Kan ik dit melden als dierenmishandeling? - Dieren

Ik heb een beetje een gekke vraag, maar misschien heeft iemand hier verstand van of een mening die me op andere gedachten kan brengen.
Mijn tante en nichtje hebben twee honden. Je mag het eigenlijk geen honden noemen, want ze mogen bijvoorbeeld bijna nooit lopen (1 ervan is een dwerg poedel die al een keer zijn pootje heeft gebroken toen hij van een bank sprong) en ze worden beschouwt als knuffeldiertjes. Naar mijn mening heel sneu, maar het is niet anders.
Nu is één van de honden echt heel ernstig ziek. Hij heeft een hartafwijking en nog veel meer moeilijke dingen die ik allemaal niet kan opnoemen, maar we weten heel erg zeker dat hij ergens de komende maanden zal sterven op een wrede, pijnlijke manier. Hij kan namelijk een epileptische aanval krijgen en langzaam stikken en deze heeft hij dus ook zeer regelmatig, waarna mijn tante en nichtje hem weer oplappen. Ze komen gemiddeld 3 keer per week bij de dierenarts. Als hij niest, wordt er weer naar de spoedlijn gebeld. Een paar keer per maand racen ze 's nachts met hem naar de dierenkliniek. Hij mag alleen nog maar paardenbiefstuk eten en slikt meer medicijnen dan een gemiddeld ziek mens doet. Verder vervoeren ze hem in een kinderwagen, draagt hij luiers en pyjama's en worden er maandelijks echo's en scans van hem gemaakt.

Ik snap dat ze van die hond houden en dat het moeilijk is om hem te laten gaan. Heus. We hebben al geprobeerd met ze te praten, maar er is niets mee te beginnen. Ze willen hem met alle geweld in leven houden en hebben liever dat hij langzaam in hun armen stikt, dan vredig wordt ingeslapen bij de dierenarts. (Ik snap ook niet dat een kliniek dit toestaat, maar ze halen ook waanzinnig veel geld hieruit, dus misschien is dat een reden.) Maar ik kan het gewoon niet meer aanzien. Ze slaan compleet door. Er is zelfs een facebook pagina opgericht met updates rond de hond, van elke ontlasting worden we op de hoogte gehouden (tot in de details, met foto's. Fijn hoor!). Het punt is dat mijn nichtje ook een HBO opleiding tot verpleegkundige doet. Ik zeg dit er specifiek bij, omdat het in onze familie allemaal draait om status en prestige. Mijn nicht vind het dan ook heel interessant om foto's te posten van haar stethoscoop, dure termen te gebruiken om zijn medische toestand aan te geven, alles om maar even te laten zien dat ze er verstand van heeft. Niet alleen laten ze hun hond dus lijden, maar ze doen het ook om er nog even interessant mee te kunnen doen. Gisteren verscheen er een selfie op facebook van haar met haar hond, die net een aanval had gehad en er meer dood dan leven uitzag. Ze stond er vrolijk glimlachend op, alsof ze een pasgeboren puppy in haar armen had, in plaats van een beestje dat echt doodziek is.

Ik zou dit dus zo graag willen melden als dierenmishandeling, maar ik weet niet of dat kan. De familiebanden zijn toch al niet geweldig, dus daar maak ik me verder geen zorgen om, maar ik kan het echt niet meer aan zien. Technisch gezien is er van mishandeling geen sprake, omdat hij niet verwaarloosd wordt. Maar ik zie elke dag dat hij steeds harder achteruit gaat en ze weigeren om hem uit zijn lijden te verlossen en ik weet echt niet meer wat ik kan doen om dat beestje te helpen. Praten helpt niet. Wat vinden jullie ervan? Of heeft iemand hier een achtergrond in een dierenkliniek die weet hoe hiermee wordt omgegaan?

---

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

Ik heb geen idee, maar ik vrees eigenlijk dat je dit niet kunt aangeven als dierenmishandeling. Als je als ouder bv geen toestemming geeft aan je doodzieke, lijdende kind om euthanasie te plegen, is dat ook geen mishandeling. Je kunt het altijd vragen aan de politie tho? Denk wel dat ze je daar beter kunnen helpen (:

---

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Sunai schreef:
Ik heb geen idee, maar ik vrees eigenlijk dat je dit niet kunt aangeven als dierenmishandeling. Als je als ouder bv geen toestemming geeft aan je doodzieke, lijdende kind om euthanasie te plegen, is dat ook geen mishandeling. Je kunt het altijd vragen aan de politie tho? Denk wel dat ze je daar beter kunnen helpen (:

Ja, dat is een pittig goed punt :')
Ik weet niet. Misschien overdrijf ik gewoon, maar ik heb ook een hart voor honden en kan dit echt niet meer aanzien gewoon.

---

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

Ik ken deze situatie met mensen, was een oude man en die was in het laatste stukje van zijn dementie. En hij leed er echt onder. En zijn twee zoons moesten er met z'n tweeën uit komen of palliatieve sedatie een optie was. (Kunstmatig in slaap worden gehouden tot een natuurlijke dood.) En de ene broer moest hier ook niks van weten. En hoe cru het ook is, in dit soort momenten is de keuze die de nabestaande (of in het geval van de hond de eigenaren) maken vaak de juiste. Omdat die keuze het beste aansluit bij zowel hun behoeftes als hun principes. Het is heel zielig voor het hondje, maar zie het zo, ook heel veel mensen kiezen ervoor om via de natuurlijke veelal pijnlijkere manier te sterven, moge het zijn voor een langer afscheid, of omdat ze nog niet klaar zijn om te gaan. Het is best wel een ding om voor een levend wezen te moeten kiezen dat het beter kan eindigen, niet iedereen kan dat, en in mijn ogen is een natuurlijke dood dan geen verkeerde optie. Ik denk dus niet dat je dit als dierenmishandeling kan aangeven.

---

Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

Ik zou denken dat je hiermee inderdaad bij 144 terecht kan. Kijk hier maar:
https://www.politie.nl/themas/contact-144.html?sid=64af1bf9-5639-429c-930b-a8e9ab96162e#alinea-title-welke-meldingen-kan-ik-melden-bij-144
[Quote]Er is sprake van dierenmishandeling wanneer een dader opzettelijk en zonder redelijk doel een dier pijn doet of verwondt. Bij mishandeling van dieren is de verklaring van één of meer ooggetuigen vaak onontbeerlijk om de dader(s) aan te spreken en/of te vervolgen.

Bij verwaarlozing kunt u denken aan dieren die geen of onvoldoende voer, water en/of medische zorg krijgen van de eigenaar. Ook het onthouden van de nodige verzorging aan vacht, nagels, hoeven en/of gebit kunnen reden zijn om melding te doen.

De wijze waarop dieren zijn gehuisvest kan ook een reden zijn om melding te doen bij 144. De Nederlandse wet voorziet in een (beperkt) aantal regels en voorschriften waaraan de huisvesting van dieren moet voldoen.

Het dier lijdt pijn en ze laten hem pijn lijden. Technisch gezien krijgt die natuurlijk wel medische zorg, maar daardoor leeft die alleen in pijn. Ik weet het niet zeker hoor.

En anders kan je misschien bij 144 informeren wat je kan doen en of je er een melding over kan maken.

[ bericht aangepast op 24 mei 2019 - 21:46 ]

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Ik vrees dat je echt geen poot (lekkere woordkeuze) om op te staan hebt. De Dierenbescherming grijpt bij echte verwaarlozing al niet zo snel in (hooguit een tikje op de vingers) en omdat de opzet hierbij aan alle kanten goed bedoeld is en het dier de "benodigde" zorg ontvangt, zal de Dierenbescherming helemaal niks doen. Dit was anders geweest als de ziektes onbehandeld waren uiteraard, maar zelfs dan is het vaak alleen een tik op de vingers, waarna men vrolijk doorgaat waar ze mee bezig waren.

Dan nu vanuit het perspectief van de dierenarts/praktijk: dit soort gevallen zijn voor alle betrokkenen heel schrijnend. Geloof me als ik zeg dat als een dier uitbehandeld is en zichtbaar lijdt, de dierenarts er zo snel mogelijk een spuitje in wil zetten. Je bent er immers voor om het dier een dier-waardig bestaan te geven. Helaas laat de wet niet toe dat zij zomaar ieder dier inslapen wanneer zij dat nodig achten. Als de eigenaar, zelfs na advies voor inslapen, nog wil door blijven gaan met behandelen, kan een dierenarts vaak niet veel meer dan ja en amen zeggen en hopen dat het voor het dier niet te lang meer duurt.

Ik wens je er heel veel sterkte mee. Het is heel naar om in dit soort situaties te zitten.

---

From these ashes, I will rise

Feinics schreef:
Ik vrees dat je echt geen poot (lekkere woordkeuze) om op te staan hebt. De Dierenbescherming grijpt bij echte verwaarlozing al niet zo snel in (hooguit een tikje op de vingers) en omdat de opzet hierbij aan alle kanten goed bedoeld is en het dier de "benodigde" zorg ontvangt, zal de Dierenbescherming helemaal niks doen. Dit was anders geweest als de ziektes onbehandeld waren uiteraard, maar zelfs dan is het vaak alleen een tik op de vingers, waarna men vrolijk doorgaat waar ze mee bezig waren.

Dan nu vanuit het perspectief van de dierenarts/praktijk: dit soort gevallen zijn voor alle betrokkenen heel schrijnend. Geloof me als ik zeg dat als een dier uitbehandeld is en zichtbaar lijdt, de dierenarts er zo snel mogelijk een spuitje in wil zetten. Je bent er immers voor om het dier een dier-waardig bestaan te geven. Helaas laat de wet niet toe dat zij zomaar ieder dier inslapen wanneer zij dat nodig achten. Als de eigenaar, zelfs na advies voor inslapen, nog wil door blijven gaan met behandelen, kan een dierenarts vaak niet veel meer dan ja en amen zeggen en hopen dat het voor het dier niet te lang meer duurt.

Ik wens je er heel veel sterkte mee. Het is heel naar om in dit soort situaties te zitten.

Soms denken mensen jammer genoeg te veel aan zichzelf en niet genoeg aan het lijden van het dier. ):

---

The soul needs autumn.

Niet helemaal gerelateerd, maar net zo bizar. Toevallig zag ik vanmorgen een artikel (in de krant?) waarbij een gezond hondje werd ingeslapen naar de wens van de eigenaar. Dat is dan wel Amerika, maar toch.

In de Amerikaanse staat Virginia heeft een dierenarts een gezond hondje laten inslapen. Daarmee gaf hij gehoor aan de wens van het overleden baasje van Shih Tzu Emma, die in haar testament had staan dat ze met haar viervoeter begraven wilde worden.

bron 1, bron 2

Toch net zo schrijnend, helaas. Ik hoop dat de dierenartsen hier in Nederland toch anders mee omgaan met dat soort wensen.

Grace schreef:
(...)

Soms denken mensen jammer genoeg te veel aan zichzelf en niet genoeg aan het lijden van het dier. ):

Ja, het is echt ontzettend sneu :c

Nilas schreef:
Niet helemaal gerelateerd, maar net zo bizar. Toevallig zag ik vanmorgen een artikel (in de krant?) waarbij een gezond hondje werd ingeslapen naar de wens van de eigenaar. Dat is dan wel Amerika, maar toch.

(...)

bron 1, bron 2

Toch net zo schrijnend, helaas. Ik hoop dat de dierenartsen hier in Nederland toch anders mee omgaan met dat soort wensen.

Sterker nog, in Nederland is dit bij wet verboden. Niemand mag zomaar een dier behandelen als daar geen diergeneeskundige noodzaak voor is (enkele uitzonderingen daargelaten m.b.t. proefdieren en bepaalde gevallen in de veehouderij, maar niet omdat mevrouw graag wil dat Poekie dood naast haar in haar kist ligt).
Maar te bizar dat dit gewoon wordt gedaan in de VS... Dat je er als dierenarts nog aan mee wil werken, vind ik misschien nog erger.

---

From these ashes, I will rise

Feinics schreef:
(...)
Sterker nog, in Nederland is dit bij wet verboden. Niemand mag zomaar een dier behandelen als daar geen diergeneeskundige noodzaak voor is (enkele uitzonderingen daargelaten m.b.t. proefdieren en bepaalde gevallen in de veehouderij, maar niet omdat mevrouw graag wil dat Poekie dood naast haar in haar kist ligt).
Maar te bizar dat dit gewoon wordt gedaan in de VS... Dat je er als dierenarts nog aan mee wil werken, vind ik misschien nog erger.

Gelukkig maar. Ik kan er met mijn pet niet bij dat die Amerikaanse DA dit gewoon heeft gedaan.

Hier zou Thalita / Dreadful een perfect antwoord op weten. Hopelijk komt alles goed.

[ bericht aangepast op 25 mei 2019 - 17:50 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.