• Hoi.
    Ik heb een probleem: ik denk te veel.Als ik ‘s avonds niet kan slapen(en ik lig elke nacht ongeveer 1 uur wakker)dan ga ik denken over wat er die dag is gebeurt of over mijn verleden en zo.Ik doe dat al zo lang ik me herinner en ik heb er nooit echt problemen mee gehad.Maar de laatste tijd is het steeds erger geworden.Denk ik steeds meer na en ik kan er niet meer tegen ik word er echt gek van.Laats dag ik zelfs aan zelfwoord plegen omwillen van dit(als directe aanleiding dan).En ik weet niet meer wat ik er mee moet doen.Ik ben echt wanhopig.
    Ik kan er ook niet echt met iemand over praten in mijn omgeving omdat ik niet zo’n prater ben qua dit soort dingen. Het hier zo op schrijven kost me al moeiten

    Ik hoop dat iemand me kan helpen wand ik word echt langzaam gek hier. En alsjeblief geen domme reacties,ik weet dat het dom/vreemd klinkt maar ik zit er acht mee.
    Bedankt voor het lezen en antwoorden.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Ik denk.. dat ik niet kan helpen als ik niet weet wat het probleem is.
    Ehh.. niet meer aan denken? Ja, dat gaat moeilijk..


    I live for the applause, you will die for it.

    Ken ik, ik denk dat het een soort van verwerkingsproces is. Dat was het bij mij in elk geval. Als je er niet aan wilt denken, zet dan muziek op en ga meezingen. Werkte bij mij in elk geval. Gaat vanzelf denk wel weer minderen.

    sterkte
    xoxo
    N


    Why don't you break my heart

    DutchAngel schreef:
    Ken ik, ik denk dat het een soort van verwerkingsproces is. Dat was het bij mij in elk geval. Als je er niet aan wilt denken, zet dan muziek op en ga meezingen. Werkte bij mij in elk geval. Gaat vanzelf denk wel weer minderen.

    sterkte
    xoxo
    N

    Dat doe ik maar dan word ik moe en zet ik de muziek were uit(om te skapen) en dan begin ik weer te denken


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Uhm ik heb precies hetzelfde als jij. Praat er eens over het lucht soms erg op bij mij wel :) Maar aangezien je het niet kunt zoals je al schreef kan ik je niet echt veel helpen :(

    Exercitus schreef:
    (...)
    Dat doe ik maar dan word ik moe en zet ik de muziek were uit(om te skapen) en dan begin ik weer te denken

    Hmm, als je dan moe wordt, probeer dan in je hoofd een verhaaltje te maken als droom zeg maar. Misschien helpt dat?


    Why don't you break my heart

    DutchAngel schreef:
    (...)
    Hmm, als je dan moe wordt, probeer dan in je hoofd een verhaaltje te maken als droom zeg maar. Misschien helpt dat?

    Vroeger wel ja maar nu niet meer,daarom heb ik er nu ook meer last van.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Misschien moet je voor je gaat slapen een stuk uit een boek lezen en fantaseren over wat er verder zou kunnen gaan gebeuren? Of nadenken over wat er in het boek is gebeurd.
    Of als je een mp3 hebt, een keer daarmee in slaap vallen, dat is erg effectief :3 dan moet je in je hoofd met de tekst meezingen.


    If I die young, send me away with the words of a lovesong.

    Jouw verhaal gaat richting iets wat ik gehad heb. Val je meteen in slaap en wordt je wakker? Of kom je niet ik slaap?

    In het eerste geval zou ik zeggen, ga zo snel mogelijk naar een dokter. Misschien ligt het niet aan je het denken. Je kan dezelfde slaapstoornis hebben die ik heb gehad daarom. Het begint met een uurtje en zo is het 4 uur en ben je geestelijk en lichamelijk uitgeput. Een dokter kan je naar veel gedoe doorsturen naar een slaapkliniek waar je geholpen wordt. En misschien wel medicijnen krijgt.


    Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.

    Dat is een stuk uit de pubertijd, en het verschilt hoe erg het is bij mensen. Blijf proberen om in slaap te vallen, en ga geen andere dingen doen, dan zijn je hersens weer wakker, en duurt het NOG langer voordat je slaapt.
    Nadenken is even goed voor je. Maar denk daarna aan leuke dingen, film ofzo. Het kan zijn dat dat niet lukt. Dan is het gewoon afwachten tot je periode met veel denken over je leven voorbij is ;)


    Het heden is de geschiedenis gezien door de toekomst.

    Sentiment schreef:
    Jouw verhaal gaat richting iets wat ik gehad heb. Val je meteen in slaap en wordt je wakker? Of kom je niet ik slaap?

    In het eerste geval zou ik zeggen, ga zo snel mogelijk naar een dokter. Misschien ligt het niet aan je het denken. Je kan dezelfde slaapstoornis hebben die ik heb gehad daarom. Het begint met een uurtje en zo is het 4 uur en ben je geestelijk en lichamelijk uitgeput. Een dokter kan je naar veel gedoe doorsturen naar een slaapkliniek waar je geholpen wordt. En misschien wel medicijnen krijgt.

    Ik slaap me hele leven als slecht.Dat is voor mij 'normaal'.Ik heb het vaak tegen mijn vader gezecht maar die doet er niks aan.En ik heb het niet op dokters wabd die hebben me nog nooit echt geholpen.

    @Hopeless doe ik allemaal al

    [ bericht aangepast op 10 sep 2009 - 19:00 ]


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    dat probleem heb ik nou ook, ik denk s avonds over van alles en nog wat en ik fantaseer altijd dingen en dan kan ik niet slapen!!!


    DUDE! Get a life!!!

    Géén grapje: 's Nachts hardcore luisteren. Daar word je echt heel gedachtenloos van. Of gewoon blackmetal, dat doe ik x'D


    It's Shiny. It's Bling-Bling. It's... Cat Casino!

    Rickjuh schreef:
    Dat is een stuk uit de pubertijd, en het verschilt hoe erg het is bij mensen. Blijf proberen om in slaap te vallen, en ga geen andere dingen doen, dan zijn je hersens weer wakker, en duurt het NOG langer voordat je slaapt.
    Nadenken is even goed voor je. Maar denk daarna aan leuke dingen, film ofzo. Het kan zijn dat dat niet lukt. Dan is het gewoon afwachten tot je periode met veel denken over je leven voorbij is ;)

    Ik ban dan nog niet moe,ik word juist noe van lezen/muziek luisteren en als ik moe ben stop ik.En dat aan iets anders werkt.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Misschien is lezen een idee? als ik heb gelezen denk ik alleen nog maar aan dat verhaal. Of je kan ook gaan fantaceren. maar als ik dat doe dwaal ik meestal af. Maar echt niet zelfmoord plegen hoor! :O
    En kan je er niet met je ouders over praten?
    Veel Succes.


    You are beautiful, you are love.

    NynZ schreef:
    Misschien is lezen een idee? als ik heb gelezen denk ik alleen nog maar aan dat verhaal. Of je kan ook gaan fantaceren. maar als ik dat doe dwaal ik meestal af. Maar echt niet zelfmoord plegen hoor! :O
    En kan je er niet met je ouders over praten?
    Veel Succes.

    Lezen ode ik al en mijn ouders zijn een deel van het probleem.Ik kan niet met mijn vader praten.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall