[RPG • 200] Back On Track • Speeltopic - Speeltopics

WILLIAMSBURG, VIRGINIA / 2020 Voor het show choir van Valley View High eindigde vorig schooljaar in mineur. Met een tweede plaats op Nationals, wat onder alle andere omstandigheden een overwinning was geweest, moesten zij het hoofd - en daarmee ook hun budget- aan de befaamde Valley Vipers bieden. Nu meer dan ooit staan de jocks en cheerleaders aan de ultieme top. Toch doen Williamsburg's nachtegaaltjes, onder hun nieuwe naam; Choral Reef, er alles aan zichzelf weer op de kaart te zetten. Ze zijn, als nooit tervoren, vastberaden de gehele school te overtuigen van hun kunnen, en hun verloren plekje en fondsen te heroveren. Als het echter van de Vipers en hun Venoms af hangt, verloopt dit niet zonder slag of stoot.

/ROLLEN/ CHORAL REEF (Show Choir/Glee Club) • Laurel Kate Hanson • 17 • (forced) female lead • [VC: Janet Devlin] • [FC: Nadine Leopold] • 2 • Ulfa • Ezra Blake Morrison • 18 • Male Lead • [VC: Ben Platt] • 2 • Venustic • Tessa Mae Valentine • 18 • [VC: Madison Beer] • [FC: Madison Beer] • 2 • Sweven • Zachariah Arden Hawthorne • 17 • [VC: Conor Maynard] • 2 • GoldenTrout • Maya Camille O'Reilly • 17 • [VC: Zendaya] • [FC: Vashtie Kola ] • 3 • Watermelon • Jazmin Amada • 17 • 3 • Reeses • Pagan Arlo Knight • 18 • [VC: Brendon Urie] • [FC: Dylan O'Brien] • 4 • Leati THE VALLEY VIPERS (Lacrosse Team) • Gus Miller • 18 • Attacker • First in Command • RTP2 • Klaus • Charlie "Clyde" Carson Amber • 18 • Captain • [FC: Cole Sprouse] • 2 • Kurdt • Roger "Ronnie" Vincent Amber • 18 • Goalie • Twin • [Dylan Sprouse] • 2 • GoldenTrout • Diego Alejandro Amada • 18 • Attacker • Social Butterfly • 2 • Mandalorian • Rhys Archibald St.Clare • 17 • Attacker • 2 • Ulfa • Stuart Vincent Ricciardo • 18 • Midfielder • 4 • Artwork THE VIPER VENOMS (Cheerleaders) • Lexie Turner • 16 • Pixie Princess • [fc: Amanda Arcuri] • RTP2 • Klaus • Heather Freya Lockheart • 16 • 2 • Venustic • Sophia Owen • 17 • 2 • Enjoy_20 • Yue Martina Ricciardo • 17 • 4 • Artwork • Valentina Liévano • 19 • [FC: Barabara Palvin] • 4 • Lando textextextextextextextextextextextextextextextexttextextextextexttextextextextextextextext

---

---

/REGELS/ • De huisregels van Quizlet zijn van toepassing • Minimumpost van 200 woorden. • Bij voorkeur minstens één maal per week reageren • We sluiten niemand buiten! • Ik ben helemaal voor drama tussen personages, tussen personen is daar in het rpg echter geen plaats voor. • OOC in het praattopic • Probeer 16+ te beperken, daar draait het RPG niet om. • Niemand is perfect; ook personages hebben fouten.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Mijn vakantie was verre van ideaal geweest. Het enige wat me van de drank had gehouden was het idee dat dit mijn laatste vakantie bij mijn vader zou zijn. Dat en Laurel natuurlijk. Ze was veel te goed voor me en ik verdiende het echt niet. Aan de ene kant was ik dus heel blij om weer naar school te gaan, weg van mijn vader en in een strak schema, maar aan de andere kant was dit jaar anders dan alle anderen. Ik had altijd wel bovenaan de voedselketen op school gestaan, waar dan ook, maar nooit als topdog. Nu Nick was afgestudeerd kwam deze eer toch op mijn schouders terecht. Deze eerste week was het vrij goed gegaan, terwijl ik toch nog wat onwennig mijn plek op deze positie begon te vinden. Gelukkig was mijn plek in het team heel duidelijk. Ook hier miste ik Nick wel, maar het was een stuk subtieler. Het was inmiddels alweer donderdag en we waren de trainingen keihard ingevlogen terwijl de selectie voor het team nog bezig was. Ik was heel blij dat ik van de zomer toch was blijven trainen, als ik de spierpijn van een aantal teamgenoten zag die minder fanatiek waren geweest. Ik wist niet of dit de reden was waarom ze te laat waren voor de warming-up, of dat er iets anders was, maar dit kon nog wel eens strafrondjes voor het hele team betekenen. Ik was zo blij dat ik hier niet ook de leiding had en ik gewoon naar coach en Clyde hoefde te luisteren. Die verantwoordelijkheid kon en wilde ik er echt niet bij hebben. Aan het einde van mijn laatste paar stretches viel mijn oog op Laurel, die aan de rand van het veld stond. Zij en Ezra hadden in het geheim toch weer een koor weten te stichten. Ik was zo trots dat het was gelukt, waardoor ik het wel jammer vond dat ik niet even kon gaan kijken. Misschien na de training, als coach ons niet nog eens 10 kilometer ging laten rennen of 200 push ups ging laten doen als straf voor de laatkomers. Toen ik klaar was keek ik even om naar de coach en jogde daarna naar mijn meisje toe. "Hi." Ik gaf haar een klein kusje met een glimlach op mijn lippen. "Heel veel plezier. Ik ben zo trots op je en ik weet zeker dat het een succes wordt." Ik duwde een los plukje haar achter haar oor en gaf haar nog een kus. "Ik probeer nog even te komen, maar ik heb een voorgevoel dat de training gaat uitlopen. Ik hou van je." Ik wist nog een kusje van haar lippen te stelen voor ik coach zijn keel hoorde schrapen, wat het teken was dat ik echt terug moest komen. "Ik zie je later, okay?" Daarmee was mijn tijd echt om en rende ik terug naar de groep voor de training. Ik liet mijn ogen even over de nieuwe jongens glijden. Ze waren goed, dat zeker, en leken in het team te passen, maar dat wist je pas echt na de eerste training. Ik hoopte maar dat we de goede keuzes hadden gemaakt en dat er geen jongens tussen zaten die hun eigen ego en speeltijd belangrijker vonden dan het team.

[ bericht aangepast op 21 nov 2020 - 19:19 ]

---

Bowties were never Cooler

ZACHARIAH ARDEN HAWTHORNE

---

Er was zo goed als geen Logica in deze school, de lokalen waren een hell om te vinden, en de docenten waren zo laks als wat... Met een gefrustreerde zucht haalde ik een hand door mijn blonde haren, waarna ik nog eens op mijn mobiel keek. Zou dit dan het juiste lokaal zijn? Eens ik de deur openede was ik tevreden bij het zien van de muziekinstrumenten. De teleurstelling was groot geweest toen ik hoorde dat hun Glee club 'de double trebbles' nietig was verklaard geweest. Goed, ergens begrijpbaar met hun miezerige tweede plek, maar nu ik er was had ik wel graag een officiële club gehad. Echter met hun nieuwe 'niet legale' club, Choral Reef, waren er kansen voor mij om dit groepje van niets naar iets te helpen opbouwen. Eens binnen streek ik mijn shirt nog even glad. Ik was de eerste zo bleek. Ik vertoefde me naar de vele instrumenten in het lokaal, wat op elkaar gehoopt. Een podium was er niet, zonde eerlijk gezegd. Ze hadden vast met moeite dit lokaaltje weten te bemachtigen voor de eerste sessie. Ik haalde mijn mobiel boven en zette even mijn playlist op met songs waar het eerste nummer al meteen een goeie meezinger was waarbij ik eerst enkele stemopwarmingen deed, om vervolgens mee te zingen met het nummer Stuck with U in afwachting tot de andere elden zouden gaan arriveren.

ROGER ‘RONNIE’ VINCENT AMBER

---

"Ik snap er nogsteeds geen hol van." begon ik klagend tegen Clyde. Ne een tweede keer deze lessen Spaans gehad te hebben zou je toch wel een beetje denken dat er enkele woorden zouden blijven hangen, maar nada, noppes! Het enige waar ik kon aan denken was die ene episode van Friends waar Racher in haar roze jurke, Copa Cobana aan het zingen was.. En daar zat bij nader inzien ook amper een woord spaans in. "Je zou denken dat Mister Gonzales misschien iets van extra moeite zou doen om de lessen memorabel te maken, maar echt niets joh... Diego is een betere leraar, na elk goed woord mag ik een nacho in zijn guacamole doppen." zuchtte ik, waarna ik besefte hoe fout dat klonk. "Clyde stop!!!" riep ik meteen bij het zien van die ondeugende blik in zijn ogen. "Waag het niet eh! Ik wens tenminste één vriend waar je niets dirty mee gedaan hebt." smeekte ik hem lachend, waarna ik een duw tegen zijn schouder haf, wat zorgde voor wat heen en weer gestuw van ons beide waardoor ik perongelijk tegen iemand aanbotste. "Woaps soreeh!" zei ik oprecht keek vlug of die persoon niets had laten vallen en na een nogmaalse verontschuldiging holde ik terug naar Clyde door half op zijn rug te springen. HEt was van onze gewoonte geweest altijd te laat te zijn op de trainingen, hoe het kwam? Geen idee maar het was wat traditie geworden. We baanden ons een weg naar de kleedkamers waar we elk ons omkleeden. "Yo Clyde, Sock switch!" ik gooide het bundeltje sokken met blauwe dtreep zijn kant op en verwachtte dat zijn sokken met de roie streep mijn kant opgooide. Onze Pa was nog steeds geen kei met de was en leek ons altijd te verwisselen als het om sokken ging. Eens mijn sokjes bemachtig schoot ik in de sprtschoenen en nam mijn lacrosse stick zodat we het veld op konden hollen. "Amber twins ready for duty sir! " riep ik naar Coach, die er zoals altijd behoorlijk pissed uitzag. "Dat word lopen tot we doodvallen." fluisterde ik Clyde toe

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

De blondine was redelijk aan de late kant voor haar eerste cheerleader training van het jaar, na de les had ze nog zo'n vijenveertig minuten gehad om te doen wat ze zelf wou. Deze tijd had ze niet heel erg goed besteeds, na haar les was ze naar de cafetaria gesneld om de llunch in te halen die ze vandaag had gemist. In de pauze waarin ze had moeten lunchen had Heather het schoolterein verlaten om naar huis te rijden en een opdracht op te halen die ze had moeten inleveren. Ze had geen tijd meer gehad om te lunchen en deed dit dus pas om drie uur, het plan was alles even snel naar binnen werken en dan mooi optijd klaar te staan voor de training. In werkelijkheid was Heather zo in de ban geraakt van alle TikToks die op haar telefoonscherm voorbij vlogen dat ze de tijd volledig was vergeten. Pas een paar minuten geleden realiseerde ze zich dat het al tegen vieren was en dat ze al op het veld had moeten staan.
Heather snelde door de gang in de richting van de kleedkamers tot ze twee armen plots omzich heen voelde. Heather wou de persoon direct geïrriteerd aankijken tot ze zich realiseerde bij wie de armen hoorden. 'Boo' zei Diego speels, een kleine glimlach verscheen op Heather haar lippen toen ze de oude bekende aankeek. "Ook onderweg naar training toch?'' vroeg Diego, terwijl hij Heather de verkeerde kant opleidde naar zijn eigen kluisje toe. 'Dat klopt,' zei Heather. 'Zijn we niet een beetje laat,' Terwijl Heather dit zei hielde ze haar telefoon voor Diego zijn ogen om hem te tonen hoelaat het precies was. 'Mijn TikTok verslaving loopt uit de hand,' verzuchtte Heather om haar laatheid aan Diego te verklaren.
'Nog tijd voor een snack met mij?'' vroeg Diego toen ze voor zijn kluisje stonden en hij een bakje voor Heather haar neus bungelde. Het water stond Heather spontaan in de mond toen hij de empanades in het bakje zag, Heather keek even naar Diego. ''I made your favorites?'' zei Diego enthousiast, Heather grijnsde naar de jongen. 'Oh, je weet dat ik geen nee kan zeggen.' verzuchtte ze terwijl ze een empanada uit het bakje haalde.
"Hoe was je les trouwens, hopelijk minder tragisch dan bij mij.'' vroeg Diego de blondine. 'Oh wat was er?' vroeg Heather met haar mond vol, waardoor haar woorden er niet helemaal duidelijk uitkwamen. 'Ik had Frans en het ging très bien.' voegde Heather aan haar woorden toe toen ze haar mond leeg had.

Ezra Blake Morrison

---

18 jaar | Male lead/ Captain Choral reef | Outfit | In the bandroom| With Zachary

---

Normaal gesproken raakte Ezra nooit echt nerveus, hij had al tientallen keren op het podium gestaan en ook maar geen greintje zenuwen gevoeld. Nu was het anders, ergens bespeurde hij een lichte kriebel nerveusiteit, hij wist gewoon niet hoe alles zou gaan. Nadat vorig jaar Double Trebble tweede was geworden bij nationals was voor Ezra heel even zijn hele wereld uit elkaar gevallen. Niet winnen betekende geen funding voor zijn favoriete club op school, het hele jaar werd meteen voor de club geschrapt en iets waar Ezra best een tijd mee had gezeten. Het betekende niet alleen dat vorig jaar niet door ging ook dit jaar werd er geen geld vrij gemaakt voor een gleeclub en daarom stonden Ezra en Laurel maar één ding te doen, hun eigen club oprichten zonder het benodigde geld. Ezra leiddde graag dingen, hij had graag alle touwtjes in handen, maar vanuit niets zelf iets opbouwen deed hij nu voor het eerst. Hij wou gewoon zo enorm graag dat alles goed ging, maar boven alles dat ze nationals zouden winnen. Dat zou de directeur eens laten zien wie er nou eigenlijk funding nodig had, tweede plek was totaal niet slecht en ze waren ook totaal niet slecht, tenminste met het benodigde talent in de club. Hoewel ze met Ezra zijn stem natuurlijk al een heel groot eind kwamen.
Nog even stond Ezra zichzelf moed in te praatten voordat hij richting de bandroom ging, hij was een goede leider, dat wist hijzelf ook wel, maar zo'n grote groep was hij niet gewend. Ezra was dan ook blij dat Laurel straks aan zijn zijde zou staan, hij kon zijn beste vriendin goed gebruiken.
Na Ezra zijn peptalk in de spiegel van de wc's snelde hij toch maar naar de bandroom, hij kon natuurlijk niet zelf al telaat komen voor hun eerste meeting. Toen hij binnenliep verwachtte Ezra dat alle stoelen al een beetje gevuld zouden zijn, maar tot zijn eigen verbazing was er slechts één van de stoelen gevuld. Ezra herkende de jongen als Zach, Zach had vorig jaar ook meegedaan aan nationals en had in het winnende team gezeten. Dit alleen zorgde er al voor dat Ezra lichtelijk achterdochtig was over de jongen, want hij kon niet helemaal begrijpen dat je van het winnende team naar hier ging. Hoewel, Ezra was er natuurlijk zeker van dat dit jaar zijn team het winnende team zou worden. Zach had zeker goede stem, wie wist zou Ezra hem wel ergens een solo gunnen, een paar zinnen in zijn zuivere stem zou vast wonderen doen voor de performance. 'Hi Zach,' zei Ezra terwijl hij het lokaal verder binnenliep. 'Ik hoor dat je al begonnen bent, is dat het nummer wat je hebt voorbereid voor straks?' vroeg hij Zach vriendelijk.

[ bericht aangepast op 23 nov 2020 - 12:14 ]

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Valley Viper Captain - 19 - With Ronnie

Terwijl ik wat afwezig al mijn troep zo snel mogelijk in mijn tas probeerde te proppen, was Ronnie aan het klagen over hoe hij er nog altijd niets van snapte. Big surprise. Niet dat ik het wel deed, maar het deerde me niet zo. Ik had toch geen plannen om naar Spanje te gaan. Ik zat geheel ergens anders met mijn gedachten en niet bij de vraag over hoe ik eventueel nachos zou moeten bestellen. "Je zou denken dat Mister Gonzales misschien iets van extra moeite zou doen om de lessen memorabel te maken, maar echt niets joh... Diego is een betere leraar, na elk goed woord mag ik een nacho in zijn guacamole doppen." natuurlijk kon ik het niet laten hem na deze woorden een veelbetekenende grijns te sturen. Kom op, het klonk ook wel heel verkeerd. "Clyde stop!!!" werd me al snel verteld en ik kon mijn lach niet meer inhouden. "Waag het niet eh! Ik wens tenminste één vriend waar je niets dirty mee gedaan hebt." ik trok quasi beledigd mijn wenkbrauwen op. 'Nu overdrijf je een beetje, ik kan er niks aan doen dat voor me in de rij staan. Je bent gewoon jaloers, geef maar toe.' grapte ik waarna ik hem terug een duw gaf wat er in resulteerde dat we elkaar rond aan het duwen waren in de gang. Het ging er nogal wild aan toe waardoor het niet lang duurde voor Ronnie tegen iemand aan knalde. Nu kon ik mijn lach al helemaal niet meer inhouden. De rest van de weg naar de kleedkamers vervolgde ik met mijn broer op mijn rug. Dit waren de momenten die ik zo had gemist. Van zorgeloos kloten in de hal tot te laat komen op training. Just like the good old days. Eenmaal in de kleedkamer werd al snel duidelijk dat onze vader onze sokken weer had verwisseld. Het duurde dan ook niet lang voordat er een "Yo Clyde, Sock switch!" uit Ronnie zijn richting kwam. Ik had de sokken al klaar en gooide deze gericht tegen zijn bips aan. 'Kom op, slowpoke, als we nog later zijn moeten we nog een extra rondje rond het veld.' grijnsde ik alvorens ik met mijn voeten in mijn schoenen gleed. 'De laatste op het veld buys diner.' daagde ik mijn broertje uit alvorens ik het veld op stormde. Het was in beide gevallen een win, ik had toch nog een pizza date van hem tegoed en we liepen beiden niet bepaald warm voor de kookkunsten van onze vader. "Amber twins ready for duty sir! " en met Ronnie zijn woorden maakte ik het aye aye kapitein gebaar. "Dat word lopen tot we doodvallen." zei Ronnie, doelend op de coach die niet bepaald geamuseerd leek. 'Bereid je maar alvast voor.' fluisterde ik met een kleine grijns alvorens mij de dodelijke blik toegezonden werd. Die had ik kunnen verwachten. 'Sorry, ik weet het, we zijn laat maar de les liep wat uit. Maar we're here and we're ready!' grijnsde ik alvorens mijn blik afgleed naar Gus die met Laurel verderop stond. Zie, we waren niet de enige die wat vertraging op hadden gelopen.

---

How far is far

---

---

’Ambition is the path to success. Persistence is the vehicle.’

Wat was het zuur toen ze vorig jaar niet eerste werden bij de Nationals. Ze hadden afgelopen jaar als team zo hard gestreden zodat hun geliefde Glee club kon blijven op school. Helaas was een tweede plek niet genoeg om hun budget te behouden. Dat terwijl een tweede plek op de Nationals eigenlijk waanzinnig goed was, maar de regels waren helder, het was geen eerste plaats dus voor hun club viel het doek. Maya had ook behoorlijk in zak en as gezeten deze zomer om hun 'verloren' club. Het voelde als een ware kater die maar niet leek te verdwijnen. Gelukkig hoorde ze dat hun lead's Ezra en Laurel er alles aan deden om te zorgen voor een 'doorstart' van haar favoriete club. Onder een nieuwe naam weliswaar, maar dat zou niets uit mogen maken. Ze was erg benieuwd wat er allemaal veranderen onder deze nieuwe aanpak. Ook al hadden ze nu geen funds meer en zouden ze het met veel minder moeten doen. Ze hadden nog altijd hun talent en dat kon niet worden afgepakt. Maya droomde nog een beetje weg terwijl ze haar boeken van het laatste les uur opruimde in haar locker. Ze was er best gespannen onder, maar probeerde dat aan niemand te laten blijken. Ze dacht nog eens terug aan haar zomer die ondanks alles toch erg leuk was geweest. Haar broers hadden haar meegenomen op een vakantie in Mexico. Ze was verliefd geworden op het land en ze wist zeker dat ze snel eens terug zou gaan als ze het geld zou hebben. De zomer vloog voorbij en voordat ze het wist, was Maya weer op school. De lessen waren eigenlijk hetzelfde als voor de vakantie geweest, alsof er niets was gebeurd. Zodra Maya weer terug kwam met haar gedachten in de echte wereld, sloot ze snel haar kluisje. Ze keek op de klok en zag dat het al tijd was. Normaal gesproken was ze altijd veel te vroeg op afspraken, maar nu had ze teveel tijd verspild met dagdromen. Ze haastte zich naar het lokaal waar de eerste sessie zou moeten plaats vinden. Ze rekende niet op veel, aangezien ze helemaal opnieuw moesten beginnen. Toen ze de deur opende zag ze dat ze nog steeds een van de eersten was. 'Hi there' zei ze Maya met een kleine glimlach tegen Ezra, dan keek ze op naar de andere persoon. Ze was wel een beetje verbaasd dat hij (Zach) zich aansloot bij hun clubje. Ze herkende hem uit het winnende team, waar hij vast en zeker veel meer zou hebben dan hier. Wat zag hij precies in hun clubje? Maya probeerde haar wantrouwen niet teveel te laten spreken. Ze wist niet alles over deze jongen, dus ze zou niet zo snel moeten oordelen. En daarbij zou zijn kennis en ervaring vast meer goed kunnen doen dan kwaad. Ze had het gevoel alsof ze ergens midden in viel, dus liep uiteindelijk verder het lokaaltje in om alvast haar plekje uit te kiezen. Ze zou zichzelf later wel officieel voorstellen aan de jongen.

---

Every scrap of you would be taken from me, watched as you signed your name Marjorie

ZACHARIAH ARDEN HAWTHORNE

---

Ik jamde volledig mee met de beats van 'Stuck with you', terwijl ik de hoge noten haalde zelf proberend mee te dansen met pasjes die ik eerder op tiktok nog had gezien. 'Ooooh, Cause I can see , That you're happy to be stuck with me.' zong ik geamuseerd mee, waarna ik de deur van het lokaal hoorde opengaan. Ik stopte met meezingen en liet het liedje nog enkele seconden verder spelen, voor ik mijn mobiel nam en deze op pauze tikte. Nu ik toch mijn mobiel vast had kon ik zien dan het al enkele minuten over het afgesproken uur was. De jongeman die binnen was gekomen herkende ik nog wel als de voorlopige lead van deze club, al ontging zijn naam me volledig. Maar dat gebeurde wel vaker bij mensen die geen speciale indruk op me maakten. 'Hi Zach,' begroette de jongeman me waardoor mijn mondhoekje iets geamuseerd optrok. 'Ik hoor dat je al begonnen bent, is dat het nummer wat je hebt voorbereid voor straks?' vroeg de jongeman me vriendelijk, waardoor ik mijn mobiel wegstak en even knikte. "Ja klopt, als je hoge noten kunt halen, is er haast geen betere manier dan een classic Ariana Grande nummer om te showen." zei ik met een nonchalante schouderophaal. " Daarbij een beetje stemopwarming kan nooit kwaad." vervolgde ik onschuldig. "Het was Ez-Elliot toch? Ik ben niet zo goed met namen onthouden" ik stak mijn hand uit naar de jongen, de gedachten dat zijn naam me ook niet zozeer boeide onderdrukkend. " Fijn een goede toevoeging voor het team te kunnen zijn." vervolgde ik dan nog, de jongens hand terug loslatend waarna ik mijn blik even door het lokaal liet gaan. De tweede kwam ondertussen binnen en begroette ons met een sobere "Hi there." waardoor ik haar een even sobere begroeting haf door mijn hand op te steken met een "Hi." waarna ik mijn blauwe poelen weer op de 'lead' zanger richtte. "Best wel een klein lokaal niet? Lijkt me eerder een kot voor de instrumenten in op te bergen." ik trok mijn wenkbrauw iets op.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

DIEGO ALEJANDRO AMADA 18 • Valley Viper • Social Butterfly • With Heather @ the hallway

Mijn eigen glimlach wordt iets breder wanneer een soortgelijke uitdrukking op het gezicht van de blondine verschijnt. 'Dat klopt,' zei ze vervolgens. 'Zijn we niet een beetje laat,' Ik kijk naar het scherm van haar telefoon en een lichte, pijnlijke uitdrukking schiet kort over mijn gezicht. Toch loopt ze met me mee en ik stop dan ook niet voor we bij mijn kluisje zijn. 'Mijn TikTok verslaving loopt uit de hand,' verzuchtte Heather om zichzelf vervolgens te verklaren waardoor ik het niet kan laten om te lachen. Ik snapte maar al te goed wat ze bedoelde. Vaak speelde ik een gevaarlijk spel om die app nog even te openen voor ik naar bed ga, puur om het even te checken. Voor je het weet ben je een uur verder en weet je zelf niet eens hoe je zolang in dezelfde positie naar een scherm kan sturen. ''Hmh, en nog steeds hebben we nooit een TikTok gemaakt samen,'' hum ik met een schuin hoofd, ''Such a shame, Lockheart.'' plaag ik haar vervolgens en ik geef haar een speelse knipoog. Hoe moeilijk kan het zijn, niet? ''Ach, we zijn nu toch al te laat. Een minuutje maakt niet uit toch?'' zeg ik en open de bak voor haar. ''Geef dit maar de schuld, ze begrijpen het wel.'' probeer ik zo overtuigend mogelijk aan haar te vertellen. 'Oh, je weet dat ik geen nee kan zeggen.' verzuchtte ze en met een tevreden grijns haal ik er ook een uit de bak, waar ik vervolgens mijn tanden in zet. Yum. Om mezelf tegen te houden om meteen de hele bak op te eten, neem ik voor een kort moment haar tas over waar ik het bakje vol empanadas in stop. ''Nu is het een cadeau.'' zeg ik speels. 'Oh wat was er?' vroeg ze met betrekking tot mijn les, haar mond vol, waardoor ik kort grijnzend mijn hoofd schud. 'Ik had Frans en het ging très bien.' Ik knik. ''Ik weet nog net wat dat betekent,'' zeg ik luchtig. Frans was niet mijn sterkste vak, zelfs al leek het een beetje op Spaans volgens veel mensen, ik was dan ook blij dat ik het niet meer had. ''Hmh, wiskunde.'' mompel ik als eigen antwoord, alsof dat meteen alles zegt. Eigenlijk wel. ''Ik denk dat dat het enige is wat ik nooit voor mij zal kunnen winnen.'' Ik pruil lichtjes maar haal dan mijn schouders op. Ik sluit mijn kluisje en keer me dan weer naar Heather. ''Laten we in ieder geval op het veld verschijnen, voor ze opeens besluiten om ons uit het team te gooien wegens het laat komen.'' begin ik en ik sla een arm om haar schouders, om zo vervolgens richting de kleedkamers te lopen. ''Zeg nou zelf, dat is ook wel echt niet te vergeven.'' Voor de deuren laat ik haar los en leun voor een kort moment tegen de muur. ''Zie je op het veld?''

[ bericht aangepast op 24 nov 2020 - 22:46 ]

---

El Diablo.

---

• 18 • Choral Reefs • Hallway w/ Pagan • Outfit •

In een soepele tred beweegt Tessa zich door de lange drukke gangen heen, op weg naar haar kluisje — om eenmaal daar aangekomen haar zware tas met boeken weg te stoppen, alvorens de richting van het muzieklokaal in te gaan. De dag sneller dan verwacht voorbij gevlogen, tot grote vreugde van de brunette zelf. Ze heeft er zin in om er samen met de rest weer een muzikale happening van te maken.       Met het puntje van haar tong tussen haar hoektanden gestoken duwt Tessa haar tas in het kluisje — is daarbij genoodzaakt om uiteindelijk de inhoud met één hand tegen te houden, terwijl ze met de ander het ijzeren deurtje vliegensvlug dicht tracht te gooien. Haar hand daarbij op tijd terugtrekkend. Een triomfantelijk grijns siert Tessa’s lippen eens het de brunette gelukt is, waarop ze zich direct om weet te draaien en terug over de gang heen slentert.       Een zacht geneurie klinkt al gauw, hetgeen overstemd wordt door de drukke geluiden van andere leerlingen. Tessa trekt zich echter volledig terug in zichzelf, woelt lichtjes met haar vingers een keer door haar donkere lokken heen, terwijl ze ongestoord haar weg vervolgd. Lang duurt het echter niet vooraleer de aandacht van de brunette getrokken wordt door een volgzame beweging vlak naast haar.       ”Hey,” brengt Tessa uit, eens ze Pagan herkent en deze op zijn dooie gemakje langs haar is komen lopen. Een oprechte glimlach vormt zich rond haar mond.       ”Valentine, lang niet gezien,” begroet Pagan haar op zijn beurt, onderwijl hij een pakje kauwgum uit zijn broekzak weet te vissen en deze uitsteekt naar Tessa om ook haar er een aan te bieden. Hetgeen de brunette dan ook zonder aarzelingen weet aan te nemen. ”Zeg dat,” reageert Tessa instemmend, waarna ze het witte kauwgompje in haar mond stopt en fijn kauwt tussen haar kiezen. De frisse muntsmaak verspreid zich al gauw op haar tong.       ”Wat kan ik zo'n beetje verwachten? Is het meer iets dat ik alvast pijnstillers klaar moet leggen of is de vibe kalm en relaxed?” Met een zachte lach schud Tessa haar donkere lokken heen en weer — geeft daarbij Pagan ondertussen een voorzichtige duw met haar schouder, terwijl het tweetal zich behendig tussen een klein groepje leerlingen weet te manoeuvreren.       ”Ik zou gaan voor de pijnstillers, dan weet je zeker dat je goed zit.”       Met een plagend, doch geamuseerde trek in haar gelaat kijkt Tessa schuins op naar Pagan. De brunette weet nog net te onderdrukken dat ze haar tong naar hem uitsteekt, maar de rest van haar gezicht weet al voldoende te verraden. Het feit dat ze de jongen graag plaagt niet iets dat Tessa ook maar een klein beetje probeert te verbergen. “Nee,” vervolgt ze dan, uiteindelijk. “Zo erg is het gelukkig bij lange na niet.”       “Het zal ontspannen zijn, relaxed.” Een automatische glimlach verschijnt op Tessa’s gezicht wanneer ze enkele bekenden voorbij lopen, welke ze van een simpele begroeting weet te voorzien — tot ze zich weer op Pagan naast zich richt. “Dus geen zorgen, Page. Je overleeft het wel.”

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

Heather leunde tegen het kluisje naast die van Diego aan terwijl ze precies volgde wat één van haar oudste vrienden aan het doen was."Hmh, en nog steeds hebben we nooit een TikTok gemaakt samen,'' zei Diego plagend. ''Such a shame, Lockheart.'' Heather trok uitdagend haar wenkbrauw op naar de jongen tegenover haar, het was nou ook niet perse dat Heather zich alleen maar bezig hield met tiktoks maken. Ze had het wel een aantal keer gedaan met vriendinnen voor de grap, maar haar grootste tijd op de app was voornamelijk gespendeerd aan het scroller door haar for you page. 'Oh ja wil je dat dan?' vroeg Heather grijnsend. 'Dan mag je die dansmoves van je wel eens aan mij laten zien.' voegde ze er met een uitdagende ondertoon aan toe. Eigenlijk stelden al die TikTok dansjes niet zoveel voor, Heather dansde al sinds ze klein was en daar zat echt wel heel wat meer in dan enkel je kont schudden voor de camera.
''Ach, we zijn nu toch al te laat. Een minuutje maakt niet uit toch?'' zei Diego, terwijl hij het bakje voor haar openhield. ''Geef dit maar de schuld, ze begrijpen het wel.'' Een kleine lach rolde over Heather haar lippen. 'Ken jij Coach Munroe?' zei Heather lachend. 'Laat komen staat niet in haar woordeboek, maar misschien dat jou omkooptactieken me kunnen helpen.' Heather keek Diego grijnsend aan terwijl ze haar tanden in de empanadas zette, Heather kende Diego al zolang ze zich kon herrineren. Toen de twee nog elke zondag naar de kerk werden gesleept speelden ze altijd met elkaar, Heather wist nog goed hoe ze altijd na de dienst zich onder de stoelen verstopten omdat ze nog niet naar huis wouden.
Ondertussen pakte Diego Heather haar tas van haar over en duwde hij het bakje met empanadas in haar tas. ''Nu is het een cadeau.'' zei de jongen, Heather glimlachte naar Diego. 'Jij bent echt geweldig.' zei Heather terwijl ze een vlugge kus op de wang van Diego duwde.
"Hmh, wiskunde.'' vertelde Diego over het vak wat hij net had gehad. ''Ik denk dat dat het enige is wat ik nooit voor mij zal kunnen winnen.'' Nogmaals rolde er een lach over Heather haar lippen terwijl ze zich klaarmaakte om richting de kleedkamers te lopen. 'Jij charmeur, weet je wat je moet doen je moet niet wiskunde voor je winnen, je moet de leraar voor je winnen.' zei Heather terwijl ze Diego een speelsduwtje gaf.
''Laten we in ieder geval op het veld verschijnen, voor ze opeens besluiten om ons uit het team te gooien wegens het laat komen. Zeg nou zelf, dat is ook wel echt niet te vergeven.'' zei Diego terwijl hij zijn arm om Heather haar schouder sloeg en hen in de goede richting leidde. 'Oh dat zouden ze niet durven,' zei Heather. 'Wat zijn de Venoms en de Vipers nou zonder ons.' Een lach rolde over Heather haar lippen. 'Zonder jou zouden we heel wat goals mislopen.' voegde Heather er nog snel aantoe terwijl ze zich van Diego losmaakte omdat beide een andere kant op moesten hier.
''Zie je op het veld?'' vroeg Diego, Heather knikte snel. 'Ik ga je missen,' zei ze grijnsend waarna ze een kushandje in Diego zijn kant opblies.

Ezra Blake Morrison

---

18 jaar | Male lead/ Captain Choral reef | Outfit | In the bandroom| With Zachary

---

Voor enkele seconden klonk de muziek van Stuck With You nog door de ruimte, maar toen draaide ook Zach zich om naar Ezra. Ezra glimlachte vriendenlijk naar de jongen terwijl hij een stoel zocht en zijn aantekeningen uit zijn tas pakte. Tijdens de audities had Ezra al wat notities gemaakt over alle nieuwe leden, wat voor rollen ze eventueel zouden kunnen krijgen, maar het was allemaal nog heel losjes. De audties waren sowieso niet heel erg speciaal geweest, want eigenlijk hadden ze iedereen binnen gelaten die ook maar een beetje toon kon houden, de keuze was in hun geval niet enorm groot geweest.
"Ja klopt, als je hoge noten kunt halen, is er haast geen betere manier dan een classic Ariana Grande nummer om te showen. Daarbij een beetje stemopwarming kan nooit kwaad." zei Zach als antwoord op Ezra zijn vraag of hij het nummer straks zou gaan zingen. Even trok Ezra zijn wenkbrauw op bij het horen van Zach zijn zelfverzekerdheid, iets wat Ezra ook wel een beetje bij zichzelf herkende, maar niet vaak bij anderen hoorde. 'Ik ben zelf meer een musical theather kinda guy, maar ik denk dat je nooit fout kan gaan met Ariana als je stem het aan kan.' antwoorde Ezra.
"Het was Ez-Elliot toch? Ik ben niet zo goed met namen onthouden" ging Zach verder terwijl hij Ezra nu naderde en zijn hand naar hem uitstak. Ezra moest de neiging onderdrukken weer zijn wenkbrauwen op te trekken bij het horen van Zach zijn woorden. 'Het is Ezra,' zei hij, de irritatie schemerde lichtjes in zijn stem door terwijl hij Zach zijn hand schudde. " Fijn een goede toevoeging voor het team te kunnen zijn." voegde Zach nog aan zijn woorden toe Ezra liet Zach zijn hand los en glimlachte weer naar de andere jongen. 'Ja er loopt toch verassend veel talent rond op deze school, het is mooi om zo'n diverse groep samen te kunnen stellen.' zei Ezra terwijl hij even op zijn notities van de audities blikte. Hij had nog geen diee hoe ze iedereen in een goede opstelling zouden krijgen zodat het beste er uit zou worden gehaald, maar ze hadden verassend veel goede stemmen in hun team. Niet zo goed als Ezra zelf, maar hij wist zeker dat er voor iedereen een goede rol zou zijn.
Ezra keek op toen de deur werd geopend. 'Hi there,' zei Maya die inmiddels in de deuropening stond. 'Hoi Maya,' zei Ezra terwijl hij naar haar glimlachte. 'Leuk dat je er bent.' Voordat Ezra verder nog wat tegen Maya kon zeggen eiste Zach weer de aandacht van de twee op. "Best wel een klein lokaal niet? Lijkt me eerder een kot voor de instrumenten in op te bergen." zei Zach waarna hij zijn wenkbrauw naar Ezra optrok, wat hem het idee gaf dat deze jongen hem wou uitdagen, Ezra blikte snel naar de deur in de hoop dat Laurel op ditzelfde moment kon binnen wandelen en hij hier niet op in hoefde te gaan, maar helaas ging de deur niet open. 'Tsja, nadat de funding is ingetrokken vorig jaar moesten we toch nog wat. Laurel en ik hebben ons best gedaan om alles zo goed mogelijk te regelen, maar dit was het beste wat we konden doen met wat we hebben.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

[MT]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

‘Zeg dat wel!’       Tinsley’s enthousiasme werd gematched met die van Sophia, die evenals laat horen dat ze er zin in heeft. Voor de gekrulde blondine is dit oprecht een van haar meest favoriete tijden, waar ze de nieuwelingen kunnen trainen en opgelucht kunnen zijn over hun keuzes — in de meeste gevallen althans.       ‘Me and you both. Het is toch de eerste training. Het zal niet gelijk zo soepel gaan.’       Instemmend knikt Tinsley op de woorden van haar vriendin, al is zij overduidelijk positiever ingesteld. Natuurlijk is ze realistisch, weet ze dondersgoed dat het niet altijd even soepel zal verlopen, maar er is voldoende vertrouwen in de keuzes die zij, Yue en Sophia gemaakt hebben — evenals alle andere dames die al langer in het team zaten.       ‘Hmm mwah.. Ik ben gekoppeld aan een of andere sukkel. Ik snap niet hoe hij in de klas voor gevorderden is gekomen. Dat wordt dus meer werk voor mij.’       ‘Hmm,’ mompelt de gekrulde blondine ontevreden, ‘klinkt als een top opdracht zo. Ik zou het gewoon tegen de leraar zeggen, anders heeft hij straks een goed punt terwijl jij alle moeite hebt gedaan. . .’ Niet dat Tinsley dat zelf zou doen, want daar is ze dan weer veel te behulpzaam voor.       ‘Een echt Tinsley feestje? Heb je me daar ooit nee op horen zeggen?’       Eens er gelach klinkt van Sophia volgt Tinsley haar voorbeeld, welke doorgaat tijdens het uitspreken van de woorden van haar vriendin. Nee, er zijn waar weinig mensen die nee zeggen daarop, maar het helpt ook dat iedereen meer dan welkom is binnen dit soort feesten — van de Double Trebble leden, dit jaar Choral Reef, tot de sporters en alles ertussen. ‘In dat geval. . . laat ik maar eens beginnen met plannen.’ Een vermakelijke grijns speelt rond de lippen van de enthousiaste blondine.       Wanneer de dames in de kleedkamer te vinden zijn focust Tinsley zich even op haar tas, waarna ze haar blouse uit doet, voor ze plaatsneemt en haar schoenen uitdoet. Wanneer Sophia haar mond al opent om te spreken hangt de captain al aan haar lippen, haar chocoladebruine kijkers richting de co-captain gericht — welke haarzelf net lijkt om te kleden.       ‘Wat heb jij vandaag allemaal uitgespookt?’       ‘Saaie lessen, mijn broer die meme’s bleef sturen en het feit dat mijn telefoon bijna afgepakt werd door mijn eigen familie,’ lacht Tinsley zacht, hoofdschuddend door de actie vanuit haar jongste broer. ‘Oh en ik schrok me rot, sinds wanneer had Mr. Smith een dikke snor?’ Een grijns verschijnt er rond het gezicht van de gekrulde blondine, voor ze haar schoenen netjes opbergt onder de bank.       Tinsley vist haar uniform uit haar tas en trekt het bovenstukje evenals over haar hoofd, voor ze deze goed aandoet en zorgt dat hij perfect zit. Vervolgens staat de captain alweer op om haarzelf van haar broek te ontdoen en het rokje aan te trekken, welke nog altijd aangenaam aansluit op haar rondingen. ‘We zijn toch niet te laat?’ Na een snelle blik op haar telefoon vergroten haar ogen echter. ‘Blijkbaar wel. . .’ Haar kleding vouwt ze netjes op, voor ze haar weg alweer naar de deur maakt met haar bidon met water in handen.       ‘Slecht voorbeeld. . .’ grijnst de captain naar de co-captain. Eens deze ook gereed is opent ze de deur wederom, deze opnieuw open houdend zodat Sophia er doorheen kan. ‘Na u.’ Een speelse grijns is er te vinden op het gezicht van Tinsley, welke haar wenkbrauwen heen en weer wiebelt uit enthousiasme.

───────────────────────────── Pagan Arlo Knight ─────────────────────────────

Voordat Pagan nog maar bij Tessa is glippen haar tengere vingers door haar lange, wilde lokken, waardoor hij haast al kan raden dat ze even in haar eigen wereldje te vinden is — toch is het buitenbeentje niet iemand die daar terugdeinst, vooral niet bij een bekende.       ‘Hey.’       Pagan antwoord vrijwel direct, voor hij haar de kauwgum aanbiedt. Zelf volgt hij, voor hij deze weer opbergt. Een snelle blik om hen heen vertelt hem al genoeg, dat niemand ook maar een greintje interesse heeft in de langs wandelende weirdo’s.       ‘Zeg dat.’       Zijn mondhoek trekt miniem op door haar korte, doch droge antwoord. ‘Even spraakzaam als altijd.’ Zijn woorden overduidelijk geplaag, gezien hij dondersgoed weet dat de brunette de oren van je hoofd kan praten eens je haar over een van haar favoriete onderwerpen laat spreken. Daarin zitten ze aardig op één lijn, want op zich is Pagan ook liever een jongen van weinig woorden.       Bruine lokken dansen wanneer Tessa hoofdschuddend lacht om zijn woorden. De zachte duw tegen zijn schouder eentje die hij niet zozeer verwacht, maar waar hij geen problemen mee weet te krijgen gezien zijn balans, waarbij hij zelfs geen persoon in het passerend groepje weet te raken.       ‘Ik zou gaan voor de pijnstillers, dan weet je zeker dat je goed zit.’       ‘Geruststellend, Tessa,’ mompelt Pagan quasi geschrokken, voor hij ook maar de plagende, doch geamuseerde uitdrukking op haar gezicht af kan lezen — al kan hij het verdomd goed uit haar stem vissen.       ‘Nee, zo erg is het gelukkig bij lange na niet. Het zal ontspannen zijn, relaxed. Dus geen zorgen, Page. Je overleeft het wel.’       ‘Kijk, je kunt het wel,’ plaagt Pagan ditmaal, alle behalve subtiel te noemen. Toch is hij haar zeker dankbaar voor haar gerustellende woorden, waar hij ergens het idee wel van heeft dat ze dat af kan lezen aan de kalmte die langzaamaan in zijn donkere kijkers te vinden is. Het groepje dat ze tussen haar woorden door begroet gunnen Pagan amper maar een blik, waar hij maar weinig waarde aan hecht.       ‘Goed om te horen, je weet immers maar nooit. . .’ spreekt hij uit met een grijns rond zijn lippen, voor hij de juiste hal inslaat en zijn weg maakt richting de ruimte. ‘Vooral met jou niet.’ Zacht lacht het buitenbeentje, terwijl hij ditmaal zijn schouder plagend tegen die van Tessa aan laat komen, zonder haar echt te hard te duwen. Enkele leerlingen zijn er al wanneer het tweetal hun entree maakt, welke Pagan groet met een simpele glimlach — welke daardoor zeker niet minder oprecht te noemen valt. De jongen neemt plaats op één van de stoelen, neemt de hele scene voor zich op met enig geduld, voor zijn blik op Tessa valt — ergens hoopvol dat ze hem meesleept hierin, gezien dit overduidelijk haar mensen zijn.

[ bericht aangepast op 1 dec 2020 - 19:39 ]

---

I'm your little ray of pitch black.

---

---

Laurel had nog even de tijd gevonden -althans; de tijd gemaakt, want in feite was ze al te laat voor show choir- om naar Gus toe te glippen. De drang om hem te zien was sterker dan zichzelf. Zowat iedereen vertelde haar dat haar roze wolk niet zou blijven duren, dat haar verliefdheid voor de roodharige lacrosse speler zou afnemen - ongeacht of daar liefde voor in de plaats groeide. Tot nu toe was daar niks van aan. Terwijl ze aan de rand van het veld naar de jongen die haar hartje vorig jaar gestolen had stond te kijken fladderden de vlinders in haar buik nog steeds even stevig als toen ze voor het eerst begonnen daten. Ze betrapte zichzelf erop dat haar glimlach iets stralender werd zodra hij haar opgemerkt had en haar kant uit kwam. "Hi." "Hi," groette ze hem terug, inmiddels lachend van oor tot oor. Ze joeg het kleine kusje dat hij op haar lippen drukte na, probeerde het nog even vast te houden, maar hij was haar te snel af. Ze nam er genoegen mee haar armen om zijn hals te laten glijden. Als ze maar dicht bij hem kon zijn. De vlindertjes maakten echter een extra buiteling toen haar inspanning beloond werd met een tweede kusje. Blozend beet ze op haar onderlip, terwijl ze probeerde te focussen op wat de attacker te vertellen had. "Heel veel plezier. Ik ben zo trots op je en ik weet zeker dat het een succes wordt. Ik probeer nog even te komen, maar ik heb een voorgevoel dat de training gaat uitlopen. Ik hou van je." Zijn woorden raakten haar tot in het diepste van haar ziel, omdat ze wist dat hij ze meende. En omdat ze van hem kwamen, natuurlijk. "Hou van je," fluisterde ze stralend terug, waarbij ze haar neus even langs de zijne streek. Na een laatste kusje liet ze hem dan toch los. "Ik zie je later, okay?" "Ik wacht hier, mocht ik eerder klaar zijn," beloofde ze hem nog snel, waarna ze zichzelf nog enkele seconden gunde hem na te staren. "Yeah, work it, Red!" riep ze vol appreciatie. Het bloed steeg haar spontaan naar de wangen toen ze zich bedacht dat ze dat wel degelijk luidop gezegd had. Zo subtiel mogelijk probeerde ze dan ook weg te glippen, richting het band lokaal. "Ik ben laat! Sorry dat ik laat ben!" kwam ze halsoverkop de ruimte binnen gestormd. "Ik was - eh - afgeleid," trachtte ze zichzelf te excuseren, zonder daarbij letterlijk te hoeven zeggen dat ze laat was vanwege haar vriendje. Niet alleen omdat ze het niet bijzonder respectvol van zichzelf vond, maar ook om het niet onder Ezra's neus te hoeven wrijven. Dat ze het niet eens was met de breuk tussen hem en Clyde, maakte het niet minder echt en pijnlijk. "Maar ik ben hier! Ik ben er! Hey iedereen." Ze manoeuvreerde zich door het kleine lokaal heen en nam plaats op een stoel naast Ezra, gaf hem een kus op de wang en ging vervolgens druk in de weer met de notities die ze vorige keer genomen had. "Wat heb ik gemist?" vroeg ze nieuwsgierig.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

--> Slotje op verzoek

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.