trok.
    ‘Beter dan dat van jou, als je me princess blijft noemen.’ Bitste ik terug. Ik verstopte me dieper in mijn capuchon. Alle pogingen tot oogcontact vermijden, terwijl ik mijn handen ook meer in mijn gewaad verstopte.
    ‘Misschien zou je die lippen van jou ergens beter voor moeten gebruiken, dan roken.’ Begon ik, voor ik besefte hoe dubbelzinnig mijn tekst klonk. Als ik mens was geweest, dan had ik ongetwijfeld gebloosd.
    ‘Wat weet jíj allemaal van gisteravond en waag het niet om me nog eens af te leiden, dan laat ik je direct meteen hier alleen achter met je achterlijke vrienden.’ Vervolgde ik, waar ik even rond me heen keek en zoals verwacht geen enkel van zijn roedel zag. ‘…Als ze hier überhaupt zijn. Lone Wolf.’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    THEODORE WYATT ATKINSON

    21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE | ZACH

    To live is the rearest thing in the world.
    Most people exist
    that is all.

    Een speelse glimlach sierde Theodore zijn lippen toen Zach hapte op het feit dat Theodore hem Princess had genoemd. Hij leek er niet echt blij mee te zijn, maar toen Theodore Zach's kant op keek keek de jongeman weg dus echt lezen of hij dit meende of niet kon Theodore niet. Wat voor Theodore vaak betekende dat hij alleen maar meer zou kijken waar hij zou kunnen lopen en waar niet. 'Ahw come on princess, stiekem vind je het wel leuk. Wie wil er nou niet een prinsesje zijn.' Zei Theodore tegen de jongeman naast hem waarna ook hij zich nu op het muurtje hees. Zijn ogen gleden langs de mensen die voorbij liepen, de meesten leken niet echt aandacht te schenken aan de twee jongens. Alleen een enkeling wierp even een blik naar ze toe, maar die mensen leken er ook niet vrolijker op te worden. Kort keek Theodore naar de jongeman naast hem, hij moest eerlijk zijn als je Zach zo zag vond Theodore hem ook niet meteen uitnodigend uit zien. Wel knap, maar niet vriendelijk of zo.
    ‘Misschien zou je die lippen van jou ergens beter voor moeten gebruiken, dan roken.’ Hoorde Theodore de jongeman naast hem nu zeggen, meteen rolde er een lach over Theodore zijn lippen heen waarna hij weer naar Zach keek. 'Wat zou ik er dan beter mee kunnen doen?' Vroeg hij de jongeman naast hem uitdagend, natuurlijk gingen Theodore zijn gedachten meteen de verkeerde kant op, de seksuele kant op. Nu was Theodore echter benieuwd of dit ook was wat Zach bedoelde en eigenlijk nog meer dat als hij het bedoelde Zach zulke woorden tegen over hem zou uit willen spreken.
    Een duidelijke zucht rolde over Theodore zijn lippen toen Zach plots begon over de vorige avond, natuurlijk wist Theo maar al te goed waar de jongeman over sprak. De vorige avond was er een gevecht geweest, vier roedelleden waren gestorven en ook een vampier was bij het gevecht omgekomen. De hele roedel was in rep en roer, maar er was nog niet iets concreets over gezegd. Theodore zijn ouders wouden uit voor zorg graag dat hun zoon binnen bleef, maar voor de rest had hij nog geen concrete bevelen gekregen. 'Ik weet vrijwel niks en zelf al zou ik iets weten betwijfel ik of ik het aan je zou kunnen vertellen.' Zei Theodore. Hij mocht dan wel een oogje op Zach hebben, zelf met deze dreigementen zou hij de jongeman niet zomaar roedel informatie geven. Theodore was loyaal aan zijn roedel, hij kon niet zomaar informatie door gaan spelen aan een vampier dan wist Theodore bijna zeker dat deze jongen alles meteen aan zijn vriendjes ging vertellen. Dat kon Theodore niet hebben, dat de vampiers iets wisten wat ze niet mochten weten door zijn schuld. Zach sprak nog over zijn weerwolf vrienden, waarna Theodore zijn ogen rolde. 'Kom op, ik zou ze toch niet mee nemen.' Zei Theodore, het was nog namelijk nog altijd een feit dat Theodore liever niet werd gezien met deze jongen. Een weerwolf en een vampier dat hoorde gewoon niet.


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Zach
    Vampire • Germany • @ At the square • Alone

    'Silence is not weakness and decency not pride.'




    'I am quiet,
    but not blind.'



    Ik weet niet waar ik in mijn verhaal de jongen uitgenodigd had om naast me te komen zitten, maar blijkbaar vond deze het nodig. De jongen hees zich op het muurtje, waardoor zijn aanwezigheid alleen maar erger voelbaar werd. Evenals de bloed die door zijn aderen sijpelde. Oke. Laten we nou niet even die belachelijke vampier van een Edward Cullen na doen in Twilight. All I want to do is to suck your blood. Then drink her F*** period, fucktard. Dat wij als vampiers nu als homoseksuele glitterende ezels afgebeeld werden, was ik hem niet dankbaar.
    Okay back to reality, Zach… Niet dat die zo goed was, gezien Theo blijkbaar in een kut humeur verzeilt was geraakt. Niet dat dat gek was. Ik wist wel vaker op de gemoedstoestanden van organismes te spelen. Het was mijn specialiteit.
    De jongen zuchtte dan ook, waar hij me haarfijn wist te vertellen dat hij me niet vertrouwde.
    ‘Ik weet vrijwel niks en zelfs al zou ik iets weten betwijfel ik of ik het aan je zou kunnen vertellen.’ Vertelde Theo, waar hij vervolgde dat hij zijn vrienden nooit naar mij toe zou meenemen. Au. Niet dat ik zíjn vrienden graag wilde ontmoeten. Ik heb al genoeg natte hond op dit moment rond mij heen. ‘Laat ze zich dan maar eerst wassen, voor ze me lastig gaan vallen.’ Afkeurend snoof ik met mijn neus, waar ik onder mijn capuchon, mijn hand door mijn blonde lokken liet glijden.
    ‘..Ik zou het jou wel vertellen. You know.’ Begon ik zachtjes, voor ik mijn hoofd voor het eerst in dit gesprek naar Theo wendde. Ik liet mijn groene kijkers zich versmelten in zijn bruine, waar mijn lippen een kleine millimeter van elkaar afschoof. ‘..Als het betekende als ik jou kon behoeden van de dood, want ik weet hoe het voelt om dat te zijn. I might not be an angel, but I am no devil either.’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya