[RPG] Geen weg meer terug [10] - Forum spelletjes

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ bericht aangepast op 28 april 2011 - 16:09 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Me neither

Door mij? Srry sorry, ik reageer vanaaf!

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Haha dacht al dat het de examens waren :'] En jouw voorstel brengt van James brengt me op een best nice idee wat al een tijdje in m'n hoofd speelde :']

No growth of the heart is ever a waste

Odile - Goede vampier.

Ik laat me meer onderuit op de bank zakken als Lew een arm om me heen slaat. Ondertussen hoor ik zijn idee aan.
'Ellendig.. nu we die vampiers goed konden gebruiken zijn ze er vandoor.' Ik denk na over het boek. Er moet vast een andere manier zijn. De meest geniale ingevingen zijn vaak verbazingwekkend simpel. 'Hmm.. ik vrees ook dat het niet gaat lukken. Maar niet geschoten is altijd mis.' Ik glip onder zijn arm vandaan en ga met een soepele beweging op zijn schoot zitten.
"Eventueel kunnen we ook aan Savoy vragen of hij iets weet." Geschokt kijk ik hem aan en verstijf even. 'Wat?' Hij vervolgt zijn verhaal en ik trek peinzend een wenkbrauw omhoog.
'Misschien. Maar de vuile opportunist zal er vast wel wat voor terug willen. Ik kan wel wat bedenken als ik in zijn situatie zat.' Het beeld van hoe ik Dewi's nek bijna leeg zoog flitst voorbij. 'We kunnen het erop wagen,' zeg ik dan.
'Aan wie de eer? Aan wie heeft hij de minste hekel.' Ik grijns even vermakelijk en laat mijn handen onder zijn shirt dwalen.

No growth of the heart is ever a waste

School is stom
''Niet zozeer beter dan Ash, ja dat ook, maar ik heb mezelf verbeterd'' Hej, Ash is wel de master he

Ash vampierjager

'je hebt andere doelen?' beledigd kijk ik hem aan, waar zit hij hier verdomme voor. 'Wij zijn hiernatoe gegaan om mensen te redden, en volgens mij is Dewi een mens' alle woorden pers ik eruit, met moeite hou ik mezelf tegen niet te gaan schreeuwen 'En weetjewat je zoekt het zelf maar uit met je ''doelen'' ik ben hier gekomen om mensen te redden en dat ga ik ook doen' met nog een korte blik kijk ik hem furieus aan en draai me dan om. Snel loop ik het huis door opzoek naar Dewi, helaas zie ik haar nergens. Misschien kan ik wat medicijnen halen vanuit onze schuilplaats, ik kijk snel eventjes om me heen en loop dan naar buiten. De frisse wind blaast gelijk in mijn gezicht en een koude rilling voort zich op mijn rug. Met grote stappen loop ik naar 'de poort' en zeg wat latijnse woorden op, als ik zeker weet dat ik ze goed gezegdt heb loop ik naar buiten;opweg naar mijn veilige huis.

Trust me. I'm the doctor

Had ruzie, gezeik, druk met school en was/ben ziek en jarig en blabla. Maar hier is ie eindelijk.

Dewi
Ik liep samen met haar haar kamer binnen. "Dankje Yue," bedankt ik haar en glimlachte. "Ik ben zo snel mogelijk klaar." Ik pakte wat schone kleren en verdween de badkamer in. Al gauw had ik mijn kleren uitgetrokken en rillend van de kou draaide ik de kraan open, gauw ging ik eronder staan. Het was heerlijk en ik bleef een tijdje staan genieten, totdat ik me weer realiseerde dat Yue wachtte. Gauw waste ik mezelf en toen ik klaar was stopte ik weer onder de douche vandaan. Ik droogde mezelf, borstelde mijn haren en trok schone kleren haar. Fris en wel liep ik de badkamer weer uit. "Ben klaar." Het was een nutteloze mededeling naar Yue, dat kon ze namelijk ook wel zien, maar dan wist ze ten minste dat ze de badkamer kon gebruiken.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik grinnik even als er geen antwoord komt.
'Ik heb Daniël gedaan, aan jou de beurt om het op Savoy te wagen,' zeg ik met een enorme grijns. Come on, ik mag toch ook wel een keer pauze? Ik glijd van zijn schoot af en haal een hand door zijn haar. Jammer dat ik die stijltang er waarschijnlijk niet meer in ga zien, maar het resultaat was zo ongelofelijk schattig. Ik haal mezelf uit mijn meisjesdroom en druk een kus op zijn mond. 'Mijn haar heeft zijn verzorging nodig. Ik sta onder de douche. Als je me nodig hebt, je weet me te vinden.' Ik geef hem een knipoog en wandel de kamer uit. Ik voorzie mezelf van - hoe verrassend - een zwarte coltrui en een lichtgrijze broek. Dezelfde kleur als mijn ogen, besef ik als ik mezelf kort in de spiegel bekijk. Ik pak een handdoek en wandel ontspannen richting de douchecabines. Het is bijzonder stil in het huis. Iets wat me gerust stelt en tegelijkertijd beangstigt. Bij de doucheruimte kom ik Dewi tegen. Ik groet haar als ze de badkamer verlaat. Nu sta ik alleen te kijken in een enorme spiegel. Ik hou een pluk haar omhoog en een stoutmoedige fantasie schiet mijn hoofd in. Goed Odile. Objectief kijken. Probeer objectief te kijken. Ik buig me zodat mijn haar naar beneden komt te hangen en ik haal alles door de war. Ik voel hoe de stijle lokken plaats maken voor dankbare krullen. Als ik het hoofd weer omhoog gooi bekijk ik mezelf in de spiegel. Ik snap niet wat hij daar nou mooi aan vindt? Ik lijk wel op - hoe heet die vrouw ook alweer? - Marilyn nog wat. Ik schud het hoofd in ongeloof, waardoor de krullen meedansen. Verdomme. Nee. Hier is niks moois aan. Lew kan de pot op, denk ik al grijnzend. Ik doe de douche aan en laat mijn handen tevreden over het stijle natte haar glijden. Dit is vele malen beter. Ik denk terug aan de keer dat Lew en ik het hier.. erg gezellig hadden en glimlach even stout, waarna ik de douchegel pak en mezelf insmeer.

No growth of the heart is ever a waste

Chase - Vampierjager.

Wat is die Ash een chagrijn, hij kan de pot op met zijn Dewi. Ik ga vampiertjes doden. Waar is mijn lieve schat van een Odile? Ik zoek even door het huis, maar in plaats van Odile, zie ik Lew. 'Lew! Makker,' grijns ik. Ik moet hem hebben, dan krijg ik Odile vanzelf wel, bedenk ik me ineens. Ik loop nog wat dichter naar hem toe en praat wat zachter. 'Luister, ik bespreek dit liever niet met Odile, omdat ik haar nog niet helemaal vertrouw. Maar ik denk dat ik een manier heb gevonden om Dewi hier weg te krijgen. Je zult me wel moeten helpen en daarvoor moeten wij even door de poort, het bos in. Daar is iemand die ons kan helpen, anders hebben wij geen kanst,' leg ik met een doodserieus gezicht uit. Hij moet met me meekomen, goedschiks of kwaadschiks, dat is zijn keuze.

everything, in time

Chase - Vampierjager.

'Een kennis van me,' begin ik terwijl ik voor Lew uitloop, zachtjes een paar Latijnse woorden spreek en de poort door loop. 'Niet bepaald een vriend, hij is een beetje een rare gozer. Maar geen zorgen, hij is zeer vriendelijk, zolang je goed met hem omgaat. Laat mij het woord maar doen, oké? Die kant op,' zeg ik vastbesloten. Hm, dat liegen gaat me gemakkelijk af. Ik moet even kijken hoe ik dat ga doen zodra Lew binnen is, hoe ik hem neerkrijg. Klote, ik had wel op Ash moeten wachten. Nee, nee dat hoeft niet, ik kan dit zelf wel.
Dat hij zo makkelijk mee gaat zeg, die arme knul heeft werkelijk geen idee.


Sorry dat hij zo kort is, dat maakt het voor jou ook weer moeilijker but I have to go, kom zo nog wel op iPod mehe.

everything, in time

Odile - Goede vampier.

Met een tevreden en zalig schoon gevoel stap ik onder de douche uit en droog me af. Het enige dat me nog stoort is het feit dat het hier zo ongelofelijk naar mens ruikt. Daardoor krijg ik dorst. En niet zo'n beetje ook. Ik slaak een korte zucht. Ik ben al vergeten hoe een mensvrij huis ruikt. Hou je in Odile, zeg ik tegen mezelf als ik me aankleed. Natuurlijk neem ik ruim de tijd om mijn haar uit te kammen en vervolgens te föhnen. En zoals gewoonlijk is het nu één grote pluizenbol. Maar daar gaat Odile wat aan doen. Ik wikkel de handdoek om mijn hoofd, gooi de vieze kleding in de wasmand en wandel richting mijn kamer. Eenmaal binnen pak ik mijn hitteserum en smeer mijn haar ermee in. Vervolgens komt de stijltang erbij, die een eind maakt aan het pluis. Tevreden laat ik mijn hand over de zachte stijle lokken glijden. Prima werk. Zo kan een mens zich weer vertonen.
Ik loop de kamer uit, waar ik weer in de woonkamer uit kom. Tot mijn verbazing is de stoel waarin Lew net zat leeg.
'Lew..?' vraag ik, maar er komt geen gehoor. Natuurlijk, want zijn geur is hier al behoorlijk vervaagd. Ik haal mijn schouders op en grinnik even. Die vampier is zich waarschijnlijk buiten aan het vermaken. Ik ben zeker niet de enige die omkomt van de dorst door al die mensen hier. Mijn blik valt op een fles whisky. Ik weet dat dit zijn vakgebied is, maar ik heb wel behoefte aan wat warmte. En aangezien Lewis er niet is, zal ik mezelf een handje moeten helpen. Ik giet een klein glaasje in en gooi het in één keer achterover. Meteen begin ik te kuchen. Godverdomme! Dat hadden we toch afgeleerd Odile? Ik grijp naar mijn keel en knipper een paar keer met mijn ogen. Hoe krijgt hij het in godsnaam voor elkaar?

No growth of the heart is ever a waste

Chase - vampierjager.

'Oke, hier naar binnen,' zeg ik wanneer we bij de hut zijn aangekomen. Ik laat Lew eerst naar binnen lopen, zodat ik de deur zonder geluid op slot kan draaien, ik heb tenslotte geen zin in pottenkijkers. Naast de deur staat een schep, die gebruik ik om Lewis, die met zij rug naar me toe staat, een flinke klap te geven. Niet hard genoeg om hem te doden, maar wel om hem te kunnen vastketenen aan de muur. 'Don't worry, ik zal je niet vermoorden,' sis ik, weg met de poppenkast. 'Althans nog niet, maar ik heb je eerst nodig om je geliefde hierheen te lokken. Ik had het haar tenslotte beloofd.'
Oh, dit vind ik werkelijk heerlijk. Zo heb ik dadelijk twee vampieren! En zonder hen, zal de rest van het huis een makkie zijn. Boevensien hou ik me technisch gezien ook nog aan mijn woord, want zo zal alleen Dewi overblijven en haar zou ik "redden".

everything, in time

Chase - Vampierjager.

"Nee! Godverdomse kakkerlak. You leave her the fuck alone!" Dit is gewoonweg hilarisch. Een kakkerlak, ik? Zegt de vampier die door een mens aan de muur werd geketend.
Met een zelfvoldane grijns neem ik een stoel en ga rustig tegenover hem zitten. Vechten heeft geen zin, hij komt toch niet los. 'Kom kom, niet zo schreeuwen, dan is het voor ons beiden niet leuk. Je brengt me wel op een idee met het woord "fuck". Wie weet maak ik eerst nog wel wat lol met haar, dan mag jij toekijken. Je kijkt toch graag naar haar?'

everything, in time

Chase - Vampierjager.

Ik lach, begin harder te lachen en stik daarna bijna van het lachen. Het duurt dan ook even voor ik kan stoppen en voor het dramatische effect veeg ik een denkbeeldig traantje weg. 'Laat me niet lachen, dat zeiden die wezens voor jou ook. En toch eindigden ze allemaal één voor één in het bos. Maar dadelijk heb ik er twee in één keer. Jij bent vastgeketend, hoe wilde je me dan afmaken? Ik finish eerst je liefje en daarna ben jij, dan zijn jullie weer samen. Als je tenminste in de hemel geloofd, natuurlijk.' Ik heb de tijd, Odile, ik wacht op je.

everything, in time

Vraagje zitten Chase en Lew in dat 'huisje' van Chase en Ash?

Trust me. I'm the doctor

Ja, volgens mij wel :]

Yue
Ik glimlach naar Dewi als ze binnekomt. Ik was net klaar met het bed opmaken, en ik pak de vuile lakens op. "Oke, het bed is opgemaakt. Slaap lekker." Ik sluit de deur achter me en loop naar de douche-ruimte. Er moet hier toch ook wel een wasmachine zijn? Onder een dikke laag stof staat gelukkig nog een prehistorisch model, en met opgetrokken neus prop ik de lakens er in. Ik rommel in de kastjes, op zoek naar wasmiddel, en vind uiteindelijk wat ik zoek. Hm, hoeveel zou er in moeten? Ik haal mijn schouders op. Beter teveel dan te weinig. Ik giet wat in het daar voor bedoelde bakje als ik ineens moet niezen van het stof. Een enorme lading wasmiddel verspreid zich over de wasmachine, de vloer en mij. Droogjes kijk ik naar het stof dat neerdwarrelt en ik druk het klepje van het wasmiddelbakje dicht. Dat zou genoeg moeten zijn. Ik druk op wat willekeurige knopjes en tevreden kijk ik toe hoe de wasmachine begint te draaien. Terwijl ik wegloop klop ik het wasmiddel van mijn kleren en besluit op zoek te gaan naar Odile. Ik vind haar in de zitkamer, met een sterke alcoholgeur om zich heen. "Hoi Odile." zeg ik zacht en ik glimlach. Ik ga naast haar op de bank zitten en trek mijn benen op. "Zeg.. Ik praatte laatst met James.." Ik zie haar gezicht verstrakken als ik zijn naam zeg en ik slik. "Denk je niet dat er een kern van waarheid zit in wat hij zegt? Zijn we niet echt alleen maar moordmachines? Ik.. Ik voel me zo.. Zo slecht en verdorven als ik bloed drink, al is het heerlijk." Ik slik en wacht op haar antwoord.

Savoy
Geschokt voel ik hoe Lew mijn keel dichtknijpt en me tegen de muur drukt. Godver, waar slaat dat nou weer op. Ik heb toch gezegd dat ze mogen blijven? "Hoe dùrf je." gromt hij en met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. Wat is zijn probleem? O, ja, ik leefde in hetzelfde huis als Elif. Maar de beste vrienden waren we echt niet. Ik bedoel, er leven hier toch ook spinnen in het huis. Als die geplet worden moet ik ook heus niet janken alleen maar omdat ze in hetzelfde huis woonden. Omdat mijn nek zo'n beetje plat wordt gedrukt lukt het me eerst niet om te praten, maar na een tijdje krijg ik er toch een "Dude, chill even." uitgeperst. Odile komt op Lew aflopen en vraagt hem om mee te gaan. Ik negeer haar beledegingen en grijns naar Lew. "Dat klopt, luister naar je.." Ik slik nog net het woord bitch in en glimlach. "Naar je vriendin." Hij kijkt me misprijzend aan en smijt me tegen de muur. "Klootzak." Ik sta op en wuif met mijn hand. "Ja, het was gezellig, kom nog eens terug." Ik draai me om en kijk naar de deuk in de muur. "Heel erg fijn. Just great. Dat had deze kamer nu echt nodig." Ik zucht dramatisch en loop naar het raam. "Vuile eikel." mompel ik terwijl ik over mijn pijnlijke keel wrijf. Misschien wordt het tijd om uit dit huis te vertrekken. Ik zit hier nu al zo lang, en ik heb geen enkele reden om hier te blijven.

[ bericht aangepast op 22 mei 2011 - 20:48 ]