• Nahja, ok, ik geef toe, ik moet binnenkort m'n maandstonden krijgen, en dan ben ik gevoeliger dan normaal.
    Maar het lijkt net of mensen me op dit moment alleen maar willen laten huilen.
    Morgen ben ik 7 maanden samen met m'n vriendje, en ik zit hier fijntjes ff te huilen.
    Ik zit boordevol met stress, ik heb klierkoorts en ben oververmoeid waardoor ik dus langs geen klop kan slapen en ik ben gwn óp,
    en daar bovenop heb ik ook steeds het gevoel dat ik een slechte vriendin ben voor m'n vriendje.
    Daarstraks grapte hij tegen zijn vriend dat hij ook onder de sloef lag, (maw: dat ik de baas was) maar hij zei wel tegen mij dat het maar een grapje was, maar het klonk gewoon echt serieus. Ik vroeg waarom hij dan onder de sloef zou liggen. En hij zei dat hij het niet kon uitleggen ? Nou, bij mij komt het niet over als een grap op dat moment..
    Mijn ouders hebben ruzie door mij en ik kan me helemaal op niks niet meer concentreren en ik heb continu huilbuien! En ik vind het echt niet meer fijn. Ik denk altijd weer dat ik iets mis doe, en dat alles in het honderd gaat lopen.


    Weet iemand iets dat ik kan doen?

    Ik weet dat het moeilijk klinkt,
    maar altijd positief blijven denken.
    Ik zou met je vriend even goed gaan praten van dat jij het geen leuke grap vond.
    Mensen zijn gewoon jarloers en raegeren dat op andere mensen af. En hoezo hebben je ouders ruzie om jou dan? ;(
    Meisje toch,
    het komt allemaal wel goed!


    "Don't look back, you're not going that way."

    Leopard schreef:
    Ik weet dat het moeilijk klinkt,
    maar altijd positief blijven denken.
    Ik zou met je vriend even goed gaan praten van dat jij het geen leuke grap vond.
    Mensen zijn gewoon jarloers en raegeren dat op andere mensen af. En hoezo hebben je ouders ruzie om jou dan? ;(
    Meisje toch,
    het komt allemaal wel goed!


    Ik weet niet, over dat mijn pa altijd meteen kwaad op me is ofzo. Ik heb het er al met hem over gehad, maar dan reageert hij zo heel chagrijnig. 'Het was maar een grapje! Jezus, ik zeg al niks meer.' en dan heb ik zoiets van, ja nou dat wil ik ook niet..

    Positief denken is niet mijn sterkste punt :$

    Diffuse schreef:
    (...)

    Ik weet niet, over dat mijn pa altijd meteen kwaad op me is ofzo. Ik heb het er al met hem over gehad, maar dan reageert hij zo heel chagrijnig. 'Het was maar een grapje! Jezus, ik zeg al niks meer.' en dan heb ik zoiets van, ja nou dat wil ik ook niet..

    Positief denken is niet mijn sterkste punt :$


    Nee ik snap het,
    je bent nu ook aan het puberen volgens mij. En ik denk dat jou ouders niet weten hoe ze daarmee om moeten gaan.
    En positief denken is ook niet mijn sterkte punt. Maar probeer zoveel mogelijk positiefe energie naar je toe te trekken.

    Succes, (ll)


    "Don't look back, you're not going that way."