Ga jij lezen en mij helpen? - Story problemen

hoi.
Barb had een geweldig idee 8D Dat moeten jullie allemaal gaan lezen, met zelfs al een voorproefje erbij. Daarna moeten jullie, je hersentjes aan het werk zetten en proberen een leuke titel te bedenken, want ik denk niet dat Release me, goed genoeg is. Goed;

Edward is er van overtuigt dat hij zijn ware liefde heeft gevonden, alleen denkt zij er iets anders over. Ze hebben constant ruzie, en opgegeven moment besluit Daisy een break te nemen. Beide zijn ze er kapot van, beide kunnen ze niet zonder elkaar. Als Diasy thuis komt, van Edward, is haar pyjama verdwenen, en ligt er een briefje van Edward op haar bed. Zo dringt Edward steeds vaker binnen, en steelt kleine dingen. In hoop dat ze het op komt halen. Ook schrijft hij telkens briefjes, in hoop haar te laten zien dat zij echt veel voor hem betekend.

Zachtjes tikte ik met mijn nagels op de tafel. Zwijgend zaten we tegen over elkaar. ‘’Vertel maar wat je vertellen wilt.’’ Ik trok een boos gezicht. ‘’Waarom zal ik jou dat vertellen, je kunt mijn gedachten toch lezen?’’ ‘’Daar heb je gelijk in.’’ Een pijnlijke stilte. ‘’Vertel me wat je denkt.’’ Hij keek me aan. ‘’Ik wil je terug.’’ ‘’Waarom?’’ ‘’Ik beloof je geen pijn meer te doen.’’ ‘’Edward,’’ Zijn naam bleef prachtig klinken. ‘’Dit zei je de vorige keer ook al. Ik wil je niet nog meer pijn doen. En wat denk je dat je mij allemaal aan doet? Misschien is het beter als we het een tijdje stil leggen?’’ Edward keek mij versuft aan. Hij wist niet wat hij moest zeggen, ik had hem geraakt. En hoe. Ik was de liefde van zijn leven, vond hij. ‘’Edward. Dit gaat niet meer.’’ Ik stond op, en liep weg. De tranen liepen over mijn wangen. ‘’Daisy, alsjeblieft. 1 kans, meer vraag ik niet.’’ Ik schudde mijn hoofd. ‘’Hoe graag ik het ook wil, het is gewoon niet meer mogelijk. Ik wil een break. Dat hoeft niet te zeggen dat het voor altijd is, het kan zo maar zijn dat ik je terug wil en dan is het natuurlijk hopen dat jij…’’ Ik hakkelde over mijn woorden, omdat ik aan het huilen was. Edward nam mij in zijn ijzeren omhelzing. ‘’Edward, zo maak je het alleen maar moeilijker.’’ Edward liet mij los, en ik liep weg. ‘’Het spijt me zo.’’ Ik deed de deur achter mij dicht. Ik hoorde hoe Edward uit volle macht alles bij elkaar schreeuwde.

Do or don't?
dankuwel.

edit:
De titel word Promise me to pass the time, dance with me on plastic tears met dank aan Esmaye {Esmée}