Wel het zit zo.
Toen ik 4 was zijn we verhuisd naar waar ik nu woon.
Toen we naar een kleuterschool gingen kijken waren er ook nog twee andere meisjes buiten ik en mijn tweelingzus dan.
En 1 daarvan is later mijn beste vriendin geworden.
Toen ik 9 was, dat herinner ik me nog heel goed, zaten we in het oranje met blauwe kasteeltje op de speelplaats te praten en zij zei dat ze zouden verhuizen naar de zee.
Toen besefte ik dat allemaal niet, maar onlangs zag ik de klasfoto van toen we allemaal vijf jaar waren, en ik begin ze steeds meer en meer te missen eigenlijk... ookal is het dan al 7 jaar geleden..
Het enige wat ik heb is haar adres, heb haar wel eens geschreven tot ik 13 was, maar ook niet vaak en dat is ondertussen ookal 4 jaar geleden..
Naja, the point is, ik zou best wel terug eens contact met haar willen hebben en willen weten hoe het nu met haar gaat, en heb al op netlog enz. gecheckt maar daar heeft ze geen account..
Maar ik durf haar ook niet echt ene brief ofzo te sturen, is nogal raar na zoveel jaar denk ik..
Wat zouden jullie nu doen als je in mijn situatie zat?
En als jullie zouden schrijven wat zou je er dan in hemelsnaam inzetten?
If you had never come out of the blue, I would've stay
.