• ===oud

    [ bericht aangepast op 6 juni 2016 - 18:57 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    "Mwah, gaat wel. Het was hier een beetje saai zonder jou." Ik glimlach. "De lucht lijkt mooi vanaf hier. Zit je hier vaak?"

    Savoy
    Langzaam lopen we terug naar de villa. "Mooi bos, hè?"

    Odile - Slechte vampier.

    Ik trek een grijns.
    'Ik breng leven in de brouwerij.' Ironisch, aangezien leven nou precies hetgene is waar ik zo hard op aas. Ik ga weer languit liggen zodat de sterrenhemel zichtbaar wordt.
    'Altijd als ik de behoefte heb om na te denken. En dat is redelijk vaak de laatste tijd. Ik was hier gekomen om rust te vinden en wat krijg ik? Een oorlog.' Ik trek een grijns en begin met mijn mes te spelen. Sommige veldslagen win je en sommige veldslagen verlies je. Als je de oorlog maar wint. 'Leven die mensen nog?'
    Ergens bewonder ik het lef van die jongen wel om zomaar om eten te gaan bedelen maar aan de andere kant waardeer ik het ook erg als mijn eten op prijs gesteld wordt. Dat heb ik gelukkig nog niet verleerd in al die jaren als vampier. En nu ik het me bedenk.. Yue's jurk moet nog uitgewassen worden.

    [ bericht aangepast op 6 feb 2011 - 15:35 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    "Ja, ze leven allebei nog." Ik kijk haar aan. "Bestaat het leven van een vampier eigenlijk alleen maar uit jagen en overleven? Ga je nooit uit, of naar een pretpark ofzo?"

    Savoy
    Langzaam lopen we terug naar de villa. "Mooi bos, hè?"

    Elif - Goede Vampier.
    Ze zuchtte zachtjes en wreef in haar ogen. ,,Het spijt me..'' mompelde ze zachtjes, ze kon hem ook niet helpen. ,,Ik kan je alleen in elven houden,v oor de restr kan ik je echt niet helpen, ookal zou ik het willen.'' ze beet zachtjes op haar onderlip.

    Faith - Slechte Vampier.
    ,,Elk bos is voor mij hetzelfde.'' ze zuchtte zachtjes en keek naar 'm. ,,Er staan bomen, bomen en nog eens bomen. Ik zie geen verschil hoor met die bossen.''

    Dewi - Mens.
    ,,Het is maar goed dat je geen carberetier bent geworden zeg.'' zei ze toen hij zo hard moest lachen om zijn eigen grap. Toen hij vertelde waar hij zo moe om was mompelde ze zachtjes en ietwat beledigt;,,Babysitten nog wel..'' Ze zweeg een paar tellen. ,,Maar waarom ga je niet slapen dan? IK gil je wel wakker als er iets is.'' zei ze


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    'Ik dacht dat we het eens waren over het baby-deel...'bracht hij semi-verontwaardigd uit. 'En ik kan trouwens niet riskeren dat je je gaat vervelen en op onderzoek uit trekt...' ging hij daarna weer serieus verder. 'Al helemaal niet nu Odile weer thuis is. Weldra zijn Savoy en Faith er ook weer en dan zijn de poppen al helemaal aan het dansen. Ik kan nu niet op Elif en Gawyn rekenen.' Elif had de jongen en Gawyn was weg. Ze stonden er met z'n tweeën alleen voor tegen vier bloedzuigers. Al had Odile wel soms haar goeie kanten - God forbid dat ze dat te weten komt- en had dat nieuwe kind nog niet helemaal besloten wat ze wilde zijn. het bleef gevaarlijk, dacht hij met lome ogen. Lew voelde dat hij begon te soezen en wreef ruw over zijn gezicht.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Elif - Goede Vampier.
    Ze zuchtte zachtjes en wreef in haar ogen. ,,Het spijt me..'' mompelde ze zachtjes, ze kon hem ook niet helpen. ,,Ik kan je alleen in elven houden,v oor de restr kan ik je echt niet helpen, ookal zou ik het willen.'' ze beet zachtjes op haar onderlip.

    Faith - Slechte Vampier.
    ,,Elk bos is voor mij hetzelfde.'' ze zuchtte zachtjes en keek naar 'm. ,,Er staan bomen, bomen en nog eens bomen. Ik zie geen verschil hoor met die bossen.''

    Dewi - Mens.
    Ze ging rechtop zitten en keek naar Lew, ze pakte kussen van de bang en gooide dat naar zijn hoofd. ,,SInds wanneer ben ik een baby? Je wilt toch niet beweren dat ik eruit zie als een hmm?'' een wenkbrauw van haar ging omhoog en toen zuchtte ze zachtjes. ,,Anyway, ga nou maar slapen. Ik loop niet weg en zoals ik al zei, als er iets is gil ik je wel wakker.. En als je zo slaperig bent wordt je concentratie enzo ook minder dus eigenlijk maak ej eht dan alleen maar gevaarlijker voor mij, nietwaar?'' ze draaide een lok haar rond haar vinger. ,,En volgens mij wordt je ook knorriger als je moe wordt.'' voedge ze er nog aan toe en grijsnte. ,,Niet echt gezellig dus.'' ze stond op en keek de kamer rond. ,,Er is vast wel eits om me mee te vermaken en anders heb ik maar pech.''


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Yue
    "Ja, ze leven allebei nog." Ik kijk haar aan. "Bestaat het leven van een vampier eigenlijk alleen maar uit jagen en overleven? Ga je nooit uit, of naar een pretpark ofzo?"

    Savoy
    "Zo kun je het zien ja. Toch verschillen bossen van elkaar." Ik kan me niet voorstellen dat Faith niet van bossen houdt. Ze zijn niet alleen mooi en rustgevend, het zijn ook nog geweldige plaatsen voor de jacht.

    Lewis twijfelde even, maar zijn intense vermoeidheid leek het toch over te nemen. 'Fijn... Maar je moet me beloven dat je echt niks gaat proberen, Dewi...' drukte hij haar op het hart, terwijl hij opstond om toch voorzorgsmaatregelen te nemen. Met het grootste gemak trok Lew de massieve eikenhoutenkast doorheen de kamer en plaatste die voor de deur. Het zou een vampier niet tegenhouden, maar het zou wel het nodige lawaai veroorzaken, waardoor hij wakker zou worden als iemand in probeerde te breken. 'Dat zou moeten werken,' mompelde hij terwijl hij naar het bed liep en zich vermoeid tussen de zachte lakens liet vallen. Als een kat krulde hij op en viel hij in no-time in een rustige, droomloze slaap.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Jamie.

    Heel even glimlachde dankbaar en keek haar aan. ' Sorry,. ' murmelde hij. ' Dat ik zo uhm,. tjah. ' Zijn blik ging weer naar de grond en dacht even na. ' Dat ik zo uit viel? ' Hij begon wat zachter te praten. ' Eigenlijk moet ik je dankbaar zijn.. '

    Elif - Goede Vampier.
    Ze keek naar hem en glimlachte. ,,'t Is okay, ik begrijp het wel.'' ze keek eventjes de kamer rond en keek toen weer naar Jamie. ,,Dus.. Wat wil je doen? TV kijken ofzo?'' ze wierp kort een blik opd eTV die er stond enh oopte dat hij het nog deed.

    Faith - Slechte Vampier.
    ,,Elk bos is voor mij hetzelfde.'' ze zuchtte zachtjes en keek naar 'm. ,,Er staan bomen, bomen en nog eens bomen. Ik zie geen verschil hoor met die bossen.''

    Dewi - Mens.
    Ze keek zwijgend toe hoe hij met gemak een kast voor de deur schoof. Zwijgend volgde ze hem met haar ogen en keek ze hoe hij in slaap viel. Die was echt uitgeput zeg. Oké, ze zei dat ze zich wel zou vermaken maar wat moest ze doen? Dewi begon in wat kasten te zoeken en net toen ze dacht dat ze niks meer zou vinden vond ze een gitaar in een van de kasten. HIj was oud, stoffig, beschadigt én zat onder de spinennwebben, maar momenteel had ze niks anders dus pakte ze het ding er maar uit. Ze liep terug naar de bank en ging zitten, zou hij wakker worden als ze gitaar ging spelen? Vast niet,h ij was zo moe, die was vast in diepe rust. Dewi speelde een klein deuntje en merkte dat hij vals was, ze fronste eventjes en begon het ding te stemmen. Een van de irritantste dingen, een vals instrument. Gelukkig wist ze hoe het moest en toen ze het geval gestemd begon ze een zacht deuntje te spelen.

    [ bericht aangepast op 6 feb 2011 - 17:12 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jamie.

    Heel even keek hij naar de tv en haalde zijn schouders op. ' Is gOed. ' zei hij en liep naar de bank. Daar liet hij zich in vallen en keek toen naar Elif. ' Doet hij het eigenlijk nog wel.. ' vroeg hij nieuwsgierig en bekeek daarna de tv. Hij zag er namelijk heel erg oud en vervallen uit.

    Odile - Slechte vampier.

    'Ik?' vraag ik met een hoog hees stemmetje. Het is eruit voor ik er erg in heb. 'Uitgaan. Met mensen in de buurt. Dat wordt een slachtpartij,' grijns ik. Eigenlijk bestaan er niet eens clubs voor vampieren. Ik heb in het verleden wel eens meegemaakt dat een oude loods in beslag werd genomen door clans, maar die werd gebruikt om meningsverschillen met de harde hand op te lossen. Dat was onze manier van uitgaan, van entertainment. Juichen en de twee vechtersbazen provoceren.
    'Het enige waar ik bij ben geweest zijn kooigevechten tussen vampieren. Dat was onze manier van vermaak,' biecht ik dan op. 'De laatste tijd ben ik vooral op zoek naar rust, denk ik. Zo af en toe een mensje tussen m'n tanden. Maar ik denk dat dat gewoon niet aan mij besteed is.' Ik glimlach. 'Ik denk dat ik het niet gewend ben: je zal maar sterven van eenzaamheid.' Eigenlijk deed dat laatste best zeer om eruit te gooien, maar ik bijt onmerkbaar op mijn lip om de gedachten uit m'n kop te krijgen. Hoe kon ik ooit uitgaan zonder een nietsvermoedende student in z'n nek te bijten? Al die lijven, die geuren.. zo dicht op elkaar. Dat wordt een ware hel voor me. Ik dacht dat ik het aankon, met Mark. Maar ik had ongelijk en die waarheid kwam er hard uit.
    Ik wilde hem geen kwaad doen. Ik hield van hem.

    [ bericht aangepast op 7 feb 2011 - 12:08 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Yue
    "Kooigevechten? Je bedoelt dat ze opgesloten werden en dan moesten vechten?" Ik ril. "Dat is onmenselijk. Zelfs voor vampiers. Bij wat voor vampiers woonde je vroeger wel niet?" Ik moet er niet aan denken hoe het zal zijn zelf in zo'n kooi te worden gestopt. Vreselijk lijkt me dat. Ik ril nog eens.

    Savoy
    "Zo kun je het zien ja. Toch verschillen bossen van elkaar." Ik kan me niet voorstellen dat Faith niet van bossen houdt. Ze zijn niet alleen mooi en rustgevend, het zijn ook nog geweldige plaatsen voor de jacht.

    Elif - Goede Vampier.
    ,,Aawrh.. Vast wel.'' ze glimlachte hoopvol en liep naar het toetstel en zette hem aan. Even leek het alsof hij het niet deed maar toen knipte het beeld aan, het was dan geen plasma breedbeeld TV met HD kwaliteit, hij deed het teminste wel. Elif zocht even in het kastje eron en vond afstandsbediening en wat oude films, héél oud. Waarschijnlijk waren die horrorfilms eerder humoristisch doro de slechte special effects, op TV zou vast wel iets leukers te zien zijn dan die slechte films. ,,Hier.'' ze overhandigde Jamie de afstandsbediening en ging naast 'm zitten.

    Faith - Slechte Vampier.
    ,,Het enige verschil is het voedsel dat er rondloopt.'' ze haalde een hand door haar lange haren en zag dat ze de villa naderden. ,,Anyway, wat ga jij dadelijk doen als we terugzijn?>'' vroeg ze, enkel uit lichte nieuwsgierigheid.

    Dewi - Mens.
    Ze keek zwijgend toe hoe hij met gemak een kast voor de deur schoof. Zwijgend volgde ze hem met haar ogen en keek ze hoe hij in slaap viel. Die was echt uitgeput zeg. Oké, ze zei dat ze zich wel zou vermaken maar wat moest ze doen? Dewi begon in wat kasten te zoeken en net toen ze dacht dat ze niks meer zou vinden vond ze een gitaar in een van de kasten. HIj was oud, stoffig, beschadigt én zat onder de spinennwebben, maar momenteel had ze niks anders dus pakte ze het ding er maar uit. Ze liep terug naar de bank en ging zitten, zou hij wakker worden als ze gitaar ging spelen? Vast niet,h ij was zo moe, die was vast in diepe rust. Dewi speelde een klein deuntje en merkte dat hij vals was, ze fronste eventjes en begon het ding te stemmen. Een van de irritantste dingen, een vals instrument. Gelukkig wist ze hoe het moest en toen ze het geval gestemd begon ze een zacht deuntje te spelen. Hoe langer ze speelde, hoe meer ze nadacht en hoe meer het tot haar doordrong dat ze ten dode opgeschreven was. Natuurlijk was het al eerder tot haar doorgedorngen en eerst vond ze het stom genoeg niet eens zo erg, maar nu wel. Ze wilde nog niet dood, maar ze kon ook niet weg. Óf ze bleef en werd vermoord en eindigde als voedsel óf ze bleef in dit huis tot ze paranoia werd van het idee dat ze opgesloten was. Beiden ideeën waren niet echt prettig en ze voelde een traan over haar wang rollen, ze veegde hem weg maar hij werd al gauw vervangen doro een nieuwe. Zachtjes zuchtte ze en liet het maar. Was er echt geen andere keus? Paranoia worden of als voedsel eindigen.. Er moest nog iets zijn. Ze beet zacht op haar onderlip en merkte dat ze een droevig deuntje aan het spelen was op de gitaar. (lang, omdat ik em verveelde :'D)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Yue
    "Kooigevechten? Je bedoelt dat ze opgesloten werden en dan moesten vechten?" Ik ril. "Dat is onmenselijk. Zelfs voor vampiers. Bij wat voor vampiers woonde je vroeger wel niet?" Ik moet er niet aan denken hoe het zal zijn zelf in zo'n kooi te worden gestopt. Vreselijk lijkt me dat.

    Savoy
    Ik trek een wenkbrauw op. Eigenlijk wil ik vragen waarom ze dat wil weten, maar wat maakt het ook uit. "Geen idee. Waarschijnlijk ga ik me gewoon vervelen op m'n kamer."