[RPG] Achter gesloten deuren. - Speeltopics

Inspringen altijd mogelijk, vraag maar naar een korte samenvatting
en ik zal, als ik kan, ook een beetje helpen jouw persoon in het verhaal
te krijgen! (;

Een langharig meisje stond voor de deur van het internaat, een nogal zure uitdrukking op haar gezicht - niet dat ze rede had om vrolijk te zijn. Haar koffers had ze al neergezet, ze drukte haar sigaret uit tegen de muur en belde aan. Intussen krioelde haar hoofd van de vragen, waarvan ze de meeste zelf wel kon beantwoorden. Waarom stuurde haar ouders haar hierheen? Wilde ze haar echt zo graag kwijt? Blijkbaar. Als de deur opengaat pakt ze haar koffers weer op en stapt naar binnen, terwijl ze haar pakje met nog één of twee sigaretten in de vuilnisbak gooit... (Made by YourDemon)


Het verhaal
Het gaat over een stel pubers van 15 t/m 18 jaar die naar een speciaal internaat moeten. Ze zijn namelijk ‘onhandelbaar’ of hebben problemen, daarom worden ze daarheen gestuurd door hun ouders/verzorgers. Ze worden begeleid door speciale begeleiders van 20 jaar en ouder. Langzamerhand leren de pubers elkaar kennen, raken ze bevriend of ontstaan er knallende ruzies? Komen ze van hun problemen af of blijven ze koppig als ze zijn? (:

Rollen
Onhandelbare teenagers
Caithlin - Savoy - Daisuke - Rachel - Raf - Sebastiaan - Polle - Ashley - Samantha - Leroy

Begeleiders
Jennifer - Oscar

Algemene informatie & regels internaat
- In het gebouw hangen overal camera’s.
- De kamers van de kinderen worden om de dag gecheckt.
- Er zijn kamers voor 2 á 4 personen.
- De kinderen slapen in het zuiden van het gebouw en de begeleiders in het noorden.
- Vanaf 10 uur ’s avonds mogen ze hun kamer niet meer uit.
- De vleugel in het Noorden is verboden terrein voor de kinderen.
- Als ze zich misdragen krijgen ze allerlei klusjes zoals afwassen.
- Niet roken, geen alcohol etc.
- Toestemming vragen als je weg wilt.

Algemene regels
- Problemen zoals drugs, spuiten slikken, zelfbeschadiging en weet ik veel wat worden hier niet besproken, netjes houden dus (:
- Geen 18+ gezeur.
- Niet vloeken/schelden.
- Niemand buitensluiten.
- Houdt het realistisch, geen uberpersonages of mensen die kunnen vliegen.
- Verhaalvorm, dus niet met sterretjes schrijven.

Kamerindeling
Caithlin - Rachel- Raf - Ashley
Savoy - Daisuke - Sebastiaan - Polle
Leroy
Samantha

Jennifer - ?
Oscar - ?

Nog klachten, vragen, ideeën, aanzoeken wat dan ook?
Stuur een berichtje En iedereen mag btw joinen,
of je jouw persoon beschrijft in lijstje of hoe dan
ook maakt niet zo heel veel uit, dus doe het hoe
jij het fijn vind

[ bericht aangepast op 27 dec 2010 - 16:31 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

-

[ bericht aangepast op 20 dec 2010 - 19:21 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Savoy Onhandelbaar jochie
Hij haalde kort zijn schouders op en staarde de andere kant op. Zijn haar viel half voor zijn ogen, hij blies het geïrriteerd weg, maar het bleef terugvallen. Om nou steeds te blijven blazen zag er ook wat idioot uit, dus hij schoof het achter zijn oor. Irritante pluk. Hij zou het af moeten knippen, maar dat zag er ook weer zo vreselijk uit. Besides, hij had dat een keer gedaan, en toen was Kenji gillend weggerend, omdat hij zijn broer niet herkende. Nu was Kenji er wel niet, maar toch was hij niet van plan om zijn zwarte lokken af te knippen. Goed, misschien was hij een beetje ijdel. Hij had sowieso nooit veel aan zijn haar gedaan, behalve het te wassen. Wat kon je ook met zijn haar doen? Niets, eigenlijk. In een staart doen misschien. Dat moest hij een keer proberen. Hij werd uit zijn gedachten gewekt door een vlieg die had besloten dat zijn neus een goede rustplek was. Savoy sloeg het insect geërgerd weg en stond op. "Rotplek." mompelde hij.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Daisuke

ik twijfel of ik naar hun toe zou gaan, en kijk nu weer eve naar savoy.

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

Caithlin - Teenager.
Ik keek naar hem, jahoor, gezellig. ,,Tong verloren?'' merkte ik op toen ik geen antwoord kreeg. Zo makkelijk kwam hij er niet vanaf, ik zou hem aan het praten krijgen, tegen mij. Terwijl ik bedacht hoe ik het aan zou pakken hoorde ik hem mompelen. ,,Wat had je dan gedacht? Een luxe resort?'' ik haalde even minachtend mijn neus op en stond op. Had hij dat niet al geweten vóórdat hij kwam? Achja. Mijn blik ging naar het gebouw, ik had dorst en wie weet hadden ze binnen een drankmachine. Alhoewel ik waarschijnlijk niet genoeg geld had, het goedkoopste kostte vaak 1.50. Jahoor en dan zag ik mezelf al aankomen zetten met mijn 1,30. Mijn oog viel op de jongen van daarstraks, waaroms taarde hij hierheen? Of beter gezegt, waarom staarde hij naar die gast die bij me was komen zitten?

Jennifer - Begeleider.
Ik haalde mijn schouders op toen Oscar me vroeg waar de rest was, ik liep naar het raam en keek naar buiten. ,,Die houden een theekransje voor het gebouw.'' merkte ik op en keek naar Oscar. ,,Blijkbaar moeten we ze naar binnen halen.'' mompelde ik met tegenzin, hopelijk was de reden dat ze buiten waren vanwege het mooie weer. Helaas was die kans zeer klein, ze hadden vast geen zin om binnen te komen, maar ik zou ze koste wat het ksot binnen krijgen.

[ bericht aangepast op 20 dec 2010 - 19:24 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oscar Begeleider
"Fijn." Mopperde hij. Toen hij wakker werd vanmorgen had hij zich nog zó voorgenomen om aardig te zijn en niet zoals de vorige keer iedereen af te katten. Het werkte wel, daar niet van, maar Oscar stond nog lang bekend als 'die chagrijnige kerel'. Maar andersom was ook niet alles. Hij dacht aan een paar jaar geleden, toen een van de meisjes een crush op hem had en hij nergens heen kon gaan zonder ergens geparfurmeerd roze papier te vinden.


RafOntspoorde tiener
Ze draaide zich nog een keer om. Zin om naar beneden te gaan had ze niet, en ze had al helemaal geen zin om al die nieuwe figuren te ontmoeten. Ze waren toch altijd hetzelfde: Irritant, chagrijnig en vastbesloten dat ze binnen een maand weg zouden zijn. Raf kon het weten, want zelf was ze ook zo. Nu wist ze wel beter. Ze had geen corvee vandaag en ze grijnsde naar de wekker, die niet af hoefde te gaan.

Teachers call it cheating, we call it teamwork.

Savoy Onhandelbaar jochie
"Houdt je erbuiten." snauwde hij, de eerste reactie die hij iemand had gegeven sinds dat hij was vertrokken. Hij pakte zijn gayachtige tasje op en duwde de deur open, zonder nog om te kijken naar het nu behoorlijk irritant wordende meisje stapte hij naar binnen. "Oi, iemand hier?" vroeg hij, toen hij niemand zag, toen pas merkte hij 3 mensen op, iets verder van de ingang. Goed, hij was officieel blind verklaart. Zijn zicht was sowieso niet geweldig, maar dat liet hij erbuiten. Hij streek zijn haar weer eens uit zijn ogen en liet zijn hand toen naast zijn lichaam hangen, vuist gebald. Oh, hij had hier zo geen zin in.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Daisuke

ik ga dan ook maar voorzigtig naar binne.

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

Oscar Begeleider
Hij zag Savoy binnenkomen en keek op zijn papiertje met namen en foto's. Jeez, wat hebben die kids gedaan, het leken wel gevangenisfoto's!
"Jij moet...Savoy zijn..." Zei hij, nog steeds naar zijn papiertje kijkend.

RafOntspoorde tiener
Ze draaide zich nog een keer om. Zin om naar beneden te gaan had ze niet, en ze had al helemaal geen zin om al die nieuwe figuren te ontmoeten. Ze waren toch altijd hetzelfde: Irritant, chagrijnig en vastbesloten dat ze binnen een maand weg zouden zijn. Raf kon het weten, want zelf was ze ook zo. Nu wist ze wel beter. Ze had geen corvee vandaag en ze grijnsde naar de wekker, die niet af hoefde te gaan.

Teachers call it cheating, we call it teamwork.

Caithlin - Teenager.
Ik was even verbaasd over zijn uitval en keek 'm na, great, nu was ik weer alleen. Ik plofte neer in het gras, dat mijn rokje vies zou worden vond ik niet zo heel rampzalig. Ik keek naar de lucht die langzaam dichttrok en ik voelde al de eerste regenspetters, toch was ik te koppig om naar binnen te gaan. Bij weeshuizen was het niet erg, je misdroeg je en je kon weer weg, zo kwam ik teminste ook nog eens ergens. Maar hier was het erin en niet meer eruit, geen feestjes meer en ga zo maar door.

Jennifer - Begeleider.
(gevangenisfoto's nog wel x'D)
Ik keek van de jongen, die blijkbaar Savoy heette, naar Oscar. Shit, ik moest ook ergens zo'n blaadje hebben. Ik beet op mijn onderlip en dacht peinzend na waar het kon zijn, damnit, ik moest echt beter op mijn spullen letten. Achja, ik kon vast wel een kopietje maken van zijn blaadje.

[ bericht aangepast op 20 dec 2010 - 19:37 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Savoy Onhandelbaar jochie
"Blijkbaar ja." snoof hij, hij stak zijn hand maar in de zak van zijn skinny en keek hem nors aan. "Wanneer mag ik hier weer weg? Dat zal toch ook wel op je leuke dossiertje staan?" Goed, hij had nu al zin om de jongen - man - te wurgen. Geen goed voorteken. Hij bekeek het meisje naast hem even, maar keek toen ongeïnteresseerd terug naar de jongeman.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Daisuke

ik knal dan zowat tege savoy aan, en deins nogal gesgrokke en onzeker agteruit, en heb voor alle zekerheid een verontsguldigende blik in mn oge, maar zeg geen woord.

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

Oscar Begeleider
Hij gaf de hoop op aardig zijn meteen al op op het eerste moment dat hij Savoy hoorde praten en veranderde binnen drie seconden weer in die 'chagrijnige kerel'. "Als jij je normaal kunt gedragen mag je weg. En mijn 'leuke dossiertje' gaat je geen zier aan." Zei hij emotieloos en zonder Savoy aan te kijken. Vanonder zijn wimpers wierp hij een snelle blik op hem. Oei. De wurgblik.

RafOntspoorde tiener
Ze draaide zich nog een keer om. Zin om naar beneden te gaan had ze niet, en ze had al helemaal geen zin om al die nieuwe figuren te ontmoeten. Ze waren toch altijd hetzelfde: Irritant, chagrijnig en vastbesloten dat ze binnen een maand weg zouden zijn. Raf kon het weten, want zelf was ze ook zo. Nu wist ze wel beter. Ze had geen corvee vandaag en ze grijnsde naar de wekker, die niet af hoefde te gaan.

Teachers call it cheating, we call it teamwork.

Savoy Onhandelbaar jochie
Hij luisterde al niet meer, zijn aandacht was getrokken door de jongen van buiten die naar hem aan het kijken was, die op dit moment met puppyogen naar hem opkeek. Fíjn, daar kon hij dus echt niet tegen. Al zeker niet nu de jongen zoveel leek op zijn broertje. "Loop snel door." snauwde hij, iets zachter dan hij normaal gedaan zou hebben.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Caithlin - Teenager.
Jahoor, het was inmiddels gaan regenen. Ik deed cappuchon van mijn vest op en stond op, mijn handen stopte ik in de zakken van mijn vest. Rotweer, mijn humeur was al verpest en het werd alleen maar erger. Dat dat mogelijk was had ik toch echt niet gedacht. Ik begon wat rond te lopen in de hoop wat warm te blijven, misschien zou het zo stoppen met regenen.

Jennifer - Begeleider.
Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Oscar, ik gaf hem een zachte por in zijn zij. Dadelijk kreeg ie weer zo'n bijnaam, was hij vast niet blij mee. Ik keek naar de, inmiddels 2, jongens en toen naar Oscar. ,,Zal ik ze hun kamer maar laten zien?'' vroeg ik aan 'm.

[ bericht aangepast op 20 dec 2010 - 19:47 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oscar Begeleider
Hij ging wat dichter bij Jennifer staan, zodat zij ook op het blaadje kon kijken. Van de jongen die nu binnenkwam had hij namelijk geen idee wie dat nou weer kon zijn. Stomme zwart-wit foto's.

Raf Ontspoorde tiener
Ze draaide zich nog een keer om. Zin om naar beneden te gaan had ze niet, en ze had al helemaal geen zin om al die nieuwe figuren te ontmoeten. Ze waren toch altijd hetzelfde: Irritant, chagrijnig en vastbesloten dat ze binnen een maand weg zouden zijn. Raf kon het weten, want zelf was ze ook zo. Nu wist ze wel beter. Ze had geen corvee vandaag en ze grijnsde naar de wekker, die niet af hoefde te gaan.

Teachers call it cheating, we call it teamwork.