• Vandaag ging ik wat boodschapjes halen met mijn moeder en voor mij in de rij stond een wat oudere mevrouw. Het ging behoorlijk langzaam en moeizaam dus besloot ik te vragen of ik haar misschien even kon helpen.

    Dit wees ze vriendelijk af en begon te vertellen over haar man die in het ziekenhuis lag en hoe hij dit normaal deed en dat ze het nu gewoon rustig aan deed en vertelde een heel verhaal.

    Ik vond dit zo onwijs lief, vooral omdat ze daarna zei ´Oh sorry mevrouw u zit hier helemaal niet op te wachten´ , ze voelde zich echt bezwaard. Dus toen gaf ik haar aan dat ik dat niet erg vond en toen we weg gingen heb ik haar nog een fijne middag toegewenst.

    Ik vond het zo bijzonder dat een wildvreemd iemand dan zoveel verteld omdat je je hulp aan bied.

    hebben jullie dit ook wel eens mee gemaakt dat je goede gesprekken overhoud doordat je iets voor een ander wilt doen?


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Haha nee, dat niet.
    Ik werk in een boekenwinkel, niet zo'n grote, zoals de Bruna of de Van der Velde of iets dergelijks, het is zo'n klein, goedkoop winkeltje waar je komt al je geld wilt besparen :') Ik sta dikwijls achter de kassa, maar och, je hebt toch hele verhalen. Als het rustig in de winkel is, heb je veel meer tijd voor een praatje. Er zijn zo ontzettend veel mensen, die zo in een keer, hun hele levensverhaal met je delen. Het is echt bizar.
    En als het rustig blijft, kun je hele gesprekken met ze aan gaan.
    Dat vind ik zo tof aan het winkeltje. Ik heb echt tijd om hele gesprekken aan te gaan met omaatjes die langs komen voor spulletjes en vertellen over de kleinkinderen, tekenaars en schrijvers die van alles hebben meegemaakt, zieken de worden verrast met boeken.


    SIC | PARVIS | MAGNA

    Ohhh gaaf zeg! Een wat oudere collega vertelde vandaag aan mij haar verhaal over haar man die nog maar een paar weken te leven had maar het nog maanden volhield.

    Dat was ook wel bijzonder! Ik heb ook wel het idee dat als je ergens heel erg mee zit je sneller je hele verhaal aan een wildvreemde vertelt.


    Als je altijd jong bent, heb je nooit een jeugd.

    Ik had wel een keer dat ik in de Albert Heijn werkte in de vulploeg.
    Savonds kwam er een oudere dame naar me toe en vroeg of we de bitterkoekjes op voorraad hadden.
    Dit was niet zo en mevrouw baalde daar wel een beetje van want dat waren de enige koekjes die ze mocht hebben vanwege een of ander dieet die ze had.
    Maar ze reageerde wel begripvol en zei dat ze het morgen dan weer eens ging proberen.
    Dus later ging ik verder met vakken vullen en toen kwam ik alsnog een doos met bitterkoekjes tegen.
    Toen vond ik het wel zo lullig voor die mevrouw want ik had die doos totaal niet zien staan op de kar 😅

    Maar ik heb vaker dat mensen hun levensverhaal met me delen. Soms zelfs zonder enige aanleiding haha. Maar goed, echt erg vind ik het niet


    "It means no worries, for the rest of your days"

    Wat ik stiekem dan zo jammer vind, is dat ze zich verontschuldigt voor het verhaal. Het zou eigenlijk helemaal niet erg moeten zijn.

    Wel een bijzondere ontmoeting zo (;


    It's never gonna happen, Guys.