[RPG] Geen weg meer terug [10] - Forum spelletjes

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ bericht aangepast op 28 april 2011 - 16:09 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik had gelijk. Dewi's woorden bevestigen dit. Savoy wist helemaal niks. Toch blijft die onheilspellende grijns mijn argwaan wekken. Ik zet alles op alles om de gedachte te verbannen, maar het kost me erg veel moeite door de woorden van Chase die door mijn hoofd blijven dreunen. Pas na een tijdje kom ik terug in de bewoonde wereld, want ik merk dat Dewi me nog steeds verwachtend aankijkt.
'Ik eh.. sorry. Wat zei je ook alweer?' Nu wordt de vragende blik nog groter en wat twijfelend herhaalt ze de woorden. 'Ik heb al een tijdje geen bloed gehad, vandaar dat ik me niet helemaal goed voel,' zeg ik als verklaring. 'Ik moet nodig eens gaan jagen,' vervolg ik met iets dat op een glimlach moet lijken. Het is niet gelogen, want ik sterf van de dorst. Het is de halve waarheid en die is voldoende. Maar ik kan toch niet mijn mond houden en erop gaan zitten wachten tot die twee ooit hun zinnen zetten op Dewi? Het is toch mijn verplichting om haar te gaan waarschuwen? Zouden ze nog terug komen?
'En tuurlijk,' zeg ik gauw, verder gaand op haar laatste woorden, die nu pas tot me door dringen. 'Ik heb wel behoefte aan wat afl-' Meteen hou ik mijn mond. Wat is er verdomme met me aan de hand?! 'Aan wat actie,' zeg ik gauw.
'Er moeten alleen nog inkopen worden gedaan. Laat mij dat maar regelen.' Ik sta op en ga terug naar mijn kamer, waar Lew nu inmiddels op mijn bed is gaan liggen. 'Ze is in orde. En ik.. ik heb me bedacht. Ik neem je aanbod aan. Maar ik neem maar een paar druppels van je bloed, meer niet. Ik moet het kerstmaal gaan regelen en daarvoor moet ik naar het dorp.' Ik bedenk me dat als ik de motor gebruik, dat die twee me nooit bij zouden kunnen halen, als ze nog eens achter me aan gaan.

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

Ik knipper een paar keer met de ogen. Oh. Da's waar ook. Klotepolitie. Met een beetje mazzel hebben ze hun klopjacht alleen tot de stad beperkt waar we de wapens gapten. Maar met een nogal herkenbare felle motor zou ik wel makkelijk te spotten zijn.
'Ik ga lopend,' zeg ik dan. 'Die motor valt inderdaad te veel op,' vervolg ik met een glimlachje. 'Ik kan me niet veroorloven dat iemand me er gemakkelijk uitpikt. En daarom..' Ik slaak een zucht, aai nog eenmaal langs mijn stijle lokken bij wijze van afscheid en haal mijn haar door de war, waardoor al gauw een bos krul dankbaar tevoorschijn springt. Vervolgens trek ik een la open, pak een elastiek met een witte bloem en draai mijn krullen in een los knotje, terwijl ik strategisch een pijpenkrul langs mijn gezicht laat hangen. Ik zie eruit als een totaal ander mens - vampier - en dat is precies de bedoeling. Opnieuw vraag ik de kastjes raad en vind na een korte zoektocht een bril zonder sterkte. Vervolgens haal ik een oud gerafeld spijkerjasje tevoorschijn en trek die over mijn shirt. Ik maak het af met een veel te grote gebreide sjaal. Hoe ik eruit zie weet ik zelf niet, maar wel weet ik dat het totaal niet Odile is.
'Dit zou voldoende moeten zijn om er niet uit te zien als het meisje op de poster. Nog speciale wensen voor het kerstmaal?'

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

"Ik wil niet dat je alleen gaat." Lew is het er kennelijk niet mee eens en ik kan daar goed in komen. Het klinkt wat zwakjes, maar ik glimlach om zijn bezorgdheid. Hoewel ik het zelf niet zou toegeven, ben ik ook als de dood dat ze weer een poging doen om me te grazen te nemen. Een warm gevoel raast door mijn lijf als hij mijn gezicht tussen die enorme handen vast neemt. Voor even vergeet ik de vermoeidheid. Hij stelt voor de motor ergens achter te laten en ik knik. 'Ik denk dat dat het beste is ja,' zeg ik na zijn zoen. Eigenlijk wil ik nog wat langer met hem op mijn bed zitten, maar ik heb geen zin in weer een huilbui. Dus ik buig me naar hem toe, kus hem zachtjes van zijn mond naar zijn hals, waar ik vervolgens zo voorzichtig als ik kan mijn tanden in zet. Na mezelf een halt te hebben geroepen aai ik langs zijn wang en sta op. Ik voel me inderdaad een stuk beter. 'Ik moet het bed verplaatsen,' zeg ik grinnikend, waarna hij opstaat en ik het luik weer open. Als ik beneden ben steek ik de sleutel in het contact en race met een asociaal hoge vaart door de tunnel. Goh, dat had me een tijd gekost om die te graven. Als ik buiten ben in de frisse wind doe ik mijn uiterste best om niet uit te glijden over de sneeuw en niet tegen de bomen op te knallen. Na een tijdje kom ik aan bij de plaats waar het 't beste is om de motor te parkeren. Ik leg de laatste meters per voet af en kom zodoende in het dorp. Het is doodstil en dat is het best te verklaren door het tijdstip. Het is vier uur 's ochtends. Goede tijd om inkopen te doen. Zonder veel moeite weet ik een klein supermarktje binnen te komen en kijk er rond. Wat aten mensen ook alweer met kerst? Ik pak een mandje en gooi een zak aardappelen erin. Vervolgens voorzie ik mezelf van een grote kip die al gemarineerd is. Waarom ook niet, ik heb toch al jaren geen kip gehad. Daarna loop ik door naar het vriesvak, waar ik een zak gemengde groente in het mandje gooi. Ik hoef toch niet veel moeite te doen voor een goed kerstmaal? Ik sprokkel de ingrediënten bij elkaar voor een groentesoep en neem een bak ijs mee. Uiteindelijk nog wat melk en cruesli voor het ontbijt en dat moet ruim voldoende zijn. Bovendien is mijn mandje vol, bedenk ik me grijnzend. Ik loop richting de uitgang, waar ik een winkeltas mee jat, de geforceerde deur uit glip en weer richting de motor loop. Het spul gooi ik achterop en gauw maak ik me weer uit de voeten, richting het huis. Het duurt niet lang voor ik weer onder mijn kamer ben.
'Kijk, ik heb inkopen gedaan,' zeg ik tevreden met de overvolle zak over mijn schouder. 'Ik ben in de keuken, alles wegzetten. Ik zal wel roepen wanneer ik je hulp nodig heb.'
Ik loop door de gang en ineens schiet me een onheilspellende gedachte te binnen. Er ontbreekt een geur.
'Yue,' zeg ik en wacht even op gehoor. Er komt niks. 'Nee.. het zal toch niet..' Ik gooi de spullen niet al te zacht op het aanrecht en hol gauw via de voordeur naar buiten. 'Yue!' schreeuw ik. Odile, rustig. Misschien is ze aan het jagen. Ik hol de poort uit en blijf abrupt stilstaan. Ik heb haar geurspoor gevonden. Nog maar heel vaag. En de richting waar het heen loopt zint me helemaal niet. Ik hol gauw de andere kant op, op zoek naar een dier dat ik leeg kan zuigen. Ik heb kracht nodig, en snel.

No growth of the heart is ever a waste

Chase - Vampierjager.

Die Yue maakt het me te gemakkelijk. Handig aan de ene kant, omdat ik nog steeds niet helemaal op sterkte ben, maar aan de andere kant ook stukken minder leuk. Ik vind het jaag-gedeelte juist zo leuk!
Ik rol kort met mijn ogen, wat kan zij zeiken zeg. Als ze vraagt of ze nog iets voor ons kan doen, ga ik snel terug in mijn slachtoffer rol. 'N-nee, ik denk het niet. Of wacht,' zei ik en doe alsof ik iets wil pakken, maar in plaats daarvan geef ik haar een klap met de vaas die op tafel staat en bind haar met de hulp van Ash vast, nu hangt er weer iemand in de ketens. Ik grijns en steek een sigaret op, precies wat ik nodig had. 'Ben je zeker weten alleen?' vraag ik aan Yue terwijl ik de rook in haar gezicht uitblaas, ik heb natuurlijk geen zin in pottenkijkers. En al helemaal niet in mensen met de naam Odile.

everything, in time

-fluit deuntje- Heb even nada te doen, maar is leuk om te lezen. Haha :'D
En Chase heeft weer zin hoor n___n Pervert :']

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hij laat zich niet op de kop zitten door een mieterig meisje!(joehoe)

everything, in time

Odile - Goede vampier.

Het duurt niet lang of ik een enorm zwijn te pakken heb gekregen. Lew's bloed was precies voldoende om weer in staat te zijn om te gaan jagen. Tevreden zit ik tegen een boom geleund het zwijn leeg te zuigen, dat zich na een korte worsteling aan mij heeft overgegeven. Ah, heerlijk. Hier was ik net aan toe. Ik spring overeind en hol weer terug. Ik merk dat het bloed me agressiever heeft gemaakt en dat kan in mijn voordeel werken. Als ik bij de poort ben hangt de geur van Yue nog steeds in de lucht. Ik zet het op een lopen maar ineens hou ik halt. Dit zien ze waarschijnlijk aankomen. Ik moet nadenken over een goed plan. Misschien gebruiken ze haar als gijzelaar. Zo geruisloos als ik kan sluip ik verder. Ik gooi de bril van me af en haal het elastiek uit mijn haar. Verdomde krullen. Geen tijd om daar over na te denken. Als ik me op een twintigtal meters van het huis bevind worden de drie bloedgeuren sterker. Nu gaan ze eraan. Ze hebben hun laatste kans verspild! Als ik bijna bij het huis ben voel ik me als automatisch weer misselijk worden. Straks doen ze Yue hetzelfde aan als wat ze mij aangedaan hebben. Dat mag niet gebeuren! Ik loop naar de achterkant van het huis en trek geruisloos de deur open. Ik glip naar binnen en bedenk me dat ik in de keuken aangekomen ben. Mooi. Ik gris een aansteker uit de laden en een scherp mes. Lew zou me vermoorden als hij wist dat ik hier ben. Maar ik kan niet meer terug. Geen tijd meer. Ik steek voorzichtig mijn hoofd om de deur, waar ik Yue op dezelfde plaats zie hangen als Lew. Walgend kijkt ze naar het bloed rondom zich en ze schreeuwt om hulp. Chase staat tegenover haar met de rug naar me toe en vraagt of ze alleen is. Ash is wel binnen mijn bereik. Zo snel als ik kan grijp ik hem beet en trek hem de keuken in. Nog steeds hoor ik niks, teken dat ik mijn werk goed heb gedaan en Chase nog niks doorheeft. Ik moet snel handelen.
'Jullie hebben je laatste kans verspild,' fluister ik in Ash' oor. Ik merk dat de rillingen hem letterlijk over het lijf lopen. 'En deze keer gaan jullie daarvoor boeten met jullie levens.' Hij probeert zich uit alle macht los te rukken, maar komt tot de conclusie dat hij machteloos staat tegenover mij. Geschokt staart hij me aan. Ik grijns een keer vals en zet zonder waarschuwing mijn tanden in zijn nek terwijl ik mijn hand op zijn mond hou, waarna ik gulzig zijn bloed opzuig. Na een tijdje dwing ik mezelf te stoppen, want ik heb heel andere plannen met hem. Het mensenbloed geeft me een grote energieboost waardoor ik hopelijk in staat ben mijn plan te realiseren. Ik gris een stuk touw vast dat om de stoel heen hangt en bind zonder al te veel moeite Ash vast. Ik pak het ducktape en plak zijn mond af. Ze hebben hier werkelijk alles om iemand het zwijgen op te leggen. Vervolgens sluip ik met het mes en de rest van het touw om mijn schouder richting de woonkamer. Die vuile klootzak. Ik gebaar Yue om stil te zijn en net wanneer Chase heeft opgemerkt dat er iemand is, is het te laat. Ik grijp hem vast en smijt hem als een zielige rat tegen de muur. Vakkundig ontwijkt mijn blik de tafel waarop ik lag vastgebonden.
'Je hebt me kwaad gemaakt. Heel kwaad,' zeg ik ijzig kalm. De bom in mij staat op het punt te ontploffen. Chase krabbelt overeind en ik loop rustig op hem af. Ik zie hem in het rond kijken, op zoek naar Ash. 'Maak je geen zorgen, jullie zullen samen ten onder gaan. Maar niet voor ik iets heb afgehandeld. Jij gaat ervoor zorgen dat Dewi uit de poort kan.'

[ bericht aangepast op 2 juni 2011 - 13:38 ]

No growth of the heart is ever a waste

Yue
Ik wacht geduldig, omdat James iets wil pakken, als hij ineens uithaalt met een vaas. Ik gil en val op de grond. Geschrokken wil ik overeind gaan staan, maar Damiën en James duwen me naar beneden en tillen me naar de muur met de kettingen. "Wat doen jullie?" vraag ik geschokt, en ik voel het koude ijzer van de kettingen tegen mijn huid aan. James komt op me afgelopen en kijkt me kil aan. "Ben je zeker weten alleen?" Verbaasd kijk ik hem aan, en ik open mijn mond om antwoord te geven als ik me bedenk. "Waarom wil je dat weten? Wat is er aan de hand?" Hij blaast de rook van zijn sigaret in mijn gezicht en ik wend mijn hoofd af, voor zover dat gaat. Ik hoest door de rook en kijk hem dan verbijsterd aan. "Wat ga je doen?" Ik snap het niet.. Waarom bindt hij me vast? Waarom doet hij ineens zo gemeen? Ik voel een traan over mijn wang glijden en paniek borrelt op in mijn buik. Dan zie ik Odile achter James staan. Odile? Wat doet zij nou hier? Ik wil wat zeggen als ze gebaart dat ik me stil moet houden. Ik bijt op mijn lip en kijk naar James, terwijl de tranen over mijn wangen rollen. Ik sluit mijn ogen, maar zie nog net hoe Odile hem tegen de muur smijt. De kettingen doen pijn aan mijn polsen, en ik snap nog steeds niet wat er gebeurd is. Waarom vielen ze me ineens aan? Wilden ze wraak nemen omdat Odile en Lew hen pijn hadden gedaan? “Odile..?” piep ik zachtjes. “Kun je me misschien losmaken?”

Savoy
Als Odile en Dewi uit het zicht zijn verdwenen sta ik op en loop naar de openhaard toe. Ik gooi nog wat brandhout op het vuur en kijk naar de vlammen. Langzaam laat ik me op de bank zakken, en onderuit gezakt blijf ik zitten. Het wordt weer eens tijd om wat te drinken. En dan heb ik het niet over water.

Chase - Vampierjager.

Yue geef geen antwoord op mijn vraag, maar begint alleen maar meerdere vragen te stellen. 'Ik stel hier de vragen. Geef antwoord godverdomme!' schreeuw ik. Nu is ze stil. 'Nou, ga je nog antwoord geven?' vraag ik ongeduldig en neem een trek van mijn sigaret. Yue's gezichtsuitdrukking verandert, alsof ze iets achter me ziet. Ik wil me omdraaien, maar word voor ik het weet tegen de muur gesmeten. Ik kijk op en zie de persoon die ik al verwacht had; Odile. Snel kijk ik rond. Waar is Ash in godsnaam? Laat hij me nu in de steek? Ik krabbel overeind en zie hoe Odile op me af komt lopen. Ze zegt dat ik haar kwaad heb gemaakt en ik wil een opmerking maken dat het wederzijds is, maar besluit dat dit niet het perfecte moment is. "Maak je geen zorgen, jullie zullen samen ten onder gaan. Maar niet voor ik iets heb afgehandeld. Jij gaat ervoor zorgen dat Dewi uit de poort kan." 'En wat als ik dat niet doe?' vraag ik, terwijl ik gewoon op mijn plaats blijf staan. Ik zal niet rennen voor Odile, nooit. 'Ga je me dan vermoorden? Ik kan je verzekeren dat Dewi dan nooit uit die poort komt.' Dat is het, ze kan me simpelweg niets maken als ze wil dat Dewi ooit door die poort komt. Wat ze ook probeert, ik zal nooit iets loslaten.

everything, in time

Ash
ALS ik na het vastmaken van yue naar achter wor getrokken lopen meteen de rillingen over mijn rug. De handen die me beet pakke ln herkende ik maar al te goed, en voordat ik het weet sta ik in de keuken. Toen ik net voorstelde om een kamikaze actie te ondernemen klonk dat toch iets beter dan dit. 'Jullie hebben je laatste kans verpest. En dit keer gaan daarvoor boeten met jullie levens. ' voor een fractie van een seconde stokt mijn adem in mijn keel ze gaat me vernoorden.langzaam open ik mijn mond om haar verrot te schelden, maar voordat ik de kans krijg ook maar een letter uit te spreken boort ze haar tanden in mijn nek. Zoals ze in alle stom e films zouden zeggen 'ik voel hè keven langzaam uit me wegstromen' een kleine en zachte kreun ontsnap uit mijn mond. Mijn ogen beginnen zwaar aan te voelen en net op het moment dat ze bijna dichtvallen haalt ze haar tanden uit mijn lichaam. Ze verwijderde haar hand die ze eerder op mijn mond had geplaagd en pakte mijn ducktape om te zorgen dat ik stil bleef. Een raar gemompel ontsnapt uit mijn mond als ik probeer te schreeuwen. Verwoed laat ik mezelf als een lappenpop op de stoel leunen, mijn Ogen sluit ik langzaam terwijl ik vanaf de woonkamer verscheidende geluiden hoor komen.....

Trust me. I'm the doctor

Odile - Goede vampier.

Al het bloed trekt uit mijn lichaam. Langzaam loop ik op Chase af. Niet zo zeer om hem angst aan te jagen, dat is niet eens mijn hoofddoel, maar meer om hem duidelijk te maken dat hij zich geen keuzes kan permitteren. Ik grijp hem aan zijn kraag vast, til hem vervolgens met één hand op en duw hem tegen de muur. Vol minachting kijk ik naar dit zielige jochie, nu overgeleverd aan mijn genade. Dit is waar ik voor leef.
'Dat voelt klote he, overgeleverd zijn aan de genade van een vampier. Ik wil één ding duidelijk maken. Je hebt je keuzes verspild. Jij hebt geen enkel belang bij het redden van Dewi, je wil alleen ons te grazen nemen. En ik zal met jou afrekenen op mijn manier. Die zal pijnlijk zijn, dat kan ik je beloven.' Ik laat hem vallen en nog voor hij de kans heeft gekregen om op te krabbelen bind ik hem aan handen en voeten vast en vervolgens aan een houten pilaar in het huisje. Ik loop naar Yue heen en snijd haar los. De tranen lopen over haar wangen.
'Hebben ze je wat gedaan?' vraag ik dwingender dan de bedoeling is. Ze lijkt te erg in paniek te zijn om mijn woorden uberhaupt te merken. Ik besef dat het wellicht handig is om haar te omhelzen, dus doe ik dat. Daar maakt ze dankbaar gebruik van en stort zich in mijn armen. 'Het is goed. Kom maar, het is goed.' Ik troost haar op exact dezelfde manier zoals mijn moeder me troostte. Het doet me pijn dat de vampiers die me zo dichtbij staan zoveel ellende door moeten maken. Het lijkt wel of iedereen die me ooit dierbaar is van me afgenomen moet worden. Geen tijd om daarover te janken. Ik laat Yue voorzichtig los en loop naar de keuken heen, waar Chase' hulpje nog steeds hulpeloos op de vloer ligt. Ik trek hem overeind en sleur hem mee naar de woonkamer. Chase zou dan misschien liever willen sterven dan mij ooit maar één gunst te verlenen, dus gooi ik het over een andere boeg.
'Goed. Ik ben in een uitermate slecht humeur dus ik vertel dit maar één keer,' begin ik tegen Ash. 'Als je Dewi niet uit de poort haalt, zal ik je laten toekijken hoe ik je maatje levend verbrand en vervolgens dit huis in vlammen laat opgaan. Daarna ga jij. Als je Dewi wel uit die poort haalt zal ik je laten leven. Hij heeft geen keuze meer, maar jij wel. Wat wordt het?' Ik zeg het op een rauwe, ijzingwekkende toon. De angst door die verscheurende beslissing is in zijn ogen af te lezen.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
Ogelucht stort ik me in Odiles armen. "Nee.. Nee, ze hebben nog niets kunnen doen." Ik blijf trillerig staan als ze me loslaat en kijk naar James. Ik dacht dat hij aardig was, ik vertrouwde hem. Hoe kan het dat hij zo anders is als ik dacht? Terwijl Odile tegen Damiën uitvalt blijf ik naar James staren. Hij lijkt helemaal niet gemeen, al helemaal niet nu hij vastgebonden zit. Ik slik en voel een rilling over mijn ruggegraat lopen. Hij leek gewoon iemand anders toen hij me vastbond. Ik weet niet goed wat ik moet doen, dus blijf ik staan, en sla mijn armen om me heen.

Savoy
Als Odile en Dewi uit het zicht zijn verdwenen sta ik op en loop naar de openhaard toe. Ik gooi nog wat brandhout op het vuur en kijk naar de vlammen. Langzaam laat ik me op de bank zakken, en onderuit gezakt blijf ik zitten. Het wordt weer eens tijd om wat te drinken. En dan heb ik het niet over water.

Chase - Vampierjager.

Wanneer Odile me heeft vastgebonden blijf ik haar aankijken, ook als ze Yue los maakt en vervolgens troost blijft mijn blik haar volgen. Ik ben niet bang voor haar, want kan ze nog meer doen dan wat ze al heeft gedaan? Ja, dat was uitermate pijnlijk, maar nu heeft ze niets meer.
Vervolgens loopt Odile naar de keuken en komt terug met Ash, daar is hij dus, ze heeft hem goed te pakken gehad, dat is wel duidelijk gezien het bloed.
'Wat jij doet is chantage!' roep ik uit alsof ik het er vind. Ik vertrouw Ash, hij gaat Dewi niet uit die poort halen. Odile bluft. 'Wat laf van je, Odile, neem de zwakkere maar, ja. De rest kun je natuurlijk niet aan.'

everything, in time

Neem één ding van me aan mensen: windsurfen is loodzwaar :o

Odile - Goede vampier.

Ik ben niet eens onder de indruk van Chase' constatering. Normaal zou ik er de humor wel van in kunnen zien, maar ik blijf doodserieus.
"Wat laf van je Odile. Neem de zwakkere maar ja. De rest kun je natuurlijk niet aan." Nu is de verleiding toch te groot. Ik sta op en loop naar Chase toe. Nu hurk ik voor hem neer. 'Welke rest?' vraag ik. 'Ik zie hier twee mensen, vastgebonden als machteloze beesten. En nu wil jij beweren dat ik je niet aan kan? Don't tell me shit! Ga nu godverdomme niet doen alsof je het engeltje bent!' Ik spuug de woorden uit, rauw en hard. 'Het enige wat ik wil is haar uit die poort krijgen. Dat wilde ik toen en nu nog steeds. Dat is godverdomme het enige, vuile teringhond! En wat wil jij? Jij wil dat er geleden wordt. Je wilde ons afmaken en dat terwijl ik niet eens van plan was je leven te beëindigen. Je hebt niet alleen mij pijn gedaan, maar ook degenen om wie ik geef. En dát is onvergeeflijk. Dus ik laat je nu nog één eervolle daad verrichten voor je dood, lafaard. Zie het godverdomme als een eer!' Ik geef hem een harde trap, waardoor hij tegen de muur knalt. Ik draai me langzaam om naar zijn metgezel. 'Dit is geen chantage, het is de simpele keus tussen leven of dood. De keus waar we ons hele leven lang mee geconfronteerd worden. Ik handel niet uit eigen belang deze keer. Besef dat goed.' Ik zeg het een stuk rustiger dan mijn uitbarsting tegen Chase. Ik zou willen dat ze eens door kregen dat ik hier niet de slechterik ben en strijd voor de goede zaak, maar ik denk dat de haat te diep geworteld zit om er nog uit te rukken als onkruid.
'Dus wat wordt het?' vraag ik aan Ash terwijl ik het mes tussen mijn handen laat balanceren. Er komt niet veel meer dan een zielig gepiep uit zijn mond. Oh, dat was waar ook. Ik loop naar hem toe en trek de ducktape van zijn mond af.

[ bericht aangepast op 4 juni 2011 - 19:10 ]

No growth of the heart is ever a waste

haha, daar kreeg ik lessen in, is idd zwaar, wel oké. niet super leuk ofzo ;p

Ik reageer zometeen, eerst pyjama aantrekken [aa'] en even aan school en naar beneden en blablabla

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.