[RPG] Pirates -Exchange- 3. - Speeltopics

May
Ik grinnik en knik héél overtuigd. Niet dus. "Ik geloof je graag." zeg ik met een grijns. Ik zet me op de tafel in het midden van de kombuis en neem de jongen volledig in me op. Niet mis,maar die littekens verpesten zijn knappe gezicht wat. "Felix Anthony, zeg maar meneer Anthony." stelt hij zich hooghartig voor. Ik frons even. "Felix dus." mompel ik hoofdschuddend. Ik kijk hem recht in de ogen terwijl hij me uitvraagt. Ze zijn donker,mysterieus,maar ook hard. Ze doen me denken aan mijn John. Maar meteen schud ik die gedachte af. John was dood. En deze jongen kon onmogelijk aan hem tippen. "Well,Felix,ik ben van plan mee te varen,dat doe ik op dit schip. Eerst was ik van plan als verstekeling te liften,maar nu ik het prettige voorrecht heb gehad met je kennis te maken,zal ik me maar gewoon aanmelden,zeker?" Ik kijk hem even poeslief aan en grinnik dan geamuseerd. Ik gris een halflege fles rum van de tafel en zet hem aan mijn lippen. Gulzig neem ik een grote slok en bied hem dan de fles ook aan. Ik grijns uitdagend als hij me even aanstaart. "Komop,je bent toch niet vies van me. Of wel?" Ik trek een pruillip en kijk hem gespeeld gekwetst aan.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Felix - Piraat

Ik trek opnieuw een brede grijns en pak de fles aan. 'Ach... Eigenlijk wel, maar ik zou je hartje niet willen breken,' Ik grijns en neem een flinke slok alvorens ik het spul naast me op tafel zet. 'Om je aan te melden moet je by the way bij de kapitein zijn. Hij is hier niet, maar ik denk dat hij wel zal komen. Ooit. Het wemelt hier plotseling toch van de vrouwen, dus ik denk niet dat hij er een probleem van zal maken. Kom alleen niet bij mij zagen als je verkracht wordt,' zeg ik rechtuit terwijl ik opsta en aanstalten maak om te vertrekken. 'Adios, bolletje, veel succes met je aanmelding,' Ik grijns. 'En volgende keer dat je me bedreigt, jaag ik een kogel door je kop. Of jat ik je geld,' Waarna ik demonstratief een klein buideltje dat ik daarnet onopgemerkt van tussen haar riem heb gejat, uit mijn hand laat bengelen. 'Mijn advies? Stop je geld vér weg,'

[ bericht aangepast op 16 april 2011 - 20:20 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

May
Als een pijl uit een boog vlieg ik overeind. Ik geef hem een harde klap tegen zijn neus met mijn elleboog en gris het buideltje uit zijn handen. Hij grijpt met een grom naar zijn bloedende neus en kijkt me kwaad aan. "Één,wie mij wilt verkrachten eindigt in dertien verschillende stukjes op de golven en twee,besteel me nog één keer en ik hang je kop tussen je benen,capice!?" snauw ik woedend. Ik geef hem nog een laatste klap tegen zijn knieën,waardoor hij op de grond zakt en loop dan fluitend de kombuis uit. Op het dek zet ik me op de reling van het schip. Terwijl ik naar het water kijk,stop ik het buideltje in mijn bloes,waar ik het stevig vastbind aan het schouderbandje van mijn bh-achtig ding Voor Felix zou ik op mijn hoede moeten zijn,zo te zien. Hij was gevaarlijk. Maar wie mij bij de neus wilde nemen,moest vroeger opstaan dan dat.

[ bericht aangepast op 16 april 2011 - 20:24 ]

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Ik ga Josephine redden, maar straks, want ik moet nu even dringend weg

Home is now behind you. The world is ahead!

Felix - Piraat.

Fuck. Het bloed loopt uit mijn neus, tussen mijn vingers, terwijl ik voel of hij nog wel op zijn plek zit. Als dat zo blijkt te zijn, haal ik opgelucht adem en krabbel overeind. Ik heb serieus medelijden met de man die ooit bij haar in bed beland. Daar komt hij niet levend uit. hell, ik heb misschien twee woorden met haar gewisseld en ze heeft me al drie erg pijnlijke trappen verkocht. En mijn pistool gejat. Vurig ding, die May. Heel anders dan die tutjes die hier ronddwalen op het schip. Ze denkt toch niet dat ze hiermee weg komt. Snel volg ik haar naar het dek, waar ze op de reling van het schip naar het water staart. 'Dat was niet erg aardig. Ik ging het nog wel terug geven,' deel ik mee terwijl ik naast haar ga staan. Ik hoor haar schamper lachen. 'Niet erg slim ook,' Razendsnel keil ik haar het vuile havenwater in. Dubbele voordelen. Ik heb mijn wraak, en haar buskruit is nat, dus mij kan ze daarmee niet omleggen. 'Wat doe je nou,' roep ik met geveinsde verbazing naar beneden, als ik haar hoofd weer boven water zie verschijnen. 'Dat water is echt ongelofelijk vuil, weet je dat?'

Frankly my dear, I don't give a damn.

May
Ik kijk met een woeste blik naar boven. Hoe durft die klojo!? Behendig klim ik langs een touw de kade weer op en via daar het dek weer op. Mijn haren en kleren zijn doorweekt,net als mijn buskruit,maar dat is niet het enige dat ik uit mijn mouw kan schudden. Letterlijk. Langzaam loop ik naar hem toe en ga vlak voor hem staan,zijn rug tegen de reling gedrukt. Ik grinnik even geamuseerd. "Misschien,had ik die wel verdient." zeg ik met een vriendelijke glimlach. Langzaam laat ik mijn vingers over zijn borstkas glijden. Ik ga steeds dichter bij hem staan,mijn blik recht in de zijne. Even laat ik de spanning hangen. Dan boor ik met een klap mijn kleine handdolk in het hout van de reling,recht tussen zijn vingers. Zijn grijns verdwijnt plotsklaps,terwijl ik de dolk begin te draaien. Ik voel hoe de kanten van het lemmet in zijn vingers snijden. "Maar lever me zo'n streek nog eens,en ik zwéér,bij Poseidon's drietand,dat ik je castreer." sis ik dreigend. "Met een botte lepel." voeg ik er aan toe. Ik trek de dolk uit het hout,veeg een druppel bloed af aan zijn shirt en glimlach poeslief. "Het is maar dat je het weet."

O,ik hou echt van de bitch in May ^^ Nu kan ik me eens lekker uitleven.

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Ace - Piraat.

Ik haal mijn hand voor haar mond weg en vlieg het kleedhokje uit, de straat op.
De kust moet veilig zijn. Ik hol weer terug tussen de mensenmenigte, op weer terug naar het schip. Ineens hoor ik bekende stemmen en ik zie dat de mannen Josephine te pakken hebben. Verdomme. Ik zoek naar mogelijkheden om ze te grazen te nemen. Ze zijn met z'n vijven. Met een beetje mazzel kan ik haar daar zonder al te veel moeite wegkrijgen. Ik schiet naar voren, trek mijn mes, smijt een man tegen de muur en bezorg degene die haar vasthoudt een pijnlijke steekwond. In een ooghoek zie ik dat een ander me aan wil vallen en nog net op tijd draai ik me om en jaag het mes door zijn buik. De vijfde man kijkt me geschrokken aan. Dat moment gebruik ik om zijn zwaard afhandig te maken.
'Kom op, wegwezen hier.' Ik trek haar aan een arm mee en hol snel weer weg. Als we na een korte sprint bij het schip aankomen trek ik haar de loopplank op en we verstoppen ons in de keuken. Daar gaan ze niet blij mee zijn. Om gardesoldaten te doden heb je lef nodig. 'Nou.. dat viel nog mee,' zeg ik en neem een hap lucht. Josephine daarintegen is het niet met me eens. Ze staart als een zombie voor zich uit. 'Ik ga wat water voor je halen,' zeg ik dan en gebaar de kok dat hij me wat water moet geven en het liefst niet al te opvallend.
'Alsjeblieft. Rustig maar, we zijn veilig.' Ik leg wat aarzelend een arm om haar heen.

No growth of the heart is ever a waste

Felix - Piraat

Krachtig grijp ik haar pols vast en ruk hem zonder veel moeite naar boven, waarna ik haar hoofd met mijn andere hand naar me toetrek en mijn mond naar haar oor breng. 'Maak niet de fout me lichamelijk te onderschatten. Je mag zo goed kunnen vechten als je wil. Ik win op vlak van pure kracht,' dreig ik zacht terwijl ik de druk op haar pols verhoog, zodat ik de dolk niet veel later met een doffe tok op het hout hoor vallen. Ik voel hoe ze haar knie opnieuw in positie brengt om me in mijn kruis te schoppen, maar pareer die beweging makkelijk door haar knieën met de mijne tegen te houden. 'Geen twee keer, popje,' De zelfvoldane blik in haar ogen smelt als sneeuw voor de zon. 'Je zal me moeten doden voor je me kan castreren, en jij en ik weten allebei dat je me niets kan doen zonder je pistolen, schattebout. Ik ben onder de indruk van gevechtstechnieken. Eerlijk, sommige mannen komen zelfs niet in je buurt. Maar opnieuw; onderschat me niet, want dat zou je lelijk kunnen tegenvallen. Ik laat haar los en duw haar niet onzacht van me af. 'Ga nu maar met je poppen spelen,' Snel been ik van het schip af. Ik weet niet exact waar ik naar toe ga, maar volgens mij varen we vanavond pas uit en ik heb weinig zin om die tijd te verdoen. Ik heb het meeste van mijn tijd hier doorgebracht met winkelen en vechten met vrouwen, niet meteen de ideale situatie in een plek waar je de beste hoeren en de beste drank tegen een schijntje in kon huren.

Frankly my dear, I don't give a damn.

@Sid - Josephine is al gered X] Ik kan haar nog wel even de straat opsturen ofzo? :]
En May is echt geniaal! Ze doet me denken aan dat meisje uit de clip van Misery.. Die vind ik ook zo geweldig :']

Josephine
Walgend voel ik hoe een van de soldaten me over mijn rug aait. De ander, die nog steeds voor me staat, zwaait dreigend met zijn mes. "Nou, ga je nog antwoord geven?" Net als de soldaat zijn hand naar mijn billen laat zakken komt Ace er aan gestormt. Opgelucht haal ik adem, als ik zie hoe hij de mannen neersteekt en wegduwt. Snel ren ik met hem mee naar de boot. Trillend zak ik neer, terwijl hij wegloopt om een glas water te halen. Ik weet niet goed wat ik van Ace moet denken. Het ene moment is hij zo.. aardig, en voorkomend. En daarna steekt hij zomaar wat mannen neer. Ik pak het water van hem aan en neem wat slokjes. Hij legt zijn arm om me heen en ik leun wat tegen hem aan. Ik kijk hem aan en slik mijn tranen weg. "Ben ik echt.. veilig, bij jou?"

Olivier
Ik glimlach. "Tuurlijk." Ik betaal voor de kleren en kijk weer naar Abby. "Ben je klaar om weer naar het schip te gaan? Morgenochtend varen we weer uit, dus ik moet nog wat dingen klaar zetten." Samen lopen we de winkel uit, de straten door. "Die jurk hoef je niet terug te betalen, die krijg je cadeau." Ik glimlach naar Abby, die me verbaasd aankijkt. "Tja, ik heb hem meer gekocht om die vrouw niet te kwetsen. En waarschijnlijk trek je hem toch nooit aan, of wel?"

[ bericht aangepast op 16 april 2011 - 22:06 ]

May
Briesend bal ik mijn vuisten en kijk hem na terwijl hij wegloopt. Wat dacht hij wel niet!? Oh,voor die woorden zou hij boeten zodra ik de kans zou zien. Niemand bedreigde Maybeline Carter zomaar zonder er serieus voor te betalen. Binnenkort zou hij wel anders piepen. Naar voorlopig zou ik me gedeisd houden. Nu moest ik eerst de kapitein van het schip weten te vinden. Ik wet me rustig op een ton met weet ik veel wat en begin het water uit mijn vlecht te wringen. Ik stink vast uren in de wind,en als ik niemand in de buurt zie,trek ik snel mijn bloes over mijn hoofd en leg hem in de zon te drogen. Ondertussen probeer ik zoveel mogelijk water uit mijn pistolen te krijgen. Even denk ik terug aan de woorden van Felix. Als hij echt dacht dat ik zonder die dingen niks was,dan had hij het goed mis. Wie laatst lacht,best lacht jongen.

Wow,nu doen mijn vingers zeer van dit te typen op mijn gsm

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

-Zucht, ik zit teveel op de pc- Oh ja. To hell with it.
Felix - Piraat.

Om de een of andere reden heb ik niet veel zin in een hoer, waardoor ik eigenlijk gewoon de eerste beste kroeg binnen stap en een biertje bestel, waarvan ik een deel gebruik om het bloed van mijn gezicht te wassen. Meteen daarna komt er een zwaar opgemaakte, jonge vrouw op me af. Haar lichaam is in een vreselijke, spannende jurk gewrongen, waardoor er op vlak van haar boezem weinig aan de fantasie over gelaten werd. Het woord hoer staat praktisch op haar hoofd geschilderd met deze opsmuk. Nu ik er over nadenk. Hoe kon ik dit nu van mijn leven aantrekkelijk vinden? Ik grijns. Ik vond het ook niet aantrekkelijk. Dat interesseert me eigenlijk weinig. Een hoer moet niet aantrekkelijk zijn. Ze moet goed zijn in wat ze doet. 'Niet vanavond, dollface,' wimpel ik haar snel af, voor ze ook maar de kans heeft om haar mond open te doen. Het meisje lijkt op haar tenen getrapt en wend zich met een hooghartige blik in haar ogen weer van me af, waardoor ik grinnikend mijn hoofd schud. Net op dat moment ontstaat er een gevecht in de kroeg. Om eerlijk te zijn heb ik weinig zin om nog eens op mijn smoel geslagen te worden dus ik sta op om me snel uit de voeten te maken. Net als ik de deur naar vrijheid bereik, staat er een dikke kleine man met zijn vuisten gebald voor me. " Wer denk je heen te ga'n, vuile laford die je d'r bent," lalt hij met een dubbele tong terwijl hij vervaarlijk heen en weer zwachelt. Oh ik heb serieus géén zin in dit soort bullshit en wil mijn zwaard trekken om hem schrik aan te jagen
Dan realiseer ik me dat mijn hand naar een lege plek tast. Miljaar, die Ace heeft mijn rapier nog! Waar zat die vuile rat? Snel vis ik een krukje van de vloer en sla de stinkende hond voor me op zijn hoofd, voor hij goed en wel door heeft wat er gebeurt. Vuile piraten ook... Op een drafje loop ik terug naar de straat waar ik Ace voor het laatst gezien heb, maar de ongewassen rotzak is nergens te bekennen. Boos ren ik terug naar de haven, waar ik een willekeurige piraat van de grond pik om te vragen of ze hem niet ergens gezien hebben. Ik heb geluk dat die kloot bekend is in deze omstreken, waardoor ik meteen raak schiet, al is de piraat wiens uitleg ik vraag, zo scheef is als een kanon. "Me een wijf terug na zen boot,' hoor ik vaag, waarna ik de man terug tussen het vuil gooi waar ik hem gevonden heb. Als ik opnieuw het dek op storm, merk ik dat May er nog steeds zit. 'Trek een shirt aan. Ik meen het wat ik zei over die verkrachtingen,' bits ik hoewel ik het niet kan laten om mijn ogen nieuwsgierig over haar lichaam te laten glijden, terwijl ik als een razende naar het ruim ren. Als ik de trap afdaal, hoor ik opnieuw wat gestommel in de keuken. Daar vind ik Ace inderdaad. En die vriendin van Maxime was er ook bij. Wat wilde zeggen dat ik me moest gedragen. 'Best maat. Jij hebt nog iets van me,' zeg ik met een uiterst beheerste stem terwijl ik naar hem toestap. Als er ook maar één krasje op zit, dan kiep ik hem met zijn wijf er bij, naar de diepte van de oceaan. Dat zweer ik op het graf van mijn vader. Niet dat dat zoveel waard is, want ik geef geen kloten om die ouwe lul, maar dan nog.

[ bericht aangepast op 17 april 2011 - 9:09 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

@ Vluuv: Aah, damn, ik had echt iets goed bedacht (: Maar dat hoeft niet speciaal, hoor.
Ik zie wel wat er gebeurd en anders wacht ik tot het avond is.

Home is now behind you. The world is ahead!

Dudes.. Vanaaf ben ik er niet en dan ga ik week naar Engeland o-o Hoe ga ik dat doen hier?

Abby ~ Pirate.
"Ik vind het prima." Toen hij vroeg of we terug zouden gaan. "Kan ik kleren aantrekken waar ik nog wél in kan ademen." Ik verlangde er nu al naar die jurk uit te trekken. . "Die jurk hoef je niet terug te betalen, die krijg je cadeau." Zei hij plotseling en ik keek hem verbaasd aan, meende hij dat nou? "Tja, ik heb hem meer gekocht om die vrouw niet te kwetsen. En waarschijnlijk trek je hem toch nooit aan, of wel?" Vroeg hij toen en ik haalde mijn schouders op.
"Waarschijnlijk alleen als ik iemand wil verleiden." Zei ik met scheef grijnsje. Samen met de Kapitein liep ik terug het schip op, meteen zag ik dat ik nogal nagestaard werd door de bemanning. Volgens mij was het nieuws al als een lopend vuurtje rondgegaan, mooi, scheelde weer een hoopt tekst en verklaring.
"Ik ga me omkleden." meldde ik de Kapitein, "Nogmaals bedankt hè." Ik glimlachte vriendelijk en liep naar binnen, al gauw liep ik mijn eigen kamer binnen en gooide mijn nieuwe kleren op mijn bed.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dudes, ik heb al ideetje hoe ik die week doorkom.
Laat Abby gewoon arresteren enzo en blabla..
Uiteindelijk ontsnapt ze van het schip waar ze haar mee terug naar huis wilde varen en dan jumpt ze in zo'n awesome reddingsbootje en komt ze uiteindelijk de rest weer tegen. (goh, toevallig :'D Maar wist niks anders)

En dudes, Kenneth komt niet meer, dus hoe gaan we die uitschrijven? n_n

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Laat hem uit het kraaienest vallen of zo. Dan kan de kapitein een nieuwe dude zoeken. Bv Tristan van Sid (:

Frankly my dear, I don't give a damn.